Details

Category: Αφίσες

Published: 24 April 2023

Την έμπνευση για την καταστροφή αυτού του κόσμου...

«Δεν υπάρχει µόνο η εργασία στη ζωή. Σύνταξη στα 60 είναι ήδη πολύ αργά». Εδώ και δύο µήνες, µε αφορµή τη µεταρρύθµιση του συστήµατος συνταξιοδότησης, εξελίσσεται στη Γαλλία ένα πολύµορφο κίνηµα: µαζικές διαδηλώσεις, συγκρούσεις, σαµποτάζ, καταλήψεις δημόσιων κτιρίων, µπλοκαρίσµατα δρόµων, νυχτερινές πορείες, απεργίες, χειρονοµίες  αλληλεγγύης συνθέτουν ένα µωσαϊκό αντιστάσεων.

Μαζί του, συντονίζονται συγκρουσιακές (υπερ)τοπικές κινητοποιήσεις, όπως αυτή στο Saint-Soline ενάντια στην κατασκευή µιας µεγαδεξαµενής νερού. Εκεί, µεταξύ πολλών άλλων διαδηλωτών, τραυµατίστηκε σοβαρά και ο σύντροφος Serge D, ο οποίος µέχρι σήµερα βρίσκεται σε κώµα.

Απέναντι στα αντιστεκόµενα κοινωνικά κοµµάτια, ο καπιταλιστικός κόσµος και η κρίση του που συνεχώς βαθαίνει. Το γαλλικό κράτος, αφού οι µηχανισµοί αφοµοίωσης των αντιστάσεων δεν αποδίδουν, έχει εξαπολύσει µια σκληρή, δολοφονική καταστολή στο όνοµα µιας ακόµα «έκτακτης ανάγκης». Ωστόσο, τον πρώτο λόγο τον έχουν οι δρόµοι...

...τη δίνουν οι συγκρούσεις που τον διαπερνούν από άκρη σε άκρη

Προβολή-ενημέρωση
[επικοινωνία με συντρόφια από Τουλούζη]
για τους εξελισσόμενους αγώνες στη Γαλλία

Κυριακή 30/4/2023 στις 7 μ.μ.
στον χώρο του Θερσίτη (νέστορος & ευαγγελιστρίας, ίλιον)

[Για να κατεβάσετε την αφίσα σε αρχείο μορφής .Pdf πατήστε εδώ]

https://thersitis.espiv.net/

Details

Category: Αφίσες

Published: 23 March 2023

O πόλεμος και το χρήμα κάνουν τον κόσμο να γυρνά

όμως οι αντιστάσεις των καταπιεσμένων τον γυρνάνε ανάποδα


Η αντίληψη της οικονομίας στην κοινωνική συνείδηση ως μιας διαχωρισμένης σφαίρας με τους δικούς της νόμους παραμένει κραταιά: είτε ως «ακρίβεια» είτε ως προϊόν «γεωπολιτικής αναστάτωσης», η αύξηση των τιμών σε βασικά εμπορεύματα συνιστά ένα «δύσκολο γρίφο».

Σε όλο αυτό, η συμβολή των «ειδικών» είναι ανεκτίμητη. Οι μνήμες από τον ρόλο των περιφερόμενων οικονομολόγων στις τηλεοπτικές οθόνες την εποχή της «δημοσιονομικής κρίσης» είναι ακόμα νωπές. Όσο  νωπές είναι και οι μνήμες των  άλλων «ειδικών» με τις «άσπρες ρόμπες», που βάφτισαν την αντιεξεγερτική στρατηγική της καραντίνας και την καταστολή των «επικίνδυνων τάξεων» σε «πόλεμο ενάντια στον αόρατο εχθρό» και σε αριθμό κρουσμάτων. Αυτή ακριβώς η εναλλαγή οικονομολόγων, γιατρών και «γεωπολιτικών αναλυτών» περιγράφει απόλυτα την εποχή...

