- Details
- Category: Σχολιασμοί
Οι φωτογραφίες των 4 κακοποιημένων αναρχικών, δεν σόκαραν μονάχα την «ευαισθησία» των «μονίμως ανυποψίαστων».
Η δημοσίευση των φωτογραφιών με εμφανή τα σημάδια των βασανιστηρίων, δεν ήταν ένα ατόπημα του «τομέα ενημέρωσης» της ΓΑΔΑ, ούτε μια απροσεξία στην επικοινωνιακή πολιτική τους. Ήταν μια στοχευμένη επίδειξη δύναμης και διασποράς φόβου σε αυτό το μεγάλο κοινωνικό κομμάτι που είναι και νιώθει εχθρός και μια κίνηση για να χαϊδέψει στοργικά εκείνο το εκφασισμένο κοινωνικό κομμάτι που διψάει για ησυχία-τάξη-ασφάλεια, το τελευταίο κοινωνικό κομμάτι που μπορεί να αποτελέσει έναν αξιόπιστο σύμμαχο στη βαρβαρότητα της επίθεσης των από πάνω.
Οι εκ των υστέρων δηλώσεις του υπουργείου για «λυσσώδη μάχη κατά τη σύλληψη» και άσκηση βίας «στα νόμιμα πλαίσια», δεν μπορεί να εκληφθεί παρά ως ένα τυπικό πολεμικό ανακοινωθέν για την τήρηση των προσχημάτων και όχι ως μια προσπάθεια «μπαλώματος» ενός εξόφθαλμου επικοινωνιακού «λάθους».
Από την άλλη πλευρά, λίγες μέρες πριν (1/2/2013), ο σενεγαλέζος μετανάστης και μικροπωλητής Cheikh Ndiaye σκοτώνεται στις γραμμές του ηλεκτρικού στο Θησείο σπρωγμένος από το κυνήγι αυτών των ξεφτιλισμένων υπαλλήλων της δημοτικής αστυνομίας. Καμιά ΕΔΕ δεν διεξάγεται, κανένας γελοίος εισαγγελέας δεν κινητοποιείται, ενώ ο δήμαρχος Καμίνης αρκείται σε συλλυπητήρια για τον «απρόσεχτο» θάνατο του παράνομου μικροπωλητή και διαβεβαιώνει πως το προσωπικό της δημοτικής αστυνομίας έχει περάσει εντατικά σεμινάρια για την αρμόζουσα και ανθρώπινη συμπεριφορά σε μετανάστες μικροπωλητές. Άλλο ένα τυπικό πολεμικό ανακοινωθέν για το θάνατο ενός αναλώσιμου.
Αυτοί που κυβερνούν με ξιφολόγχες και αλαζονεία, οι παρατρεχάμενοι και οι σύμμαχοί τους, έχοντας μεθύσει με τη συλλογή των αιματηρών τροπαίων τους, έχουν ξεχάσει έναν βασικό ιστορικό νόμο που «κατατρύχει» τους καταπιεσμένους:
επειδή δεν γίνεται να συνηθίσουμε το αδιανόητο, επειδή δεν γίνεται να συνηθίσουμε τον θάνατο κανενός από εμάς, η οργή που συσσωρεύεται θα τους εκπλήξει. Και όταν αυτή θα τους περικυκλώσει, όταν θα τους χτυπήσει την πόρτα στις βίλες, στα σπίτια, στα αστυνομικά τους τμήματα, θα καταλάβουν ότι δεν υπάρχει πια καμία έξοδος κινδύνου καμία πίσω πόρτα για να ξεφύγουν.
