Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 30 April 2014

Το 2011, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εθνικής σωτήριας με πρωθυπουργό τον Παπανδρεουδήμο, ο Βαγκάηβερ Βενιζέλος, ανάμεσα στα άλλα πέρασε νόμο που μετέτρεπε σε αυτόφωρο διαρκές αδίκημα το πλημμέλημα της ανυποταξίας από το στρατό εξαγοράσιμο με πρόστιμο 6.000 ευρώ. Δηλαδή ο ανυπότακτος μπορεί να συλληφθεί  για το ίδιο αδίκημα απεριόριστες φόρες από τη στιγμή που βρίσκεται σε στρατεύσιμη ηλικία πληρώνοντας κάθε φορά το πρόστιμο των 6.000 ευρώ. Έτσι επειδή οι νόμοι δεν έχουν αναδρομική ισχύ  κρίθηκα εκ νέου ανυπότακτος στις 14 Μάρτη 2014 προκειμένου να υπαχτεί η περίπτωση μου στο νόμο Βενιζέλου, πράγμα που μπορεί να γίνεται κάθε φορά που θα καλούμε ξανά να υπηρετήσω από δω και στο εξής. Παράλληλα η ίδια διαδικασία έχει ξεκινήσει για πολλούς άλλους ανυπότακτους, με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα συντρόφου όπου συνελήφθει με την αυτόφωρη διαδικασία 2 φορές για ανυποταξία μέσα σε 5 μήνες και καλείται να πληρώσει για δεύτερη φορά το πρόστιμο..!

Το γεγονός ότι το ίδιο το κράτος (όπως και κάθε κράτος) είναι δομημένο με όρους μαφίας, εκεί όπου επικρατεί το δίκιο του ισχυρού και των ελίτ των ισχυροτέρων, δίνει έναν αέρα νταβατζή σε κάθε υπερτυχερό που ξερνάει η λαϊκιά εντολή (και η cia κίνει), και ότι αυτό από μόνο του δεν αρκεί, αλλά πρέπει ταυτόχρονα να φαίνεται για να εμπεδώνεται, ως η καθολική και μόνη αλήθεια, είναι γνώρισμα κάθε αλαζόνας εξουσίας.  Όμοια, η διαχείριση κάθε πράξης που αναιρεί τη φυσική-ηθική-πολιτική τους υπόσταση και δήθεν παντοδυναμία-υπεροχή, χλευάζοντας και περιφρονώντας τα ιερά τους και τα όσια στην πράξη, εκπνέει τον πανικό τους,  τη γελοιότητα και το αδίστακτο θράσος του πιο διεστραμμένου μακελάρη που έχει αναδείξει πότε το εξουσιαστικό τερατούργημα.

Τέτοια ανθρωποειδή συναντούνται συνήθως σε εξουσίες όπως η δικαστική, η νομοθετική, η εκτελεστική, αλλά και ευρύτερα στο αστικό και υπαίθριο περιβάλλον με τη μορφή αγανακτισμένου φιδιού, δημοσιογραφικής ύαινας, πολιτικού πτώματος, μαζικού υποπολιτισμικού πυρετού. Όλοι αυτοί λοιπόν ζητούν από μένα 6.000 ευρώ για να τα δώσουν στους συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη και περιμένουν πλεόνασμα, αφού έχω ανεκπλήρωτο χρέος απέναντι στην πατρίδα. Το ψυλλιάστηκαν τα γουρούνια ότι η ανυπακοή και η ανυποταξία θα τιμηθούν πολύ από δω και στο εξής κοινωνικά και προσπαθούν να τα κάνουν φορολογικό τεκμήριο..

Έλα όμως που στην τελική δε θα τους σώσει ούτε ο στρατός!  

Κ. Σ.   Αγρίνιο 18 Απριλίου 2014 

[Tο κείμενο της ολικής άρνησης στράτευσης που δημοσιεύτηκε το 2007 και ταχυδρομήθηκε στο στρατολογικό γραφείο Μεσολογγίου και στο κέντρο κατάταξης στη Λαμία μπορείτε να βρείτε εδώ]

[Αναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Indymedia]

Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 29 April 2014

(σελ 4-1)                                                                             (σελ 2-3)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΥΨΙΣΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

 «…την ανθρώπινη αξιοπρέπεια τη θίγει περισσότερο η ύπαρξη της φυλακής παρά του εγκληματία»