Η άνοδος του πληθωρισμού ήρθε να θυμίσει όχι μόνο ότι δεν υπάρχουν «παράδεισοι σταθερότητας» αλλά και το πόσο διαπερατή είναι η οικονομία από την επέκταση του «ρίσκου» και τις κοινωνικές αναταραχές, οι οποίες έχουν αποκτήσει μια ιδιαίτερη δυναμική εδώ και τρία χρόνια, όταν μια νέα κρίση ξέσπασε πάνω σε μια προηγούμενη που ποτέ δεν ξεπεράστηκε. Πάνω από όλα, όμως, να διαλύσει τη συσκότιση ανάμεσα στη σχέση χρήματος, κρίσης και πολέμου.

Όμως δεν είμαστε αναλώσιμ@, ούτε μπορούμε να γονατίζουμε κάθε φορά μοιρολατρικά στα «ζόρια της εθνικής οικονομίας». Οι φωτιές των πρόσφατων εξεγέρσεων σε διάφορα μέρη του πλανήτη (Σρι Λάνκα, Ινδονησία, Εκουαδόρ, Χιλή, Ιράν...) δείχνουν τα μοναδικά περάσματα για τους υποτελείς, ενάντια στον πόλεμο των κυρίαρχων, στην εξαθλίωση, την καταστολή, την πατριαρχία...


Εκδήλωση-συζήτηση
“Ο πληθωρισμός ως ιστορική έκφραση της βίας του χρήματος απέναντι στις κοινωνικές αντιστάσεις”
Σάββατο 1/4/2023 στις 7 μ.μ.
στον χώρο του Θερσίτη (νέστορος & ευαγγελιστρίας, ίλιον)

https://thersitis.espiv.net/
This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

[Για να κατεβάσετε την αφίσα σε αρχείο μορφής .Pdf πατήστε εδώ]

Details

Category: Αφίσες

Published: 26 May 2022

Η οργή μας δυναμίτης στα βολέματά σας

Μια άλλοτε υπόκωφη και άλλοτε ιδιαίτερα ηχηρή κίνηση βρίσκεται κοινωνικά σε εξέλιξη. Θηλυκότητες και lgbtqia+ διαμορφώνουν πεδία ορατότητάς τους με τους δικούς τους όρους, δεν πειθαρχούν στους έμφυλους ρόλους, στα κυρίαρχα πρότυπα σεξουαλικότητας. Δημοσιοποιούν τη σεξιστική βία που δέχονται, στέκονται ενάντια στους  κακοποιητές τους -πατεράδες, συντρόφους, φίλους, παλικαράδες ομοφοβικούς, αφεντικά, άντρες «καθημερινούς»... Διακοπή κακοποιητικών-παραβιαστικών σχέσεων, διαζύγια, δημοσιοποιήσεις-καταγγελίες είναι μόνο κάποια από τα μέσα που χρησιμοποιούνται ενάντια στη συνθήκη υποτέλειας. Αντιστάσεις που συχνά ακολουθούνται από νέους κύκλους βίας από τους κακοποιητές.

Τα σώματά μας δεν χωράνε σε νομοθετικές διατάξεις "προστασίας ευάλωτων κοινωνικών ομάδων"

Το κράτος, με τις διάφορες υπηρεσίες και φορείς του, επιχειρεί να αφομοιώσει τις αντιστάσεις, εκτονώνοντάς τες μέσα από πολιτικές ισότητας και δικαιωμάτων, υποδεικνύοντάς μας τις ορθές οδούς του αντισεξισμού που δεν μπορεί παρά να είναι θεσμικές. Με σποτάκια της «ελληνικής κυβέρνησης» κατά τη διάρκεια των lockdown (συνθήκη στην οποία διευρύνθηκε η υποτίμηση για όσ@ βρίσκονται στον πάτο των έμφυλων ιεραρχιών), που καταπίναμε μαζί με τα υπόλοιπα πειθαρχικά για την covid19, καλούμασταν να μην ανεχόμαστε την «ενδοοικογενειακή βία», να απευθυνόμαστε σε ειδική υπηρεσία της …αστυνομίας. Για να συρθούμε στην καλύτερη των περιπτώσεων στα δικαστήρια, για να κακοποιηθούμε εκ νέου από δικαστικούς και νομικές αποφάσεις.