- Details
- Category: Σχολιασμοί
Με έκπληξη διαβάσαμε πρόσφατη ανακοίνωση του Δ.Σ. Ιλίου όπου καταγγέλλει τις ενέργειες της “κεντρικής διοίκησης” για περιστολή των δημόσιων δαπανών προς τα μουσικά λύκεια και πιο συγκεκριμένα στο μουσικό λύκειο Ιλίου. Όχι, η έκπληξή μας δεν έγκειται στην υιοθέτηση εκ μέρους Δ.Σ. Ιλίου ψηφισμάτων που προτείνει η τοπική δημοτική παράταξη του ΚΚΕ. Το έργο είναι γνωστό: όταν ο δήμος Ιλίου θέλει να δείξει ένα “φιλολαϊκό” πρόσωπο γίνεται λίγο ΚΚΕ και συνυπογράφει τις σχετικές προτάσεις ψηφισμάτων. Όταν θέλει να αναδείξει την κατασταλτική και ολοκληρωτική του υπόσταση συγγράφει (άραγε δια χειρός ποιανού;) και ψηφίζει κανονισμούς απαγόρευσης της πολιτικής αφισοκόλλησης, υλοποιεί προκηρύξεις δημοσίων έργων που αποστειρώνουν και ξεπουλούν τους δημόσιους χώρους στο ιδιωτικό συμφέρον των τραπεζοκαθισμάτων και των καφεσουβλακερί (πεζόδρομοι αγοράς, άλσος Ιλίου και πρόσφατα πλατεία Ρίμινι), πρωταγωνιστεί σε μια δραματική παράσταση πρωτοβουλιών για την εγκατάλειψη του πάρκου Τρίτση από μεριάς κεντρικής διοίκησης διεκδικώντας φυσικά το μεγαλύτερο φιλέτο στη δυτική Αττική ως ένας αυθεντικός τοπικός οργανισμός μεγάλης μπίζνας.
Αν λοιπόν "κύριοι" του Δ.Σ...
Έγκλημα είναι να στερείς από τους μαθητές το δικαίωμα να εκλέγουν δημοκρατικά τα όργανά τους, να συνεδριάζουν, να συζητούν, να αποφασίζουν, να δραστηριοποιούνται, να επιλέγουν τους τρόπους και τις μορφές του αγώνα τους (απόσπασμα από το σχετικό ψήφισμα του Δ.Σ. Ιλίου για την υποβάθμιση της λειτουργίας των μουσικών σχολείων από την κεντρική διοίκηση)
...τότε αλήθεια τι είναι να απαγορεύεις από τα όρια του δήμου Ιλίου την πολιτική αφισοκόλληση των... μαθητών που αγωνίζονται κι όχι μόνο;
- Details
- Category: Σχολιασμοί
Κάποτε -στα νιάτα του- ο Γιώργος Οικονομέας έγραφε ποιήματα για όλα αυτά που ζούσε ως μέρος του κόσμου του αγώνα και της αντίστασης. Μπορεί τότε να μη δήλωνε αναρχικός ή αντιεξουσιαστής, τα ποιήματά του όμως ήταν χαρακτηριστικά της απέχθειάς του απέναντι στον κόσμο της ανελευθερίας και της αδικίας, των κομμάτων, των ΜΜΕ, της αστυνομίας, του συστήματος.
Σήμερα ο ποιητής έγινε ένας δημοσιογράφος που δίχως αναστολές και ενοχές, παράγει κι αναπαράγει κάθε προπαγάνδα της εξουσίας. Αποκορύφωμα της αισχρής του τοποθέτησης με το μέρος του συστήματος, ήταν οι απόψεις του για την υπόθεση της Villa Amalias, όταν μαζί με τον εκλεκτό του συνάδελφο Καμπουράκη, έριξε για άλλη μια φορά λάσπη στο πρόσωπο των αγωνιστών και των καταληψιών.
Κάποτε ο Γιώργος έγραφε:
"Δεν θα τους περάσει. Θα πολεμήσουμε το σύστημα."
Σήμερα γράφει:
"Τους πέρασε. Γίναμε το σύστημα."
Κάποτε ο Γιώργος έγραφε:
"Φίλε, μας έστρωσαν για τα καλά στο κυνήγι. Γιατί δεν ξέθαψες ακόμα το τσεκούρι σου;"
Σήμερα γράφει:
"Φίλε, θα τους στρώσουμε όλους στο κυνήγι. Γιατί δεν κινητοποίησες ακόμα τον αστυνομικό στρατό σου;"
Κάποτε ο Γιώργος έγραφε:
"Πρόσεχε. Η κάμερα της αστυνομίας παραμονεύει το φιλί μας. Τα κόμματα παραμονεύουν το φιλί μας. Οι οργανώσεις φοράνε τα πανώ τους, όπως οι άλλοι τη γραβάτα τους-τέτοια σοβαρότητα."
Σήμερα γράφει:
"Προσέχετε. Η κάμερα του σταθμού μας παραμονεύει στο φιλί σας. Τα κόμματα παραμονεύουν στο φιλί σας. Οι οργανώσεις άφησαν τα πανώ και φόρεσαν τη γραβάτα τους-αυτή είναι σοβαρότητα".
