- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
Μοιραζόμαστε μουσικές, ζωγραφιές, γλυκά, φαγητό, ροφήματα, χειροτεχνίες για μικρά και μεγάλα παιδιά
Συγκεντρώνουμε τρόφιμα (μακαρόνια, μακαρονάκι κοφτό, πένες, αραβικές πίτες, φρυγανιές, ρύζι μπονέ, τοματοχυμοί, φακές, λάδι, μπισκότα, σταφίδες)
Γιατί στον αγώνα ζωής που δίνουν οι μετανάστες και οι μετανάστριες δεν είναι μόνοι και μόνες τους.
Μαζί τους είμαστε όλοι εμείς κάνοντας πράξη την αλληλεγγύη, την αντίσταση, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια.
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
Τις προηγούμενες μέρες, στο πλαίσιο των παρεμβάσεων των δράσεων αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης για το θέμα της άρνησης στράτευσης – με αφορμή το επερχόμενο στρατοδικείο του ολικού αρνητή στράτευσης Μ.Τ. – παρεμβήκαμε και σε εφορίες της θεσσαλονίκης μαζί με άλλες ομάδες και άτομα. Στο πλαίσιο της παρέμβασης μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:
Ούτε μια ώρα στο στρατό
Ούτε ένα ευρώ στα ταμεία τους
Καμία ποινική ή οικονομική δίωξη στους ολικούς αρνητές στράτευσης!
Δίκαια αναρωτιέται κάποιος γιατί μια παρέμβαση κατά του στρατού γίνεται σε ένα χώρο όπως η εφορία. Η πρώτη απάντηση είναι προφανής αν αναλογιστούμε ότι, μόνο για το 2015, για στρατιωτικές δαπάνες είχαν προϋπολογιστεί 3,3 δις ευρώ. Σε αυτά, δεν προστίθενται έξοδα που είτε υπάγονται στα «μυστικά κονδύλια» του κράτους είτε σε μίζες εξοπλιστικών και τα δικαστικά έξοδα για τη δίωξη αυτών. Αυτά τα χρήματα είναι μαζεμένα από την φορολογία όλων των πολιτών. Σε αυτά, προστίθενται πολλά ακόμα εκατομμύρια που λαμβάνονται μέσω κονδυλίων από την Ε.Ε. Φανταστείτε τα χρήματα αυτά να διατίθεντο για άλλους σκοπούς…
Όμως εδώ και λίγα χρόνια, και συγκεκριμένα από το 2010, με εμπνευστή τον τότε υπουργό Βενιζέλο και βοηθούς τους Παπακωνσταντίνου και Μπεγλίτη, παράλληλα με τις αθρόες ποινικές διώξεις, θεσπίστηκε το πρόστιμο των 6000 ευρώ – χωρίς κανένα κριτήριο – σε όσους δεν απάντησαν «παρών» στα προσκλητήρια της πατρίδας για υποχρεωτική στράτευση. Από τότε μέχρι σήμερα οι στρατολογίες ενεργοποιούν και αποστέλλουν τις αιτήσεις για επιβολή προστίμου στους ανυπότακτους και οι κατά τόπον εφορίες και προϊστάμενοι τους με περισσό ζήλο τα βεβαιώνουν, συμβάλλοντας και αυτοί στην προσπάθεια γεμίσματος των κρατικών ταμείων και την εθνική επανόρθωση.
Αλλά, σαν να μην έφτανε το υπέρογκο ποσό, το κράτος και οι επιτελείς του αποφάσισαν να εκφοβίσουν όποιον σκεφτόταν να αρνηθεί να στρατευθεί και επιβάλλουν το πρόστιμο πολλάκις, στοχοποιώντας όσους δεν υποχώρησαν στην απειλή του ενός προστίμου. Έτσι, είδαμε να επιβάλλεται και 2η άλλα και 3η φορά σε ολικούς αρνητές στράτευσης, ενώ προέβησαν σε ποινικές διώξεις αλλά και εντολές κατάσχεσης σπιτιών «ανυπότακτων» που είτε αδυνατούσαν να πληρώσουν το πρόστιμο είτε αρνούνταν συνειδητά. Το πρόστιμο αυτό έρχεται να προστεθεί στις ήδη βεβαρημένες φορολογικές υποχρεώσεις ενός ατόμου που με το ζόρι επιβιώνει, ενώ εισάγει και άλλους περιορισμούς, όπως την αδυναμία έκδοσης φορολογικής ενημερότητας και την κατάσχεση οικονομιών και περιουσιακών στοιχείων.
