- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
[Αναδημοσιεύουμε κείμενο που συνυπογράφουν ομάδες και συλλογικότητες του νομού Κοζάνης σχετικά με την αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού. Από τα ορυχεία λιγνίτη έως τα μεταλλεία χρυσού οι γενοκτονίες στο όνομα των πολιτικών της ανάπτυξης συνεχίζονται...]
ΤΡΕΞΕ, ΑΝΘΡΩΠΕ, ΤΡΕΞΕ!
Μήν ενοχλήστε, “Έλληνες”, είναι ευχαρίστηση μας!
Κάθε μέρα εδώ μπροστά σας να πεθαίνουμε!
Κράτος: Ελλάδα
Γεωγραφικό διαμέρισμα: Μακεδονία
Νομός: Κοζάνης
Επαρχία: Εορδαίας
Πόλη: Πτολεμαΐδα
Ναι, μιλάμε για τα Καϊλάρια, τουτέστιν λασπότοπος. Τόπος, που κατοικούνταν από γηγενείς Μακεδόνες. Ναι, φτάνουμε στο 1922. Το βασίλειο της Ελλάδας, έχοντας σκοπό ν’ αλλοιώσει το γηγενή πληθυσμό, εγκαθιστά τους ταλαίπωρους από τον Πόντο και τα παράλια της Μικράς Ασίας. Κύριες ασχολίες: γεωργία, κτηνοτροφία. Όλα καλά, ήρεμα… Δε μας έλειπε κάτι, παρά μόνο το ηλεκτρικό ρεύμα, τρομάρα μας!
Δ.Ε.Η.: Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. 1950: Να, και το ηλεκτρικό ρεύμα! Μόνο που μας άλλαξε τα φώτα… Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι έγιναν βιομηχανικοί εργάτες. Αρχικά η Δ.Ε.Η. δεν έβρισκε εργατικό δυναμικό, γιατί έδινε λίγο χρήμα. Όταν, όμως, αυξήθηκαν οι αμοιβές, έρχονταν τ’ αναδρομικά το ένα μετά το άλλο, έγινε πατείς με, πατώ σε, για μια θέση στη Δ.Ε.Η. Τα κόμματα απέκτησαν πελατεία, εξασφαλίζοντας θέσεις στη λίστα του θανάτου.
Όσο για διεκδικήσεις καθαρού περιβάλλοντος, ούτε λόγος. Δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε. Μας είχαν βουλώσει τα στόματα με το χρήμα… Δεν ξέραμε… πως κανείς δε σου δίνει τον παρά, αν δε σου βγάλει την ψυχή… Και οι λίγοι που αντιδρούσαν, βλέποντας μακρύτερα, ήταν για μας οι μοναχικοί, οι γραφικοί…
Ναι, αγοράσαμε διαμερίσματα, αυτοκίνητα, εξοχικά… Κάναμε και τις μαγκιές των νεόπλουτων. Ρούχα μοδάτα, κομμώσεις διαστημικές, καφετέριες, μπουρδελομάγαζα… Ό,τι τραβούσε η ψυχή μας. Νομίσαμε πως πιάσαμε τον «πάπα» απ’ τ’ αρχίδια, ενώ έπρεπε να τον πιάσουμε από το λαιμό!
Έλα, όμως που μαζί με τα παραπάνω γέμισε η πόλη με δεκάδες γιατρούς κάθε ειδικότητας, φαρμακεία σε αποστάσεις αναπνοής το ένα από το άλλο, ναρκωτικά για πάσα χρήση και εξαθλίωση.
Τι να πούμε για τα εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα, τους ακρωτηριασμούς, τις αναπηρίες, τους νεκρούς εργάτες της Δ.Ε.Η… Σκληρό το τίμημα της δήθεν ανάπτυξης.
Ναι, ο αέρας μας είναι ραδιενεργός! Ναι η σκόνη, η τέφρα μας είναι ραδιενεργή! Ναι, τα νεκροταφεία μας είναι γεμάτα με νέους ανθρώπους! Εγκεφαλικά, καρδιακά, καρκίνοι, καρκίνοι, καρκίνοι… με την ευγενική «χορηγία» τής Δ.Ε.Η. Α.Ε .