Κάποτε ο Γιώργος έγραφε:
"Πυροβολούν με δακρυγόνα τελευταίου τύπου."
Σήμερα γράφει:
"Πυροβολήστε τους με δακρυγόνα τελευταίου τύπου".
Λένε πως οι ποιητές τις περισσότερες φορές ξεφτιλίζονται. Όσο κρατάνε ακόμα την ισορροπία τους πάνω στο μολυβένιο τους σκοινί, νιώθουν πολύ αξιοπρεπείς. Αφού πρώτα έχουν συμμορφωθεί...
- Details
- Category: Σχολιασμοί
Τις τελευταίες ημέρες και με αφορμή την υπόθεση της Villa Amalias και το αγκάλιασμά της από χιλιάδες αγωνιστές ανά την Ελλάδα, έκαναν την εμφάνισή τους στη δημόσια σκηνή των media και ορισμένοι νεκροί εκπρόσωποι της αστικής τέχνης υπερασπιζόμενοι τις επιλογές της εξουσίας για καταστολή των καταλήψεων και επίθεση στον κόσμο της ελευθερίας.
Ένας από αυτούς είναι ο Αλέκος Φασιανός, γνωστός "ποιοτικός καλλιτέχνης" που από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, παχυλά αμειβόμενος και κρατικοδίαιτος, στοίχειωνε με την αισθητική του τα σχολικά βιβλία. Εργολάβος-ζωγράφος, δηλαδή, του πάλαι πότε ΟΕΔΒ.
Αργότερα όταν η μανιέρα του (που αποτυπωνόταν παντού με ρυθμό πυροβόλου) κούρασε και τα νταλαβέρια άλλαξαν (έχασε δηλαδή τα κονέ του, που λέμε και εμείς εδώ στις “άτεχνες” γειτονιές των δυτικών) άρχισε μανιωδώς να εμφανίζονται οι μανιερίστικες φιγούρες του σε φλιτζάνια Λουμίδη, σε συσκευασίες γάλακτος και σε άλλους “καμβάδες” μανιώδους καταναλωτικής τέχνης, πραγματώνοντας ένα όνειρο (και έναν μύθο) όπου ακόμα και μεγάλοι κλασικοί και μοντέρνοι ζωγράφοι δεν είχαν ποτέ καταφέρει, να εκτίθενται, δηλαδή, τα έργα τους την ίδια στιγμή σε πολλές μεγάλες γκαλερί τύπου: Πριζουνίκ μαρινόπουλος, Mymarket, Βερόπουλος, Σκλαβενίτης... Επίσης, το έργο του αναγνωρίστηκε από ιδρύματα τέχνης με παγκόσμια λάμψη όπως DIA και LIDL.
Φήμες αναφέρουν πως ο Δήμος Αθηναίων με πρωτοβουλία του Δημάρχου κ. Καμίνη σκέφτεται να αναθέσει στον επιφανή Έλληνα δημιουργό την τοιχογραφία του θόλου της Villa Amalias σε μια απόπειρα η πάλαι ποτέ εστία ανομίας να μετατραπεί σε "νέα Καπέλα Σιξτίνα της νοτιοανατολικής Ευρώπης”, όπως διέρρευσε από το γραφείο τύπου του δημάρχου. Η προσέλκυση εκατομμυρίων επισκεπτών που θα συρρέουν στη Βίλα “Καπέλα Σιξτίνα” αναμένεται να αποφέρει στο ελληνικό δημόσιο ετήσια έσοδα 12εκ. ευρώ ενώ μεγάλη θα είναι και η ευεργετική επιρροή στον εμπορικό κόσμο της περιοχής και δη στα εμπορικά καταστήματα του δοκιμαζόμενου Αγίου Παντελεήμονα (συμφερόντων του ομίλου Μιχαλολιάκου).
- Details
- Category: Σχολιασμοί
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα κι αφού οι 2000 αλληλέγγυοι/ες έξω από τη ΓΑΔΑ αποχώρησαν με δυναμική πορεία προς το πολυτεχνείο, οι μηχανές που βρίσκονταν εντός της villa Ομηρίας και Δίωξης Αγωνιστών προχώρησαν σε τροποποίηση του αρχικού κατηγορητηρίου που περιελάμβανε πλημμεληματικού τύπου κατηγορίες. Οι 92 συλληφθέντες από τη Villa Amalias φορτώθηκαν με την πρόσθετη κατηγορία του κουκουλονόμου που έχει κακουργηματικό χαρακτήρα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η μεταμεσονύχτια αυτή τροποποίηση του κατηγορητηρίου έγινε προφανώς με πολιτικές εντολές του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ αφού εξασφαλίστηκε η πολιτική κάλυψη του υπουργού Ν. Δένδια.