Τα σώματά μας, οι επιθυμίες και ανάγκες μας δεν είναι προς εμπορευματοποίηση

Ο μιντιακός καταιγισμός από μηνύματα ενάντια σε έμφυλες ανισότητες, ομοφοβία, τρανσφοβία, πέρα από τη στερεοτυπική αναπαράσταση των υποκειμένων που τις δέχονται ως καρικατούρες ή/και ως θύματα, στόχο έχει να υποδείξει τα όρια εντός των οποίων μπορεί κάποι@ να αντιδρά και να αντιστέκεται, πράττοντας έναν αντισεξισμό που εξαντλείται σε βολικά εξισωτικά σχήματα και συμπεριληπτικό-ανθρωπιστικό λόγο και καταναλώνεται ως ένα ακόμη εμπορευματοποιημένο προϊόν. Η μιντιακή κάλυψη των κακοποιήσεων και γυναικοκτονιών (όσες από αυτές βεβαίως πληρούν τα κριτήρια της θεαματικότητας), επιχειρεί μια εκ νέου κανονικοποίησή τους, με την αποκοπή τους από το συνεχές της κουλτούρας βιασμού, δια της γνωστής οδού παρουσίασής τους ως μεμονωμένα-ειδεχθή περιστατικά και αυτών που τις διέπραξαν ως «τεράτων» και «διεστραμμένων». Μια υπενθύμιση της τιμωρίας και ταυτόχρονα κάλεσμα προς συμμόρφωση σε όσ@ αμφισβητούν τις έμφυλες επιβολές, την ετεροκανονικότητα και τα πρότυπά τους. 

Η καταστροφή αυτής της καταπιεστικής συνθήκης θα γίνει μόνο από εμάς τα ίδι@

Να μην εκχωρήσουμε ούτε σπιθαμή των αντιστάσεών μας σε ανέξοδους αντισεξισμούς. Να συνεχίσουμε το γκρέμισμα του αντρικού κόσμου στον οποίο θέλουν να μας χωρέσουν, αδιαμεσολάβητα, αντιθεσμικά, αυτοοργανωμένα. Να ψάξουμε δίπλα μας εκείν@ που μιλάμε την ίδια γλώσσα, για να μην πνιγεί η φωνή και τα τραύματά μας σε ένα λαβύρινθο ψιθύρων, σχετικοποιήσεων και συγκάλυψης, για να μην υποστούμε νέους κύκλους κακοποίησης σε δικαστικές αίθουσες ή/και σε συγγενικούς-«φιλικούς» κύκλους. Να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλληλεγγύης.

Ενάντια στην αντρική κυριαρχία, τον σεξισμό και την πατριαρχία

ΠΡΟΒΟΛΗ Σάββατο 4/6/2022 στις 8 μ.μ. "A question of silence"
στον χώρο του Θερσίτη (Νέστορος & Ευαγγελιστρίας, Ίλιον)

[Για να κατεβάσετε την αφίσα σε αρχείο μορφής .Pdf πατήστε εδώ]

Details

Category: Αφίσες

Published: 24 March 2022

Από την (εικονική) ειρήνη...

Βρισκόµαστε ήδη σε µια περίοδο που τα όρια ανάµεσα στην ειρήνη και τον πόλεµο θολώνουν ολοένα και περισσότερο. Οι διαρκείς κρίσεις των τελευταίων ετών διαµόρφωναν κάθε φορά πεδία έκτακτων αναγκών και πολεµικού συναγερµού των κοινωνιών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγµα η πειθαρχική οργάνωση της “υγειονοµικής  κρίσης”,  στην οποία η µάχη µε τον “αόρατο εχθρό” covid  µετατράπηκε σε πεδίο διευρυµένων κοινωνικών καταναγκασµών, καραντίνας, ελέγχου και στρατιωτικοποίησης της καθηµερινότητας, για την διαφύλαξη του “υγιούς εθνικού σώµατος”. Στην ειρήνη των κυρίαρχων µεγάλα κοµµάτια των υποτελών τάξεων πεθαίνουν “αθόρυβα”: στα στρατόπεδα “φιλοξενίας” µεταναστ(ρι)ων, τα εργασιακά κάτεργα εδώ και στον “αναπτυσσόµενο κόσµο”, στις φυλακές, τα ψυχιατρεία, στα συνορα των καπιταλιστικών “παραδείσων”. Αναρίθµητες δολοφονίες γυναικών, όσων δεν χωρούν στις έµφυλες κανονικότητες. Διαρκής υποτίµηση των συνθηκών διαβίωσης, λεηλασία γης, νερού και αέρα... Η ειρήνη τους µας ψιθυρίζει: και όποι@ αντέξει.  Το κάλεσµα για “υπεράσπιση της ειρήνης” είναι ένα κάλεσµα υπεράσπισης αυτού του κόσµου που τα ένοπλα χέρια του στοχεύουν στις ζωές µας.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ


...στον (πραγματικό) πόλεμο (και πάλι πίσω)

Στον πόλεµο οι κυρίαρχοι δεν καίνε απλά κεφάλαια, καταστρέφουν σώµατα, ερηµώνουν εδάφη. Στην ουκρανία αυτή τη στιγµή οι εθνικισµοί, είτε µε την αυτοκρατορική τους φορεσιά -του ρωσικού κράτους- είτε µε την πατριωτική τους φορεσιά -του ουκρανικού- ξαναχαράσσουν τα αιµατηρά τους σχέδια στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Το παράδοξο είναι ότι ενώ συσσωρεύεται τόση στρατιωτική ισχύς στην περιοχή, όλοι µιλάνε για απελευθέρωση. Από τη µία το ρώσικο κράτος και οι υποστηριχτές του που ξεπλένουν τον απολυταρχισµό του µιλώντας για αντιφασισµό και από την άλλη το ουκρανικό κράτος και οι δυτικοί σύµµαχοί του που αποτελούν πλυντήριο για κάθε πατριώτη, ναζί ή µη. Η συγκεκριµένη σύρραξη δεν περιορίζεται µόνο στο στενό πλαίσιο γεωπολιτικών αναδιευθετήσεων. Αποτελεί µια σύγκρουση δύο διαφορετικών µοντέλων εξουσίας µέσα σε ένα διευρυµένο περιβάλλον συστηµικής κρίσης και ένα κάλεσµα για επέκταση της στρατιωτικοποίησης των κοινωνιών. Γι’ αυτό και η επιµονή των δυτικών ηγεµόνων να συστρατευτούµε µε τις δυτικές, φιλελεύθερες αξίες της δηµοκρατίας έναντι του «ανατολικού ολοκληρωτισµού». Σε όλη αυτή την πολεµική προετοιµασία το ελληνικό κράτος δεν θα µπορούσε να είναι αµέτοχο: µας καλεί στη βάση του εθνικού συµφέροντος να διαλέξουµε ως αναλώσιµα το σωστό χαράκωµα. Αν θέλουµε να µπλοκάρουµε τον πόλεµο πρέπει να θέσουµε τις εαυτές µας εκτός γραµµής πυρός, να φτύσουµε το εθνικό συµφέρον, τον στρατό και τον µιλιταρισµό.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΑΡΝΗΤΡΙΕΣ, ΤΟΥΣ ΛΙΠΟΤΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥΣ

Αλληλεγγύη στον αναρχικό ολικό αρνητή στράτευσης Παύλο Χ.
(που δικάζεται στο στρατοδικείο Ιωαννίνων στις 5/4)


ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ «για τον πόλεμο στην ουκρανία»  
ΚΥΡΙΑΚΗ 3/4 στις 6μ.μ. στο χώρο του Θερσίτη

https://thersitis.espiv.net/

[Για να κατεβάσετε την αφίσα σε αρχείο μορφής .Pdf πατήστε εδώ]

Details

Category: Αφίσες

Published: 13 March 2022

Δύο χρόνια συνθήκη covid. Η καθημερινότητα σημαδεύτηκε από το λεξιλόγιο και τις πρακτικές του ανανεωμένου υγειονομισμού. Το κράτος έχοντας ως στόχο ένα υγιές και παραγωγικό εθνικό σώμα συνεχίζει να χτυπά περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες (μετανάστες, ρομά, φυλακισμένες) και συγχρόνως προσδιορίζει και στοχοποιεί νέους εχθρούς, χαράζοντας υγειονομικές ζώνες. Ολόκληρη η κοινωνική ζωή οργανώνεται στη βάση του φόβου, της νόσησης, της απειλής του θανάτου. Την ίδια στιγμή βέβαια η οικονομία συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά.

