Details

Category: Κεντρικά Νέα

Published: 12 April 2018

ΓΙΑ ΤΟΥΣ 8 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ Π. ΡΑΛΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ 35 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ

Με πρωτοβουλία του Συντονισμού συλλογικοτήτων και ατόμων ενάντια στα κέντρα κράτησης (ΣΣΑΕΚΚ) καλέστηκε ανοιχτή συνέλευση όπου συμφωνήθηκε το παρακάτω πλάνο δράσεων σχετικά με τις υποθέσεις των 8 και των 35 διωκόμενων μεταναστών από Πέτρου Ράλλη και Μόρια

• 14/4 12:00 :: ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ (Μοναστηράκι)
• 20/4 9:00 :: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ για τους 35 (Χίος)
• 21/4 12:00 :: ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ & ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ (εκκίνηση από Π.Άρεως)
• 27/4 9:00 :: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ για τους 8 (Λουκάρεως)

στις 10/4 καλούμε ανοιχτή συνέλευση για τα διαδικαστικά των παραπάνω δράσεων

κάλεσμα :Συντονισμός συλλογικοτήτων και ατόμων ενάντια στα κέντρα κράτησης (ΣΣΑΕΚΚ)

επικοινωνία :https://ssaekk.espivblogs.net/

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ!

Στις 31 Μαΐου 2017, στη Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής, γνωστή ως Πέτρου Ράλλη, 8 μετανάστες συλλαμβάνονται ύστερα από επίθεση που δέχτηκαν από τους δεσμοφύλακες μέσα στα κελιά τους. Η αφορμή για την επίθεση ήταν πως οι μετανάστες ζητούσαν να επικοινωνήσουν με τον διευθυντή ώστε να ενημερωθούν για την εξέλιξη της κράτησης τους, όντας ήδη 8 έως 10 μήνες κρατούμενοι. Η απάντηση στο απλό αυτό αίτημα ήταν να τους ξυλοφορτώσουν άγρια, με αποτέλεσμα να μεταφερθούν και οι οχτώ στο νοσοκομείο με ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα χέρια. Στη συνέχεια, για τη συγκάλυψη του ξυλοδαρμού, στήθηκε αμέσως δικογραφία εναντίον τους. Μια αντανακλαστική κίνηση στην οποία πάντα καταφεύγουν οι βασανιστές όταν θέλουν να δικαιολογήσουν τη βία τους.

Οι λόγοι για τους οποίους οι έγκλειστοι μετανάστες διαμαρτύρονταν δεν είναι απλώς πως βρίσκονται στα κελιά της Πέτρου Ράλλη χωρίς να έχουν τελέσει κανένα ποινικό αδίκημα (πέραν της έλλειψης εγγράφων) αλλά το ότι βρίσκονται φυλακισμένοι για πολλούς μήνες μέσα σε ένα τελείως αόριστο πλαίσιο κράτησης. Στην Πέτρου Ράλλη, όπως και όλα τα κέντρα κράτησης, ο έγκλειστος δεν ξέρει και δεν ενημερώνεται για πόσο καιρό θα κρατείται. Έτσι, ξυπνάει κάθε πρωί με την ελπίδα ότι θα ελευθερωθεί, και κοιμάται κάθε βράδυ με το βάρος άλλης μιας μέρας στο κλουβί, κάτι που μόνο ως βασανιστήριο μπορεί να νοηθεί. Όταν απέναντι στη μεταχείριση αυτή, οι έγκλειστοι/ες μετανάστες/ριες τολμούν να προβούν στην ελάχιστη διαμαρτυρία η απάντηση του κράτους είναι βίαιη, οργανωμένη και προμελετημένη.

Μέσα στην στημένη δικογραφία εναντίον τους περιέχεται πως υπήρξε «κλιμάκωση της έντασης», πως οι κρατούμενοι «προσπάθησαν να αποδράσουν χτυπώντας συντονισμένα την κεντρική πόρτα της πτέρυγας για να τη σπάσουν» και ότι δήθεν, στην προσπάθεια τους να τραπούν σε φυγή «γλίστρησαν και χτύπησαν μόνοι τους». Αυτό που έγινε στην πραγματικότητα είναι ότι οι μπάτσοι απρόκλητα εισέβαλαν στα κελιά και ξυλοκόπησαν όποιον βρήκαν μπροστά τους ενώ οι μετανάστες χτυπούσαν την πόρτα της πτέρυγας ζητώντας να δούνε τον διευθυντή και να ενημερωθούν για τον χρόνο της κράτησης τους.

