Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 01 December 2017

Παρασκευή 01/12, 8:30μμ

Αντιπληροφόρηση - Συζήτηση: Αναζητώντας τις αιτίες όσων συμβαίνουν στην Καταλονία

Παρασκευή 08/12, 8:30μμ

Παρουσίαση - Συζήτηση, πάνω στο βιβλίο της μεταφραστικής ομάδας "the ajanib project": "Μεταφράσεις του κράτους σε συριακό έδαφος: συλλογή κειμένων για τη Rojava και το Ισλαμικό Κράτος"

Παρασκευή 15/12, 8:30μμ

Προβολή - Συζήτηση: Ο λόγος των "τρελών" ενάντια στον λόγο των "λογικών".

Μία ταινία από την Κατάληψη Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι).

Κυριακή 17/12, 1:00μμ: Συλλογική Κουζίνα

[Αναδημοσίευση από Ρεσάλτο]

Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 27 November 2017

Θεσσαλονίκη: Παρεμβάσεις ενάντια στην καταστολή των ολικών αρνητών στράτευσης με αφορμή την υπόθεση του συντρόφου Β.Γ.

Την Τετάρτη 22/11 σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποιήσαμε παρεμβάσεις με κείμενα, αφίσες, τρικάκια και πανό σε δύο εφορίες της πόλης (ΣΤ και Δ) καθώς και στη στρατολογική υπηρεσία Θεσσαλονίκης. Αφορμή στάθηκε η προσφυγή του συντρόφου Β.Γ. του οποίου η προσφυγή ενάντια στο εξοντωτικό πρόστιμο των 6000 ευρώ εκδικάζεται την Πέμπτη 23 Νοέμβρη. Αιτία παραμένει, η αλληλεγγύη μας στους ολικούς αρνητές στράτευσης, η άρνηση μας να υπηρετήσουμε τους εθνικούς στρατούς αυτού του κόσμου, η σαφής μας θέση δίπλα στους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους ανεξαρτήτου φύλου και φυλής, η σαφής μας θέση ενάντια στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους και του κεφαλαίου, η έμπρακτη εναντίωσή μας στους πολέμους, στην προετοιμασία τους, στα προαπαιτούμενά τους: στην ισχυροποίηση της δύναμης κρούσης του ΝΑΤΟ, στους γεωστρατηγικούς και οικονομικούς ανταγωνισμούς των οποίων τα σπασμένα τα πληρώνουμε οι “από τα κάτω” κάθε χώρας, στα εξοπλιστικά προγράμματα, στα σύνορα, στην υποχρεωτική στράτευση, στην τυφλή υπακοή στους γαλονάδες, στον εθνικισμό, στο ρατσισμό, στο σεξισμό.

ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΤΕΙΝΟΜΕΝΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΟΛΙΚΩΝ ΑΡΝΗΤΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΥΣ

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΡΑΤΟΣ, Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά

Αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης “Πυρανθός”

το κείμενο που μοιράστηκε: stratos

Ακολουθούν φωτογραφίες από τις παρεμβάσεις:

Χανιά: Παρέμβαση στην εφορία Χανίων ενάντια στα πρόστιμα των 6000 ευρώ σε ανυπότακτους και ολικούς  αρνητές στράτευσης

Tη Δευτέρα 20/11, δέκα σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποιήσαμε δύωρη παρέμβαση-μοίρασμα έξω από τη ΔΟΥ Χανίων ενάντια στα πρόστιμα των 6000 ευρώ σε ανυπότακτους και ολικούς αρνητές στράτευσης.Ύστερα ανεβήκαμε στα διοικητικά δικαστήρια της εφορίας, αλλά και στο γραφείο της διευθύντριας της εφορίας, προκαλώντας μια μικρή «αναμπουμπούλα» σε αυτούς που συνεργάζονται με τη στρατιωτική μαφία, οξύνοντας την καταστολή σε ανυπότακτους και ολικούς αρνητές στράτευσης.