                                                                                                               Α. Πανσέληνος

Εδώ και λίγους μήνες το πολιτικό προσωπικό του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου έχει καταθέσει το νομοσχέδιο για τη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας. Η οργανωμένη τρομοϋστερία έχει στρώσει το έδαφος εδώ και καιρό. Με όχημα τη μιντιακή προπαγάνδα παρουσιάζει ως ύψιστη απειλή για την κοινωνία την επιλογή αγωνιστών προς την «παράνομη» ελευθερία. Τα επικοινωνιακά κονταροχτυπήματα των εμπλεκόμενων υπουργείων στις αποφυλακίσεις αναρχικών προάγουν τη διάχυση του φόβου και της ανασφάλειας. Υπό το καθεστώς έκτακτης ανάγκης οι φυλακές υψίστης ασφαλείας προτάσσονται ως την πλέον ενδεδειγμένη λύση. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται η δημιουργία φυλακών και πτερύγων κλιμακούμενης καταστολής, με τη διάκριση των κρατουμένων σε τρεις κατηγορίες. Οι φυλακισμένοι για χρέη, συμπεριλαμβανομένου του «εγκλήματος λευκού κολάρου», θα κρατούνται στις «ηπιότερες» πτέρυγες τύπου Α. Το κυρίως σώμα των φυλακισμένων θα αποθηκεύεται στις πτέρυγες τύπου Β, όπου ουσιαστικά θα συντηρείται η υπάρχουσα άθλια κατάσταση υπερπληθυσμού και υποσιτισμού, έλλειψης νερού και θέρμανσης, μηδαμινής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ενώ παράλληλα, δημιουργείται μια σειρά από «ειδικής κατηγορίας και εξέχουσας επικινδυνότητας» κρατουμένους, οι οποίοι προορίζονται για τις φυλακές τύπου Γ.

Στον πυρήνα αυτής της κίνησης βρίσκονται οι φυλακισμένοι αγωνιστές και οι απείθαρχοι κρατούμενοι. Η βεντάλια των θεωρούμενων ως επικίνδυνων κρατουμένων ξεκινά από τους αναρχικούς ή κομμουνιστές που φυλακίστηκαν για την πολιτική τους δραστηριότητα, ανοίγει για τους απείθαρχους κρατούμενους και καταλήγει σε κατηγορούμενους για το λεγόμενο οργανωμένο έγκλημα. Ως απείθαρχοι κρατούμενοι θα τιμωρούνται –κατά την κρίση του εκάστοτε εισαγγελέα ή διευθυντή των φυλακών- όσοι συμμετέχουν σε στάσεις και εξεγέρσεις, όσοι δεν υπακούν ή αντιστέκονται στις διαταγές σωφρονιστικών, όσοι με την εν γένει στάση τους δεν αποδέχονται την απονεκρωμένη και απάνθρωπη πραγματικότητα του εγκλεισμού και των συνθηκών του.

Με αυτόν τον τρόπο, στο πλαίσιο της διεύρυνσης του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και στο πεδίο του εγκλεισμού, επιχειρείται ουσιαστικά η συνολική αναδιάρθρωση του σωφρονιστικού συστήματος στη λογική του απόλυτου ελέγχου, της διαρκούς εποπτείας, καθώς και της όξυνσης της καταστολής, του αυταρχισμού, της απομόνωσης και της εξατομίκευσης. Την ίδια στιγμή, λειτουργεί παραδειγματικά για όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας εντός και εκτός των τειχών σηματοδοτώντας το αντίτιμο της αντίστασης στο καθεστώς. Μέσα σε ένα μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης οι κρατούμενοι στις φυλακές και πτέρυγες τύπου Γ θα βιώνουν μια φυλακή μέσα στη φυλακή, με κυρίαρχα χαρακτηριστικά την αισθητηριακή αποστέρηση και την απομόνωση από το συγγενικό και κυρίως το κοινωνικό τους περιβάλλον και με τελικό στόχο την πολιτική, πνευματική και βιολογική τους εξόντωση. Για να το επιτύχει αυτό, το καθεστώς δημιουργεί ένα ασφυκτικό περιβάλλον, όπου προβλέπονται: πλήρης στέρηση αδειών και κεκτημένων (π.χ. μεροκάματα που μειώνουν το χρόνο έκτισης ποινής), σκλήρυνση των όρων αποφυλάκισης (10 έτη ως ελάχιστος χρόνος παραμονής στις φυλακές τύπου Γ), δημιουργία συνθηκών πανοπτικού υπερελέγχου (με κάμερες σε κάθε γωνία της φυλακής). Η αυθαιρεσία θεσμοποιείται με έναν εσωτερικό κανονισμό που παρέχει υπερεξουσίες στους συνταξιούχους δικαστικούς και αξιωματικούς της αστυνομίας, οι οποίοι πλέον θα μπορούν να ορίζονται ως διευθυντές φυλακών, καθώς επίσης και με κατά το δοκούν μείωση του χρόνου προαυλισμού, των επισκεπτηρίων με συγγενείς, των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και πιθανή λογοκρισία έντυπου υλικού. Η ανάθεση της εξωτερικής και ως ένα σημείο εσωτερικής φύλαξης σε ειδικά σώματα της ΕΛ.ΑΣ με απόρρητα καθήκοντα και κανονισμούς συνοδεύεται από την ελαστικοποίηση της χρήσης πυροβόλου όπλου εντός και εκτός των τειχών με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ταυτόχρονα, το μαστίγιο της τιμωρίας και της μεταγωγής σε τύπου Γ πτέρυγες, εναλλάσσεται με το καρότο της επιβράβευσης του χαφιεδισμού (που φτάνει ως την αποφυλάκιση) και της εξατομίκευσης. Μέσα από την καλλιέργεια ενός κλίματος αμοιβαίας δυσπιστίας δημιουργούνται κυνηγοί κεφαλών με ειδικό σκοπό την εξάρθρωση ένοπλων πολιτικών οργανώσεων και με απώτερο στόχο την παρεμπόδιση της ώσμωσης των αγώνων ανάμεσα στους φυλακισμένους αγωνιστές και τους υπόλοιπους κρατούμενους.

