Details

Category: Αφίσες

Published: 05 May 2021

Στην "εποχή των πανδημιών", όταν μας λένε πως οι εθνικές οικονομίες "αρρωσταίνουν", η κερδοφορία των αφεντικών "διασωληνώνεται" και πως "μαζί θα βρούμε την γιατρειά"

η βάση για το "εμβόλιο" θα είναι και πάλι η μεγαλύτερη υποτίμησή μας, η όξυνση της εκμετάλλευσης.

Μαύρη εργασία - επισφάλεια - εργασιακές γαλέρες.

Ή τους σβήνουμε ή γινόμαστε τα υπάκουα πειραματόζωα που πάνω στις ζωές τους θα χτιστεί η "νέα" κανονικότητα.

Απεργίες - Σαμποτάζ - Ανυπακοή - Αλληλεγγύη στους εργασιακούς

Μάιος 2020,

Θερσίτης

[Για να κατεβάσετε την αφίσα σε αρχείο μορφής .pdf πατήστε εδώ]

Details

Category: Αφίσες

Published: 21 March 2020

Τρεις αφίσες για την αλληλεγγύη στους/στις μετανάστ(ρι)ες και τους αγώνες τους που κολλιούνται στους τοίχους των περιοχών μας...

Η αφίσα σε μορφή pdf

Η αφίσα σε μορφή pdf

Η αφίσα σε μορφή pdf

Details

Category: Αφίσες

Published: 21 June 2019

Η αφίσα σε μορφή pdf

Από τις γιορτές της δημοκρατίας

Οι εκλογές της 7^ης Ιουλίου ξαναζωντανεύουν εκείνο το γελοίο φάντασμα που εμφανίζεται μια φορά στα 4 χρόνια, τον «κυρίαρχο λαό». Τα  ψευτοδιλήμματα δίνουν και παίρνουν. Από την μια τα αριστερά προσχήματα «ευαισθησίας», οι ξεφτιλισμένες επιδοματικές πολιτικές και τα «φιλεργατικά» ξεροκόμματα, και από την άλλη, η «επάρατος» δεξιά με τα -χωρίς προσχήματα- κηρύγματα πυγμής, ασφάλειας, επενδύσεων και παραγωγικότητας. Δεν πρόκειται για δύο κόσμους που συγκρούονται, αλλά για δύο διαφορετικές όψεις των ίδιων κυριαρχικών πολιτικών: της εκμετάλλευσης και υποτίμησης μεγάλων κοινωνικών κομματιών (ντόπιων και μεταναστών), της διεύρυνσης  των κοινωνικών διαχωρισμών… Τα κόμματα θέτουν ως απαίτηση της εποχής το σύνθημα  «επιστροφή στην ανάπτυξη = επιστροφή στην κανονικότητα». Ανάπτυξη και κανονικότητα σημαίνει επιταχυμένη λεηλασία εργασιακών σχέσεων, τόπων και περιβάλλοντος. Σημαίνει απόλυτη αορατότητα για ένα τεράστιο κοινωνικό κομμάτι ντόπιων και μεταναστών-τριων που διαβιούν στα όρια της απόλυτης ή σχετικής εξαθλίωσης.

ως τις γιορτές των δημάρχων και των εμπόρων

Η «λευκή νύχτα» που διοργανώνει για άλλη μια χρονιά ο δήμος Ιλίου στις 29 Ιούνη, μια βδομάδα πριν από τις εθνικές εκλογές, είναι άλλη μια θλιβερή γιορτή κατανάλωσης, άρτου και θεάματος και «ανεμελιάς». Είναι η γιορτή που απαιτεί «πρόθυμους» και ξεθεωμένους εργάτες/τριες λάστιχο ως χαμογελαστούς υπηρέτες. Είναι η γιορτή που μετατρέπει το κέντρο της πόλης σε μια Ειδική Ζώνη, ένα χώρο κατακλυσμένο από εμπορεύματα και τραπεζοκαθίσματα.  Μια πραγματικότητα αποξένωσης, με διάσπαρτες ατομικότητες που επικοινωνούν μονάχα μέσα από τα προϊόντα και τις «εμπειρίες» που αγοράζουν και καταναλώνουν. Ένας φανταχτερός θεσμός που «υπόσχεται» λάμψη κατανάλωσης σε κάποιους  για να βυθίσει σε ακόμη μεγαλύτερο σκοτάδι όσες/ους βιώνουν τον πολιτισμό της εξαθλίωσης και της καταπίεσης.