το κείμενο:

Το Α.Φ.Μ κι οι χακί εκβιασμοί

Επειδή καταστολή δεν είναι μονάχα ο μπάτσος με το γκλοπ, μια φυλακή, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, αλλά όλες εκείνες οι συνθήκες και οι μηχανισμοί που σε δυσκολεύουν να κινηθείς, να επιλέξεις, να ζήσεις. Όταν η σωτηρία της εθνικής οικονομίας αφορά την προτεραιότητα της ντόπιας εξουσίας, η οικονομία των «από κάτω» βρίσκεται στο στόχαστρο. Μια κλοπή που παίρνει σάρκα και οστά με την έμμεση και την άμεση φορολογία. Και μιας και τα πάντα κοστολογούνται, κάθε παράβαση αποτυπώνεται χρηματικά στον προσωπικό αριθμό του καθενός. Το Α.Φ.Μ.

Η χρησιμότητα αυτού του αριθμού είναι κάτι παραπάνω από καταγραφή των οφειλών προς το ελληνικό κράτος. Αφορά το πεδίο εκείνο όπου το τι θα σου επιτρέπεται και τι όχι ορίζεται από το πορτοφόλι σου. Κι αν μας είναι λίγο ως πολύ γνωστό αλλά συνάμα και τόσο ακατανόητο, την καπιταλιστική κρίση του ελληνικού κράτους την πληρώνουν όσοι μετά βίας μπορούν να πληρώσουν τις βασικές τους ανάγκες.

Αυτή την πολιτική και κοινωνική κατάσταση εκμεταλλεύονται κι οι ντόπιοι στρατοκράτες. Δια στόματος Βενιζέλου και Παπαντωνίου το 2011 μέσα στα υπόλοιπα γνωστά χαράτσια, έριξαν κι ακόμα ένα λιγότερο γνωστό. Σε κάθε ανυπότακτο 6000 ευρώ στο A.Φ.Μ του, ποσό το οποίο προσαυξάνεται 1% κάθε μήνα. Δηλαδή όποιος αρνείται να σκοτώσει και να σκοτωθεί υπό τη σημαία του ελληνικού στρατού, χρωστάει. Και χρωστάει πολλά.

Οι αποδέκτες; Περίπου 30.000 ανυπότακτοι ανά τη χώρα που ήταν οι επίσημα καταγεγραμμένοι εκείνη την περίοδο. Κι αν με τις συντηρητικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ η στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας γινόταν αντιληπτή, με τον ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» τα πράγματα είναι περισσότερο θολά.

Το καθεστώς ομηρίας που βρίσκεται ο κάθε ανυπότακτος, ο οποίος επιλέγει να μην υπηρετήσει στον πιο ωμά καταπιεστικό δολοφονικό θεσμό, αφορά στη μη έκδοση φορολογικής ενημερότητας αλλά και  διαβατηρίου. Επίσης, το δυσβάσταχτο πρόστιμο των 6000 ευρώ είναι ένα συνεχές πρόστιμο, καθώς κάθε φορά που ο ανυπότακτος καλείται να καταταγεί και δεν παρουσιάζεται «τρώει» κι άλλο εξαχίλιαρο και ξανά και ξανά, μέχρι να γίνει 45 χρονών, άρα και μη στρατεύσιμος. Φυσικά, όλα τα παραπάνω συνοδεύονται και με συνεχή στρατοδικεία-παρωδίες που επιφέρουν ποινές φυλάκισης.

Στεκόμαστε πλάι στους ανυπότακτους/ολικούς αρνητές στράτευσης καθώς η θέα των στρατοπέδων μας είναι εξίσου αποκρουστική όσο και σ ’αυτούς. Η ιεραρχία, ο σεξισμός και η μιλιταριστική βία που παράγεται και αναπαράγεται στις ένοπλες δυνάμεις είναι η εξουσία που συντηρεί τις κοινωνικές ανισότητες και μας εμπλέκει σε θανατηφόρα πολεμικά παιχνίδια. Θα παραμείνουμε έξω από τα στρατόπεδα οργανώνοντας τις αντιστάσεις μας απέναντι στις πολεμικές ορέξεις των αφεντικών μας και των συμμάχων τους.

Κι επειδή ούτε χρόνο για χάσιμο έχουμε, πόσο μάλλον φράγκα…

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ, ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΟΥΣ

Αλληλεγγύη σε όποιον δεν κατατάσσεται!