Αν και στην συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει βίντεο, που καταδεικνύει τον τρόπο «διαχείρισης» των μεταναστών με τη χρήση βίας, οι ανθρωποφύλακες έχουν το θράσος να υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο και η εισαγγελική αρχή να υιοθετεί αυτά τα ψέματα. Το γεγονός αυτό δεν μας εκπλήσσει, απλά επιβεβαιώνει ότι οι κάμερες, όπως και όλα τα μέσα παρακολούθησης, εξυπηρετούν μονάχα τους σκοπούς αυτών που τα χειρίζονται, της εξουσίας και των παρατρεχάμενών της.

Το ίδιο καλοκαίρι, οι ίδιες σκηνές βίας επαναλαμβάνονται στο κέντρο κράτησης της Μόρια στη Λέσβο. Μετά από μια σειρά από κινητοποιήσεις που λήγουν με την εξέγερση στις 18 Ιουλίου 2017 από τους/τις έγλειστους/ες μετανάστες/στριες, οι ανθρωποφύλακες ορμούν, ξυλοφορτώνουν και συλλαμβάνουν 35 μετανάστες στο σωρό.

Η δικογραφία τους στήθηκε χρησιμοποιώντας επίσης το κακούργημα της στάσης κρατουμένου και τους απειλεί με πολυετή ποινική κράτηση. Τα κοινά σημεία των δύο υποθέσεων δεν εμπίπτουν μόνο στην ποινική δίωξη που ασκείται με την σχεδόν ταυτόχρονη σύλληψη τους. Tόσο οι 8 όσο και οι 35, βρίσκονταν διοικητικά κρατούμενοι, σε άθλιες συνθήκες χωρίς δυνατότητα ενημέρωσης για τη διάρκεια του εγκλεισμού τους, και έγιναν οι δέκτες της βίαιης κατασταλτικής πρακτικής του κράτους με την ίδια κεντρική πολιτική απόφαση.

Παρά το όποιο φιλανθρωπικό προσωπείο προσπαθεί το κράτος, είτε με αριστερή είτε με δεξιά διαχείριση, να προβάλει προς την κοινωνία, η διαχείριση των μεταναστριών-ων γίνεται με ένα ευρύ φάσμα κατασταλτικών πρακτικών που εφαρμόζονται από τις φυλακές-νησιά μέχρι και τα κέντρα στην ενδοχώρα. Άθλιες συνθήκες διαβίωσης, απομόνωση και εξαφάνιση από τη σφαίρα του ορατού, κράτηση που κανείς δεν ξέρει το τέλος της, καθημερινοί βασανισμοί και ξυλοδαρμοί για ασήμαντη αφορμή, δικογραφίες και φυλακίσεις για παραδειγματισμό. Η Πέτρου Ράλλη, ως Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής αποτελεί κομβικό σημείο στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή της επίσημης μεταναστευτικής πολιτικής και οι συνθήκες εγκλεισμού που επικρατούν εκεί μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν πρότυπο για τη «διαχείριση» όλων των μεταναστών. Το βασικό απρόβλεπτο εμπόδιο σε αυτά τα σχέδια είναι οι αντιδράσεις κυρίως από τους ίδιους τους κρατούμενους, που θα θελήσουν να αντισταθούν στην αναίτια κράτηση τους.

Είναι κρίσιμο η έκβαση αυτού του αγώνα να μην καταρρακώσει για ακόμη μία φορά την αντίσταση εντός των τειχών. Ένα δυνατό κίνημα αλληλεγγύης μπορεί να αφήσει παρακαταθήκη που δε θα σβηστεί τόσο εύκολα και θα αποτελέσει έναυσμα για αιχμηρότερους αγώνες.