Τα πρόστιμα αυτά δεν μεταβλήθηκαν στο παραμικρό με το νέο νομοσχέδιο περί της ρύθμισης ζητημάτων του στρατού, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που ψηφίστηκε μέσα στον Ιανουάριο, παρόλη την υποτιθέμενη αντίθεση τους ενόσω ήταν αντιπολίτευση με επερωτήσεις στη βουλή και κείμενα διαμαρτυρίας .
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι ο στρατός και η διατήρηση του είναι κάτι που κοστίζει και κοστίζει πολύ. Σε ένα σύστημα που όλα κινούνται γύρω από το κέρδος η διατήρηση κάτι τόσο κοστοβόρου πρέπει να δικαιολογείται. Κάπου εδώ, έρχονται και οι προσπάθειες των τελευταίων χρόνων να μας πείσουν για ένα άλλο πρόσωπο του στρατού και τη χρησιμότητα του. Αρχικά, τον έκαναν να φαίνεται χρήσιμος στο εσωτερικό εν καιρώ ειρήνης, ότι συνεισφέρει στο κοινωνικό σύνολο και την πρόοδο και ότι δεν είναι απλά μια φονική μηχανή πολέμου. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Χρειαζόταν μια απειλή που θα έκανε τις κοινωνικές άμυνες να υποχωρήσουν και να ανοίξουν το δρόμο για έναν πιο πρωταγωνιστικό ρόλο. Και έτσι, όρισαν σαν απειλή τους πρόσφυγες που φτάνουν κατατρεγμένοι από έναν πόλεμο που πρωταγωνιστούν κάποιοι «καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση» στρατοί και σιγά σιγά προώθησαν την στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης της λύσης ως τη μόνη διέξοδο. Η όλη αναβάθμιση ρόλου συνάδει πλήρως και με το πολεμόχαρο κλίμα στην περιοχή, από την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στις περιπολίες με πολεμικά πλοία, την πολεμική ανάμιξη Τουρκίας και Ρωσίας, την μετακίνηση στρατευμάτων και εξοπλισμού στο ανατολικά σύνορα της Ευρώπης κ.ά.
Σε μια τέτοια κατάσταση, αυτοί που εναντιώνονται στο θεσμό του στρατού και κατ’ επέκταση της στρατιωτικής θητείας είναι κάτι παραπάνω από μη επιθυμητοί. Γίνονται στόχος και πρέπει να «απαλειφθούν» και να μην αυξηθούν. Έτσι, η «μητέρα πατρίδα» με το δεξί της χέρι τσακίζει ποινικά και με το αριστερό προκαλεί οικονομική ασφυξία σε όσα τέκνα της δεν σπεύδουν θέσουν τη ζωή τους στη διάθεση της.
Πολλοί θα σπεύσουν να πουν «τι με ενδιαφέρει εμένα;»! Και όμως…
Η χρηματοποίηση των ποινών και ο οικονομικός στραγγαλισμός όσων διαφωνούν με την κυρίαρχη πολιτική δεν απέχουν τόσο από τα χαράτσια και τη φοροεισπρακτική επιδρομή, είναι όλα κομμάτια μιας νέας μορφής καταστολής, της οικονομικής.Όλα καταλήγουν να γίνουν ένα χρέος στην εφορία – άνευ πολιτικού περιεχομένου. Άνθρωποι που αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια τους και έναν καλύτερο κόσμο αντιμετωπίζονται και εξισώνονται με μεγαλοεπιχειρηματίες και αφεντικά που φορο-εκφεύγουν με σκοπό τον προσωπικό πλουτισμό.Στο τέλος της μέρας, τα υποκείμενα είτε τρέχουν να πληρώσουν τα χρέη τους, με άλλα λόγια προσπαθούν να επιβιώσουν, είτε δεν αντιδρούν σε τίποτα και ποτέ υπό το φόβο της οικονομικής καταστολής.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες σε όσους εναντιώνονται έμπρακτα στο θεσμό του στρατού και αρνούμαστε να συνεισφέρουμε σε αυτόν είτε με τη ληστρική φορολόγηση της εργασίας μας είτε με τα ίδια μας τα κορμιά και χρόνο από τις ζωές μας.