Η συνθήκη αυτή ήρθε για να μείνει. Δημιούργησε και θεσμοθέτησε καινούργιες κατηγοριοποιήσεις του πληθυσμού και του σώματος αλλά και δίπολα/δυισμούς: κοινωνικά υπεύθυνοι/ανεύθυνοι ασθενείς/υγιείς, ομάδες με υποκείμενα νοσήματα/ομάδες μειωμένου κινδύνου, εμβολιασμένες/ανεμβολίαστες, ανοσοκαταστελμένοι/με ανοσία κ.α. Με τη σφραγίδα των επιστημονικών επιτελείων. Πέρα από τη γνωστή διαδικασία «διαίρει και βασίλευε», επιχειρείται μια εκ νέου εσωτερική υποτίμηση των υποτελών, δια του αποκλεισμού τους από την εργασία, την κατανάλωση, τους χώρους κοινωνικής αναπαραγωγής. Αυτό δείχνουν τα πρόστιμα, η αναστολή-εκδίωξη χιλιάδων εργαζομένων από τις υποδομές υγείας, ο εκβιασμός, άμεσος ή έμμεσος, του εμβολιασμού για να έχεις μια δουλειά και, ποιος ξέρει αύριο, ασφάλιση και περίθαλψη. Κατά τη διάρκεια της έκτακτης υγειονομικής συνθήκης των δύο τελευταίων χρόνων και ενώ το κράτος μιλά για προστασία της ανθρώπινης ζωής, εντατικοποιεί την απαξίωση των δομών υγείας. Υποτιμημένη περίθαλψη για αναλώσιμους υπηκόους.

Ζούμε στη νέα κανονικότητα. Η αστυνόμευση γίνεται διάχυτη, με τα διάφορα check points πιστοποιητικών να υποδεικνύουν ότι οι διαχωρισμοί δεν είναι το μέσο αλλά ο σκοπός.

Για το κράτος και το κεφάλαιο είναι μια ακόμη περίοδος μεγάλων ευκαιριών. Αυτό δείχνει το πλήθος «αναδιαρθρωτικών νόμων» που πέρασαν όλο αυτό το διάστημα: εργασιακό, εκπαιδευτικό, αναπτυξιακό νομοσχέδιο, οι αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, στον ποινικό κώδικα, ο πτωχευτικός νόμος. Και όλα αυτά εν μέσω ενός εκτεταμένου ψηφιακού μετασχηματισμού του κράτους που εντείνει την εποπτεία και τον έλεγχο.

Σε σύγκρουση με την εξατομίκευση και την προωθούμενη κοινωνική αποστασιοποίηση, να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις μας, να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη, αδιαμεσολάβητα, στη βάση της αλληλεγγύης.

Να αρνηθούμε τις υγειονομικές πιστοποιήσεις, τα πρόστιμα και τους αποκλεισμούς
Ενάντια στον έλεγχο, τον φόβο και την περαιτέρω υποτίμηση των ζωών μας

Details

Category: Αφίσες

Published: 14 January 2022

Κανονικότητα είναι να επιβιώνεις ως αναλώσιμη/ος κάτω από το βλέμμα επιτελείων, μπάτσων και ειδικών

Ζούμε σε μέρες που ο φόβος, η ασθένεια, η απειλή της νόσησης διαμεσολαβούν κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής. Ένα διαρκές σφυροκόπημα από υγιεινιστικές επιβολές και πειθαρχήσεις, υπό τα καθημερινά στατιστικά ανακοινωθέντα-νεκρολογίες που αναπαράγουν τον τρόμο. Μια αχανής επικράτεια κινδύνου.

