- Details
- Category: Κεντρικά Νέα
Ξημερώματα Παρασκευής 21/6/2019, συνελήφθησαν στο Ίλιον οι αναρχικοί Γ.Μπ. και Τ.Μ. Ενώ διέρχονταν από την πλατεία Αγίας Βαρβάρας στο Ίλιον, δέχτηκαν «έλεγχο» με προτεταμένα όπλα από αστυνομικούς της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. και στη συνέχεια οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ. Οι κατηγορίες που τους αποδόθηκαν είναι «κατοχή εκρηκτικών από τα οποία μπορεί να προκληθεί δημόσιος κίνδυνος», κατηγορία που και οι δύο από την πρώτη στιγμή αρνούνται, όπως και απείθεια, επειδή δεν δέχτηκαν να υποβληθούν σε δακτυλοσκόπηση. Η κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορία, η κατοχή εκρηκτικών, βασίζεται στην ανεύρεση στον χώρο της πλατείας ενός σακιδίου, στο οποίο περιέχονταν δυο μπουκάλια με εύφλεκτο υλικό.
Οι νόμοι για απαγόρευση διαδηλώσεων και απεργιών, οι επιθέσεις της αστυνομίας σε πορείες και συγκεντρώσεις, η αναβάθμιση της ποινικής μεταχείρισης για πρακτικές κοινωνικής αντίστασης, οι προφυλακίσεις και οι ασφυκτικοί περιοριστικοί όροι που θέτουν σε διαρκή ομηρεία τ@ αντιστεκόμεν@, η οικονομική καταστολή, τα διάφορα ιδιώνυμα που βάζουν στο στόχαστρο όσ@ δεν χωράνε στην κανονικότητα ή ορίζονται ως «επικίνδυνη τάξη» (Ρομά, οπαδούς, τοξικοεξαρτημέν@ κ.α.) διαμορφώνουν μια ασφυκτική καθημερινότητα διαρκούς καταστολής και ελέγχου.
Η φιγούρα του/ης επικίνδυνου/ης διευρύνεται για να συμπεριλάβει όχι μόνο εκείν@ που δεν συμμορφώνονται και αποτελούν απειλή για την κρατική-καπιταλιστική-πατριαρχική κανονικότητα, αλλά όλ@ όσα αποκλίνουν από τις αξίες της κατανάλωσης, τα εθνικά ιδεώδη, τους κανόνες της «ασφάλειας», τα πρότυπα του «υγιούς» και του αρρενωπού σώματος… Αυτό επιβεβαιώνεται ξανά και ξανά.
Από τις πρόσφατες συλλήψεις αντιφασιστ(ρι)ών και καταληψιών, τις επιθέσεις και εκκενώσεις σε κατειλημμένους και αυτοοργανωμένους χώρους, μέχρι τις δολοφονίες και πνιγμούς μεταναστ(ρι)ών στα σύνορα και στο αιγαίο, τις εκτελέσεις Ρομά από αστυνομικά πυρά, τη μεταχείριση των «περισσευούμενων» με όρους θανατοπολιτικής.
Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε όταν ερχόμαστε αντιμέτωπ@ με την καταστολή είναι ότι οι συντρόφισσες και οι σύντροφοί μας θα είναι εκεί, μαζί μας.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Δίκη – Συγκέντρωση αλληλεγγύης: Πέμπτη 23/11/2023 στις 10 π.μ. στα δικαστήρια Ευελπίδων (κτίριο 7)
- Details
- Category: Κεντρικά Νέα
ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Σταθμός ΗΣΑΠ Άνω Πατησίων 12:00 μμ.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις. Κάτω τα χέρια από τα πάρκα και τις πλατείες. Η πόλη δεν ανήκει σε εργολάβους, επιχειρηματίες και τουρίστες. Η πόλη ανήκει σε μας που ζούμε τους χώρους και ζωντανεύουμε το χρόνο της. Σε εμάς που την χτίζουμε και παράγουμε τον πλούτο της.
Οι καταλήψεις και οι ελεύθεροι χώροι είναι η ζωή κόντρα στον καθημερινό θάνατο που μας επιβάλουν. Γιατί εκεί συγκρούεται η κουλτούρα της συλλογικοποίησης με την κουλτούρα της ιδιώτευσης. Εκεί οργανωνόμαστε ενάντια στις κρατικές πολιτικές, στον εξευγενισμό, τις περιφράξεις, την ακρίβεια, τα αυξημένα νοίκια, την τουριστικοποίηση και την καταστολή. Για έναν κόσμο χωρίς ρατσισμό, κουϊροφοβία και πατριαρχία.