Καμία ποινική και οικονομική δίωξη στους ολικούς αρνητές στράτευσης!
Ανοιχτή συνέλευση Αγώνα Άνω Πόλης
Θεσσαλονίκη
[Αναδημοσίευση από το blog της Ανοιχτής Συνέλευσης Αγών Άνω Πόλης (Θεσσαλονίκη)]
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
Το λεσβιακό καρναβάλι ξεκίνησε…
Ενώ τα ναυάγια στο αιγαίο συνεχίζονται μετρώντας εκατοντάδες νεκρούς. Ενώ οι νατοϊκές δυνάμεις αναπτύσσονται στην περιοχή αποκαλύπτοντας και στον τελευταίο δύσπιστο τον ολοκληρωτικό πόλεμο που έχει κηρύξει η δύση στους μετανάστες. Ενώ όσοι και όσες καταφέρνουν να περάσουν συνεχίζουν εξαθλιωμένοι-ες μία πορεία προς το άγνωστο, καθώς κανένας και καμία τους δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το που ακριβώς θα καταλήξει, στη μυτιλήνη διοργανώθηκε ημερίδα καρνάβαλος για την «προσφυγική κρίση».
Πιο συγκεκριμένα το Σάββατο 13 φλεβάρη στην ημερίδα που διοργάνωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής συγκεντρώθηκαν στελέχη αυτού του κόσμου που εφαρμόζει τις θανατοπολιτικές της ευρώπης-ελλάδας φρούριο. Ήρθαν για να μοιραστούν μεταξύ τους αλλά και στο φιλοθεάμων κοινό τους, τα τρομερά επιτεύγματά τους. Αυτά που οδήγησαν τον τελευταίο μόνο χρόνο στο αιγαίο περί τα 1000 άτομα στο θάνατο, εκατοντάδες χιλιάδες στην εξαθλίωση και δεκάδες σημεία στην ελλάδα, μεταξύ των οποίων και η λέσβος, σε τόπους εξαθλίωσης και κανιβαλισμού. Προεξέχων βρέθηκε ο υφυπουργός Μεταναστευτική Πολιτικής Γ. Μουζάλας ως πολιτικός προϊστάμενος για να περιγράψει τις τεράστιες «επιτυχίες» του προηγούμενου αυτού διαστήματος αλλά και για να ρίξει τις ευθύνες για ακόμα μία φορά στην τουρκία και στην ευρώπη για τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές που η ελλάδα εφαρμόζει. Ο υπουργός που στις μέρες του πολλαπλασιάζονται τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, κλείνουν τα σύνορα και προστίθεται ακόμα ένας επίπλαστος διαχωρισμός μεταξύ μεταναστών και προσφύγων, για να ορίσει το δικαίωμα στο όνειρο για μία αξιοπρεπέστερη ζωή. Αν και δε βρέθηκαν τελικά κοντά μας, τα μηνύματά τους στείλανε επίσης ο Ν. Τόσκας που ως υπουργός Προ.Πο έχει συμβάλει τα μέγιστα στην πλήρη επαναλειτουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους μετανάστες αλλά και στην επανεκκίνηση των βίαιων απελάσεων αλλά και ο Θ. Δρίτσας που ως υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής φρόντισε να υπενθυμίσει στο ντόπιο και στο εφοπλιστικό κεφάλαιο τις χρυσές ευκαιρίες που δημιουργεί η «προσφυγική κρίση». Θεατές και συμμετέχοντες όλοι και όλες που μέσα από τις θέσεις τους στην τοπική αυτοδιοίκηση, στους διεθνείς οργανισμούς, στα επιτελεία των ΜΜΕ, στη ακαδημαϊκή κοινότητα και τις ΜΚΟ αποτελούν τις ψηφίδες του μωσαϊκού ενός σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
