- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
(αφίσα που κολλιέται στην Αθήνα)
ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
Όταν ακούς ανάπτυξη, ανθρώπινο αίμα μυρίζει.
Τα φλεγόμενα οδοφράγματα στην Τουρκία μας στέλνουν το μήνυμα.
Έχουμε όλους τους λόγους για να πράξουμε…
Να επιτεθούμε στον αυταρχισμό, την καταπίεση και την καταστολή.
Να οργανώσουμε και να ενδυναμώσουμε τις εστίες αντίστασης στα
σχολεία, στις σχολές, στα εργασιακά κάτεργα, στις γειτονιές, παντού…
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
TÜRKIYE’DEKI DIRENIŞÇILERLE DAYANIŞMA
SOLIDARITY WITH tHE REBELS iN TURKEY
Για να την κατεβάσετε σε pdf, πατήστε εδώ
[Αναδημοσίευση από το blog του Χορού της Καραμανιόλας]
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
Η επιθυμία μας για ζωή δεν καταστέλλεται…
Συναυλία ενάντια στην καταστολή Κυριακή 9 Ιούνη πλατεία Κρήνης
Ένας χρόνος περίπου, μετά τις πολλά υποσχόμενες “εθνοσωτήριες” επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιούνη του 2012 και η επέλαση της βαρβαρότητας είναι ήδη εδώ:
Η εκτόξευση των ποσοστών ανεργίας, η διαρκής πτώση των μισθών, η επισφάλεια των νέων εργασιακών καθεστώτων, οι τραγικές συνθήκες εργασίας, περιγράφουν κατ’ ελάχιστο το μέγεθος της οικονομικής εξαθλίωσης.
Η ένταση του κοινωνικού εκφασισμού, αιτία κι απόρροια της υλικής, πνευματικής και συναισθηματικής φτώχειας που διαρκώς κορυφώνεται, συγκροτεί το υπόβαθρο πάνω στο οποίο χαράσσονται νέες πολιτικές και στρατηγικές του νεοφιλελεύθερου παραδείγματος της επικυριαρχίας του κεφαλαίου.
Το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, δέχεται για ακόμα μία φορά το μένος του κτήνους.
Από τη μία το κράτος – η συγκυβέρνηση εθνικής σωτηρίας – και οι θιασώτες του, από την άλλη η πλειοψηφία μιας κοινωνίας που οδηγείται στην εξαθλίωση και αναζητά τους τρόπους συλλογικής αυτόνομης αντίστασης.
Απέναντι στη βαρβαρότητα, την επέλαση της οποίας ζούμε καθημερινά…
Να δούμε καθαρά, χωρίς φόβο κι αυταπάτες, τον πόλεμο που έχει ήδη κηρυχτεί…
Να αυτοοργανωθούμε στους χώρους εργασίας μας οριζόντια, μακριά από τις διαμεσολαβητικές συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες…
Να αντισταθούμε στις γειτονιές, στα σχολεία, στους τόπους της καθημερινότητάς μας, ενισχύοντας σχέσεις ισότητας, αλληλεγγύης και συντροφικότητας…
Να δημιουργήσουμε τις δικές μας υποδομές που θα λειτουργήσουν ως συλλογικές εστίες κοινωνικής “αντεπίθεσης”…
Να φανταστούμε και να επινοήσουμε νέους τόπους και τρόπους για να δώσουμε ζωή στις σχέσεις και τις επιθυμίες μας…
Η επιθυμία μας για τη ζωή δεν καταστέλλεται…
[Αναδημοσίευση από το Μπλόκο στην Εξουσία - Νίκαια]
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
Στις 4/12/10 συλλαμβάνομαι μαζί με τον σύντροφο Αλέξανδρο Μητρούσια στη Νέα Σμύρνη εξερχόμενος από ενοικιαζόμενη αποθήκη, στο εσωτερικό της οποίας βρίσκεται οπλισμός.
Έχω παραδεχτεί από την πρώτη στιγμή τη σχέση μου με τον χώρο αυτό, όπως επίσης και με τα όπλα που βρέθηκαν. Έχω δηλώσει από την πρώτη στιγμή ότι είμαι αναρχικός και ότι η παρουσία μου στον συγκεκριμένο χώρο σχετίζεται με την πολιτική μου ταυτότητα και τις επιλογές που αυτή συνεπάγεται.
