Details

Category: Υλικό άλλων ομάδων

Published: 30 April 2014

Από τα Βαλκάνια…

Σε τούτα τα μέρη ο μιλιταρισμός δε ντράπηκε ποτέ να διεκδικεί χώρο στο δημόσιο λόγο και στις κοινωνικές σχέσεις. Να ετεροπροσδιορίζεται κοιτώντας πέρα από συνοριακές γραμμές, να αυτοπροσδιορίζεται χτίζοντας την αγάπη για την πατρίδα. Και το μίσος για ό,τι είναι έξω απ’ αυτήν. Σε τούτα τα μέρη, ο στρατός έχει καταγραφεί στην επίσημη ιστορία ως «απελευθερωτής», ως «ειρηνευτικός διαμεσολαβητής», ως «εγγυητής σταθερότητας». Απελευθερωτής, με τίμημα τις ζωές και τις κοινότητες χιλιάδων ανθρώπων των οποίων το χρώμα, η γλώσσα, το θρήσκευμα και οι παραδόσεις δεν χωρούσαν στις στρατηγικές για «εθνική ομοιογένεια» και στις πολιτικές της κατασκευής των σύγχρονων εθνικών ταυτοτήτων. Ειρηνευτικός διαμεσολαβητής, μέσα από πολέμους, συνεχείς εξοπλισμούς, γερά κονδύλια σε μυστικές υπηρεσίες, ή αλλιώς, μέσα από στρατηγικές της έντασης. Εγγυητής, εκείνης της σταθερότητας που απαιτεί η καπιταλιστική συσσώρευση (συμπεριλαμβάνοντας τα δίκτυα της μαύρης οικονομίας), η κρατική εξουσία και η διαιώνιση της εκμεταλλεύσης.

Τη Μεσόγειο και την Αφρική…

Και να που με αφορμή την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη νέα αναβαθμισμένη θέση του στο ΝΑΤΟ, το ελληνικό κράτος αποκτά δεσπόζουσα θέση στις στρατιωτικές αποστολές και την αστυνόμευση της ανατολικής Μεσογείου. Με υψηλή επιχειρησιακή ετοιμότητα και πλήθος διακρατικών στρατιωτικών εκπαιδεύσεων (με Ισραήλ, ΗΠΑ, κ.ά.) που αφορούν πραγματικά σενάρια πολέμων κι όχι συνήθεις ασκήσεις ρουτίνας. Να που οι εξέχουσας γεωγραφικής σημασίας βάσεις της Ελλάδας (Καλαμάτα, Χανιά, Λάρισα, κ.ά.) γίνονται πολεμικό ορμητήριο εθνικών και πλανητικών στρατών. Με τον ελληνικό στρατό να συμμετέχει σε κατοχικά στρατεύματα στην Κεντροαφρικάνικη Δημοκρατία, την ίδια στιγμή που οι σύμμαχες -γαλλικών συμφερόντων- εταιρείες πετρελαίων ορμούν για νέα κοιτάσματα.

Έως τα βουνά στην Χαλκιδική…

Εκεί όπου η στρατιωτικοποίηση της καταστολής των κοινωνικών αντιστάσεων από την κυριαρχία είναι μονόδρομος. Εκεί όπου τα πολεμικά δόγματα του ΝΑΤΟ εφαρμόζονται σε δάση και χωριά. Εκεί που τελικά θα πρέπει να (ξανα)σκεφτόμαστε όταν ακούμε για «εσωτερικό» ή «μή συμβατό» εχθρό, εάν αυτή ορολογία αφορά πληθυσμούς σε μακρινά πεδία στρατιωτικών επιχειρήσεων ή τις κοντινές μας κοινότητες αγώνα όπου κάτοικοι και αλληλέγγυοι υπερασπίζονται τη φύση, την καθημερινότητά τους, τις παραδόσεις τους.