Έναν ολοκληρωτισμό που περισσότερο από ποτέ τον βιώνουμε πάνω στο νησί τον τελευταίο χρόνο. Εκεί που τα υπάρχοντα στρατόπεδα συγκέντρωσης φανήκαν ανεπαρκή για τον καλύψουν και έτσι συνεχίζουν να επεκτείνονται. Με πολυάριθμες ελληνικές και ξένες στρατιωτικο-αστυνομικές μονάδες να απλώνονται σε κάθε γωνιά του νησιού για την καταστολή ντόπιων και μεταναστών. Με υπερσύγχρονα πολεμικά καράβια ελληνικών και διεθνών δυνάμεων να περικυκλώνουν το νησί για τον πλήρη έλεγχο του. Με τελευταίας γενιάς συστήματα παρακολούθησης να επιτηρούν και να κατασκοπεύουν τη ζωή αλλά και το θάνατο στο νησί και τις ακτές του. Στον τόπο που ο θάνατος και η εξαθλίωση ανθρώπων παρουσιάστηκε ως ευκαιρία για κερδοσκοπία. Εκεί που η αλληλεγγύη καταδιώκεται για να μην διαταράσσει τη συνέχεια αυτού του κόσμου που εγγυώνται η φιλανθρωπία και ο άκριτος-απολίτικος εθελοντισμός.
Κερασάκι της γιορτής και η βράβευση του αγαπημένου δημοσιογράφου του νησιού Στρ. Μπαλάσκα. Μία βράβευση για την «…έγκαιρη και έγκυρη δημοσιογραφία που παρέχει…» όπως μας ενημερώνουν. Και τι άλλο μπορεί να περιμένει κανείς, για αυτόν τον άνθρωπο που θα τον θυμόμαστε πάντα για τα ρεπορτάζ του από την εποχή των αγώνων για το κλείσιμο του κολαστηρίου της Παγανής που παρομοίαζε τους διαδηλωτές με βάνδαλους που θέλανε να κάψουν την πόλη μέχρι τα πρόσφατα εύστοχα σχόλια του που ταύτιζε τους μετανάστες με τουρίστες.
Αν και δεν μας κάλεσαν δεν μπορούσαμε παρά να είμαστε εκεί. Να αποδώσουμε και εμείς τις τιμές και τα διαπιστευτήριά μας. Έτσι το Σάββατο πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έξω από το κτήριο της γενικής γραμματείας με πανό, τρικάκια και συνθήματα για να υπενθυμίσουμε τις ευθύνες του ελληνικού κράτους για τα πτώματα που ξεβράζονται καθημερινά στις ακτές του αιγαίου. Για να εκδηλώσουμε το άσβεστο ταξικό μας μίσος απέναντι στους φορείς του ρατσισμού και της εκμετάλλευσης. Παράλληλα στο απογευματινό πανηγύρι της βράβευσης του δημοσιογράφου Στρ. Μπαλάσκα και των εκτελεστών του λιμενικού σώματος ομάδα συντροφισσών-ων βρέθηκε εκεί για να διαταράξει την εορταστική τους διάθεση. Πραγματοποιήθηκε δυναμική παρέμβαση παρά την αρχική προσπάθεια της ασφάλειας μυτιλήνης για την απομάκρυνσή μας από το χώρο. Οι προτροπές του υφ. Γ.Μουζάλα για να ανέβουμε στο βήμα μόνο ως ειρωνικές μπορούν να γίνουν αντιληπτές. Οι αγώνες μας δεν αποτελούν κομμάτι του τηλεοπτικού σας προγράμματος ούτε θα καλουπωθούν στο πλαίσιο ενός «δημοκρατικού» διαλόγου. Οι αγώνες μας θα συνεχίσουν να δίνονται με όλα τα μέσα στους δρόμους, τα πανεπιστήμια και τους χώρους εργασίας μας. Εκεί που οι διαχωρισμοί μεταξύ ντόπιων και μεταναστών δεν έχουν θέση. Για την οργάνωση των δικών μας οριζόντιων, αδιαμεσολλάβητων αγώνων.