Οι εκκενώσεις των καταλήψεων Άνω-Κάτω Πατησίων (Νάξου 75 & Κρασσά) και Ζιζάνια (Φυλής & Φερών) δεν θα μείνουν αναπάντητες. Αλληλεγγύη στην κατάληψη Ευαγγελισμού (Κρήτη) και στο στέκι Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) που εκκενώθηκαν, και στην κατάληψη "Καλιαρντά" (Νομική) που επανακαταλήφθηκε.
ΝΤΟΠΙΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠ' ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ.
ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων
Κοινωνικό κέντρο Ζιζάνια
Στέκια, ομάδες, καταλήψεις
- Details
- Category: Κεντρικά Νέα
Οι αφίσες αυτές τυπώθηκαν τον Μάρτιο του 2020, με αφορμή το «έπος του Έβρου», τη δολοφονική απώθηση, δηλαδή, χιλιάδων μεταναστ(ρι)ων στα σύνορα με την Τουρκία, από μικτά σώματα στρατού, αστυνομίας και ντόπιων ελληνόψυχων πολιτοφυλακών.
Δύο μέρες μετά το τύπωμά τους, κηρύχτηκε το πρώτο γενικό λοκντάουν που εγκαινίασε την είσοδο στην εποχή του υγειονομισμού και των πειθαρχικών μέτρων. Οι αφίσες δεν πρόλαβαν να κολληθούν στην περιοχή παρά ελάχιστα.
Μετά το τέλος του λοκντάουν κάποιες ακόμα κολλήθηκαν ενδεικτικά, αλλά η πανδημική συγκυρία ρούφαγε όλα τα περιεχόμενα και η δολοφονική διαχείριση των μεταναστ(ρι)ών από το ελληνικό κράτος ξαναπέρασε στο πεδίο μιας τυπικής «κανονικότητας», όπου «μικρά» σε αριθμό θυμάτων «ατυχήματα» στον Έβρο, καταδιώξεις στην ενδοχώρα, αυτοκτονίες σε στρατόπεδα κράτησης, «αιφνίδιοι θάνατοι» σε τμήματα, «ναυάγια» στο Αιγαίο, συνέθεταν και συνθέτουν μια πολεμική καθημερινότητα…
Σήμερα το «ναυάγιο» στην Πύλο δεν είναι παρά μια συμπυκνωμένη μορφή αυτής της καθημερινής, τυπικής θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους. Όσο και αν σοκάρουν οι αριθμοί και η μαζικότητα των θανάτων, δεν είναι παρά μια ηχηρή υπενθύμιση ενός εδώ και δεκαετίες κηρυγμένου πολέμου πάνω στις πιο υποτιμημένες ζωές, στις ξυπόλητες, στους οργισμένους αυτού του κόσμου.
Αυτήν την θανατοπολιτική πρέπει να συντρίψουμε, μαζί με τις κοινωνικές της συμμαχίες. Και ας μην περιμένουμε το επόμενο «μεγάλο έγκλημα» για να συγκρουστούμε μαζί της…
ΥΓ: οι αφίσες αυτές που "ξέμειναν" στο αρχείο μας, ξανακολλιούνται αυτές τις μέρες στην περιοχή, ως μια ελάχιστη, αρχική κίνηση παρέμβασης για τη δολοφονία εκατοντάδων μεταναστ(ρι)ών στην Πύλο.
Μπορείτε να κατεβάσετε τις αφίσες σε αρχείο μορφής .Pdf πατώντας εδώ: 1, 2, 3
Αφίσες για την αλληλεγγύη στους/στις μετανάστ(ρι)ες και τους αγώνες τους (Μάρτιος 2020)
- Details
- Category: Κεντρικά Νέα
Την Παρασκευή 1 Απρίλη στις 6:30μμ στην πλατεία Αγίου Νικολάου (Μετρό Νίκαιας), o αυτοοργανωμένος χώρος έκφρασης, αλληλεγγύης & σύγκρουσης Πάροδος (Π. Τσαλδάρη 173 & Λαοδικείας, Νίκαια) και η Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης (Αθήνα) καλούν σε αντιμιλιταριστική/αντιπολεμική μικροφωνική συγκέντρωση στην πλατεία Αγίου Νικολάου (Μετρό Νίκαιας).