Το σχέδιο αναδιάρθρωσης των φυλακών δεν είναι ένα αποκομμένο γεγονός ούτε κάποια «πρωτοπόρα» ανακάλυψη του ελληνικού κράτους. Αφενός αντιγράφει ή ενσωματώνει αντίστοιχες νομοθεσίες (τρομονόμοι, φυλακές υψίστης ασφαλείας, ειδικά καθεστώτα κράτησης, ειδικά αστυνομικοστρατιωτικά σώματα), που ισχύουν σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη ή αποτελούν δεσμευτικές συμφωνίες στο πλαίσιο της Ε.Ε., ικανοποιώντας ταυτόχρονα τις προσταγές ευρωπαϊκών και υπερατλαντικών συμμάχων και των υπηρεσιών τους. Αφετέρου πατάει πάνω στην υλική βάση της γενικής αναδιάρθρωσης του κεφαλαίου και των κοινωνικών σχέσεων καθώς αποτελεί άλλο ένα τμήμα του ψηφιδωτού που συγκροτεί το σύγχρονο καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Η καταστολή σε συνθήκες βαθιάς συστημικής κρίσης μετατρέπεται σε κεντρική κρατική επιλογή για τη διαχείριση των κοινωνικών υποθέσεων και την επαναρρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων στη βάση του δόγματος Νόμος και Τάξη. Η καταστολή (και η τιμωρία) ανάγεται σε βασικό πυλώνα συνοχής του καθεστώτος με διττό στόχο. Από τη μία επιδιώκει την πειθάρχηση του προλεταριάτου, των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, τη διαχείριση των περισσευούμενων πληθυσμών (μετανάστες, άνεργοι, φτωχοποιημένοι, οροθετικές, τοξικοεξαρτημένοι) και την εμπέδωση κλίματος φόβου και από την άλλη προασπίζεται τα αιματηρά συμφέροντα του κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης. Σε αυτό το πλαίσιο το καθεστώς έκτακτης ανάγκης στοχοποιεί διάφορα κοινωνικά κομμάτια ως «εσωτερικό εχθρό» (απεργούς, διαδηλωτές, ριζοσπαστικούς πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους, φυλακισμένους αγωνιστές, ολόκληρες τοπικές κοινωνίες που αντιστέκονται στη λεηλασία της ζωής τους) διευρύνοντας διαρκώς το πεδίο της στόχευσης. Όχι μονάχα οι ένοπλοι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αλλά και κάθε αγωνιζόμενος που  αμφισβητεί το κρατικό μονοπώλιο στη βία ή απλώς «ασκεί υλική δύναμη» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό…) θεωρείται «οικονομικός σαμποτέρ» που εμποδίζει την ανάκαμψη της οικονομίας και αντιμετωπίζει τη σιδερένια φτέρνα του κατασταλτικού ντελίριου με την απαραίτητη βέβαια ποινική και κατασταλτική διαβάθμιση. Ο πολύμορφος και συνεπής αγώνας των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, με την αστυνομική κατοχή, τις διώξεις με βάση τον τρομονόμο και τη συντεταγμένη ιδεολογική επίθεση με βασικό μοχλό τα ΜΜΕ, αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Το καθεστώς χτίζει και προπαγανδίζει εικόνες «επικίνδυνων», «μολυσματικών», «εισβολέων», «ταραξιών», «τρομοκρατών», τους παρουσιάζει ως εχθρούς της κοινωνικής ομαλότητας και κυρίως της ανάπτυξης, και προσφέρει ως λύση τις ειδικές συνθήκες κράτησής τους. Και αυτές που ευαγγελίζεται για τις φυλακές υψίστης ασφαλείας δεν είναι οι πρώτες. Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα μπουντρούμια των αστυνομικών τμημάτων, στο μεταγωγών της Πέτρου Ράλλη χιλιάδες μετανάστες τις βιώνουν εδώ και καιρό. Για το σύγχρονο ολοκληρωτικό καθεστώς η ύπαρξή τους και μόνο αρκεί για να τους τοποθετήσει σε μόνιμη συνθήκη εξαίρεσης, που πλέον μπορεί να παραταθεί επ’ αόριστον.