Τα πανό που αναρτήθηκαν αντίστοιχα στις δύο παρεμβάσεις ανέγραφαν:
Γέμισε το αιγαίο κορμιά μεταναστών
Είναι και οι έλληνες φονιάδες των λαών
Κοράκια δεν κλέβουν μόνο μηχανές
Χτίζουνε καριέρες με ανθρώπινες ζωές
Πρωτοβουλία Συντρόφων-ισσών Μυτιλήνης
[Αναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Indymedia]
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
Την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου, στις 6:30μ.μ., το καφέ αντιμιλιτέρ φιλοξενείται εκ νέου στην κατάληψη Βίλα Ζωγράφου, με θεματική παρουσίαση «Στρατός Α.Ε. – Ιδιωτικοποιώντας τον πόλεμο, την ασφάλεια, την ειρήνη – Η επέλαση των σύγχρονων μισθοφόρων» και προβολή σχετικού βίντεο της πρωτοβουλίας.
[Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης]
- Details
- Category: Αναδημοσιεύσεις
Η Τάνια Γκολάν είναι αναρχική, βίγκαν, ακτιβίστρια σε οικολογικούς αγώνες και μέλος της Ένωσης Ahdut-Wihdeh. Αρνείται να συμμετάσχει στον σιωνιστικό στρατό. Δημοσιεύουμε τη δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης, η οποία περιλαμβάνει τον λόγο της και την κοινωνική κριτική της:
Η απόφαση του να καταγείς ή όχι στον στρατό είναι μία πολιτική απόφαση, την οποία ο καθένας θα έπρεπε να μπορούσε να πάρει για τον εαυτό του. Εναντιώνομαι στον νόμο που απειλεί νέους/ες έφηβους/ες* για να καταταγούν στον στρατό.
Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην εξουσιαστική ιεραρχία. Ο στρατός είναι το χέρι της αστικής τάξης, της κυβέρνησης και της πολεμικής βιομηχανίας. Είναι αυτοί που κερδίζουν από την Ισραηλινο-Παλαιστινιακή διαμάχη και δεν πρόκειται να αφήσουν τον οικονομικό έλεγχο πάνω στην Δυτική Όχθη. Αυτές οι δυνάμεις έχουν δημιουργήσει τον ρατσισμό και τους διαχωρισμούς. Η κρατική χρηματοδότηση του Ισραηλινού στρατού (η οποία πηγάζει επίσης από τις ΗΠΑ) τείνει να μεγαλώνει χρονιά με τη χρονιά, εις βάρος της παιδείας, της υγείας και της πρόνοιας. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει καμία ασφάλεια – υπάρχουν πολλές απειλές στο Ισραήλ. Θεωρώ ότι ο φόβος μας γίνεται εκμεταλλεύσιμος ως αποδιοργάνωση και αποτροπή της βαθιάς σκέψης.
Κανείς δεν μπορεί να χτίσει μία δίκαιη κοινωνία στη βάση της αδικίας. Αρνούμαι να πάρω μέρος σε μία ρατσιστική, φασιστική, μεροληπτική και καταπιεστική οργάνωση. Αρνούμαι να πάρω μέρος σε μία οργάνωση η οποία, για χρόνια, κρατάει εκατομμύρια ανθρώπους δίχως πολιτικά δικαιώματα. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν άνθρωποι σαν κι εμάς, με τις ίδιες ανάγκες με εμάς, που το μόνο που θέλουν είναι να ζήσουν τις ζωές τους. Συλλήψεις, διοικητικές φυλακίσεις, βασανιστήρια από τον στρατό και τους Ισραηλινούς εποίκους, μισθωτή σκλαβιά, καμία περίθαλψη – δεν μπορούμε να είμαστε ασφαλείς όταν δίνουμε καλούς λόγους να μας πολεμάνε.