Ενάντια στον πόλεμο και την ειρήνη κρατών, εθνών, αφεντικών και πατριαρχίας για έναν κόσμο ελευθερίας και αλληλεγγύης
Ακολουθούν οι αφίσες των δύο συλλογικοτήτων του καλέσματος που κολλιούνται στη Νίκαια και σε άλλες γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά:
ΔΕ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΠΙΟ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΑΧΗ
Από τις 24 Φλεβάρη ζούμε την συνέχεια και την όξυνση ενός πολέμου που έχει ξεκινήσει στην Ουκρανία τουλάχιστον 8 χρόνια πριν, σε μια προσπάθεια ανακατανομής, επαναχάραξης και ελέγχου των σφαιρών επιρροής ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία, οδηγώντας την μνήμη μας να σκάψει ακόμα πιο πίσω, ως τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία.
Ακόμα μια φορά οι άνθρωποι καλούμαστε είτε να γίνουμε οι τελικοί αποδέκτες και πληρωτές ενός λογαριασμού που οι πραγματικοί οφειλέτες μεταφέρουν έντεχνα σε εμάς, είτε όσοι βρίσκονται στο πεδίο της μάχης να θυσιαστούν σαν πιόνια σε μια σκακιέρα που δεν έχουν επιλέξει.
Οι καταπιεσμένες όλου του κόσμου δεν έχουμε κανένα όφελος από τον πόλεμο που ξέσπασε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ούτε και από κανέναν άλλον πόλεμο των κυρίαρχων. Έχουμε προ πολλού αναγνωρίσει την κοινωνική μας θέση στο πλάι των από κάτω και αρνούμαστε να λάβουμε μέρος σε μία διαμάχη μεταξύ ΝΑΤΟ – Ρωσίας, «καλών» και κακών μακελάρηδων, που θέτει σε αμφισβήτηση το πλανητικό αύριο.
Οι διακρατικές (αλλά και οι εσωτερικές) συγκρούσεις και ανταγωνισμοί αφορούν τους υποτελείς ως προς το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν. Με την αιχμαλωσία τους, τον ξεριζωμό, την καταστροφή εδάφους και θάλασσας, τον θάνατο τόσο ανθρώπων όσο και άλλων ζώων.
Για άλλη μια φορά, η ιστορία μας δείχνει ότι οι εθνικισμοί και οι συγκρούσεις που παράγουν (όπως αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία μεταξύ ουκρανικών νεοναζιστικών ταγμάτων και ρώσων εθνικιστών) καθώς και η διάρθρωση της καθημερινής ζωής με μιλιταριστικούς όρους – όπως ο «πόλεμος στον κορονοϊό», η πάταξη του εσωτερικού εχθρού, η διαρκής «απειλή από την γείτονα», τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες – αυτό που προσφέρουν είναι να δημιουργούν κατασκευασμένους διαχωρισμούς ανάμεσα στους ανθρώπους δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες εν καιρώ “ειρήνης” για πόλεμο.
Απέναντι στην ειρήνη τους και στον πόλεμό τους, επιλέγουμε την λιποταξία.
Επιλέγουμε τον αδιάκοπο, λυσσαλέο αγώνα απέναντι σε κράτη, έθνη, αφεντικά και πατριαρχία.
Απέναντι στη πραγματικότητά τους επιλέγουμε την ουτοπία της εξέγερσης, με στόχο έναν κόσμο χωρίς καταπιέσεις και εξουσίες.
Έναν κόσμο ελευθερίας και αλληλεγγύης.
Αυτοοργανωμένος χώρος έκφρασης, αλληλεγγύης & σύγκρουσης, Πάροδος
Π. Τσαλδάρη 173 & Λαοδικείας, Νίκαια
parodos.espivblogs.net
ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ΩΡΑΙΕΣ ΚΑΜΕΝΕΣ ΟΙ ΣΗΜΑΙΕΣ
Από τη «Μητέρα Ρωσία» των επεκτατικών εισβολών και της λεηλασίας των γειτονικών της περιοχών, την «Περήφανη Ουκρανία» της ποδηγέτησης και εθνικοποίησης των υπηκόων της σε δυτικά πρότυπα, μέχρι το ελληνικό και τα υπόλοιπα ΝΑΤΟϊκά κράτη της «εθνικής αυτοδιάθεσης» και των «δικαιωμάτων» που πρώτα και κύρια δίδαξαν, πολύ πριν την ίδρυση του ΝΑΤΟ, πώς αυτά κατασκευάζονται για να καταστρατηγούνται.