Χάνουμε τους αγαπημένους μας, τους φίλους, τους συγγενείς, τους γείτονες. Και μπρός σ’ αυτή τη βιομηχανική γενοκτονία, μένουμε απαθείς. Αφεθήκαμε στη μοίρα μας, νομίζοντας πως ΕΜΑΣ, ειδικά, δε θα μας αγγίξει η πρόωρη παγωνιά του θανάτου.
Ναι, το κάρβουνό μας κάηκε για να “δει το φώς” το πανελλήνιο… Τώρα η αποβιομηχάνιση, η ανεργία, η εργασία σ’ εργολάβους που έχουν συμβάσεις με τη Δ.Ε.Η. Τώρα τα μεροκάματα της πείνας. Αφήσαμε κάτι καλό για το μέλλον των παιδιών μας, που, υποτίθεται, τόσο αγαπάμε; Όχι!
ΤΡΕΞΕ, ΑΝΘΡΩΠΕ, ΤΡΕΞΕ!
Τώρα πια, δεν υπάρχει επιστροφή. Πάνε τα εύφορα χώματά μας, γίναν σεληνιακά τοπία. Πάνε τα ποταμάκια με τις καραβίδες. Γέμισαν δηλητήρια. Στα σκεπασμένα με τέφρα ορυχεία, φύτεψαν ακακίες, όπου απλώνονται οι κυψέλες για ραδιενεργό μέλι…
Τώρα πια, δεν υπάρχει επιστροφή! Δεν ξέραμε; Δε θέλαμε να ξέρουμε; Ζούσαμε την ψεύτικη ευμάρεια; Ήταν για μας άγνωστη λέξη ο αγώνας; Δε νιώσαμε πως το ατομικό καλό βρίσκεται μες την κοινή διεκδίκηση;
ΞΕΠΟΥΛΗΘΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΓΙΟΥΣΟΥΡΟΥΜ, ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΤΟΥΜ, ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΤΟΥΜ…
α) Ποτέ δε διεκδικήσαμε ήπιους τρόπους ενέργειας. β) Ποτέ δε διεκδικήσαμε άλλους τρόπους ενέργειας. γ) Ποτέ δε διεκδικήσαμε να παράγει κάθε τόπος, μόνος του, την ενέργεια που χρειάζεται. δ) Ποτέ δε διεκδικήσαμε να μη γίνει η νέα (5η) μονάδα της Δ.Ε.Η. Πάλι μας ξεγέλασαν μιλώντας μας για νέες αντιρρυπαντικές τεχνολογίες, για νέες θέσεις εργασίας. Στην ουσία αυτό που μας προσφέρεται και πάλι είναι “θάνατος νέας τεχνολογίας”.
Σας μιλάνε τα θύματα της ενεργειακής γενοκτονίας.
ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ… γιατί φταίμε όλοι, φταίμε όλοι που ’χει ο παπάς περβόλι!
Κράτος : Ελλάδα
Γεωγραφικό διαμέρισμα: Μακεδονία
Νομός: Χαλκιδικής
Δήμος: Αριστοτέλη
Όρος: Κάκαβος
Περιοχή: Σκουριές
Ναι, μιλάμε για την όμορφη Χαλκιδική , που ήταν ακόμη πιο όμορφη, πριν αναπτυχθεί τόσο πολύ ο τουρισμός. Ασχολίες: τουρισμός, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, μελισσοκομία, υλοτομία. Όλα καλά , ήρεμα… Δεν μας λείπει κάτι.
Για σταθείτε! Μήπως μας λείπει ο χρυσός;
Σιωπήσαμε, βλέποντας το τσιμέντο να παίρνει τη θέση του πράσινου! Θα σιωπήσουμε, βλέποντας να έρχεται και το εξορυκτικό κακούργημα; Θα σιωπήσουμε, βλέποντας να καταστρέφεται η γη, το δάσος, το νερό, ο αέρας, η θάλασσα, η υγεία, το μέλλον των παιδιών μας; Θα σιωπήσουμε, βλέποντας την υποβάθμιση της ζωής μας; Όχι!