Ο στρατός, όπως το σχολείο, είναι ένας θεσμός που επιτελεί κοινωνικοποίηση. Όπως ο βασικός στόχος του δημόσιου σχολείου είναι να συγκολλήσει μία κοινωνία σε μία μονολιθική ενότητα, έτσι και ο κύριος στόχος των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι να προστατεύει τον κόσμο, αλλά να αποτελεί ένα χωνευτήρι (Ισραηλινή αργκό για τον στρατό ως ένας θεσμός που ομογενοποιεί τους ανθρώπους) το οποίο διατηρεί ζωντανή την ηθική και κάνει το λαό να λατρεύει τον εαυτό του, ενώ επί της ουσίας προστατεύει μόνο την ιεραρχία.
Είναι ένας θεσμός με ατσούμπαλη γραφειοκρατία, τομείς που συνδιαλέγονται μόνο μεταξύ τους και δεν έχουν καμία σχέση με τον πραγματικό κόσμο, και άλλους τομείς που ασχολούνται με πολιτικά ζητήματα. Αυτή η δομή εκπαιδεύει τις νέες ηλικίες σε έναν δογματικό τρόπο σκέψης ο οποίος διαιωνίζει την ιεραρχική σχέση μεταξύ του καταπιεστή και του καταπιεζόμενου. Αυτό το μέρος της ζωής είναι το τελικό στάδιο πριν την είσοδο στην ενήλικη ζωή σε αυτό το μέρος του πλανήτη, μεταξύ ποταμού και θάλασσας.
Πιστεύω ότι η συμμετοχή σε έναν οργανισμό θα έπρεπε να εκκινείται από την προσωπική βούληση και σκέψη. Αυτό λειτουργεί, αν πάρουμε σαν παράδειγμα το παράδειγμα της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας της Ροζάβα, όχι και πολύ μακρυά από εδώ. Ίσως μπορούμε να μάθουμε ένα δύο πράγματα από εκεί. Δεν έχουν καμία νομοθεσία υποχρεωτικής κατάταξης, αλλά παρόλα αυτά έχουν παρόμοια ποσόστωση στρατολόγησης στο YPG και το YPJ με του Ισραήλ στον IDF. Αν δεν υπάρχει επιθυμία να προστατεύσεις κάτι, τότε πιθανόν να μην του αξίζει να είναι προστατευμένο.
Αρνούμαι τα επιχείρηματα υπέρ της στρατιωτικής κατάταξης: συντροφικότητα, κατεύθυνση στη ζωή, εμπειρία, βοήθεια στην κοινότητα. Επιλέγω να μη θυσιαστώ σε δύο χρόνια αναστάτωσης, εξευτελισμού, και καταπίεσης για το τίποτα. Δε θα φορέσω στρατιωτική στολή, κι έτσι δε θα συμβάλλω στην κοινωνική πίεση για την στρατιωτική θητεία. Η άρνηση της κατάταξης δεν είναι απλή υπόθεση, αλλά ούτε είναι και η κατάταξη στον στρατό. Τέλος, αλλά εξίσου σημαντικό, υπάρχει το κοινωνικό ζήτημα της δικαιοσύνης. Ο στρατός θέτει σε κίνδυνο το περιβάλλον με το να μολύνει με πετρέλαιο και λύματα, με το να ξεφορτώνεται τον εξοπλισμό του πετώντας τον στη θάλασσα και με διαρκή δραστηριότητα που διακινδυνεύει τη χλωρίδα και την πανίδα. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν δίχως την παραμικρή λογοδοσία, ακριβώς όπως συμβαίνει και με την κρατική χρηματοδότηση.
Το να χρησιμοποιείς τη φωνή σου, σε κάθε περίπτωση, είναι μεγάλη προσφορά, και καλώ τον καθένα/καθεμία που έχει φωνή να την χρησιμοποιήσει.
Ολοφάνερα, άσχημα πράγματα συμβαίνουν όταν καλοί άνθρωποι μένουν άπραγοι.
Tanya Golan
* Σ.Μ.: στο Ισραήλ η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες
[Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης]