Στις 7/12/10 οδηγούμαι στην αρμόδια ανακρίτρια και προφυλακίζομαι με την κατηγορία της συμμετοχής σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση και για διακεκριμένη οπλοκατοχή.
Στις 12/4/11 και ενώ είμαι ήδη πάνω από τέσσερις μήνες κρατούμενος στις φυλακές Ναυπλίου, καλούμαι εκ νέου από τους ανακριτές Μπαλτά, Μόκκα και χωρίς να έχει προκύψει κανένα καινούργιο στοιχείο, χωρίς να έχει υπάρξει καν εξέλιξη κάποιας έρευνας, προφυλακίζομαι για συμμετοχή στην ε.ο. ΣΠΦ. Αυτό έγινε προφανώς αντιλαμβανόμενοι οι κύριοι ανακριτές πως δεν θα μπορούσε να σταθεί σε μία δικαστική αίθουσα η κατηγορία της συμμετοχής σε μία οργάνωση η οποία στο ενεργητικό της δεν έχει καμία δράση, στην κατοχή των μελών της δεν υπάρχουν βόμβες, προκηρύξεις, χρησιμοποιημένα όπλα, μία οργάνωση που δεν έχει ούτε καν όνομα.
Έχω ξεκαθαρίσει στο παρελθόν - όπως και η ίδια η ε.ο. ΣΠΦ από τη μεριά της - πως δεν είμαι μέλος της εν λόγω οργάνωσης. Δεν το έκανα για να αποφύγω την εκδικητική, κατασταλτική οδύσσεια που επιφυλάσσει η αστική δικαιοσύνη σε όποιον κατηγορείται ως μέλος της, αλλά πολύ απλά γιατί έτσι είναι. Όφειλα να το ξεκαθαρίσω για την αληθή ιστορική καταγραφή. Τόσο για μένα τον ίδιο, όσο και για την ε.ο. ΣΠΦ.
Η αρχική κατηγορία της ένταξης σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση που αποδόθηκε τόσο σε μένα και τους δύο συντρόφους μου (Μητρούσια, Καραγιαννίδη) όσο και στα υπόλοιπα άτομα που συνελήφθησαν στην ίδια επιχείρηση - παρόλο που δεν είχαν καμία απολύτως σχέση - αποτέλεσε κορύφωση των πολιτικών σκοπιμοτήτων που εξυπηρετήθηκαν από τη ΔΑΕΕΒ εκείνη την περίοδο για λογαριασμό του τότε υπουργού δημοσίας τάξης Χρήστου Παπουτσή, που επιθυμούσε - όπως όλοι οι ομόλογοι του άλλωστε - πάση θυσία την εξάρθρωση τρομοκρατικής οργάνωσης επί των ημερών του. Είναι γνωστό, πως ο εν λόγω υπουργός είχε άμεση εποπτεία της επιχείρησης και μάλιστα αξιολόγησε ο ίδιος τα δεδομένα που του μετέφερε η αντιτρομοκρατική και τέλος έδωσε την εντολή να γίνουν οι συλλήψεις. Όποιος παρακολουθούσε τα καθεστωτικά μέσα εκείνες τις μέρες θα θυμάται τα σενάρια και τις εκτιμήσεις διάφορων δημοσιογραφικών παπαγάλων για το ποιας οργάνωσης μέλη μπορεί να είμαστε, τι σκοπεύαμε να κάνουμε κλπ τα οποία προφανώς τροφοδοτούσε η ΔΑΕΕΒ, μέχρι φυσικά να βγουν τα αποτελέσματα των βαλλιστικών εξετάσεων και να το βουλώσουν... Αργότερα ο κύριος Παπουτσής, στην προσπάθεια του να απολογηθεί για το φιάσκο, δίνοντας συνέντευξη σε γνωστό περιοδικό δήλωσε πως τον "κοροΐδεψε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία"(!).