Να επιτεθούμε στην κανονικότητα του ΗΣΥΧΙΑ-ΤΑΞΗ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Δεν συμμετέχουμε στην δημοκρατική εκλογο-πανήγυρη των «εθνικών εκλογών» και στην καταναλωτική εμπορο-πανήγυρη της «λευκής νύχτας». Δεν πειθόμαστε από τα διλήμματα που μας θέτουν τα κόμματα και τα αφεντικά μας. Δεν δεχόμαστε την ψευδεπίγραφη ευδαιμονία των εμπορευμάτων και των διασκεδαστών. Οι γιορτές αυτές είναι ένας σαρκασμός στο πρόσωπο όλων εμάς, που βιώνουμε με τους ωμότερους τρόπους την ολομέτωπη επίθεση των αφεντικών πάνω μας. Το στοίχημα για όλες εμάς, τις καταπιεσμένες/ους αυτού του κόσμου, πάντα παραμένει το ίδιο: ή θα συνεχίσουμε να ζωγραφίζουμε τα ερείπιά μας με φανταχτερά χρώματα ή θα αρνηθούμε μια και καλή τις «απαιτήσεις της εποχής».

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ & ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Παρασκευή 28 Ιουνίου / 7 μ.μ. / Πλατεία Δασκάλας (Πάριδος & Ευαγγελιστρίας) – Ίλιον

Details

Category: Αφίσες

Published: 04 May 2019

ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ 2Ο

Τηλ. 2413505300, Fax: 2410537266

Αριθμός πρωτοκόλλου: 666

Λάρισα, 07 Μαΐου 2019

ΠΡΟΣ: Εισαγγελία Στρατοδικείου Λάρισας

ΚΟΙΝ: Α’ ΑΤ ΛΑΡΙΣΑΣ, ΣΥ Θεσσαλίας, ΔΟΥ Λάρισας

ΘΕΜΑ: Εσωτερικό έγγραφο – ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΑΜΕΣΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ

Άρθρο 1: Αν θες ειρήνη, ετοιμάσου για πόλεμο. Οι Ένοπλες Δυνάμεις διασφαλίζουν την ειρήνη των κυρίαρχων με στρατιωτικοποίηση της κρατικής επικράτειας, ανταγωνισμούς και στρατηγικές της έντασης, τόνωση του εθνικισμού και του  ρατσισμού, χιλιάδες νεκρούς μετανάστ(ρι)ες στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα, την κόλαση των στρατοπέδων ομηρίας και των κέντρων κράτησης, την αύξηση των πολεμικών εξοπλισμών και αναβάθμιση των στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Το στρατηγείο της Λάρισας συνδράμει περαιτέρω στην παγκόσμια ειρήνη με τη  δημιουργία κεντρικής αεροπορικής βάσης του ΝΑΤΟ για μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones), με κατασκοπεία και βομβαρδισμούς, όπως το Global Hawk.Το στρατηγείο της Λάρισας συνδράμει περαιτέρω στην παγκόσμια ειρήνη με τη  δημιουργία κεντρικής αεροπορικής βάσης του ΝΑΤΟ για μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones), με κατασκοπεία και βομβαρδισμούς, όπως το Global Hawk.