Γιατί απέναντι σε οποιονδήποτε εγκλεισμό, ακόμα και σε αυτόν με το πιο ανθρωπιστικό προσωπείο, η αντίσταση, από την πιο μικρή καθημερινή πράξη μέχρι την πιο βίαιη εξέγερση, δεν είναι ούτε νόμιμη ούτε παράνομη, είναι απλά δίκαιη.

Όσο μετανάστες και μετανάστριες στοιβάζονται σε κελιά και σε κέντρα κράτησης, εμείς θα προσπαθούμε να εφευρίσκουμε τρόπους να στεκόμαστε δίπλα τους.

Όσο άνθρωποι διαχωρίζονται με βάση τα έγγραφα που βρίσκονται στην τσέπη τους ή τη χώρα προέλευσής τους, εμείς θα φωνάζουμε ότι τα σύνορα είναι χαρακιές στο σώμα της γης και θα κάνουμε ο,τι νομίζουμε για να τις εξαλείψουμε.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 8 ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ Π. ΡΑΛΛΗ

ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ 35 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

Συντονισμός συλλογικοτήτων και ατόμων ενάντια στα κέντρα κράτησης (ΣΣΑΕΚΚ)

[Αναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Indymedia]

Details

Category: Κεντρικά Νέα

Published: 12 April 2018

[ Διασυλλογική αφίσα καλέσματος στην πορεία (14/04 - 12:00, Μοναστηράκι) και τη μοτοπορεία (21/04 - 11:00, Πεδίο Άρεως) αλληλεγγύης στους διωκόμενους μετανάστες της Μόριας και της Πέτρου Ράλλη ]

Η οργή των μεταναστ(ρι)ών, οι αντιστάσεις και οι εξεγέρσεις τους

απέναντι στο καθεστώς εξαίρεσης, την παρανομοποίηση, την γκετοποίηση, τις απελάσεις, τον ρατσισμό

πίσω από συρματοπλέγματα και κάγκελα κέντρων κράτησης και φυλακών

ενάντια σε στρατό, αστυνομία, δικαστές, ανθρωπιστές μεσολαβητές και μιντιακούς εισαγγελείς

είναι κομμάτι της δικής μας οργής

Μάιος 2017 - Κολαστήριο Πέτρου Ράλλη, Αθήνα

Μπάτσοι-δεσμοφύλακες εισβάλλουν στα κελιά της "Διεύθυνσης Αλλοδαπών" ξυλοκοπώντας 8 μετανάστες που απλά ζήτησαν να ενημερωθούν για τις υποθέσεις τους. Η συγκάλυψη της ωμής βίας των ανθρωποφυλάκων (σπασμένα χέρια και κεφάλια) έγινε με στημένες κακουργηματικές κατηγορίες "στάσης", "απειλής" και "οπλοκατοχής" και απόδοση των τραυμάτων σε "γλιστρήματα". Στη συνέχεια, διασκορπίστηκαν σε φυλακές όλης της επικράτειας. Η δίκη τους έχει οριστεί στις 27/04 στο Εφετείο Αθηνών.

Ιούλιος 2017 - Κολαστήριο Μόριας, Λέσβος

Οι διαδοχικές διαμαρτυρίες και οι δυναμικές κινητοποιήσεις των μεταναστ(ρι)ών ενάντια στην ομηρία τους από το ελληνικό κράτος ακολουθούνται από εισβολή δυνάμεων καταστολής με δακρυγόνα, εκτεταμένη χρήση βίας και 35 συλλήψεις στον σωρό. Οι 35 συλληφθέντες προφυλακίζονται με κατασκευασμένες κακουργηματικές κατηγορίες σε διαφορετικές φυλακές της επικράτειας, με τη δίκη τους να ορίζεται σκόπιμα στην Χίο αντί στην Λέσβο στις 20/04, δυσχεραίνοντας την υπεράσπισή τους και την παρουσία αλληλέγγυων. 10 επιπλέον μετανάστες δικάζονται επίσης στη Χίο στις 11/05, με παρόμοιο κατηγορητήριο, για αντίστοιχα γεγονότα στην Μόρια λίγες μέρες νωρίτερα.

