παρέμβαση σε συναυλίες για τα εκπαιδευτικά

Details

Category: Uncategorised

Published: Tuesday, 13 September 2011 02:49

Πραγματοποιήθηκε χθες συντονισμένη παρέμβαση από καταληψίες φοιτητές και φοιτήτριες στην τεχνόπολη και στο θέατρο πέτρας κατά την διάρκεια συναυλιών. Μοιράστηκαν και διαβάστηκαν από τα μικρόφωνα κείμενα και αναρτήθηκαν πανό. Το κείμενο που μοιράστηκε:

Δεν φτάνει απλά να κοιτάς…

Ψηφίστηκε στις 24 Αυγούστου το νέο νομοσχέδιο, της Διαμαντοπούλου, για την εκπαίδευση. Ένα νομοσχέδιο με σαρωτικές αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που έρχονται και αυτές να πάρουν την θέση τους στο παζλ του «αγώνα» ενάντια στην κρίση και στην προσπάθεια για οικονομική σωτηρία. Ένα-ένα τα κάστρα του κοινωνικού συμβολαίου (ασφάλιση, υγεία, μεταφορές…), πάνω στο οποίο στηρίχτηκε το καπιταλιστικό οικοδόμημα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, καταρρέουν στη σκιά της παγκόσμιας οικονομικής αναδιάρθρωσης μέσω των μηχανισμών της τρόικας και του ΔΝΤ.

Αποτελούσε διακαή πόθο της κυριαρχίας (ανεξαρτήτου κυβέρνησης) εδώ και περίπου δυο δεκαετίες ο εκσυγχρονισμός και η ευθυγράμμιση της εκπαιδευτικής μηχανής με την οικονομία και τα διεθνή «στάνταρ» τόνωσης της αποδοτικότητας και της παραγωγικότητας. Ο νέος νόμος ρυθμίζει, πλέον, τους ανορθολογισμούς, τις ανισσοροπίες και τις ανεφάρμοστες διατάξεις προηγούμενων νομοσχεδίων. Χωρίς προσχήματα μετατρέπει τα Πανεπιστήμια σε μονάδες παραγωγής κέρδους, εξισωμένα με οικονομικούς δείκτες της αγοράς και των χρηματιστηρίων.

Πιο συγκεκριμένα το νέο νομοσχέδιο:

Καταργεί και στην πράξη πλέον τον μύθο της δημόσιας και δωρεάν παιδείας ανοίγοντας το δρόμο για επιβολή διδάκτρων ακόμα και στις προπτυχιακές σπουδές. Καταργεί τη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων καθώς και των περισσότερων παροχών για τους φοιτητές (δωρεάν σίτιση, στέγαση κ.α.).

Καταργεί ολοκληρωτικά το Πανεπιστημιακό άσυλο, ένας διακαής πόθος της εξουσίας να βάλει ένα τέλος και σε συμβολικό επίπεδο σε κάθε τόπο και απόπειρα διεύρυνσης των κοινωνικών ελευθεριών, μια ακόμη οχύρωση απέναντι σε επερχόμενες κοινωνικές αναταραχές.

Οδηγεί στην πλήρη υποβάθμιση των πτυχίων με την κατάργηση τμημάτων και τις συγχωνεύσεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Παραδίδει και με νομική βούλα την διοίκηση στα Πανεπιστήμια στα χέρια επιχειρηματιών και μάνατζερ οι οποίοι θα βρουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την πλήρη ευθυγράμμιση των πανεπιστημίων με την αγορά και την μετατροπή τους σε μια πιο κερδοφόρα επιχείρηση, η οποία θα αναζητεί πόρους πουλώντας έρευνα και κλείνοντας συμφωνίες με χορηγούς. Χάνεται έτσι κάθε επαφή μεταξύ κοινωνικών αναγκών και ερευνητικών προγραμμάτων.

Νομιμοποιεί από την πίσω πόρτα τα ιδιωτικά κολέγια αφού δίνεται η δυνατότητα στους σπουδαστές τους να εισέρχονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, επιβεβαιώνοντας ακόμα μία φορά τους ταξικούς φραγμούς του εκπαιδευτικού συστήματος.

Εντατικοποιεί ακόμη περισσότερο τις σπουδές με την εισαγωγή του ν+2 έτη για την συμπλήρωσή τους.

Ο ρόλος των γενικών συνελεύσεων των φοιτητών απαξιώνετε πλήρως και υποβαθμίζεται ο «δυναμικός» ρόλος των φοιτητών στην λήψη αποφάσεων.

Η εντατικοποίηση των σπουδών, το κυνήγι πιστωτικών μονάδων και ο ανταγωνισμός θα  είναι η επόμενη μέρα του ελληνικού πανεπιστημίου. Έτσι ισχυροποιείται ο ιδεολογικός ρόλος του πανεπιστημίου, ο οποίος δεν είναι τίποτα άλλο παρά να προετοιμάσει πειθήνιους εργαζόμενους εύκολα διαχειρίσιμους για τις ορέξεις των αφεντικών και υπάκουους υπηκόους.

Από δω και πέρα τον λόγο τον έχουμε εμείς…

Στις μέρες μας δεν μπορεί κάποιος εύκολα να προσδοκά ή να φιλοδοξεί ότι μπορεί να ανακόψει την αντικοινωνική επίθεση της κυριαρχίας σε κάποιο μεμονωμένο μέτωπο. Η επίθεση είναι συνολική, σε ολόκληρο το κοινωνικό σώμα και συναρθρώνεται ως ολοκληρωμένο σχέδιο λεηλασίας της κοινωνίας. Ένα σχέδιο το οποίο είναι σαφές πως δεν θα υποχωρήσει. Για αυτό και οι εφαρμοζόμενες πολιτικές αδιαφορούν πλέον ακόμη και για τα δημοκρατικά προσχήματα, δεν ζητάνε καμία συναίνεση. Στηρίζονται μονάχα στην ωμή επιβολή και όλες οι αλλαγές κατατίθενται ως πολεμικά ανακοινωθέντα.

Είναι απαραίτητη προϋπόθεση, λοιπόν, η δημιουργία σχέσεων αλληλεγγύης μεταξύ των «από κάτω», μέσα από αυτοοργανωμένες, οριζόντιες διαδικασίες, χωρίς πλαστούς διαχωρισμούς. Τώρα είναι η ώρα να φουντώσει το κίνημα των καταλήψεων στις σχολές, παίρνοντας όλοι/ες  θέση μέσα σε αυτό, να πάρουμε θέση ενεργών υποκειμένων στον αγώνα. Να δυναμώσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη. Να σταθούμε ο ένας στο πλευρό του άλλου…

…αλληλεγγύη και συμμετοχή στις φοιτητικές καταλήψεις

Καταληψίες φοιτητές/τριες «από τα κάτω» και αλληλέγγυοι/ες

Το παρόν κείμενο είναι αποτέλεσμα συλλογικής διαδικασίας και συνδιαμόρφωσης συνέλευσης που πραγματοποιείται κάθε Κυριακή στο Πολυτεχνείο (Πατησίων και Στουρνάρη, κτίριο Γκίνη) στις 19.00.

• Prev
• Next