Αλληλεγγύη στον Μ.Β που εκδικάζεται η προσφυγή του στην εφορία για το 6000αρο που του έχει επιβληθεί από τη χακί μαφία

Κανάιμα – πρωτοβουλία ενάντια στο μιλιταρισμό

Αφίσες

 [Αναδημοσίευση από την Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης ]

Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 27 November 2017

Το πρωί της Πέμπτης 23/11/17, πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ολικό αρνητή στράτευσης Β.Γ., στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθήνας (Λουίζης Ριανκούρ 85) όπου εκδικαζόταν η προσφυγή του ενάντια στο πρόστιμο των 6.000 ευρώ για την άρνηση του να καταταγεί στον ελληνικό στρατό.

Λίγη ώρα πριν από την συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε συλλογική παρέμβαση αντιπληροφόρησης από δεκάδες αλληλέγγυους/ες στον σταθμό του μετρό και την πλατεία Πανόρμου, όπου μοιράστηκαν κείμενα και πετάχτηκαν τρικάκια.

Ακολούθως, εξωτερικά του κτιρίου του Πρωτοδικείου κρεμάστηκαν αντιμιλιταριστικά πανό ενώ ταυτόχρονα συνεχιζόταν το μοίρασμα κειμένων της πρωτοβουλίας για την οικονομική καταστολή ολικών αρνητών στράτευσης και ανυπότακτων (1 , 2), καθώς και της δήλωσης του ολικού αρνητή στράτευσης Β.Γ. για την υπόθεση του. Αντιμιλιταριστικό πανό κρεμάστηκε στο χώρο έξω από το πρωτοδικείο και από το Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού/Μαθηματικού Αθήνας. Περισσότεροι από 50 αλληλέγγυοι/ες συγκεντρώθηκαν έξω από το Πρωτοδικείο, όπου και παρέμειναν καθ’ όλη τη διάρκεια της προβλεπόμενης διαδικασίας.

[Αναδημοσίευση από την Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης ]

Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 17 November 2017

*Κατά τη διάρκεια της βραδιάς θα λειτουργήσει ανοιχτό εργαστήρι αυτομόρφωσης.

Ο καθένας και η καθεμία μπορεί να παρουσιάσει και να δείξει κάτι συγκεκριμένο που θα έχει προετοιμάσει σε όποιον του το ζητήσει.Ταυτόχρονα μπορεί να ζητήσει από κάποιον – κάποια να του μάθει αυτό που έχει προετοιμάσει.

[Αναδημοσίευση απο Σινιάλο]

Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 16 November 2017

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

λίγα λόγια με αφορμή την εκδίκαση της προσφυγής ενάντια στο πρόστιμο των 6.000€ σε ανυπότακτους και ολικούς αρνητές στράτευσης

“ Αυτός που αγωνίζεται μπορεί και να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται έχει ήδη χάσει… ”

 Bertolt Brecht

Έπειτα από μία αναμονή περίπου 5 χρόνων θα εξεταστεί στις 23 Νοεμβρίου στο μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας η προσφυγή που έχω καταθέσει ενάντια στο πρόστιμο των 6.000 ευρώ, το οποίο μου έχει επιβάλλει ο ελληνικός στρατός για την ανυποταξία μου από το Μάιο του 2011. Ένα πρόστιμο το οποίο αρνούμαι συνειδητά να πληρώσω, καθώς δεν θεωρώ ότι χρωστάω το παραμικρό στα ταμεία, ούτε του κράτους, ούτε του στρατού.

ΤΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΩΣ ΠΥΛΩΝΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ  ΣΕ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

Όντας συνειδητά ανυπότακτος από το 2011, βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα πρόσφατα ψηφισμένο νόμο (Σεπτέμβρης 2010) του τότε υπουργού εθνικής άμυνας Ε. Βενιζέλου, που προέβλεπε την επιβολή διοικητικού προστίμου σε κάθε ανυπότακτο. Το ύψος του προστίμου καθορίστηκε λίγο αργότερα (Απρίλης 2011) με μία κοινή υπουργική απόφαση του υπουργείου οικονομικών και εθνικής άμυνας (Παπακωνσταντίνου-Βενιζέλος), που το όρισε στις 6.000€. Το πρωτάκουστο μεγάλο ύψος του προστίμου στόχευε να περιορίσει δραστικά τον αριθμό ανυπότακτων και λιποτακτών, που τα τελευταία χρόνια συνεχώς αυξανόταν. Επιπροσθέτως, σύντομα μετά από την ψήφιση του νομοσχεδίου είχαμε την 2η ή και 3η επιβολή του σε ανυπότακτους, κάθε φορά που τους ξανακαλούσαν να παρουσιαστούν. Μαζί με τις προσαυξήσεις μιλάμε πλέον για ένα χρέος δεκάδων χιλιάδων ευρώ, που ξαδιάντροπα μας ζητάει το ελληνικό κράτος να του αποδώσουμε, επειδή δεν υπηρετήσαμε σαν υπάκουα στρατιωτάκια τις προσταγές του! Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ανυπότακτοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με δεσμεύσεις και κατασχέσεις (τραπεζικών λογαριασμών, μισθών, επιδομάτων, επιστροφών φόρων, περιουσιακών στοιχείων), ενώ κινδύνεψαν μέχρι και με επιπλέον ποινικές διώξεις ως οφειλέτες του δημοσίου.

