Για το κοινωνικό παντοπωλείο του δήμου Ιλίου
- Details
- Category: Σχολιασμοί
- Published: Monday, 15 October 2012 08:00
O δήμος Ιλίου έχει πολλά πρόσωπα. Τα τελευταία χρόνια μάς δείχνει αυτό της οικολογικής του ευαισθησίας. Αυτό που ο Ζενέτος φυτεύει 2 δεντράκια στο πάρκο Τρίτση όταν τον παίρνουν οι κάμερες του Σκάι και μετά συναινεί στο να δημοπρατούνται μέρη του πάρκου σε ιδιώτες, προκειμένου να ξεφυτρώσουν τσιμεντένιες καφετέριες (και για να μην ξεχνιόμαστε, αυτό λέγεται ανάπλαση.) Ιδιαίτερη επιμονή δε, έχει δείξει τώρα τελευταία και στην καθαριότητα. Αυτό το πρόσωπο εξαντλείται στη μανιώδη εκκαθάριση των τοίχων από τις πολιτικές αφίσες –άρα και εξαφάνιση του πολιτικού λόγου.
Τώρα, ο δήμος Ιλίου μάς δείχνει και το κοινωνικό του πρόσωπο με τη λειτουργία του κοινωνικού παντοπωλείου. Συγκεκριμένα, το Σάββατο 6/10 καλούσε τους δημότες του στο δημαρχείο για να συγκεντρώσουν τρόφιμα και πράγματα που θα παρέχονται δωρεάν στους φτωχότερους μέσω αυτού του εγχειρήματος. Όμως επειδή η υποκρισία, ο λαϊκισμός και η γλίτσα έχουν και τα όρια τους, ας ξεκαθαρίσουμε λίγο την κατάσταση.
Ο δήμος Ιλίου, στο σχετικό διαφημιστικό φυλλάδιο που μοίραζε για το κοινωνικό παντοπωλείο ανέφερε πως κανείς δεν θα μείνει μόνος του στην κρίση και μιλούσε για αλληλεγγύη! Πρόκειται για τον ίδιο δήμο που στο παρελθόν είχε δώσει το οκ για να κοπεί το ρεύμα σε όσους δεν είχαν να το πληρώσουν. Βέβαια, όταν λογάριασε το πολιτικό κόστος που είχε μια τέτοια κίνηση, την αναίρεσε. Πρόκειται για τον ίδιο δήμο που 4 χρόνια τώρα έχει 3 άστεγους να κοιμούνται έξω, στα 300 μέτρα από το υπερλούξ δημαρχείο... Σ' αυτή την περίπτωση δεν δείχνει ούτε την ίδια ευαισθησία, ούτε φροντίζει το «κοινωνικό του πρόγραμμα».
Βέβαια δεν είναι μόνο οι φανφάρες του (κάθε) Ζενέτου που στηρίζουν αυτό το εγχείρημα. Σειρά παίρνουν και οι επιχειρήσεις που θα προμηθεύουν «αφιλοκερδώς» το κοινωνικό παντοπωλείο. Επιχειρήσεις που πρώτα περικόπτουν τους μισθούς των εργαζομένων τους, φτάνοντας τους στην εξαθλίωση -ή ακόμα χειρότερα, απολύουν κόσμο, και στη συνέχεια στέκονται αλληλέγγυες στους κακόμοιρους τους φτωχούς προμηθεύοντας τα κοινωνικά παντοπωλεία. Δεν μας κάνει εντύπωση. Άλλωστε το έχουμε ξαναπεί: Η αλληλεγγύη στο λεξιλόγιο του εμπορίου δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν καλό τρόπο για διαφήμιση και βέβαια ο καλύτερος τρόπος για φοροαπαλλαγή (άρθρο περί εταιρικής κοινωνικής ευθύνης).
Γι' αυτό καλύτερα οι τοπικοί άρχοντες και ο κόσμος του εμπορίου να μην ξαναπιάσουν στο στόμα τους την αλληλεγγύη. Δεν θέλουμε ούτε φιλανθρωπίες, ούτε ελεημοσύνες από όσους μιλούν τη γλώσσα της καταπίεσης και της υποταγής. Έννοιες όπως "μαζί", "χαριστικότητα" έχουν πραγματικό νόημα μόνο όταν ειπώνονται μεταξύ των "από κάτω". Εμείς οι ίδιοι πρέπει να στήνουμε και να διαχειριζόμαστε υποδομές αλληλοβοήθειας στις γειτονιές μας: συλλογικές κουζίνες, χαριστικά παζάρια για όλους και όλες μας. Ενάντια σε όσους εξουσιάζουν και ορίζουν τις ζωές μας.