Άρθρο 2: Αν θες πόλεμο, ετοιμάσου για ειρήνη. Το στράτευμα πολεμάει για την ειρήνη: με συμμετοχή ή αρωγή σε ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς και πολεμικές επιχειρήσεις ή (αντι)τρομοκρατικές εκστρατείες για την εξαγωγή της δημοκρατίας ή την προάσπιση της ασφάλειας, τη λεηλασία ολόκληρων περιοχών και πληθυσμών, την ανάπτυξη μέσα από την καταστροφή της φύσης και των εκεί κοινοτήτων. Ιδιαιτέρως με την επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης και με πίστη στα ιδανικά της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας, όλα τα σώματα ασφαλείας είναι έτοιμα να εφαρμόσουν τα στρατιωτικά δόγματα καταστολής και ελέγχου ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, με ωμή καταστολή των εξεγερμένων, τιμώντας τις παραδόσεις του Έθνους, από την σφαγή των αγροτών στο Κιλελέρ, την εθνοσωτήριο επανάσταση του ´67, μέχρι και τις πρόσφατες κατασταλτικές επιχειρήσεις στις Σκουριές.

Άρθρο 3: Μέσα από το ιερό καθήκον της στρατιωτικής θητείας, ο πόλεμος και ο μιλιταρισμός αφομοιώνονται από τους υπηκόους του ελληνικού κράτους. Καλός και χρήσιμος στρατιώτης και πολίτης είναι αυτός που αγαπάει το έθνος και την πατρίδα του ώστε να μισεί τους «εχθρούς» που του υπαγορεύονται, που γίνεται άντρας ώστε να επιβάλλεται σε όποιον/α δεν ανταποκρίνεται στα αρρενωπά πρότυπα, που αποδέχεται την ιεραρχία υπακούοντας τους ανώτερους και διατάζοντας τους κατώτερους, που παραμερίζει την καταπίεση και την εκμετάλλευση ώστε να προωθεί την κοινωνική/ταξική ειρήνη, που υποθηκεύει την ύπαρξή του ώστε να υπηρετεί το κράτος.

Άρθρο 4: Όσοι δεν ενστερνίζονται τα άνωθεν, τους επιτρέπουμε -μέχρι νεωτέρας- να τα αποδεχτούν σιωπηλά δια του καταναγκασμού ή να δηλωθούν ψυχικά ασθενείς. Όσοι δεν αντέχουν τη σύνθλιψη του εαυτού τους και αυτοκτονούν θα λοιδορούνται από τα πορίσματά μας. Οι ανυπότακτοι στην εξουσία μας θα διώκονται ποινικά και οικονομικά κατά συρροή, με απανωτά στρατοδικεία και πρόστιμα των 6.000 ευρώ.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 έως 4, ο ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Δημτσιάδης-όπως και καθένας/καθεμία που επιλέγει να αρνείται τον μιλιταρισμό και τον εθνικισμό- κρίνεται εκ των προτέρων ένοχος για το αδίκημα της αλληλεγγύης στους όπου γης καταπιεσμένους/ες καθώς και της αντίστασης και της ανυπακοής στο κράτος και στη στρατιωτική του εξουσία. Στο στρατοδικείο μας, το αδίκημά του θα μετονομαστεί ως «ανυποταξία σε καιρό ειρήνης», προκειμένου να συγκαλυφθεί μία ακόμα πολιτική δίωξη.

Από το Στρατολογικό Γραφείο

Λ/γός (ΣΣΝΣ) Αναστασία Λάππα

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ Δ. ΔΗΜΤΣΙΑΔΗ

που δικάζεται για 4η φορά στο στρατοδικείο Λάρισας στις 07/05

για την επιλογή του να αρνηθεί την στρατιωτική θητεία

Details

Category: Αφίσες

Published: 19 February 2019

Να τελειώνουμε με τους μύθους

για «άτυχες στιγμές» και «τέρατα»