Η ισοπέδωση και τρομοκράτηση ουκρανικών περιοχών, η εκμηδένιση της ζωής μπροστά στους επιχειρησιακούς σχεδιασμούς κρατών και κεφαλαίου, η πολιτική/οικονομική αξιοποίηση του φόβου και της απειλής πολέμου παγκοσμίως, αποτελούν εκρήξεις μίας μακράς πολεμικής διαδικασίας και αναπόσπαστο κομμάτι της όξυνσης της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης από την κυριαρχία.
Η μόνη ειρήνη που μας επιφυλάττουν είναι η περαιτέρω κανονικοποίηση του πολέμου στην καθημερινότητα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού: συστράτευση, πειθαρχία και υπακοή των υποτελών στις αποφάσεις και τα εθνικά συμφέροντα των ηγεμόνων τους, πατριαρχική καθυπόταξη όσων δεν χωρούν στο καλούπι του λευκού straight άντρα, εξαίρεση και θανατοπολιτική «περισσευούμενων» και μεταναστ(ρι)ών, καταστροφή και εμπορευματοποίηση γης, θάλασσας και αέρα.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΚΟΜΜΟΥΝΕΣ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Ξεδιπλώνοντας αντιπατριωτικούς-αντιμιλιταριστικούς αγώνες και αυτοοργανωμένες αντιστάσεις ενάντια σε κράτος/κεφάλαιο/πατριαρχία, εμβαθύνοντας την αλληλεγγύη μεταξύ των «από κάτω» που αγωνίζονται ή και λιποτακτούν ενάντια στις στρατιωτικές εξουσίες, που πλήττονται και μεταναστεύουν από τους πολέμους και την ειρήνη τους.
ΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥΣ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΗ, ΚΡΑΤΗ, ΣΥΝΟΡΑ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης (Αθήνα)
olikiarnisi.espivblogs.net
- Details
- Category: Κεντρικά Νέα
Δύο χρόνια συνθήκη covid. Η καθημερινότητα σημαδεύτηκε από το λεξιλόγιο και τις πρακτικές του ανανεωμένου υγειονομισμού. Το κράτος έχοντας ως στόχο ένα υγιές και παραγωγικό εθνικό σώμα συνεχίζει να χτυπά περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες (μετανάστες, ρομά, φυλακισμένες) και συγχρόνως προσδιορίζει και στοχοποιεί νέους εχθρούς, χαράζοντας υγειονομικές ζώνες. Ολόκληρη η κοινωνική ζωή οργανώνεται στη βάση του φόβου, της νόσησης, της απειλής του θανάτου. Την ίδια στιγμή βέβαια η οικονομία συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά.
Η συνθήκη αυτή ήρθε για να μείνει. Δημιούργησε και θεσμοθέτησε καινούργιες κατηγοριοποιήσεις του πληθυσμού και του σώματος αλλά και δίπολα/δυισμούς: κοινωνικά υπεύθυνοι/ανεύθυνοι ασθενείς/υγιείς, ομάδες με υποκείμενα νοσήματα/ομάδες μειωμένου κινδύνου, εμβολιασμένες/ανεμβολίαστες, ανοσοκαταστελμένοι/με ανοσία κ.α. Με τη σφραγίδα των επιστημονικών επιτελείων. Πέρα από τη γνωστή διαδικασία «διαίρει και βασίλευε», επιχειρείται μια εκ νέου εσωτερική υποτίμηση των υποτελών, δια του αποκλεισμού τους από την εργασία, την κατανάλωση, τους χώρους κοινωνικής αναπαραγωγής. Αυτό δείχνουν τα πρόστιμα, η αναστολή-εκδίωξη χιλιάδων εργαζομένων από τις υποδομές υγείας, ο εκβιασμός, άμεσος ή έμμεσος, του εμβολιασμού για να έχεις μια δουλειά και, ποιος ξέρει αύριο, ασφάλιση και περίθαλψη. Κατά τη διάρκεια της έκτακτης υγειονομικής συνθήκης των δύο τελευταίων χρόνων και ενώ το κράτος μιλά για προστασία της ανθρώπινης ζωής, εντατικοποιεί την απαξίωση των δομών υγείας. Υποτιμημένη περίθαλψη για αναλώσιμους υπηκόους.