Για το γκρέμισμα κάθε κέντρου κράτησης και φυλακής

14.04 - ΠΟΡΕΙΑ, Μοναστηράκι (12:00)

21.04 - ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ, Πεδίο Άρεως (11:00)

& Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Πέτρου Ράλλη (12:30)

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ

Αναρχικές-οι από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας & τον Πειραιά, Ρεσάλτο (Κερατσίνι), Θερσίτης (Ίλιον), Κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω), Κατάληψη Αγρός (Πάρκο Τρίτση), Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης (Αθήνα), Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας

[Για την καταστολή των «αόρατων» στα κολαστήρια της «ελληνικής φιλοξενίας»]

Details

Category: Κεντρικά Νέα

Published: 08 April 2018

Το Σάββατο 31 Μάρτη στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων για τις ελεύθερες μετακινήσεις ενάντια στα συστήματα ελέγχου και αποκλεισμού στα Μ.Μ.Μ. , πραγματοποιήθηκαν συντονισμένες παρεμβάσεις με μοιράσματα κειμένων σε σταθμούς του Ηλεκτρικού.

Πιο συγκεκριμένα μαζικά μοιράσματα έγιναν στους σταθμούς:
Μαρούσι, Πειραιάς, Καλλιθέα, Ομόνοια, Άνω Πατήσια, Κάτω Πατήσια και τέλος -με σημείο σύγκλισης όλων των παρεμβάσεων- στο σταθμό Ηλεκτρικού και Μετρό "Αττική".

Στόχος της παρέμβασης στο σταθμό "Αττική" ήταν η αντιπληροφόρηση όσον αφορά το ζήτημα της "αναδιάρθρωσης" των Μ.Μ.Μ. . Επίσης πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός όλων των μπαρών (σε όλα τα επίπεδα του σταθμού) με σκοπό την ελεύθερη διέλευση των επιβατών για περίπου μιάμιση ώρα.

Στις παρεμβάσεις συμμετείχαν πάνω από 100 σύντροφοι και συντρόφισσες από Συνελεύσεις Γειτονιών, Στέκια, Καταλήψεις και Αναρχικές ομάδες από την Αθήνα και τον Πειραιά.

   

*Καθ' όλη τη διάρκεια του αποκλεισμού υπήρχε στο σημείο αστυνομική παρουσία.

ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΚΥΡΩΤΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΚΑΝΕΝΑΣ-ΚΑΜΜΙΑ ΜΟΝΟΣ-ΜΟΝΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΣΤΑ ΜΜΜ

Details

Category: Κεντρικά Νέα

Published: 21 March 2018

Ξημερώματα Τετάρτης της 9ης Γενάρη του 2013, 92 σύντροφοι και συντρόφισσες ανακατέλαβαν τη Villa Amalias, που από τις 20 Δεκέμβρη 2012 είχε καταληφθεί από αστυνομικές δυνάμεις. Με τη δύναμη της συλλογικής ευφυΐας και το πάθος για έναν κόσμο χωρίς εξουσία, διαχωρισμούς και εκμετάλλευση, πέρασαν σε μια κίνηση άρνησης των σχεδίων της κυριαρχίας.

Η εκκένωση της Villa Amalias  όπως και πολλών άλλων αντεξουσιαστικών εγχειρημάτων την ίδια περίοδο στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις εντάσσεται στις κατασταλτικές επιθέσεις που ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2012, ως κομμάτι της αντεξεγερτικής εκστρατείας που συνεχίζει έως σήμερα, με διαφορετικές αποχρώσεις, ώστε να αποδυναμωθούν και να εξαλειφθούν από την κοινωνική μνήμη όλα εκείνα που πραγματώθηκαν τις μέρες της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, μιας που το ενδεχόμενο μιας ακόμη κοινωνικής εξέγερσης επικρέμεται πάντα ως απειλή, ειδικά υπό τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, της εξαθλίωσης και της ανέχειας. Μόνιμο στόχο αποτελούν τα πολυπληθή αυτοοργανωμένα εγχειρήματα που επιτίθενται στον κόσμο της κυριαρχίας, δημιουργώντας διαδικασίες, σχέσεις και δομές συλλογικά, οριζόντια, αδιαμεσολάβητα, αντιιεραρχικά, αντιθεσμικά. Ενάντια στις εμπορευματικές σχέσεις, στη διαμεσολάβηση του χρήματος, την ιδιοκτησία και τις σχέσεις που παράγει, ενάντια στο κέρδος, την κατανάλωση, την εξατομίκευση, ενάντια σε κάθε είδους διαχωρισμό, όλα ένα προς ένα δομικά χαρακτηριστικά της κρατικής εξουσίας, του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης, της πατριαρχίας, που παράγουν αδιάκοπα διαιρέσεις μεταξύ μας, καταπίεση και εκμετάλλευση.