Η οργή μας ξεχειλίζει. Για τη δολοφονία της Ελένης από τους βιαστές της στη Ρόδο, της Αγγελικής στην Κέρκυρα από τον πατέρα της όπως και της Ειρήνης στην Πετρούπολη, της Μυρτούς-Πετρίνας, Βασιλικής και Ελένης Χερουβείμ στους Αγίους Αναργύρους από τον σύζυγο της τελευταίας... Για τη μιντιακή διαχείριση των δολοφονιών αυτών με όρους σίριαλ και κλειδαρότρυπας, ονομάζοντας αυτές τις γυναίκες «άτυχες», σαν να στραβοπάτησαν. Για τις επίμονες αναφορές στις επιλογές τους (για τη ζωή τους, τη συμπεριφορά τους, το ντύσιμό τους κλπ.) ώστε να ενοχοποιηθούν για τον ίδιο τους τον θάνατο. Για το ξέπλυμα των αντρών δολοφόνων τους, παρουσιάζοντάς τους ως «τέρατα», ενώ είναι άντρες «καθημερινοί».

Για τις δολοφονίες αυτές τον λόγο τον έχουμε εμείς. Γιατί δεν αποτελούν παρά το τελευταίο «επεισόδιο» μιας σειράς παραβιαστικών, κακοποιητικών πράξεων εναντίον γυναικών: σεξιστικά σχόλια, ξυλοδαρμοί, βιασμοί, παντού και κάθε μέρα ως ασφυκτική κανονικότητα. Οι δολοφονίες αυτές κάνουν ορατή τη συνθήκη διαρκούς υποτίμησης των γυναικείων σωμάτων, θυμίζοντας ξανά και ξανά ότι αυτά θεωρούνται αντρική ιδιοκτησία, διαθέσιμα προς οικειοποίηση ανά πάσα στιγμή. Είναι η ίδια συνθήκη που υποβιβάζει τα σώματα που δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπα των αρρενωποτήτων και εκείνα που αρνούνται να υποταχθούν στους ρόλους υποτέλειας και τα έμφυλα στερεότυπα. Η ίδια συνθήκη που τα υποδεικνύει ως παραβατικά και αμφισβητούμενα, σώματα χωρίς σημασία, σε μια κατάσταση μόνιμης απειλής και αναίρεσης της ίδιας τους της ζωής.

Ενάντια στην πατριαρχία, τον σεξισμό,

την αντρική κυριαρχία

Σπάμε τη σιωπή, μοιραζόμαστε τα βιώματά μας. Δεν αφήνουμε μόνη καμία που κακοποιείται. Δημοσιοποιούμε περιστατικά έμφυλης βίας στις γειτονιές μας, αναλαμβάνουμε δράση, ενάντια στην υποτίμηση των σωμάτων και των ζωών μας.

Τσακίζουμε όποιον σηκώνει χέρι πάνω μας.

Γιατί ό,τι είναι να γίνει για την καταστροφή αυτής της καταπιεστικής συνθήκης θα γίνει από μας τις ίδιες.

Details

Category: Αφίσες

Published: 23 January 2019

ακολουθεί το διασυλλογικό κείμενο:

Κανένα έθνος δεν μας ενώνει,
κανένας στρατός δεν μας υποτάσσει

Από την ενεργοποίηση της πολεμικής μηχανής και την πριμοδότηση του πατριωτισμού ως «υγιούς ιδεολογίας» από την κυβερνώσα αριστερά, μέχρι τα θλιβερά καρναβάλια μίσους για τη Μακεδονία, τις ιαχές για το Αιγαίο και την προάσπιση των «εθνικών συμφερόντων», ο εθνικός παροξυσμός μαζί με έναν διάχυτο δημόσιο λόγο εθνικισμού, ρατσισμού, μιλιταρισμού, επιχειρεί να μας πνίξει.