Στις 6/4 του '12, υπόδικος ακόμα και πλησιάζοντας στη λήξη του 18μηνου (μέγιστο όριο κράτησης βάση του νόμου), προφυλακίζομαι εκ νέου για τη διάπραξη 160 εμπρηστικών και βομβιστικών ενεργειών, την ευθύνη των οποίων έχει αναλάβει η οργάνωση ΣΠΦ. Χαρακτηριστικό είναι πως στη συγκεκριμένη δικογραφία, όχι μόνο δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο εις βάρος μου - δεν μπήκαν καν στον κόπο να κατασκευάσουν αυτή τη φορά - αλλά δεν γίνεται και κάποια αναφορά στο άτομο μου, παρά μόνο στην επίδοση του κατηγορητηρίου. Είναι μία δικογραφία που χωρίς υπερβολή θα μπορούσε με την λογική που χαρακτηρίζει τους εγκάθετους ανακριτές Μπαλτά - Μόκκα, να επιδοθεί στον καθένα. Είναι επίσης χαρακτηριστικό και έκδηλο της σκοπιμότητας αυτής της δίωξης πως οι κύριοι ανακριτές είχαν στα χέρια τους την συγκεκριμένη δικογραφία από την πρώτη στιγμή της σύλληψης μου, γεγονός που τους υποχρέωνε - βάση του νόμου πάντα - να μου επιδοθεί μαζί με την πρώτη δικογραφία. Δηλαδή με λίγα λόγια οι κύριοι αυτοί με προφυλάκισαν με την κατηγορία της ένταξης στην ίδια οργάνωση δύο φορές διαδοχικά(!).
Σήμερα, όντας υπόδικος 2,5 χρόνια ουσιαστικά για απλή οπλοκατοχή (διακεκριμένη οπλοκατοχή διευκρινιστικά και μόνο σημαίνει πως τα όπλα που κατέχει κάποιος, προορίζονται είτε για εμπόριο, είτε για τροφοδότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, κάτι το οποίο ούτε προκύπτει, ούτε το αποδέχομαι), οι κύριοι θεσμικά υπερασπιστές της δικαιοσύνης και του νόμου οι οποίοι κρατούν εμένα επειδή τον παραβίασα, αποφάσισαν να παραβλέψουν ακόμα και το σύνταγμα τους - το οποίο ορίζει κάθε επόμενη της πρώτης προφυλάκισης ως μέγιστο όριο τους 12 μήνες - αφού δεν τους αρκεί για να εξυπηρετήσουν την πολιτική τους ηγεσία και να με κρατήσουν ακόμα έξι μήνες όμηρο.
Ουσιαστικά, οι εξοντωτικές προφυλακίσεις που επιβάλουν μία παρατεταμένη συνθήκη αιχμαλωσίας, αποτελεί αντιστάθμισμα για τα σαθρά και πρόχειρα μαγειρεμένα κατηγορητήρια, τα οποία ότι και να κάνουν, αδυνατούν να αποτρέψουν το "ξεφούσκωμα" τους στις δικαστικές αίθουσες παρά το ειδικό καθεστώς που τις χαρακτηρίζει (από κάθε άποψη). Όποιος έχει περάσει απ' αυτές έστω και για λίγο, το γνωρίζει αυτό πολύ καλά.
Είναι ξεκάθαρη πλέον η τακτική τους και προδίδει την εκδικητική τους σκοπιμότητα. Ναι είναι αλήθεια, το κράτος εκδικείται τους πολιτικούς του αντιπάλους. Τους εκδικείται αλλά ποτέ δεν τους αναγνωρίζει. Ποτέ δεν το έκανε άλλωστε. Πράκτορες και προδότες τότε, τρομοκράτες και εχθρός της κοινωνίας τώρα.
Είναι γεγονός πως το πολιτικό σύστημα, διανύει μεταπολιτευτικά την κρισιμότερη και ασταθέστερη περίοδο, εξαιτίας των εγχώριων συνεπειών της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Είναι επίσης γεγονός πως η καταστολή και γενικά η αυταρχική στάση του κράτους, είναι το "τελευταίο χαρτί" που έχει στα χέρια του, προκειμένου να διασφαλίσει την υποτελή κοινωνική ειρήνη και το να αποτρέψει, η γενικευμένη αντίδραση να εκφραστεί με οργανωμένες και ουσιαστικότερες εξεγερτικές μορφές.
Ο ίδιος ο υπουργός οικονομικών έχει ομολογήσει πως πρώτη φορά καλείται κυβέρνηση να εφαρμόσει τόσο ακραία μέτρα σε περίοδο ειρήνης.