Από εκεί και πέρα, εκκενώσεις καταλήψεων γίνονται και υπό αριστερή πολιτική διαχείριση, με πιο πρόσφατες την εκκένωση της κατάληψης Ματρόζου στα Πετράλωνα, της κατάληψης Ζαϊμη και της κατάληψης Gare στα Εξάρχεια (με τις δύο τελευταίες να έχουν ανακαταληφθεί). Το κράτος έχει συνέχεια και πάντα διεκδικεί για τον εαυτό του το μονοπώλιο στη ρύθμιση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Όπως και στην πρώτη περίοδο των εκκενώσεων των καταλήψεων, οι λόγοι νομιμοποίησης των εκκενώσεων και η κρατική ρητορεία γύρω από αυτούς είναι απαραίτητη προϋπόθεση της κατασταλτικής στρατηγικής. Οι επικεφαλής του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. σε πλήρη συνεργασία με τους χειραγωγικούς μηχανισμούς των media στρώνουν το έδαφος για τις εκκενώσεις. Έτσι, οι εκκενωμένοι -ή κατεδαφισμένοι χώροι, όπως στην πρόσφατη περίπτωση κατεδάφισης της κατάληψης Τερμίτα στο Βόλο, παρουσιάζονται ως χώροι που τελικά θα αποδοθούν στην “κοινωνία”, για κάποιο αφαιρετικό “κοινό καλό”, με τη μορφή σχολών, σχολείων, ωδείων, χώρων για άτομα με κινητικά προβλήματα, χώρων “φιλοξενίας” ασυνόδευτων ανηλίκων κλπ. Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις πάνε χέρι-χέρι με την ιδεολογική επίθεση. Στόχος είναι η αποκοινωνικοποίηση των αγωνιζόμενων και των εγχειρημάτων τους, η απαλοιφή από τη μνήμη του τι ήταν αυτά τα εγχειρήματα, ότι αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής ζωής, ανοιχτά και προσβάσιμα σε όλες/ους, με εργαστήρια αυτομόρφωσης, συλλογικές κουζίνες, στούντιο, βιβλιοθήκες, εκδηλώσεις-συζητήσεις, χώρους στέγασης, τόπους πραγματικής φιλοξενίας και αλληλεγγύης στους μετανάστες/στριες. Η κυρίαρχη αφήγηση γίνεται αντίστροφη του πραγματικού, για να απαλείψει από την κοινωνική συνείδηση το υπόδειγμα ενός άλλου κόσμου, αυτού της αντεξουσίας.

Την Πέμπτη 22 Mαρτίου δικάζονται οι συντρόφισσες και οι σύντροφοί μας γιατί εναντιώθηκαν στον κόσμο της υποταγής, της απάθειας, της εξατομίκευσης. Προτάσσοντας τις καταλήψεις ως οδοφράγματα στην κανονικότητα της κυρίαρχης βαρβαρότητας, του ρατσισμού, των έμφυλων ανισοτήτων, της ομοφοβίας, των πατριωτικών-εθνικιστικών παραληρημάτων μίσους. Αυτό συμπύκνωνε η Villa Amalias, την άρνηση κάθε εξουσίας, τη δημιουργία δομών, διαδικασιών, σχέσεων, αξιών, δράσεων στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αλληλλεγγύης. Αυτό προτάσσουν τα πολυπληθή αναρχικά στέκια, οι καταλήψεις, τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα του κόσμου της αντεξουσίας. Αυτό συμπύκνωνε και η κίνηση της ανακατάληψης της Villa Amalias το πρωί της 9ης Γενάρη.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ/ΣΤΟΥΣ  92 ΔΙΩΚΟΜΕΝΕΣ/ΟΥΣ ΤΗΣ VILLA ΑMALIAS