Κάτω τα κράτη, τα έθνη και οι στρατοί

Για να χτίσουμε εκείνες τις κοινωνικές σχέσεις που θα πράττουν αντεθνικά και αντιμιλιταριστικά

[Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης]

Details

Category: Υλικό άλλων ομάδων

Published: 13 April 2014

«Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν την πραγματικότητα θα ήταν παράνομες». Το ξέρεις αυτό εδώ και καιρό. Αν μη τι άλλο από τότε που οι άνθρωποι σταμάτησαν να ψηφίζουν σύμφωνα με την ιδεολογία τους, αφού η ιδεολογία πήρε τη σάρκα και τα οστά τού κάθε «σωτήρα» και ξεπουλήθηκε όσο-όσο στους πλειστηριασμούς τραπεζιτών, εφοπλιστών και εργολάβων. Από την άλλη, ξέρεις ότι οι εκλογές ανέκαθεν ήταν ένα «παραθυράκι» για να βολέψεις και να βολευτείς. Και κάθε τετραετία ένα γενικευμένο νταλαβέρι ανανέωνε την «πολιτική ζωή» του τόπου.

Το ότι ξέρεις, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να σκεφτείς. Μη φοβάσαι. Σε έμαθαν να φοβάσαι τις σκέψεις σου και συ πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι τους φόβους σου. Ας πάρουμε για παράδειγμα την πόλη. Λένε ότι στους μοντέρνους καιρούς αν φύγεις για λίγα χρόνια από την πόλη σου, όταν γυρίσεις θα την βρεις αγνώριστη. Θα δυσκολευτείς να αναγνωρίσεις τους δρόμους που μεγάλωσες. Σε αλλοτινούς καιρούς, όμως, τα πράγματα δεν ήταν έτσι: οι άνθρωποι ζούσαν σε ένα τοπίο που δεν άλλαζε μέχρι και τον θάνατό τους. Προς τι αυτή η επιτάχυνση; Ναι, ο κόσμος αλλάζει. Αλλά προς ποια κατεύθυνση; Αναμφισβήτητα προς το χειρότερο, το απάνθρωπο, το αποκρουστικό.  Ε; Και ποιος επιλέγει αυτήν την κατεύθυνση;

Μα, αυτοί που ψήφισες. Και ψήφισες με γνώμονα το «συμφέρον» όπως άλλωστε «κάνουν όλοι». Για να βολέψεις και να βολευτείς φέρθηκες με τον χειρότερο τρόπο στην πόλη σου.  Κι αυτή σού επιστρέφει με μεγέθη απέχθειας όσα πριμοδότησες εσύ με μεγέθη αδιαφορίας. Τα τοπία στα οποία μεγάλωσες, έπαιξες, ερωτεύθηκες, πικράθηκες, χάρηκες και λυπήθηκες, πανηγύρισες και απογοητεύτηκες, γεύτηκες τα ελέη των βιωμάτων της ανελέητης ζωής, αυτά τα τοπία πρόσφερες στους αγύρτες της εξουσίας για να εισπράξεις τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι τους κάθε φορά.

Και η πόλη σου ψυχορραγεί εδώ και χρόνια. Το ότι δεν έχει ακόμη πεθάνει οφείλεται στο ότι κάποιοι θέλουν να την συντηρούν στην «εντατική». Έτσι συμφέρει περισσότερο. Οι αγύρτες παριστάνουν τους «γιατρούς» που χρειάζονται τα απαραίτητα «φάρμακα» των πάντα πρόθυμων εργολάβων για να διαχειριστούν την παρακμή. Εκείνο που θέλουν όλοι αυτοί είναι να εγκρίνουμε εμείς για μια ακόμη φορά την ανανέωση του θλιβερού τους συμβολαίου.

Συνωστίζονται δίπλα στις κάλπες συντηρητικοί, προοδευτικοί, σοσιαλδημοκράτες, «κομμουνιστές», ριζοσπάστες ζητώντας για μια ακόμη φορά να τους παραδώσουμε την εντολή για την καλύτερη διαχείριση της παρακμής. Την παρακμή της μνήμης μας, των βιωμάτων μας, των δρόμων και των πλατειών μας, του αέρα και του φωτός μας, των γλεντιών και των πανηγυριών μας, των «ληξιαρχικών πράξεων» της γέννησης και του θανάτου μας. Και η ζωή μας να γλιστράει πάνω από τους βουλωμένους υπονόμους.