Οι νόμοι οι οποίοι ανέκαθεν εκφράζανε τη βούληση των ισχυρών, σήμερα δεν αρκούν για τους πολιτικούς εκπροσώπους του συστήματος μπροστά σ' αυτά που καλούνται να διεκπεραιώσουν υπηρετώντας το.
Έχοντας την άποψη και την θέση πως ο δρόμος για την ατομική - συλλογική ελευθερία είναι γεμάτος από αγώνα και αντίσταση, αποφάσισα από την Τρίτη 4/6, να προχωρήσω σε απεργία πείνας· ημερομηνία που με το ισχύον νομικό καθεστώς, λήγει το μέγιστο όριο προφυλάκισης μου. Διευκρινίζω πως για μένα η επιλογή του να προχωρήσω σε απεργία πείνας, δεν αποτελεί κίνηση απελπισίας, αλλά επιλογή συνέχισης του αγώνα. Ενός αγώνα που δίνουμε από την πρώτη στιγμή της αιχμαλωσίας μας εγώ και οι σύντροφοί μου, αντιστεκόμενοι σε μία δίχως προηγούμενο εκδικητική αντιμετώπιση από τους δικαστικούς μηχανισμούς, οι οποίοι αποφάσισαν για την περίπτωση μας να κάνουν ένα διάλειμμα από τα εισπρακτικά τους καθήκοντα, προκειμένου να υπερασπιστούν την κοινωνία από τους υποτιθέμενους εχθρούς της και τους νόμους από τους παραβάτες τους. Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί και οι ίδιοι άνθρωποι πίσω απ' αυτούς, που αποτελούν τους φυσικούς αυτουργούς της νομιμότητας των επιστρατεύσεων των απεργών, των χιλιάδων πλειστηριασμών και αστέγων, της κατάργησης των εργασιακών διεκδικήσεων, των απολυμένων, της κατάργησης των κοινωνικών παροχών, των χιλιάδων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, των εκατοντάδων αυτόχειρων κάθε χρόνο που βάζουν τέλος στη ζωή τους επειδή αδυνατούν να ανταπεξέλθουν αξιοπρεπώς, της νομιμότητας των στοιβαγμένων ανθρώπων σε στρατόπεδα χαρακτηρίζοντας τους ως λαθραίους. Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της νομιμότητας των βασανιστηρίων και των ξυλοδαρμών στα αστυνομικά τμήματα, των τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων, της φίμωσης των αντικαθεστωτικών μέσων πληροφόρησης...
Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο στο όνομα του νόμου.
Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο αν χρειαστεί ακόμα και εκτός νόμου...
Βουτηγμένοι στην υποκρισία και την αθλιότητα, κατάπτυστοι τόσο για τους θιασώτες της αστικής δικαιοσύνης, όσο και για τους επικριτές και τους ιδεολογικούς εχθρούς της.
"Αργοπεθαίνει όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές(...) Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη απ' το απλό γεγονός της αναπνοής". Πάμπλο Νερούντα
Σακκάς Κώστας A' πτέρυγα Κορυδαλλού
[Αναδημοσίευση από το αθηναϊκό indymedia]
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
Από το μεσημέρι της Πέμπτης 11 Απρίλη, ο πρύτανης του Πολυτεχνείου, Σίμος Σιμόπουλος, πήρε την πολιτική απόφαση της καταστολής των μέσων αντιπληροφόρησης, athens.indymedia.org και του αυτοοργανωμένου ραδιόφωνου Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης 98FM. Ανέλαβε έτσι την πολιτική ευθύνη να επιβάλλει λογοκρισία και να καταστείλει την έκφραση και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, αυτών που αντιστέκονται στον σύγχρονο εκφασισμό και την κοινωνική εξαθλίωση. Αποφάσισε να δράσει αυτός (ο 2ος πρύτανης καταστολής, μετά τον Μαρκάτο πριν 18 χρόνια), αντί της κρατικής εξουσίας, και να ενδυθεί το ρόλο του φερέφωνου διευκολύνοντας έτσι τον υπουργό καταστολής Δένδια, τους μπάτσους και τους ναζιστές.