Στις κλινικές κόβιντ συμπυκνώνεται το δυστοπικό παρόν: άνθρωποι απομονωμένοι, σαν τιμωρημένοι, χωρίς τους δικούς τους ανθρώπους στο πλάι τους, όπως θα ήθελαν σε κάθε πτυχή της ζωής τους, με περίθαλψη στρατιωτικού τύπου. Πρόκειται για την κατάβαση στο σημείο μηδέν της κοινωνικής αποστασιοποίησης: άνθρωποι-ποσοτικές καταμετρήσεις για τα συστήματα υγείας, με τη σωματική τους κατάσταση να γίνεται πεδίο χειρισμών, εργαλειοποίησης και νομιμοποίησης των κυρίαρχων επιβολών.

Ανανεωμένος ο ρατσιστικός λόγος συνοδεύει τις αντίστοιχες υγειονομικές πολιτικές: στοχοποιεί, περιθωριοποιεί στη βάση της κοινωνικής ανευθυνότητας όσες και όσους δεν επιλέγουν να εμβολιαστούν. Οι ανεμβολίαστοι -μια ανύπαρκτη, μέχρι πρόσφατα, κοινωνική κατηγορία, επινοημένη σήμερα καθαρά με όρους στατιστικού ορισμού του κρατικού συμφέροντος- συνοψίζουν το μιαρό, το ανορθολογικό, το επικίνδυνο σώμα.

Η ανάγκη εσωτερικής υποτίμησης παίρνει σάρκα και οστά με σκληρούς αστυνομικούς όρους ελέγχου και αποκλεισμού στη γνωστή και μελετημένη βάση της μετατροπής κοινωνικών ομάδων και σχέσεων σε περιττές, άρα επικίνδυνες και μη κανονικές -συνθήκη στην οποία βεβαίως βρίσκονται εδώ και δεκαετίες οι μετανάστ(ρι)ες. Αυτό υποδεικνύουν και τα πρόστιμα, η αναστολή-εκδίωξη χιλιάδων εργαζομένων από τις υποδομές περίθαλψης, όπως και η διαμόρφωση παράλληλων καθεστώτων εξαίρεσης στους χώρους εργασίας, όπου αναμετράσαι με τον εκβιασμό του εμβολιασμού προκειμένου να προσληφθείς ή να μην απολυθείς από τη δουλειά σου.

Η εποχή του υγειονομισμού ήρθε για να μείνει. Με την αστυνομία, τον έλεγχο, τον φόβο, τις φαρμακευτικές εταιρείες να τζογάρουν στα σώματά μας με θεραπείες, τα επιστημονικά επιτελεία να νομιμοποιούν κρατικές πολιτικές, τις παροχές περίθαλψης να υποτιμώνται διαρκώς, τα αφεντικά να στήνουν νέες γαλέρες γιατί “το απαιτούν οι δύσκολοι καιροί”, τις συνθήκες διαβίωσης να ορίζονται από πλάνα καπιταλιστικής ανάπτυξης που λεηλατούν γη, νερό και αέρα. Και εμείς, οι υποτελείς τάξεις, να οριζόμαστε, αξιολογούμαστε, οριοθετούμαστε από την προσαρμογή και τη συναίνεση στις νέες κανονικότητες.

Να αρνηθούμε τα κάθε είδους πιστοποιητικά, πρόστιμα, διαχωρισμούς, αποκλεισμούς

Να σταθούμε αλληλέγγυα η μία πλάι στον άλλο

Ενάντια στον έλεγχο και τον φόβο, να επιτεθούμε στην κανονικότητα

Κυριακή 30/1/2022 στη 1μμ: ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ για τον σύντροφο Χ. που απολύθηκε για την άρνησή του να "πιστοποιηθεί υγειονομικά"

Κυριακή 6/2/2022 στις 11πμ: ΣΥΖΗΤΗΣΗ "Νέα πειθαρχικά-υγειονομικά μέτρα και αποκλεισμοί. Αντιστάσεις των δύο τελευταίων χρόνων."

Θερσίτης, χώρος ραδιουργίας και ανατροπής, Νέστορος & Ευαγγελιστρίας - Ίλιον, www.thersitis.espiv.net

[Για να κατεβάσετε την αφίσα σε αρχείο μορφής .Pdf πατήστε εδώ]