Ζούμε στη νέα κανονικότητα. Η αστυνόμευση γίνεται διάχυτη, με τα διάφορα check points πιστοποιητικών να υποδεικνύουν ότι οι διαχωρισμοί δεν είναι το μέσο αλλά ο σκοπός.
Για το κράτος και το κεφάλαιο είναι μια ακόμη περίοδος μεγάλων ευκαιριών. Αυτό δείχνει το πλήθος «αναδιαρθρωτικών νόμων» που πέρασαν όλο αυτό το διάστημα: εργασιακό, εκπαιδευτικό, αναπτυξιακό νομοσχέδιο, οι αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, στον ποινικό κώδικα, ο πτωχευτικός νόμος. Και όλα αυτά εν μέσω ενός εκτεταμένου ψηφιακού μετασχηματισμού του κράτους που εντείνει την εποπτεία και τον έλεγχο.
Σε σύγκρουση με την εξατομίκευση και την προωθούμενη κοινωνική αποστασιοποίηση, να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις μας, να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη, αδιαμεσολάβητα, στη βάση της αλληλεγγύης.
Να αρνηθούμε τις υγειονομικές πιστοποιήσεις, τα πρόστιμα και τους αποκλεισμούς
Ενάντια στον έλεγχο, τον φόβο και την περαιτέρω υποτίμηση των ζωών μας
- Details
- Category: Κεντρικά Νέα
ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ "ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ" ΤΩΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΧΤΙΖΕΤΑΙ Η ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
Η χώρα βρίσκεται από καιρό σε μια διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης, σε ένα "πόλεμο με τον κορονοϊό" όπως συχνά αναφέρεται, στα πλαίσια της οποίας ένα σύνολο απαγορεύσεων ορίζουν την καθημερινότητα των πολιτών, ενώ το κράτος, εν μέσω καταστολής του πληθυσμού, διατείνεται πως ο στόχος του είναι η προστασία της δημόσιας υγείας.
Τα κατ' εξοχήν πεδία αυτού του "πολέμου", τα νοσοκομεία, που είναι αποδυναμωμένα απο χρόνια, βρίσκονται σε αυτή τη διαρκή -εδώ και 18 μήνες- εμπόλεμη κατάσταση, με το φόβο της κατάρρευσης τους να εργαλειοποιείται συνεχώς έτσι ώστε να δικαιολογηθεί ο εγκλεισμός και η επιτήρηση του πληθυσμού, συμβάλλοντας στην εγκαθίδρυση ενός διαρκούς και ρευστού καθεστώτος εξαίρεσης.
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία, οι υγειονομικοί κλήθηκαν να ανταποκριθούν στο "καθήκον" τους, το οποίο πλέον οριζόταν ως εθνικό και τους ήθελε να "πέσουν σαν ήρωες" σ' αυτή τη μάχη. Η επικοινωνιακή ηρωοποίηση των υγειονομικών, με τα γνωστά χειροκρότηματα, προμήνυε τη μοίρα που τους επιφύλασαν οι "κυρίαρχοι": θα πολεμούσαν μόνοι, ως αναλώσιμοι, με σακατεμένα πρόσωπα και κορμιά, εξουθενωμένοι από την εντατικοποίηση της εργασίας τους, καταλήγοντας στο τέλος, με πρόσχημα τους εμβολιασμούς, ένα κομμάτι αυτών να στοχοποιηθεί ως "κίνδυνος για τη δημόσια υγεία".
"Σχέδιο Ελευθερία"
Με το κωδικό όνομα "σχέδιο Ελευθερία" αναφέρεται το "Εθνικό Επιχειρησιακό Σχέδιο Εμβολιασμών κατά του κορονοϊού", που εκπόνησε και εφαρμόζει η κυβέρνηση, είναι εκείνο δηλαδή το επιχειρησιακό σχέδιο βάση του οποίου θα γίνει ο εμβολιασμός του πληθυσμού της χώρας, και, με το οποίο, όπως ευαγγελίζονται οι "κυρίαρχοι", θα ανοίξει ο δρόμος για τη "μετάβαση στην κανονικότητα".