Ο πρύτανης, αντιμέτωπος με τις παρεμβάσεις των αλληλέγγυων, ανάμεσά τους πάρα πολλοί φοιτητές, κυριολεκτικά κρύφτηκε, αφήνοντας με εντολή του, την αντιπρύτανη να συνεχίσει το κατασταλτικό του έργο, η οποία και τελικά αρνήθηκε. Ο Σιμόπουλος, αυτός που παρέδωσε αμαχητί την ακαδημαϊκή-εκπαιδευτική γνώση, βορά στα κέρδη των εταιριών και των πολυεθνικών που λυμαίνονται το χώρο της εκπαίδευσης, αυτός ο ίδιος πέταξε στο καλάθι των αχρήστων τα ψηφίσματα των φοιτητικών συλλόγων που απαιτούν την ελεύθερη πρόσβαση στην αντιπληροφόρηση μέσα από τους χώρους των σχολών τους! Η πρυτανεία του ΕΜΠ, με ένα νομικίστικο τέχνασμα άλλαξε τον κανονισμό δικτύου απαιτώντας ονόματα για κάθε πριζάκι σύνδεσης στο internet. Τα δύο εγχειρήματα αντιπληροφόρησης αρνήθηκαν να παραδώσουν ονόματα ατόμων, αντιβαίνοντας σε μια λογική νομικών αντιπροσώπων. Ο πρύτανης αγνόησε επιδεικτικά τα ψηφίσματα και τις υπογραφές των φοιτητικών συλλόγων του ΕΜΠ που κατοχύρωναν τις IP σε συμφωνία με τον νέο κανονισμό δικτύου.
Την Δευτέρα 15 Απρίλη, οι δράσεις αλληλεγγύης κινήθηκαν προς μια συμβολική κατάληψη της πρυτανείας, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ραδιοσταθμός 98FM εξέπεμψε για λίγο, και πριν προλάβει να ανέβει και το athens.indymedia, οι ίδιοι αυτοί κατασταλτικοί μηχανισμοί διέκοψαν την παροχή internet σε ολόκληρο το Πολυτεχνείο! Αυτή, η δεύτερη επιχείρηση φίμωσης του Athens Indymedia και των ραδιοσταθμών αντιπληροφόρησης κατά τη διάρκεια της συμβολικής κατάληψης, αποτυπώνει ξεκάθαρα το μέγεθος της καταστολής και την καθημερινά ολοένα και πιο απροκάλυπτα επιχείρηση λογοκρισίας από την πλευρά του κράτους. Μια λογοκρισία που τροφοδοτήθηκε εδώ και χρόνια εκτός των άλλων, από τους αλαλαγμούς των ναζί βουλευτών, από μηνύσεις μεγαλοεκδοτών (Αλαφούζος), και από αίτημα προς το Πολυτεχνείο μεγαλοκαθηγητή που συνεργάζεται απροκάλυπτα με την εταιρία εξόρυξης χρυσού El Dorado, δημοσιεύοντας “μελέτες” υπέρ της λεηλασίας των φυσικών πόρων και της φύσης στις Σκουριές της Χαλκιδικής.
Το Αthens Indymedia γεννήθηκε από το λαϊκό παγκόσμιο κίνημα μετά τις μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στην παγκοσμιοποίηση στη Γένοβα το 2001. Αποτελεί μέρος του κινήματος και βήμα έκφρασής του. Έχει συμβάλλει τα μέγιστα στη διάδοση της πληροφορίας «από τα κάτω», στο συντονισμό των αγώνων που έχει δώσει όλα αυτά τα χρόνια το λαϊκό κίνημα. Παρών στις πορείες, στις διεκδικήσεις, στις καταγγελίες της αυθαιρεσίας της κρατικής εξουσίας. Έδωσε τροφή για προβληματισμό, σκέψη, ανταλλαγή απόψεων. Εξέθρεψε την κριτική σκέψη, την πολιτική ζύμωση και την άλλη άποψη, αυτή που συστηματικά αποκρύπτεται από τα κρατικά κι εμπορικά ΜΜΕ. Το κυριότερο όλων όμως ήταν ότι ανέδειξε γεγονότα της πολιτικής ζωής που θα έμεναν θαμμένα για πάντα. Ούτε για τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες των μεταναστών, ούτε για την αστυνομική αυθαιρεσία, πόσο μάλλον για την απρόκλητη αστυνομική βία και τη δολοφονία που ενίοτε χρησιμοποιεί η κρατική εξουσία όπως στην περίπτωση Κορκονέα, δε θα μίλαγαν ποτέ τα καθεστωτικά μέσα της κρατικής προπαγάνδας. Τα μέσα αυτά, στα οποία τους χαρίστηκαν οι δημόσιοι πόροι για να μπορούν να “υπνωτίζουν” μια ολόκληρη κοινωνία με την προπαγάνδα, τα ψέματα και την παραπληροφόρηση. Για να μπορούν να φτιάξουν την κοινωνία των υποτακτικών τους! Δε θα μίλαγαν ποτέ για όλα αυτά, εκείνοι που σχετίζονται και πλήττονται άμεσα από τους κοινωνικούς αγώνες (Μπόμπολας-Αλαφούζος και Σια…) Όλος αυτός ο συρφετός που όχι μόνο στηρίζει, αλλά τις περισσότερες φορές δημιουργεί, συνυπογράφει και εξασφαλίζει τυπικά και άτυπα, τις συνθήκες εξαθλίωσης των ανθρώπων χέρι-χέρι με το κράτος της ακροδεξιάς!