Εδώ και χρόνια αντιστεκόμαστε στα σχέδια του κράτους και των χρυσοθήρων. Η αστυνομική βία, οι προσαγωγές, οι συλλήψεις, οι λήψεις DNA, οι ρίψεις δακρυγόνων, οι τραυματισμοί αγωνιστών, η παραπληροφόρηση των μ.μ.ε., δε μας τρομάζουν, αντίθετα μας εξοργίζουν και μας εξεγείρουν.
Στα χέρια μας είναι να μη γίνει, με μαθηματική ακρίβεια, η Χαλκιδική μια άλλη νεκρή Πτολεμαΐδα.
Ν’ αντισταθούμε, να παλέψουμε, να καθορίσουμε τις ζωές μας ενάντια στο κέρδος και τις βλαπτικότητες. Οι ελεύθεροι άνθρωποι είναι αλληλέγγυοι στον αγώνα ενάντια στις εξορύξεις. Μόνο οι δούλοι εργάτες της EldoradoGold δέχονται τη βοήθεια φασιστικών μορφωμάτων τύπου Χ.Α.
Τη ζωή μας δεν την αλλάζουμε μ’ όλο το χρυσάφι του κόσμου.
Όταν ο θάνατος και η καταστροφή της φύσης γίνονται νόμος, τότε η αντίσταση και ο αγώνας γίνονται καθήκον.
Λευτεριά στους συλληφθέντες αγωνιστές της Χαλκιδικής
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Αναρχικές – Αναρχικοί Πτολεμαΐδας
Αντιφασιστική Συνέλευση Κοζάνης
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
To Athens Indymedia και ο 98fm βρίσκονται υπό καταστολή
Η καταστολή δεν θα περάσει!
Τρία από τα μέσα αντιπληροφόρησης του ανταγωνιστικού κινήματος, το athens.indymedia.org, ο 98FM και το Ράδιο Ένταση από το μεσημέρι της Πέμπτης 11 Απρίλη δέχτηκαν την κρατική καταστολή.
Διακόπηκε η παροχή internet, μετά από εισαγγελικές πιέσεις.
Σε μια περίοδο που μια ολόκληρη κοινωνία δυσκολεύεται ακόμα και να ανασάνει από την οικονομική, πολιτική και κοινωνική καταστολή, οι μικρές ή μεγάλες τοπικές αντιστάσεις, οι μικροί ή μεγάλοι εργατικοί αγώνες, είναι αναζωογονητικοί και ελπιδοφόροι, και είναι αυτοί που μεταδίδουν την σπίθα της επανάστασης, που εμπνέουν και σπέρνουν τις ανατρεπτικές και ριζοσπαστικές ιδέες για να γκρεμίσουμε μια και καλή τον κόσμο της εκμετάλλευσης…
Ακριβώς αυτή τη στιγμή και ακριβώς επειδή οι πραγματικοί τρομοκράτες τρομοκρατούνται από τις κοινωνικές αντιστάσεις, η εξουσία επιχειρεί να επιβάλλει τον επικοινωνιακό σκοταδισμό των καθεστωτικών ΜΜΕ.
Η φίμωση και η καταστολή των μέσων αντιπληροφόρησης δεν θα περάσει στα ψιλά γράμματα των βρωμοφυλλάδων τους και των καναλιών τους.
Η απάντησή μας θα ξεπεράσει τους γελοίους πανηγυρισμούς των φασιστοειδών και εξουσιαστών. Τα μέσα αντιπληροφόρησης είναι τα δικά μας μέσα, η φωνή των δικών μας αγώνων που μας δείχνουν το δρόμο για να φτιάξουμε τον κόσμο που θέλουμε.
Καλούμε σε συγκέντρωση όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους την
Παρασκευή 12 Απρίλη στη 1:00 το μεσημέρι στην κεντρική πλατεία στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου
πρόσβαση με λεωφορεία :
608 από Ακαδημία
242 από σταθμό μετρό Κατεχάκη
Από την Διαχειριστική Ομάδα του Athens.Indymedia.org
[Αναδημοσίευση από το indymedia squat]
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
Νέα κατάληψη στέγης: Σαχίνι 3, Γιάννινα
Το κείμενο της κατάληψης σχετικά με το εγχείρημα, την εποχή που γεννήθηκε αλλά και τις στοχεύσεις της βρίσκεται εδώ. Δεν έχουμε παρά να βρισκόμαστε στο πλευρό των καταληψιών!