Με ειδικές συνθήκες κράτησης για τους εντός των τειχών και ειδικές συνθήκες επιβίωσης για τους εκτός οι αγώνες μέσα κι έξω από τη φυλακή συνδέονται άρρηκτα. Με τον ίδιο βίαιο τρόπο που παίρνονται πίσω κατακτήσεις των καταπιεσμένων για τις οποίες χύθηκαν ποταμοί αίματος (στα πεδία της εργασίας, της υγείας, της παιδείας, του περιβάλλοντος κλπ), έτσι και στις φυλακές κατακτήσεις που κερδήθηκαν με πολύχρονους αγώνες, εξεγέρσεις αλλά και βασανιστήρια, εξευτελισμούς και πειθαρχικές διώξεις επιχειρείται τώρα να αναιρεθούν με συνοπτικές διαδικασίες. Οι φυλακισμένοι για την πολιτική τους δράση - που έδωσαν και δίνουν μάχες εντός κι εκτός των τειχών- και οι αγωνιζόμενοι κρατούμενοι βρίσκονται στην αιχμή της επίθεσης που εξαπολύει η κυβέρνηση με αυτόν το νόμο, ακριβώς γιατί απαντούν με τον λόγο και τις πράξεις τους στα βίαια πογκρόμ του καθεστώτος εναντίον των καταπιεσμένων. Γιατί αγωνίστηκαν και αγωνίζονται ως αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αντιστάσεων για τη συνολική ανατροπή της σύγχρονης βαρβαρότητας. Με πρόσφατη παρακαταθήκη τον αγώνα που έδωσαν οι έγκλειστοι στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού (αν και για διαφορετικά καταρχήν ζητήματα), οι κρατούμενοι στις περισσότερες φυλακές έχουν ήδη ξεκινήσει τις πρώτες κινητοποιήσεις ενάντια στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, δημοσιοποιώντας με κείμενα τις θέσεις και τα αιτήματά τους, αρνούμενοι να μπουν στα κελιά τους στο μεσημεριανό κλείσιμο και κατεβαίνοντας σε αποχή συσσιτίου. Η αλληλέγγυα στάση μας στους αγώνες των φυλακισμένων είναι μια στιγμή του κοινωνικού και ταξικού πολέμου για μια ελεύθερη αταξική κοινωνία.

ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ

ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΑ ΑΝΘΙΣΕΙ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ

Ανοιχτή συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστών ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης

[Αναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Indymedia]

[Το κείμενο μεταφρασμένο στα γαλλικά]

Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 28 April 2014

Χίλιες φορές είναι πιο εύκολο

από την τρύπα μιας βελόνας να περάσετε έναν ελέφαντα

ή να ψαρέψετε στο Γαλαξία·

χίλιες φορές είναι πιο εύκολο

να σβήσετε τον ήλιο

και να φυλακίσετε τους ανέμους,

να πιείτε τη θάλασσα

και να κάνετε έναν κροκόδειλο να μιλήσει

χίλιες φορές είναι πιο εύκολο

από το να σβήσετε τη λάμψη μιας ιδέας με καταπίεση

ή να μας κάμετε να ξεστρατίσουμε έστω και μια τρίχα

από το δρόμο που διαλέξαμε.

-ταουφίκ ζαγιάντ, Χίλιες φορές είναι πιο εύκολο-

τίποτα άλλο.

μόνο αυτό για βραδιές σαν κι αυτή...

http://www.youtube.com/watch?v=zpdXJtJc4Fw

http://www.youtube.com/watch?v=JIIYz2QHt44

[Αναδημοσίευση από το blog στ:οργή]

Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 07 April 2014

[Αναδημοσίευση από το site του Ξυπόλητου Τάγματος]

Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 11 March 2014

Σύντροφοι γειά σας,

Θα προσπαθήσω να σας δώσω μια ακριβή εικόνα για την βραδιά που συνελήφθηκα, την Πέμπτη 27/02/14, ακριβώς τέσσερις ημέρες μετά την λήξη του τριήμερου παρεμβάσεων για το πρόταγμα της ολικής άρνησης στράτευσης σε Τρίκαλα και Καρδίτσα και την έμπρακτη αλληλεγγύη στον σύντροφο ολικό αρνητή στράτευσης Μιχάλη Τόλη, ο οποίος δικάζεται στο αναθεωρητικό στρατοδικείο Αθηνών την Παρασκευή 14/03.