Ως ένα σχετικά πρόσφατο κατασταλτικό εργαλείο στα χέρια στρατού και κράτους, που στοχεύει πολύπλευρα στην εξόντωση του “εσωτερικού εχθρού”, μπορούμε με μια σύντομη αποδόμησή του να επικεντρωθούμε σε 3 κυρίως βασικές πτυχές του: α) στον εκδικητικό χαρακτήρα του προστίμου, β) στη στοχευμένη πολιτικά κατεύθυνσή του, γ) στην απόπειρα αποπολιτικοποίησης του προτάγματος της ολικής άρνησης στράτευσης.

Αν αναλογιστεί κανείς τις προϋπάρχουσες διώξεις, που υφίστανται διαχρονικά οι ανυπότακτοι και ακόμα πιο στοχευμένα οι ολικοί αρνητές στράτευσης, τότε μπορούμε να πούμε ότι φαίνεται να αποτελούν ένα σημαντικό εσωτερικό εχθρό του ελληνικού κράτους. Γιατί αν και η ανυποταξία είναι αδίκημα πλημμεληματικού χαρακτήρα, εντούτοις είναι διαρκές, γεγονός που σε φέρνει μόνιμα στο στόχαστρο μιας ατέρμονης καταστολής. Από συνεχείς ενοχλήσεις από αστυνομικά τμήματα και τραμπουκισμούς αστυνομικών σε σπίτια, μέχρι ξαφνικές συλλήψεις, αυτόφωρα και μεταγωγές, με τα στρατοδικεία να έρχονται το ένα μετά το άλλο, και όλες αυτές οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις για ένα και μόνο αδίκημα! Το επιστέγασμα έρχεται με την επαναλαμβανόμενη επιβολή του διοικητικού προστίμου, χωρίς να έχει προηγηθεί δίκη και άσχετα από τις παράλληλες ποινικές διώξεις που μπορεί να εκρεμμούν. Όλα αυτά, αποδεικνύουν περίτρανα τον εκδικητικό χαρακτήρα τόσο του προστίμου, όσο και των παλαιότερων κατασταλτικών μεθοδεύσεων, με το δε πρόστιμο όμως να γυαλίζει ως ένα ακονισμένο και νεοφερμένο όπλο στη φαρέτρα των εξουσιαστών.

Ο τρόπος με τον οποίο το εξαχίλιαρο έχει καθοριστεί μέσα από τις διατάξεις του ΦΕΚ, έχει ακόμα μία διάσταση, αυτή της στοχευμένης πολιτικής δίωξης. Αν και στο γενικό του πλαίσιο στοχεύει να μειώσει τις “διαρροές” στα στατιστικά της στρατιωτικής θητείας, γίνεται σαφές ότι ένας παράλληλος στόχος του είναι να καταστείλει τις ριζοσπαστικές φωνές, που έρχονται σε κάθετη και αντιθεσμική ρήξη με το στρατό στο σύνολό του ως θεσμό. Αυτό το αποδεικνύει ο ίδιος ο νόμος, αφού μέσα από τα “παραθυράκια” που αφήνει, ορίζει ότι όποιος τακτοποιήσει την ανυποταξία του με κάθε νόμιμο τρόπο (δηλαδή να πάρει τρελόχαρτο, να υπηρετήσει ή να κάνει εναλλακτική θητεία), απαλάσσεται από το πρόστιμο. Μία “ευνοϊκή” ρύθμιση  για όσους “μετανοήσουν” και συνθηκολογήσουν, στοχεύοντας στην αφομοίωση του προτάγματος και στη διευθέτηση της άρνησης μέσω θεσμικών οδών. Κάτι που οι ολικοί αρνητές στράτευσης αρνούνται καθολικά και δημόσια να πράξουν και για αυτό βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο της καταστολής!