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
Βρισκόμαστε στον Αγρό από τις 12.00.
Να δοκιμάσουμε τις μαγειρικές μας αναλαμπές, να παίξουμε,
να κουβεντιάσουμε και να γελάσουμε...
Να μοιραστούμε συλλογικά την επιθυμία μας για επικοινωνία και συνεύρεση.
Να συναντηθούμε μακριά από κυρίαρχα πρότυπα,
ενάντια στην ερημιά που μας επιβάλλουν,
του κόσμου των εμπορευμάτων, του κέρδους και της εξατομίκευσης.
Κανένας και καμία μόνοι. Ποτέ και πουθενά.
[Αναδημοσίευση από το blog του Ελεύθερου Αγρού]
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
Μετά τους πρόσφατους τραμπουκισμούς χρυσαυγιτών κατά ασθενών και γιατρών στο ιατρείο των γιατρών του κόσμου στο Πέραμα, στο οποίο απευθύνονται οι απόκληροι και παραπεταμένοι του «καπιταλιστικού παραδείσου», το βράδυ της Δευτέρας 18/2, ομάδα φασιστοειδών της εν λόγω «οργάνωσης» αναποδογύρισε τρίκυκλα αιγύπτιων ψαράδων, στη συμβολή των οδών Βυζαντίου και Μικράς Ασίας στο Κερατσίνι. Αμέσως πριν είχαν περάσει από το ΡΕΣΑΛΤΟ ξηλώνοντας το κουδούνι του στεκιού και πετώντας μια καρέκλα στην πόρτα.
Οι συνεργαζόμενες υπηρεσίες κράτους-παρακράτους συνεχίζουν τις εκφοβιστικές τους επιθέσεις κατά των μεταναστών και των ανοιχτών κοινωνικών χώρων αντίστασης-αυτοοργάνωσης-αλληλεγγύης. Αντίστοιχα και ο κόσμος του ακηδεμόνευτου αγώνα συνεχίζει τη δράση του μέσα σε περιβάλλον οικονομικής-θεσμικής-πολιτικής κρίσης, κοινωνικής ερείπωσης και πόλωσης.
Αυτή τη βδομάδα πραγματοποιούνται μοιράσματα του νέου τεύχους του Πειρά(γ)ματος στα σχολεία του Κερατσινίου, της Δραπετσώνας και του Περάματος ενώ την Παρασκευή 22/2 & το Σάββατο 23/2 θα πραγματοποιηθούν στο Ρεσάλτο 2 μέρες εκδηλώσεων από το Πείρα(γ)μα:
- Παρασκευή 22/2, 7.00μμ, προβολή ντοκιμαντέρ: "Uprising Hip Hop & the L.A. riots"
- Σάββατο 23/2, 6.00μμ, αντιμιλιταριστική εκδήλωση μαθητών
[Αναδημοσίευση από το blog του Αναρχικού Ρεσάλτο - Κερατσίνι]
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΑΙΗ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ ΜΟΥ ΣΤΙΣ 12/1
Το Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013 , λίγα λεπτά πριν τις 12 το μεσημέρι και ενώ κινούμουν με την μοτοσυκλέτα μου στην οδό Σόλωνος στη διασταύρωση με την οδό Ζωοδόχου Πηγής , μια ορδή από μπάτσους της ομάδας Δέλτα με περικύκλωσαν αφού πρώτα είχαν ανέβει στα πεζοδρόμια με τις μηχανές τους. Με κατέβασαν βίαια από την μοτοσυκλέτα μου και ενώ μου είχαν ακινητοποιήσει τα χέρια με πήγαιναν χτυπώντας προς την οδό Ακαδημίας. Εκεί, μπροστά στο βιβλιοπωλείο «Παττάκη» στάθηκαν και άρχισαν να με χτυπούν ξανά μέχρι που αποφάσισαν να μου βγάλουν το κράνος για να μου ρίξουν και στο κεφάλι.