"Στην Αθήνα έφθασε, στις 8.30 το πρωί της Τρίτης (29/12/2021), η μεγάλη παρτίδα εμβολίων στο πλαίσιο του σχεδίου «Ελευθερία». Πρόκειται για τη μεγαλύτερη παρτίδα εμβολίων που έχει φτάσει στη χώρα μας. Τα μέτρα ασφαλείας είναι δρακόντεια, με κλιμάκια της ΕΛΑΣ, του Στρατού και της Πολιτικής Προστασίας να βρίσκονται στο αεροδρόμιο."
Με αυτόν το θεαματικό τρόπο, που επί της ουσίας του ήταν ξεκάθαρα κινηματογραφικός, υποδέχθηκε η κυβέρνηση τα εμβόλια, με αυστηρά πρωτόκολλα και με την παρουσία ακόμα και του… Στρατού. Η πολεμική ορολογία και σημειολογία που χρησιμοποιείται με κάθε ευκαιρία δεν είναι καθόλου τυχαία. Με βάση το κυρίαρχο αφήγημα, η κυβέρνηση στην προσπάθεια της να αποποιηθεί κάθε ευθύνη ενίσχυσης του ΕΣΥ, παρουσιάζει τα εμβόλια ως το μόνο όπλο που έχουμε στον "πόλεμο έναντι του ιού" και κάθε πολίτης έχει χρέος να μπει στη μάχη "για να χτιστεί το τείχος ανοσίας". Ένα τείχος που θα οδηγήσει στην "έξοδο προς την ελευθερία", σε μια κανονικότητα δηλαδή όπου οι αποκλεισμοί αποτελούν προαπαιτούμενο για την εμπέδωση αυτής της "ελευθερίας".
Από τις αρχές του 2021, αρχίζουν να εμφανίζονται οι πρώτες δηλώσεις στον τύπο από τους κυβερνητικούς για ένα ακόμη "καθήκον" που πρέπει να εκπληρώσουν οι υγειονομικοί: το "καθήκον" τους να εμβολιαστούν, όλοι! Ένα καθήκον το οποίο ακόμη και … κόμματα της Αριστεράς δε σταματάνε να μας υπενθυμίζουν σε όλους τους τόνους μέχρι και σήμερα.
Μετά από κάποιους μήνες, στις 12/7/2021, σε διάγγελμα του ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των υγειονομικών, με τον οποίο προβλέπεται η αναστολή εργασίας σε όσους δεν πειθαρχήσουν, με το κύριο επιχείρημα να είναι το εξής "οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι σε λίγο όλοι ή θα εμβολιαστούμε ή θα νοσήσουμε".
Αυτό το λεκτικό σχήμα το οποίο, αν και απόλυτα ψευδές επιστημονικά, επαναλαμβάνεται συνεχώς στο δημόσιο λόγο και έχει ως σκοπό να εισάγει ένα διαχωρισμό που τόσο έχει ανάγκη το κράτος και ο οποίος στοχεύει απ' ευθείας την κοινωνία: ο εμβολιασμένος εμφανίζεται ως ο μη νοσούντας, ενώ ο μη εμβολιασμένος ως ο νοσηρός της υπόθεσης.
Ιδεολογικά, ο διαχωρισμός αυτός έχει σαν στόχο την κατασκευή ενός "εσωτερικού εχθρού", ενός δηλαδή μολυσματικού Άλλου που πρέπει να θεωρηθεί (κι αυτός) ως "κίνδυνος για τη δημόσια υγεία" και ο οποίος δε διστάζει να συμμαχήσει ακόμα και με τον ίδιο τον ιό (αφού "απο κοινού πολεμούν το ΕΣΥ", οπως αναφέρουν χαρακτηριστικά δημοσιεύματα στον τύπο) και άρα ως εχθρός πρέπει κι αυτός να παταχθεί. Όλο αυτό το ιδεολόγημα, που έχει ως εκφραστές όχι μόνο τους κυβερνητικούς αλλά και μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς, στοχεύει στην ενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους "κυρίαρχους" να συνεχίσουν την κατασταλτική πολιτική διαχείριση τους, στο όνομα της υγειονομικής κρίσης, με την κοινωνία στο στόχαστρο.