Δεν μας εκπλήσσει καθόλου η κίνηση αυτή του "αρχιμάστορα" της καταστολής στην εποχή που διανύουμε. Και φυσικά δε θα μας εκπλήξει η τροποποίηση της mediaκής προπαγάνδας που θα ακολουθήσει τις επόμενες ώρες. Ενώ λοιπόν ο χθεσινός ειδησεογραφικός οχετός επικεντρωνόταν στους "άνομους" και τους "καταληψίες", σήμερα θα προσθέσει και το κοσμητικό "κουκουλοφόροι" για να μπορεί να δέσει η σούπα και να σερβιριστεί έτοιμη στους δικαστές, τους θεατές και τους ψηφοφόρους. Ενώ λοιπόν ο εσμός βουλευτών, αρχισυντακτών και τηλεπαρουσιαστών χθες πρόβαλλαν την "παθητική στάση" όσων επανακατέλαβαν τη Villa Amalias (και την παράλληλή τους ανομία), σήμερα δίνεται το περιθώριο η τηλεοπτική και mediaκή προπαγάνδα να μιλά για κουκουλοφόρους με άλλα κίνητρα και διαθέσεις.
Κι επειδή το ζήτημα για τους αγωνιζόμενους δεν είναι η νομιμότητα και οι νόμοι της πάλαι ποτέ αστικής δημοκρατίας (και του σημερινού καθεστώτος έκτακτης ανάγκης) αλλά το δίκαιο της αντίστασης και της εξέγερσης σε μια ζωή που γίνεται ολοένα πιο ασφυκτική, σφίγγουμε ακόμη πιο πολύ τις αγκαλιές μας σε όλους/ες τους/τις διωκόμενους/ες από τις χθεσινές αστυνομικές επιχειρήσεις, στεκόμαστε ακόμη πιο πολλοί/ές, ακόμη πιο δυνατοί/ές δίπλα τους, βαθένουμε την «καταστροφική μανία» της αυτοοργάνωσης, της ρήξης με τον παλιό αυτό κόσμο.
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στα δικαστήρια της Ευελπίδων, Πέμπτη 10 Γενάρη 2013 στις 13:00
Γιατί τα πρόσωπα των αγωνιζόμενων ανθρώπων λάμπουν στους δρόμους και είναι τα πιο όμορφα πρόσωπα του κόσμου…
Villa Amalias (Ιανουάριος 2013)
Πολυτεχνείο (Νοέμβρης 1995)
- Details
- Category: Σχολιασμοί
Διαβάσαμε στο διαδίκτυο σχετικά με τα ευρήματα ανθρώπινων σκελετών που βρέθηκαν στο βόρειο Μεξικό και που η αξιολόγηση της μορφής τους παραπέμπει σε μια πρακτική των κοινωνιών να παραμορφώνουν μέρη του ανθρώπινου σώματος από νεαρή ηλικία "...ως τελετουργική πρακτική ή ως διάκριση για ορισμένες κοινωνικές ομάδες". Δε θα σταθούμε τόσο στο αποκρουστικό της είδησης ούτε στο ότι συνέβη σε μια ήπειρο "μακριά από εμάς" πριν από μια χιλιετία. Εξάλλου τέτοιου τύπου τελετές, λιγότερο ή περισσότερο αποκρουστικές, τέτοιου τύπου "πολιτισμικές" επεμβάσεις στο ανθρώπινο σώμα για τη διαιώνιση της ευγονικής και των διαχωρισμών μεταξύ των ανθρώπων στις κοινωνίες συναντάμε και στην "δική μας" ιστορία. Οι "καιάδες" λοιπόν φαίνεται πως δεν έχουν σύνορα κι η βαρβαρότητα του ανθρώπινου πολιτισμού δεν διακρίνει εποχές.
Στις μέρες μας αυτή η τελετουργία εγ-κεφαλικής παραμόρφωσης συνεχίζει να ακολουθείται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Τις δύο ξύλινες επίπεδες επιφάνειες με τις οποίες δενόταν το παιδικό κρανίο στο βόρειο Μεξικό έχει αντικαταστήσει μια οθόνη τηλεόρασης...