ΔΕΚΑ, ΕΚΑΤΟ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΛΗΞΗΣ

ΔΙΚΗ: ΠΕΜΠΤΗ 22 ΜΑΡΤΗ, 9 π.μ. στα δικαστήρια της Ευελπίδων

[Αλληλεγγύη στους/στις 92 συλληφθέντες/είσες συντρόφους/ισσες της ανακατάληψης της Villa Amalias]

[Με αφορμή την δίκη των 92 συντρόφων-ισσών για την ανακατάληψη της Villa Amalias]

Details

Category: Κεντρικά Νέα

Published: 20 March 2018

Το πρωί του Σαββάτου 17/3 εκατοντάδες συντρόφισσες και σύντροφοι διαδηλώσαμε στο κέντρο της Αθήνας για την αλληλεγγύη στις καταλήψεις και ενάντια στα εθνικά ιδεώδη, τα εθνικιστικά συλλαλητήρια, την "εθνική ενότητα" και "ομοψυχία" που επικαλούνται τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά στο πλαίσιο των διακρατικών διαπραγματεύσεων για τη λέξη "Μακεδονία" στην ονομασία του γειτονικού κράτους και της σύγκρουσης συμφερόντων για  τις ΑΟΖ στο Αιγαίο με το τούρκικο κράτος.

Το ενιαίο μπλοκ της διοργάνωσης αριθμούσε 900 με 1000 άτομα και της Α.Π.Ο. που συγκρότησε ξεχωριστό μπλοκ 80 με 100 άτομα, μαζί με κάποιους Κούρδους του YPG. Η διαδήλωση ξεκίνησε από το Θησείο, κινήθηκε μέσω Ερμού, Αθηνάς, Ομόνοια, Γ' Σεπτεμβρίου, Μάρνης, Πατησίων, Κοδριγκτώνος, Αριστοτέλους και ολοκληρώθηκε στην Πλ. Βικτωρίας. Είχε παλμό με διαρκή συνθήματα, τρικάκια και μοίρασμα χιλιάδων κειμένων.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι αποτελούν ανάχωμα στη βαρβαρότητα. Είναι εγχειρήματα που αμφισβητώντας την έννοια της ιδιοκτησίας, αντιπαραβάλλουν στην πραγματικότητα της εκμετάλλευσης, της αλλοτρίωσης, της ιεραρχίας και των ανισοτήτων, μια άλλη εκδοχή του κόσμου στηριγμένη στη συντροφικότητα, την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη. Είναι πεδία όπου γεννιούνται συνειδήσεις ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης και κοινωνικών διακρίσεων και αποδομούν επίπλαστους, κρατικούς και εθνικούς διαχωρισμούς. Είναι τόποι δημιουργίας ριζοσπαστικών κοινοτήτων αγώνα ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο, την πατριαρχία.

Απέναντι στα εθνικά ιδεώδη και κάθε άλλο ιδεολόγημα της κυριαρχίας, προτάσσουμε την αλληλεγγύη και τους κοινωνικούς/ταξικούς αγώνες των «από κάτω» ενάντια στην εξουσιαστική-καπιταλιστική-πατριαρχική βαρβαρότητα. Κανένα έθνος δεν μας ενώνει και κανένα όνομα δεν μας χωρίζει. Δεν πολεμάμε για γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα, κρατών και πολυεθνικών. Εθνικόφρονες μακεδονομάχοι, πατριώτες κάθε πολιτικής απόχρωσης, απόστρατοι αξιωματικοί, παπαδαριό, φασίστες, στεκόμαστε απέναντι σας. Κρατικές και παρακρατικές συμμορίες κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις.