Εθνικιστικά συλλαλητήρια και μεθοδευμένες μαθητικές κινητοποιήσεις για το «Μακεδονικό», πολεμικές απειλές στο Αιγαίο από ανώτατα στελέχη και την πολιτική ηγεσία του ελληνικού στρατού, στρατιωτικές ασκήσεις και πολεμική ετοιμότητα για τις ΑΟΖ, εμετικά κηρύγματα μίσους από παπάδες και απόστρατους αξιωματικούς, μισαλλόδοξα συνθήματα από αλλόφρονες αγέλες και λοβοτομημένους πατριώτες χειροκροτητές, ρατσιστικά ξεσπάσματα μέχρι και δολοφονία του αλβανικής καταγωγής εργάτη γης Petrit Zifle στο χωριό Δραγωνιτά στη Λευκίμμη Κέρκυρας από τον χρυσαυγίτη Δημήτρη Κουρή, θεσμική και μιντιακή ηρωοποίηση του φασίστα Κατσίφα. Όλα αυτά αποτελούν δείγματα μιας ζοφερής πραγματικότητας που διαμορφώνεται και τροφοδοτείται για να καλλιεργείται η εθνική ενότητα. Για να μπορούν οι κυρίαρχοι να συνεχίζουν αδιάκοπα τα σχέδιά τους για περαιτέρω λεηλασία και καταπίεση. Το κόλπο είναι γνωστό και δοκιμασμένο ιστορικά: συστρατευτείτε απέναντι σε «εθνικούς εχθρούς» και ξεχάστε τα αφεντικά, τις τράπεζες, τα υπουργεία, την ταξική/ρατσιστική/σεξιστική καταπίεση.

Σε αυτήν την ασφυξία των εθνικών ιδεωδών, η κυβέρνηση της πατριωτικής αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ (μέχρι πρότινος και για 4 χρόνια μαζί με την εθνικιστική δεξιά των ΑΝΕΛ) ενισχύει θεσμικά τον εθνικισμό, οξύνει τους εθνοκρατικούς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, μετατρέπει ολόκληρη την ελληνική επικράτεια σε μία πολεμική βάση. Εξάλλου, η εθνική ενότητα, είναι προϋπόθεση μιας πολεμικής προετοιμασίας που εδώ και καιρό δρομολογείται, με: περαιτέρω αύξηση του διαχρονικά διογκωμένου προϋπολογισμού των ενόπλων δυνάμεων (3,32 δισ. ευρώ για το 2019), μεγάλες διεθνείς στρατιωτικές ασκήσεις συνεκπαίδευσης στην ελληνική επικράτεια με “συμμαχικά” στρατεύματα (όπως αυτά των στρατοκρατούμενων καθεστώτων Ισραήλ, Αιγύπτου και των “φίλων – φονιάδων των λαών” Η.Π.Α.), δαπανηρές αναβαθμίσεις των F-16 και παραγγελίες νέων φρεγατών για το πολεμικό ναυτικό, εντατικότερη στρατιωτικοποίηση για τις ΑΟΖ σε Αιγαίο και Κύπρο και διασφάλιση εμπορικών συμφωνιών με ενεργειακούς κολοσσούς. Και η λίστα δε σταματάει εκεί. Παραχώρηση της αεροπορικής βάσης στη Λάρισα για τα ΝΑΤΟϊκά drones, προετοιμασία των εγκαταστάσεων αποθήκευσης πυρηνικών στη βάση της Ανδραβίδας, στάθμευση μαχητικών αεροσκαφών και πολεμικών ελικοπτέρων στις βάσεις του Ακτίου και του Στεφανοβικείου, ενεργοποίηση του στρατιωτικού αεροδρομίου στο Τυμπάκι της Κρήτης για την εξυπηρέτηση της ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής – Frontex, ενίσχυση των πολεμικών διαδικασιών στη βάση της Σούδας κ.ά. Παράλληλα, η διακρατική διευθέτηση του «μακεδονικού» επιχειρεί να προωθήσει τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και να καταστήσει το ελληνικό κράτος «ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων», όπως με στόμφο διατυπώνουν οι… αντι-ιμπεριαλιστές διεθνιστές της κυβερνώσας αριστεράς.