Στον αντίποδα έχουμε μία και μόνο επιλογή. Να τους το αρνηθούμε. Όχι απλώς και μόνον για να τους τιμωρήσουμε. Αλλά για να αξιώσουμε τους εαυτούς μας. Να πάρουμε τη ζωή στα δικά μας χέρια. Να μάθουμε από τις ουτοπίες των επαναστατικών καιρών, από τις κομμούνες του παρελθόντος, από τις κοινότητες της ζωής και του αγώνα που πασχίζουν να μας μηνύσουν την αξιοπρέπεια ασφυκτιώντας μέσα στην ιστορία των «νικητών», ασφυκτιώντας μέσα στη νεκροζώντανη ιστορία στην οποία οι αγύρτες θέλουν να μας κάνουν συνένοχους. Ουτοπία δεν είναι ο αγώνας για την ανατροπή αυτού του κόσμου. Ουτοπία είναι να πιστεύουμε ότι μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι.

Ιδρύουμε λοιπόν μια «παράταξη» που δεν θα κατέβει στις εκλογές αλλά στους δρόμους. Μια «παράταξη» που θέλει οι υποτελείς τάξεις της πόλης να γίνουν επικίνδυνες τάξεις. Μια «παράταξη» που θα υπονομεύσει το εκλογικό πανηγύρι. Μια «παράταξη»  ενάντια στους εργολάβους της ζωής.

[Αναδημοσίευση από το site της κατάληψης Σινιάλο]

Details

Category: Υλικό άλλων ομάδων

Published: 14 March 2014

Τα εργαστήρια αυτομόρφωσης είναι μια διαδικασία μάθησης με όρους συλλογικούς ενάντια στα κυρίαρχα μαθησιακά και εκπαιδευτικά πρότυπα καθώς και την αυτοπαραγωγή βασικών αγαθών, όπου επιχειρούμε να εξαλείψουμε την κυριαρχία των διαμεσολαβημένων και εμπορευματοποιημένων σχέσεων. Να δημιουργήσουμε σχέσεις ισοτιμίας, αμοιβαιότητας, χαριστικότητας και αλληλεγγύης.

Να προκαλέσουμε ρωγμές στον κόσμο των εμπορευμάτων και της εξατομίκευσης...

Τα εργαστήρια αυτομόρφωσης γίνονται κάθε δεύτερη και τέταρτη Πέμπτη του μήνα στον Αγρό.

[Αναδημοσίευση από το blog του Αγρού]

Details

Category: Υλικό άλλων ομάδων

Published: 06 February 2014

[Αναδημοσίευση από το site της κατάληψης Σινιάλο]

Details

Category: Υλικό άλλων ομάδων

Published: 30 January 2014

Tο κείμενο σε pdf

Την αντιφασιστική διαδήλωση της Παρασκευής 31/1 στο Κερατσίνι, καλούν επίσης με ανακοινώσεις τους μια σειρά οργανώσεων της αριστεράς και τοπικών συλλόγων-σωματείων, μετά από σύσκεψη που πραγματοποίησαν την Κυριακή 26/1. Η δική τους συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στο σημείο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, 100μ πιο κάτω από την πλ. Νίκης επί της οδού Τσαλδάρη. Η αμοιβαία επιλογή για δυο διακριτές συγκεντρώσεις αφορά στα διαφορετικά τους χαρακτηριστικά, οι οποίες κατόπιν θα ενωθούν στις 7.00μμ σε κοινή πορεία στο δρόμο. Η πορεία από την πλ. Νίκης θα ξεκινήσει αυστηρά λίγο πριν τις 7.00μμ για να συναντήσουμε τα υπόλοιπα μπλοκ και να διαδηλώσουμε στην περιοχή όσο έχει ακόμα κόσμο στους δρόμους (η πορεία θα διασχίσει τους κεντρικούς δρόμους της Αμφιάλης και των Ταμπουρίων και θα επιστρέψει-ολοκληρωθεί στην οδό Τσαλδάρη).

* Λεωφορεία πρόσβασης από Αθήνα Γ18 Αθήνα-Πέραμα (μέσω Γρ. Λαμπράκη), Β18 Αθήνα-Πέραμα (μέσω Πέτρου Ράλλη-Σαλαμίνος) & από τον σταθμό ΗΣΑΠ Πειραιά το 824 Πειραιάς-Αγ.Αντώνιος.