Στις 21/02/14 στις 11 το πρωί έγινε  ωριαία ραδιοφωνική εκπομπή με θέμα την ολική άρνηση στράτευσης στην ΕΡΤopen, που εκτός του διαδικτύου εκπέμπει στους 98,3 FM για όλη την Θεσσαλία από το δημοτικό ραδιοθάλαμο του δήμου Τρικκαίων (Τρίκαλα), το οποίο στεγάζεται στο πνευματικό κέντρο της πόλης. Στις 22/02/14 στις 7 το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Rossonero στα Τρίκαλα, εκδήλωση για τα πολιτικά αίτια της ολικής άρνηση στράτευσης, την οικονομική και νομική καταστολή των ολικών αρνητών, ενημέρωση για την εξέλιξη της υπόθεσης του συντρόφου Μιχάλη Τόλη και προβολή του ιταλικού ντοκιμαντέρ Standing Army. Στις 23/02/14 στην Καρδίτσα, στις 5 το απόγευμα η ίδια εκδήλωση διοργανώθηκε από τους συντρόφους του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Καρδίτσας στο εργατικό κέντρο.

Την Πέμπτη 27/02/14 στις 9 και 30 το βράδυ, μπλόκο της Ο.Π.Κ.Ε., στον περιφερειακό δρόμο Τρικάλων – Καλαμπάκας, στο ύψος του δημοτικού κολυμβητηρίου Τρικάλων, σταματάει το Ι.Χ. στο οποίο είμαι επιβάτης μαζί με έναν σύντροφο και μία φίλη που είναι και η οδηγός του οχήματος. Ζητάνε τυπικά τα χαρτιά της οδηγού, και λίγα λεπτά αργότερα μας ζητάνε και τις δικές μας ταυτότητες. Αμέσως ρωτήσανε τον σύντροφο το όνομά του και όταν τους λέει, στραφήκανε στην μεριά μου και με ρώτησαν αν είμαι εγώ ο Ρίτσιος Χάρης. Μόλις τους είπα πως είμαι εγώ, ανοίγουν  την πόρτα με μπουσουριάζουν και με καθηλώνουν στο καπό αρχίζοντας έλεγχο για όπλα και ναρκωτικά. Τι έκανες και μας δώσανε σήμα για ένταλμα σύλληψης; Ρώτησαν κατά την διάρκεια του σωματικού έλεγχου. Αμέσως απαντώ πως είμαι ολικός αρνητής στράτευσης από το 2004, έχω ενημερώσει το υπουργείο άμυνας και προφανώς είναι ένταλμα σύλληψης για ανυποταξία και δεν έχω πάνω μου όπλα ή ναρκωτικά. Αμέσως ένας οπκίτης ρωτάει τον άλλον, Τι ακριβώς είπε ότι είναι; Τι σημαίνει ολικός αρνητής στράτευσης; Και απαντά ο άλλος Δεν ακούς; Ανυπότακτος είναι!

Με πάνε πρώτα στην Ασφάλεια στον τρίτο όροφο του αστυνομικού κτιρίου, οι οποίοι με στέλνουν στο αστυνομικό τμήμα στον πρώτο όροφο, εκεί ρωτάνε τους όπκε γιατί με φέρανε σε αυτούς, αφού μόνο η ασφάλεια έχει τα εντάλματα σύλληψης και με ξαναστέλνουν πίσω στον τρίτο όροφο για να ξεκινήσουν την διαδικασία σύλληψης.

Στο γραφείο, λοιπόν, για σχεδόν δέκα λεπτά περιστοιχιζόμουνα από δέκα άτομα οπκίτες και ασφαλίτες, εκ των οποίων ο αξιωματικός υπηρεσίας με ρώτησε αν ήταν μαλάκας που υπηρέτησε 28 μήνες στις ένοπλες δυνάμεις και του απάντησα ότι ο καθένας παίρνει τις επιλογές του. Ένας οπκίτης με ρώτησε αν ήμουνα κάτοικος εξωτερικού και απάντησα ότι είμαι ολικός αρνητής στράτευσης και έχω στείλει επιστολές στο υπουργείο άμυνας και στην στρατολογία Αθηνών για τις θέσεις μου και τους λόγους που δεν τους υπηρετώ. Γενικά δεν με αντιμετώπισαν με ύβρις και άθλιο τρόπο και έκαναν την γραφειοκρατική δουλειά τους όπως όφειλαν. Όταν έφυγαν στα πέντε λεπτά οι περισσότεροι και έμεινα με δύο ασφαλίτες ξεκίνησε και η διαδικασία της σύλληψης.