Μέσα σε αυτή την εθνικιστική και μιλιταριστική πραγματικότητα, ο ελληνικός στρατός, με απόφαση αριστερής κυβέρνησης, αναλαμβάνει για πρώτη φορά μετά τη χούντα του ‘67 την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, μέσω της υπουργοποίησης του αρχηγού ΓΕΕΘΑ Βαγγέλη Αποστολάκη αμέσως μετά την παραίτηση Καμμένου. Μίας αριστερής κυβέρνησης που επιχειρεί εντέχνως από τα κυβερνητικά επιτελεία να παρουσιάσει τον στρατιωτικό μηχανισμό ως «κοινωνικό αρωγό» και «προστάτη». Από τα θεαματικά ρεπορτάζ για τη «διάσωση» προσφύγων στο Αιγαίο μέχρι τη συμμετοχή του στην αντιμετώπιση της μόλυνσης του Σαρωνικού και των πρόσφατων πυρκαγιών στην Αττική. Από τις μπουλντόζες με τις ερπύστριες που ανοίγουν δρόμους στα απομακρυσμένα νησιά μέχρι τη συμβολή της στρατιωτικής μηχανής στις ανεγέρσεις σχολείων (για οικογένειες στρατιωτικών) και σε προγράμματα ανακύκλωσης, η συγκυβέρνηση -με τη συμβολή όλων των κομμάτων και θεσμών- παλεύει να ωραιοποιήσει και να κανονικοποιήσει τον στρατό στις συνειδήσεις των «από κάτω». Μέσα στο ίδιο πλαίσιο επιχειρείται παράλληλα να παρουσιαστεί η θητεία ως μια «ωφέλιμη περίοδος για τη νεολαία», ακόμα και αν οι συχνές αυτοκτονίες φαντάρων στα έγκατα της στρατιωτικής μηχανής και του στυγνού πειθαναγκασμού συνεχίζουν να διαψεύδουν τις φανταχτερές αυτές διακηρύξεις. Πρόκειται για μία σχεδιασμένη επιχείρηση ξεπλύματος του ελληνικού στρατού και του πρωταγωνιστικού ρόλου που έχει επιτελέσει στην επιβολή στρατοκρατικών καθεστώτων (π.χ. χούντα 67, δικτατορία Μεταξά ‘36), την καταστολή ιστορικών κοινωνικών εξεγέρσεων (π.χ. Λαύριο, Κιλελέρ, Θεσσαλονίκη, Πολυτεχνείο) καθώς και της συμβολής του στα πολεμικά μέτωπα και τις επιθέσεις της δύσης σε χώρες της Ασίας, της Αφρικής ή των Βαλκανίων (π.χ. Κορέα, Αφγανιστάν, Λιβύη, Γιουγκοσλαβία). Στην παρούσα συνθήκη, ο ελληνικός στρατός αποτελεί τον κεντρικό διαχειριστή της καταστολής προσφύγων/μεταναστ(ρι)ών και εν γένει της αντιμεταναστευτικής πολιτικής (και των παχυλών κονδυλίων της με εκατομμύρια ευρώ στη διάθεση του ΥΠΕΘΑ). Οργανώνει την αορατοποίηση των προσφύγων/μεταναστ(ρι)ών έχοντας διαμορφώσει και μονιμοποιήσει μια σειρά στρατοπέδων σε τόπους εξαίρεσης-εκτοπισμού όσων οι ζωές ορίζονται ως «περιττές». Στρατιωτικοποιεί τα θαλάσσια σύνορα μαζί με το ΝΑΤΟ και τον FRONTEX δολοφονώντας ή εξαναγκάζοντας τους/τις μετανάστ(ρι)ες σε θάνατο στα επικίνδυνα περάσματα του Έβρου ή στον βυθό του Αιγαίου. Εντείνει τις απελάσεις και διευθύνει ένα καθεστώς ομηρίας, εγκλεισμού και κοινωνικού αποκλεισμού εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Όσο και να παρουσιάζεται ως «προστάτης» της κοινωνίας, ο στρατός δεν αποτελεί παρά τη φονική μηχανή πολέμου και καταστολής εκ μέρους κράτους και αφεντικών.