Άλλωστε, πάγιο αίτημα της ακροδεξιάς ήταν το κλείσιμό του. Σήμερα 46 χρόνια μετά τη δικτατορία των συνταγματαρχών, μια νέα δικτατορία, αυτή των τροικανών (εγχώριων και εξωτερικών) επανέρχεται και σταδιακά εναγκαλίζεται και υιοθετεί όλα τα μέσα και τους τρόπους επιβολής της εξουσίας της, με πρώτο και κύριο τη φίμωση της άλλης άποψης, την καταστρατήγηση της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της ελευθερίας του λόγου εκείνου που αρνείται να συμβιβαστεί με την διαιώνιση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και της δια βίου συνέχισης της κοινωνικής ανισότητας. Η φίμωση των μέσων αντιπληροφόρησης, η φυλάκιση των αγωνιστών που υπερασπίζονται τον τόπο τους, στις Σκουριές (Χαλκιδική) ενάντια στα αδηφάγα συμφέροντα της εταιρείας χρυσού μας δείχνουν ξεκάθαρα ποια είναι η πολιτική και οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να διατηρείται στην εξουσία.
Έτσι, εύκολα τα δολοφονικά μνημόνια (4.000 αυτοκτονίες μέχρι σήμερα, περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων, ανεργία στο 30% περίπου με τους νέους άνεργους να φτάνουν το 60%, απόλυτη διάλυση του συστήματος υγείας και εκπαίδευσης και παράδοση των πανεπιστημίων στις πολυεθνικές) που θα εντείνουν την εξαθλίωση της κοινωνίας θα ονομάζονται “μεταρρυθμίσεις”, εύκολα και χωρίς αντίλογο, οι τοπικοί αγώνες ενάντια στην λεηλασία της φύσης, της γης και της ζωής γενικότερα θα ονομάζονται “τρομοκρατία”, ενώ η ίδια αυτή καταστροφή της ζωής και της φύσης θα αποκαλείται “ανάπτυξη”! Εύκολα θα επιβάλλουν τον επικοινωνιακό σκοταδισμό για να διατηρήσουν μια ολόκληρη κοινωνία σε ύπνωση, μέχρι να την εξολοθρεύσουν και να την λεηλατήσουν πλήρως!
Αυτό είναι το έμβλημά τους και όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε ότι ζούμε σε καθεστώς απροκάλυπτης δικτατορίας, τόσο πιο γρήγορα θα καταφέρουμε να τους ανακόψουμε.
Η ελευθερία του λόγου είναι αναφαίρετο δικαίωμα του αν
θρώπου που μόνο σε φασιστικά-ολοκληρωτικά καθεστώτα καταστέλλεται. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όμως είναι ότι στην εποχή της τεχνολογίας η πληροφορία δεν περιορίζεται, η ζωή μας δεν ελέγχεται ακόμα και αν επίμονα γίνεται προσπάθεια να κατασταλεί.
ΕΝΑ, ΔΥΟ, ΤΡΙΑ ΠΟΛΛΑ INDYMEDIA θα γεννηθούν και θα νικήσουν!!!
Το ποτάμι δεν γυρνάει πίσω! Όσο και να το θέλουν και να το προσπαθούν δε θα επιτρέψουμε το ’67 να επιστρέψει!
Διαχειριστική ομάδα του athens.indymedia.org