Μου έδωσαν αντίγραφο του εντάλματος σύλληψης που είχε εκδοθεί στις 7 Μαρτίου 2013 από την στρατιωτικό αντεισαγγελέα του στρατοδικείου Αθηνών Ουζουνίδου Ν. Χρυσή. Αμέσως τους είπα ότι το ένταλμα συλλήψεις δεν ισχύει, αφού είχα συλληφθεί στις 9 Δεκεμβρίου από τις στρατιωτικές αρχές στο στρατοδικείου Αθηνών  και δεν μπορούσαν να με συλλάβουν. Δυστυχώς δεν είχα χαρτιά στα Τρίκαλα που να αποδεικνύουν τα λεγόμενά μου (βρίσκονται στην Αθήνα) και έτσι η ασφάλεια συνέχισε την διαδικασία σύλληψής μου προετοιμάζοντας την μεταγωγή μου για το στρατοδικείο Αθηνών.

Πρώτα επικοινώνησαν με την Στρατονομία Καρδίτσης για να έρθουν να με πάρουν, αλλά τους εξήγησαν ότι υπεύθυνοι για την μεταγωγή των ανυπότακτων είναι η στρατονομία Λάρισας, η οποία στεγάζεται μέσα στην 1η στρατιά και τους έδωσαν το τηλέφωνο για το συγκεκριμένο γραφείο.  Οι τελευταίοι ενημέρωσαν τον αξιωματικό υπηρεσίας Ασφαλείας, ότι πλέον δεν παραλαμβάνουν τους ανυπότακτους και ότι είναι υποχρέωσή της αστυνομίας να με κάνει μεταγωγή στην Αθήνα και να με παραδώσουν στην στρατονομία Αθηνών. Η ασφάλεια τους ενημέρωσε για τους ισχυρισμούς μου και η στρατονομία Λάρισας τους έδωσε το τηλέφωνο της στρατιωτικού εισαγγελέα που είχε νυχτερινή υπηρεσία στο στρατοδικείο Αθηνών.

Η ασφάλεια επικοινώνησε μαζί της, και της είπε ότι έχουν έναν ανυπότακτο  που όμως ισχυρίζεται ότι το ένταλμα είναι άκυρο, αφού είχε συλληφθεί στις 9 Δεκεμβρίου και είχε πάρει απ’ αορίστου αναβολή και περιμένει να οριστεί η τακτική δικάσιμος. Η συγκεκριμένη κυρία είπε στον ασφαλίτη ότι δεν τους τα λέω καθόλου καλά τα πράγματα, διότι τα στρατοδικεία δεν δίνουν απ’ αορίστου αναβολές(!!!), και ότι στις 11 και 30 το βράδυ δεν μπορούσε να ψάξει τα αρχεία και θα το έκανε η πρωινή βάρδια.

Στις δωδεκάμισι το βράδυ οδηγήθηκα στα κελιά του υπογείου, όπου και παρέμεινα για οκτώμισι ώρες. Εννιά παρατέταρτο το πρωί με οδηγούν στον διευθυντή ασφαλείας, ο οποίος ευγενικά μου έκανε μια αναφορά της στρατολογικής κατάστασής μου, ότι είμαι ανυπότακτός από το 2004, ότι έχει ασκηθεί δίωξη για ανυποταξία το 2006, ότι εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης στις 7 Μαρτίου 2013, και ότι πράγματι το είχα τακτοποιήσει το ζήτημα στις 9 Δεκεμβρίου του 2013, και έγινε ένα τραγικό λάθος που δεν φταίνε εκείνοι, και μου ζήταγε συγνώμη για την ταλαιπωρία. Μου είπε ότι το στρατοδικείο Αθηνών δεν έστειλε ποτέ διαβιβαστικό για την ακύρωση του εντάλματος και έπρεπε να υποστώ αυτή την άδικη ταλαιπωρία λόγο της ώρας που οι υπηρεσίες ήταν κλειστές. Με ενημέρωσε ότι θα οδηγηθώ σε διπλανό γραφείο ώστε να ετοιμαστούν τα χαρτιά για την αποφυλάκισή μου, πράγμα που έγινε.