Μπροστά σε αυτό το θέαμα μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας διερχόμενοι και εργαζόμενοι μετά το αρχικό σοκ αντέδρασαν, ενώ κάποιοι από αυτούς, συνάδελφοι/ισσες και συναγωνιστές /στριες, όταν έβγαλα το κράνος με αναγνώρισαν και στην προσπάθεια τους να με υπερασπιστούν δέχτηκαν τραμπουκισμούς και ύβρεις. Στη συνέχεια, λόγω του δημόσιου χαρακτήρα που είχε πάρει το σόου τους, με μετέφεραν στην στοά της Εθνικής Τράπεζας απέναντι ,ώστε να συνεχίσουν το έργο τους χωρίς αδιάκριτα βλέμματα. Εκεί μου εξήγησαν «με τον τρόπο τους» και τον λόγο του υπερβάλλοντα ζήλου τους.
Ήταν γιατί νωρίτερα είχα μεταφέρει μαζί με σύντροφό μου σακίδιο με σημαίες στα Προπύλαια για την δημόσια ανακοινωμένη διαδήλωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις, τους αυτοοργανωμένους χώρους αντίστασης και τους κοινωνικούς αγώνες. Αφού μου έκαναν σαφή με τα λεγόμενα τους τα ναζιστικά τους φρονήματα εν μέσω ύβρεων ψευτό-απειλών και χτυπημάτων, παράλληλα απαντούσαν και στις κλήσεις που δεχόμουν στο κινητό μου τηλέφωνο. Κάπως έτσι πέρασε ένα 20λεπτο μέχρι να έρθει περιπολικό και να με μεταφέρει στην Π.Ράλλη στο τμήμα μεταγωγών, εξαιτίας του φόρτου των τμημάτων από τις πολλές προσαγωγές. Τελικά μετά από 5 ώρες ομηρίας αφέθηκα ελεύθερος μαζί με άλλους 14 προσαχθέντες.
Το περιστατικό αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα ακόμα στο μακρύ κατάλογο προσαγωγών πριν από διαδηλώσεις και απεργίες. Ένα ακόμα στην προσπάθεια τρομοκράτησης αγωνιζόμενων ανθρώπων και εντάσσεται στη συνολικότερη προσπάθεια τρομοκράτησης και μετασχηματισμού μιας ολόκληρης κοινωνίας από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Με την επιβολή συνθηκών φτώχειας, φόβου και διάχυτου κοινωνικού κανιβαλισμού. Σε μια κοινωνία που τα τελευταία χρόνια χτυπιέται από το κράτος και τα αφεντικά, όπου γκρεμίζεται κάθε εργασιακό δικαίωμα και κάθε κοινωνική ελευθερία, που πάνω της εφαρμόζεται το δόγμα του σοκ και ανάμεσά της φυτεύονται πλαστοί διαχωρισμοί.
Σαν αναρχικός, αγωνιζόμενος ταξικά και κοινωνικά, το μόνο που δηλώνω είναι ότι ματαιοπονούν αν νομίζουν ότι με τέτοιου είδους κινήσεις θα τρομοκρατήσουν αγωνιστές. Πόσο μάλλον που την ίδια ώρα στα δικαστήρια περνούσαν από τον ανακριτή 93 σύντροφοι/ισσες επειδή στάθηκαν με πολιτική και αγωνιστική αξιοπρέπεια κατά την ανακατάληψη της Villa Amalias απέναντι στην κρατική καταστολή. Ενώ την ίδια στιγμή και μέσα σε αυτό το κλίμα τρομοκρατίας, χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν ο καθένας με τα ξεχωριστά και διακριτά χαρακτηριστικά του, πολιτικά, κοινωνικά, ταξικά, δημιουργώντας ένα ποτάμι αντίστασης των από τα κάτω, απαντώντας στην κατασυκοφάντηση του αγώνα από το κράτος και δημιουργώντας στην πράξη ένα μέτωπο αντίστασης και αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων ενάντια στην εντεινόμενη καταστολή του κράτους. Μια καταστολή που χτυπάει τα ορατότερα και ριζοσπαστικότερα εγχειρήματα των αγωνιζόμενων: τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους αντίστασης. Ενώ αδιάκοπα όλο αυτό το διάστημα της όξυνσης της συστημικής κρίσης χτυπά ευρύτερα τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες όπου αυτοί εκδηλώνονται.
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ - ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ…ΠΑΝΤΟΥ!
ΚΩΣΤΑΣ-χ .Α
[Αναδημοσίευση από το αθηναϊκό indymedia]