αυτοοργανωμένα στέκια και καταλήψεις, αναρχικές και αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες από την Αθήνα και τον Πειραιά

[Αναδημοσίευση από το αθηναϊκό indymedia]

[Αντεθνική πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις: Σάββατο 17/3/2018, 12:00, Σταθμός ΗΣΑΠ Θησείο]

[Κείμενο της αντεθνικής πορείας αλληλεγγύης στις καταλήψεις (17/3/2018, 12:00, Θησείο)]

Details

Category: Κεντρικά Νέα

Published: 06 March 2018

ΚΑΝΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ, ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ

Πατριώτες κάθε πολιτικής απόχρωσης, απόστρατοι αξιωματικοί, παπαδαριό, φασίστες και λοιπές παραφυάδες του εθνικού κορμού, με αφορμή τις διακρατικές διαπραγματεύσεις για τη λέξη "Μακεδονία" στην ονομασία του γειτονικού κράτους, διοργανώνουν εθνικιστικά συλλαλητήρια και καλούν σε συστράτευση. Την ίδια στιγμή, η "εθνική ομοψυχία" γίνεται σημαία της κρατικής και μιντιακής προπαγάνδας στο πλαίσιο της σύγκρουσης γεωστρατηγικών και οικονομικών συμφερόντων γύρω από τις ΑΟΖ στο Αιγαίο με το τούρκικο κράτος, εν μέσω ευρύτερων κυριαρχικών αναδιατάξεων ισχύος και συμμαχιών από τη Μέση Ανατολή μέχρι τα Βαλκάνια.

Όμως, "εθνική ενότητα" σημαίνει να υποτασσόμαστε στην "ειρήνη" των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών ως αναλώσιμα γρανάζια της "εθνικής" τους "ανάπτυξης" και άλλο τόσο να στοιχιζόμαστε ως αναλώσιμα στρατιωτάκια στις πολεμικές τους προσταγές. Σημαίνει στοχοποίηση του "εσωτερικού εχθρού". Σημαίνει παρανομοποίηση, υποβιβασμός και εγκλεισμός των μεταναστ(ρι)ών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σημαίνει εχθρότητα για τους καταπιεσμένους και τις εκμεταλλευόμενες στην άλλη πλευρά των συνόρων.

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Η εκκένωση και κατεδάφιση της κατάληψης ΤΕΡΜΙΤΑ στον Βόλο στις 4/1/18, οι φασιστικές επιθέσεις στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο (η οποία αποκρούστηκε) και στην κατάληψη LIBERTATIA με αποτέλεσμα τον εμπρησμό της κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη στις 21/1, η αντίστοιχη φασιστική επίθεση (που επίσης αποκρούστηκε) στο κατειλημμένο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλλαλητηρίου στην Αθήνα στις 4/2 καθώς και οι μετέπειτα επιθέσεις στις καταλήψεις Λέλας Καραγιάννη 37 στην Κυψέλη, Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Άνω Κάτω Πατησίων, Παναιτωλίου 21 στο Κουκάκι και στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Φαβέλα στον Πειραιά, κάνουν σαφές ότι οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι βρίσκονται σταθερά στο στόχαστρο κράτους και φασιστών.

Οι καταλήψεις είναι αγκάθια για κάθε εξουσία γιατί δεν είναι απλά ένα μέσο αγώνα αλλά το ίδιο του το περιεχόμενο. Είναι εγχειρήματα που αμφισβητώντας την έννοια της ιδιοκτησίας, αντιπαραβάλλουν στην πραγματικότητα της εκμετάλλευσης, της αλλοτρίωσης, της ιεραρχίας και των ανισοτήτων, μια άλλη εκδοχή του κόσμου στηριγμένη στη συντροφικότητα, την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη. Είναι πεδία όπου γεννιούνται συνειδήσεις ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης και κοινωνικών διακρίσεων και αποδομούν επίπλαστους, κρατικούς και εθνικούς διαχωρισμούς. Είναι τόποι δημιουργίας ριζοσπαστικών κοινοτήτων αγώνα ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο, την πατριαρχία.

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΗ, ΚΡΑΤΗ, ΣΥΝΟΡΑ, ΣΤΡΑΤΟΥΣ, ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΠΟΡΕΙΑ, Σάββατο 17/3, 12.00, σταθμός ΗΣΑΠ ΘΗΣΕΙΟΥ

αυτοοργανωμένα στέκια & καταλήψεις, αναρχικές & αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες από την Αθήνα και τον Πειραιά

[Για να κατεβάσετε την αφίσα σε αρχείο μορφής Pdf πατήστε εδώ]

[Κείμενο της αντεθνικής πορείας αλληλεγγύης στις καταλήψεις (17/3/2018, 12:00, Θησείο)]