Ο ασφαλίτης που μου ετοίμαζε τα χαρτιά είπε ότι είναι απαράδεκτο, να εμπλέκεται η αστυνομία μεταξύ στρατού και πολιτών, που έχουν την πολιτική τους άποψη για την θητεία!! Εκείνη την στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο και με ζήτησε για να μου μιλήσει ο στρατιωτικός εισαγγελέας από το στρατοδικείο Αθηνών, ο οποίος  μου ζήτησε συγνώμη για την ταλαιπωρία μου και μου ανάφερε ότι η εισαγγελία είχε ενημερώσει την ΓΑΔΑ από τις 11 Δεκεμβρίου και ευθύνονται αυτοί που δεν ενημέρωσαν το α.τ. Τρικάλων! Μου είπε πως προφανώς είμαι θύμα του διαδικτύου και της γραφειοκρατίας, και είχε την ευγένεια να με ενημερώσει ότι το στρατοδικείο μου ορίστηκε για τις 25/6/14, και αν δεν μπορώ να πάω, να βάλω έναν δικηγόρο για να πάρω αναβολή για αργότερα!! Του απάντησα ότι επιδιώκω την συγκεκριμένη δίκη, για να εξηγήσω τους λόγους που αρνούμαι να τους υπηρετήσω και μάλλον δεν θα πάρω αναβολή. Αυτός είπε. αν τυχόν αλλάξω γνώμη να μην το αγνοήσω, και να πάρω αναβολή! Μου ζήτησε για άλλη μια φορά συγνώμη για την ταλαιπωρία και με καλημέρισε!. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο υπέγραψα το αποφυλακιστήριο και με άφησαν ελεύθερο.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συντρόφους και τους φίλους που στήριξαν από την πρώτη στιγμή την οικογένειά μου και που μου συμπαρασταθήκανε έξω από το αστυνομικό τμήμα Τρικάλων. Επίσης θα ήθελα να πώ προς όλους εκείνους που μου το έπαιξαν «οι καλοί δημόσιοι υπάλληλοι», ότι δεν έχω καμιά ψευδαίσθηση πως θα είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σε ένα νέο ένταλμα για ανυποταξία, θα δείξουν το απαιτούμενο ζήλο για έναν «εγκληματία» της ολικής άρνησης στράτευσης!  

Αλληλεγγύη στον Σύντροφο Ολικό Αρνητή Στράτευσης Μιχάλη Τόλη που δικάζεται την Παρασκευή 14/3 από τους στρατοκράτες του Στρατοδικείου Αθηνών στο Ρουφ.

Αλληλεγγύη Σ΄ όλους τους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης που διώκονται από τους κρατιστές για τις επιλογές τους και κυρίως για  τον δημόσιο λόγο τους που αντιπαρατίθεται στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό και την βαρβαρότητα! 

[Αναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Indymedia]

Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 01 March 2014

Ο  ­­''ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ'' ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΜΕ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΑΣ

Πριν λίγες  ημέρες διέρρευσε από τον τύπο το πόρισμα των ανακριτικών αρχών για την χρυσή αυγή ως εγκληματική οργάνωση.  Μέσα στις υποθέσεις που διερευνούνται, εντάσσεται και η επίθεση που δεχτήκαμε τέσσερα άτομα, στο αναρχικό  στέκι Αντίπνοια, κατά την διάρκεια μαθήματος Ισπανικών, τον Ιούνιο του 2008, από τάγμα εφόδου της παρακρατικής οργάνωσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο κληθήκαμε, από την ανακρίτρια, να καταθέσουμε, ως ''αυτόπτες μάρτυρες'', σχετικά με την υπόθεση. Και σαν  να μην έφτανε η δημοσιοποίηση-διαρροή ενός "απόρρητου εγγράφου", που ακόμα και με τους δικούς τους  δικονομικούς όρους, εντάσσεται  σε προανακριτική διαδικασία και άρα απαγορεύεται η οποιαδήποτε κοινοποίηση  του  περιεχομένου του, η  zougla.gr και ο δημοσιογραφίσκος  Δ.Κ  (ο ίδιος φρόντισε να διατηρήσει την ανωνυμία του) δημοσίευσε το όνομα  και  το επίθετο ενός από εμάς. Η άμεση αντίδραση μας είχε ως αποτέλεσμα την απόσυρση του ονόματος και την αντικατάσταση του  με την λέξη ''μάρτυρας''.  Παρόλα αυτά  η δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων είχε, για μια ακόμα φορά, πραγματοποιηθεί.

Φυσικά δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η μοναδική φόρα που δημοσιοποιούνται προσωπικά στοιχεία αγωνιστών. Η διαπόμπευση και η τρομοκράτηση είναι βασική στρατηγική των ΜΜΕ με σκοπό τον ''παραδειγματισμό''  και την καταστολή-εκφοβισμό του αγωνιζόμενου κόσμου.  Σε ότι μας αφορά δεν κρυβόμαστε και υπερασπιζόμαστε την πολιτική μας ταυτότητα με κάθε κόστος. Αναγνωρίζουμε, όμως,  το εξής ''παράδοξο'',  ότι  η  δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων περιορίζεται και αφόρα, κυρίως,  εκείνους που αγωνίζονται και αντιστέκονται  και όχι τα φασιστικά θρασίμια  ή τους λακέδες του συστήματος όπως ο Δ.Κ που υπογράφει ένα τέτοιο κείμενο μόνο με τα αρχικά του. Έτσι έχουμε το πλήρες όνομα της συντρόφου που δέχθηκε επίθεση από χρυσαυγίτες, τα ονόματα των οποίων δεν αναφέρονται πουθενά, από ένα δημοσιογράφο  που υπογράφει κωδικοποιημένα.