Οι αναστολές εργασίας όσων υγειονομικών δεν έχουν εμβολιαστεί, δικαιολογούνται στα πλαίσια της πάταξης του "εσωτερικού εχθρού" που οι ίδιοι κατασκεύασαν μαζί με τα ΜΜΕ, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν μια ξεκάθαρη πολιτική επιλογή ερημοποίησης του ΕΣΥ. Είναι μια ακόμα επίθεση στη δημόσια υγεία και έρχεται ως συνέχεια της εντατικοποιημένης εργασίας που βιώνουν όλοι οι υγειονομικοί καθόλη τη διάρκεια της πανδημίας [με πενιχρά και ελλιπή μέσα ατομικής προστασίας, διπλοβάρδιες, χωρίς άδειες και ρεπό (αφου υπήρξε αναστολή αυτών από τον 11/2020 - 06/2021 και η οποία επανέρχεται και παλι από 01/09/2021 με επ' αόριστον ισχύ!), χωρίς πρόσληψη πρόσθετου, μόνιμου προσωπικού για τη στήριξη των νοσοκομείων].
Τα λόγια του Κοντοζαμάνη προς όλους τους υγειονομικούς και την κοινωνία, κατά την ενημέρωση για το εθνικό σχέδιο εμβολιασμών στις 30/08/2021, ήταν ξεκάθαρα και ενδεικτικά της "ελευθερίας" που μας τάζουν: "Έγινε αναστολή χορήγησης αδειών (στους υγειονομικούς), όπως ίσχυε η αναστολή αυτή και κατά τη διάρκεια της πανδημίας και μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού (του 2021). Δώσαμε τη δυνατότητα στο προσωπικό μας να ξεκουραστεί, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, αλλά η αναστολή αυτή γίνεται όχι μόνο λόγω του μέτρου της υποχρεωτικότητας αλλά και επειδή έχουμε πανδημία."
Αυτή είναι, λοιπόν, η κανονικότητα στην οποία, ονειρεύονται να μας οδηγήσουν:
Καταστολή και πειθαρχία, αποκλεισμοί και επιτήρηση, εντατικοποίηση της εργασίας, εμπορευματοποίηση της υγείας.
Μέσα σε αυτήν την πολιτική πραγματικότητα, στεκόμαστε ενάντια στην υποχρεωτικότητα, χωρίς να μασάμε τα λόγια μας όπως για παράδειγμα κάνει η "γραμμή περί καθολικότητας" (αντί της "υποχρεωτικότητας") των εμβολιασμών. Αυτή η πιο ήπια εκδοχή της "καθολικότητας των εμβολιασμών" εφορμά απο την ίδια αφετηρία με το κυρίαρχο αφήγημα, έρχεται κι αυτή με τη σειρά της να αναπαράξει τους ψευτοδιαχωρισμούς μέσα στην κοινωνία αντί να τους καταδείξει ως τα εργαλεία του κοινωνικού αυτοματισμού στα χέρια της κυβέρνησης, κι έτσι πλήρως συντονισμένη με την κυρίαρχη προπαγάνδα, καταντάει ενα αριστερό δεκανίκι, συμβάλλοντας κι αυτή στον ιδεολογικό πόλεμο που έχουν εξαπολύσει οι "κυρίαρχοι".
Η απάντηση μας αυτή τη στιγμή στις αναστολές εργασίας, που κατ' ουσίαν οδηγούν σε απολύσεις, οφείλει να είναι πολιτική και όχι να εκπίπτει σε "δηλώσεις επιστημο-φροσύνης".
ΥΣ Στις 01/09/2021, ως μη εμβολιασμένος υγειονομικός, παρέλαβα από το γραφείο προσωπικού του Νοσοκομείου Αλεξάνδρας, την απόφαση αναστολής των καθηκόντων μου "για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας" όπως χιλιάδες συνάδελφοι/ισσες σε όλη τη χώρα.
Ποντάρουν στο φόβο μας στο "να μείνουμε μόνοι" εξαθλιωμένοι χωρίς αντιστάσεις
Ο αγώνας για ζωή, όμως, θα είναι συλλογικός και διαρκής ώστε να μπουν οι όροι εκείνοι που πραγματικά νοιάζονται για τη δημόσια υγεία
Με τους αγώνες μας, να μην αφήσουμε τα νοσοκομεία να γίνουν ούτε πεδία ασκήσεων θανατοπολιτικής ούτε το χωνευτήρι μιας εργατικής δυστοπίας που μας επιφυλάσσουν οι "από πάνω"
Χουντής Χρήστος, Υγειονομικός (γιατρός Ακτινοθεραπευτής-Ογκολόγος)