Μέσα σε αυτή τη συγκυρία επίκλησης της εθνικής ενότητας και επίτασης των πολεμικών ιαχών, το ελληνικό κράτος και ο στρατός δεν θα μπορούσαν παρά να συνεχίσουν απρόσκοπτα και εντατικότερα την καταστολή όσων δεν καταπίνουν το χάπι της εθνικής αποβλάκωσης, όσων αρνούνται τα εθνικά καλέσματα για «συστράτευση», όσων αρνούνται να υποταχθούν στον χακί εκβιασμό της εξουσίας. Οι ολικοί αρνητές στράτευσης, βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο της καταστολής καθώς αμφισβητούν έθνη, κράτη και στρατούς, ακυρώνουν στην πράξη με τις αρνήσεις τους τον μιλιταρισμό και τη στρατοπεδική ζωή, υπονομεύουν τους διαχωρισμούς και τα δίπολα, εχθρευόμενοι τόσο τον πόλεμο όσο και την ειρήνη των κυρίαρχων αυτού του κόσμου. Και ακριβώς γι’ αυτήν την κοινωνικά ορατή επιλογή τους μέσα σε αυτή τη συγκυρία οξύνεται η εκδικητικότητα του στρατού: με πολλαπλές διώξεις σε στρατοδικεία (που δεν τα αναγνωρίζουν), με απανωτά πρόστιμα των 6.000 ευρώ (που αρνούνται να πληρώσουν), με καθημερινές αναζητήσεις από τις αρχές στις κατοικίες τους, με μια διαρκή απειλή για καταδίκες και κατασχέσεις.

Η εκδικητική και παραδειγματική στρατιωτική καταστολή των ολικών αρνητών στράτευσης συνεχίζεται με μια φάμπρικα διώξεων από το στρατοδικείο του Ρουφ, όπου στις 6 Φεβρουαρίου 2019 δικάζονται δύο ολικοί αρνητές στράτευσης, ο Κωνσταντίνος Γουνιτσιώτης και ο Στράτος Μωυσής, ενώ στις 18 Φεβρουαρίου 2019 δικάζεται ο ολικός αρνητής στράτευσης Παύλος Χριστόπουλος. Στις απανωτές διώξεις, στα πρόστιμα και τις απειλές, στεκόμαστε αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι στους ολικούς αρνητές. Κανένας και καμία μόνος/η μπροστά στις ορέξεις του κράτους και των στρατοκρατών, για έναν κόσμο αλληλεγγύης, ελευθερίας, αυτοοργάνωσης, κοινοκτημοσύνης, χωρίς έθνη, κράτη, στρατούς και επίπλαστους διαχωρισμούς.

Αλληλεγγύη στους ολικούς αρνητές στράτευσης

ούτε μία ώρα, ούτε ένα ευρώ στον στρατό

κανένας φαντάρος ποτέ και πουθενά

Συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στο Στρατοδικείο

ΡΟΥΦ, 9π.μ., όπου δικάζονται

Τετάρτη 6.2:

Κωνσταντίνος Γουνιτσιώτης και Στράτος Μωυσής

Δευτέρα 18.2:

Παύλος Χριστόπουλος

Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης (Αθήνα), Αναρχικές/οι από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και τον Πειραιά, Κατάληψη Αγρός (Πάρκο Τρίτση – Ίλιον), Θερσίτης (Ίλιον), Κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω), Πάροδος (Νίκαια), Ρεσάλτο (Κερατσίνι)