Η  zougla, πίστη και πλήρως ευθυγραμμισμένη με την κυρίαρχη πολιτική γραμμή,  περνάει  μια φάση ''αντιφασισμού'' και ενώ όλα αυτά τα χρόνια αβάνταρε τη χρυσή αυγή και καλλιεργούσε - ενίσχυε τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας, αποσιωπώντας ή παραποιώντας  γεγονότα, σήμερα έρχεται να ''αποκαταστήσει την αλήθεια''. Μία  ''αλήθεια'' για την οποία κόπτονται οι περισσότερες εφημερίδες, ραδιοφωνικοί σταθμοί και  ''έγκριτοι'' δημοσιογράφοι των καναλιών. Ο ρόλος τους όμως, ως προπαγανδιστικός μηχανισμός του συστήματος και εν τέλει ως μηχανισμός χειραγώγησης, είναι όχι μόνο γνωστός αλλά και χιλιοειπωμένος. Έτσι  αντιλαμβανόμαστε τα ΜΜΕ και δεν επιθυμούμε την ''συνδιαλλαγή'' μαζί τους. Επιλέγουμε και προτάσσουμε την αντιπληροφόρηση και αδιαμεσολάβητη επικοινωνία. Για το λόγο αυτό προκρίνουμε τη χρήση των δικών μας μέσων (αφίσες, έντυπα, διαδίκτυο κλπ).

ΔΕΝ  ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ  σε κανέναν  ''Δ.Κ.''  να μας θυματοποιεί και να μας χρησιμοποιεί, κατα το δοκούν, για να ενισχυσει τον καθεστωτικό αντιφασισμό. Είμαστε αγωνιστές και αγωνίστριες και για αυτό το λόγο το παρακράτος μας επιτέθηκε και το κράτος όλα αυτά τα χρόνια σιώπησε και συγκάλυψε.  Δεν βρισκόμασταν σε ένα κοινωνικό στέκι, όπως διατείνονται τα ΜΜΕ, αλλά σε  ένα ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΤΕΚΙ. Τώρα που, για λόγους ενδοσυστημικών ανταγωνισμών και μικροπολιτικών συμφερόντων,  υποκρίνονται τους αντιφασίστες τους ανακοινώνουμε ότι και πάλι θα μας βρουν ΑΠΕΝΑΝΤΙ  τους.  Σε ο,τι μας  αφορά μιλάμε μόνο ΕΜΕΙΣ, (αρνούμενοι τη διαμεσολάβηση των μηχανισμών του κράτους  και την προσπάθεια ένταξης μας σε ένα κοινό,  καθεστωτικό "αντιφασιστικό-μέτωπο"). Δεν θα επιτρέψουμε να μας υποκαταστήσουν και να μας ''υπερασπιστούν''. Ούτε θα αφήσουμε η συγκεκριμένη υπόθεση να γίνει πεδίο σπέκουλας από το κράτος, τα ΜΜΕ ή την καθεστωτική αριστερά. Ανήκουμε στους'' απο τα κάτω''  αυτού του κόσμου που παλέυει για έναν κόσμο  ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Τασσόμαστε ξεκάθαρα απέναντί στο σύστημα που εξαθλιώνει τους ανθρώπους και διαιωνίζει την αδικία. Ενα σύστημα μέσα στο οποίο τόσο ο φασισμός όσο και η κυρίαρχη προπαγάνδα, μέσω των ΜΜΕ έχουν το δικό τους ρόλο. Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό ειναι αγώνας έναντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Δεν περιορίζεται ούτε αντιμετωπίζεται στις δικάστικές αιθουσες, στα πάνελ εκπομπών και σε στήλες εφημερίδων που μόνο στόχο έχουν την διασφάλιση των συμφερόντων  των ισχυρών. Αντιθετα ο αγώνας ενάντια στο φασισμό δίνεται καθημέρινα στους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες και σίγουρα δεν περνά από την έγκριση του εκάστοτε Πρετεντέρη.

Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ Ή ΘΑ ΕΙΝΑΙ  ΤΑΞΙΚΟΣ, ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΣ, ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΣ Ή ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ

Γ.Μ,  R.S, Κ.Γ, Β.Μ

[Αναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Indymedia]