[Αναδημοσίευση από το blog του Ρεσάλτο]

Details

Category: Υλικό άλλων ομάδων

Published: 27 January 2014

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ 

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΩΚΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ

Μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στις 16/9/2013 στο Κερατσίνι από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, ένα κύμα αντιφασιστικών κινητοποιήσεων ξέσπασε πανελλαδικά. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα πραγματοποιήθηκε στην Κοζάνη, στην πλατεία Γιολδάση, απέναντι από τα γραφεία της Χ.Α. στις 20/9/2013, ανοιχτή και δημόσια αντιφασιστική συγκέντρωση-παρέμβαση καταγγελίας της συγκεκριμένης πολιτικής δολοφονίας, στην οποία ανταποκρίθηκε πλήθος κόσμου.

Μετά από τρεισήμισι ώρες παρουσίας μας, με μικροφωνική, κείμενα, πανό, συνθήματα και συζητήσεις με τους κατοίκους της γειτονιάς, δεχθήκαμε απρόκλητη επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις με γκλομπς και χημικά. Η επίθεση αυτή εντάσσεται στα πλαίσια της στενής συνεργασίας αστυνομίας – Χ.Α. η οποία υλοποιήθηκε στην περιοχή μας, λίγο μετά την προκλητική ανάρτηση στο διαδίκτυο από την τοπική συμμορία ότι “με σύνεση και ψυχραιμία τα γραφεία μας και σήμερα θα λειτουργήσουν κανονικά”. (Τελικά, όχι απλά τα γραφεία τους στην Κοζάνη δεν άνοιξαν την συγκεκριμένη μέρα, αλλά παρέμειναν κλειστά για αρκετές βδομάδες).

Από εκείνο το βράδυ -οπότε και έγινε η πρώτη σύλληψη τραυματία αντιφασίστα στο νοσοκομείο της Κοζάνης- και για τους επόμενους 3 μήνες, απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε 13 συνολικά άτομα. Με αυτόν τον τρόπο στήθηκε ένα παράλογο και αλυσιδωτό πανηγύρι διώξεων ενάντια σε αντιφασίστες. Κάποιοι από αυτούς, παρόντες στην συγκέντρωση, εντελώς αυθαίρετα βαπτίστηκαν από την αστυνομία “ένοχοι” για πράξεις που ποτέ δεν έκαναν. Κάποιοι άλλοι από τους εν λόγω κατηγορούμενους δεν ήταν καν παρόντες στη συγκεκριμένη συγκέντρωση, ενώ υπήρχαν και κάποιοι ανάμεσα σε αυτούς που ήταν παντελώς απόντες, ακόμα και από την πόλη της Κοζάνης..!

Φαίνεται ότι στο νομό Κοζάνης διαχρονικά, οι κατασταλτικές δυνάμεις έχουν παράδοση στη σκληρή αντιμετώπιση, στοχοποίηση και εκδικητικότητα ενάντια σε όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται στην παθητικότητα της κοινωνίας και τη βαρβαρότητα της εξουσίας. Τους ενοχλούν οι σκέψεις μας, ο  λόγος μας, οι δράσεις μας, η κοινωνική μας απεύθυνση, η σταθερή παρουσία μας στο δρόμο, γιατί επιδιώκουν μια πόλη νεκρή, με αποστειρωμένα, ελεγχόμενα και υποδουλωμένα όντα.

Ας το βάλουν, όμως, καλά στο μυαλό τους, ότι εμείς είμαστε και θα είμαστε στο δρόμο του αγώνα, κόντρα στη λογική του φόβου και στην εγκληματικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων. Για μας τους διωκόμενους και αλληλέγγυους, αποτελεί πολιτικό ζητούμενο η υπεράσπιση της αντιφασιστικής συγκέντρωσης στην πλατεία Γιολδάση στις 20/9, γιατί πιστεύουμε ότι ο φασισμός δε θα πεθάνει μόνος του. Ο φασισμός τσακίζεται από όλους και όλες μας με την έμπρακτη συλλογική δράση σε κάθε πτυχή της ζωής μας.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ   ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΤΡΙΤΗ, 4 ΦΛΕΒΑΡΗ 2014, 9 π.μ. ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ

“Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.”

οι διωκόμενοι αντιφασίστες/αντιφασίστριες Κοζάνης

& αλληλέγγυοι/αλληλέγγυες

[Αναδημοσίευση από το http://antifakozanis.squat.gr/]