Από την άλλη μεριά, η ίδια η φύση του προστίμου επιχειρεί να αποπροσανατολίσει και να αποπολιτικοποιήσει τη στάση ενός ολικού αρνητή στράτευσης, μετατοπίζοντας το ζήτημα της άρνησης σε οικονομίστικο ζήτημα, σε ένα απλό χρηματικό όφελος του αρνητή προς την εφορία, τσουβαλιάζοντάς τον με όλους τους υπόλοιπους οφειλέτες του δημοσίου. Από τις αίθουσες των στρατοδικείων, όπου εκτίθεται και κρίνεται δημόσια ολόκληρος ο στρατιωτικός μηχανισμός μέσω του λόγου τόσο των “κατηγορούμενων” ολικών αρνητών, όσο και των αλληλέγγυων, το ζήτημα μεταφέρεται στα Α.Φ.Μ. και στα αρχεία των υπολογιστών των Δ.Ο.Υ.

Η στοχευμένη οικονομική καταστολή με τις πολύπλευρες διαστάσεις της αποτελεί ένα πείραμα των εξουσιαστών, οι οποίοι ξεκινώντας από τους ανυπότακτους και τους ολικούς αρνητές στράτευσης, δε θα διστάσουν να απλώσουν το φάσμα της και σε άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια. Κάτι τέτοιο άλλωστε συμβαίνει ήδη σε χώρες του εξωτερικού, με την αναφορά ενός ασφαλίτη να είναι αρκετή για να σου επιβληθεί για παράδειγμα ένα πρόστιμο για συμμετοχή σε παράνομη πορεία! Δεν αποκλείεται λοιπόν στο προσεχές μέλλον να δούμε τέτοιες πρακτικές να διευρύνονται, επιδιώκοντας ίσως και να αντικαταστήσουν-συμπληρώσουν παραδοσιακές μεθόδους καταστολής, ή να αποσυμφορήσουν δικαστικές αίθουσες. Οι δυναμικές που αναπτύσσονται μεταξύ κοινωνικών αντιστάσεων και κυριαρχίας, με το πρόστιμο ήδη να αποτελεί για την τελευταία παρακαταθήκη σε νομικό επίπεδο, θα επηρεάσουν και την εξάπλωση ή μη της οικονομικής καταστολής σε ευρύτερα πεδία αντιθεσμικού αγώνα και κοινωνικών αντιστάσεων. Κάτι που οφείλουμε συλλογικά και αδιαμεσολάβητα να μην αφήσουμε αναπάντητο και να αντισταθούμε δυναμικά απέναντί του.

ΤΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΩΣ ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ  ΣΕ ΕΥΡΥΤΕΡΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ

Η χρονική συγκυρία, μέσα στην οποία ψηφίστηκε και εφαρμόστηκε ο συγκεκριμένος νόμος (2010-11), δεν ήταν άσχετη από τις ραγδαίες αλλαγές που προωθούσαν οι κυρίαρχοι σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, αλλάζοντας άρδην τον τρόπο που θα αντιλαμβανόμασταν πλέον την επιβίωσή μας. Μέσα στα τελευταία 7 περίπου χρόνια, με πρόσχημα την κρίση και το χρέος, το κράτος ανασυντάχτηκε και οργάνωσε στρατηγικά την άμυνα και την επίθεσή του απέναντι σε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, διασφαλίζοντας παράλληλα την καπιταλιστική αναδιάρθρωση.

Την εποχή που ψηφίστηκε το 6χίλιαρο, το κράτος είχε ήδη περάσει σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης και στην εποχή των απανωτών μνημονίων, με το πρώτο μνημόνιο να έχει ήδη ψηφιστεί από το Μάη του 2010. Ο σχεδιασμός για την οικονομική λεηλασία των αδυνάτων περιελάμβανε από μειώσεις μισθών, συντάξεων, επιδομάτων και ραγδαία αύξηση φόρων, μέχρι μαζικές κατασχέσεις κινητής και ακίνητης περιουσίας (με τους πλειστηριασμούς πλέον να ξεκινούν να γίνονται ηλεκτρονικά, λόγω των αποκλεισμών που δέχτηκαν από δυναμικούς αγώνες). Η οικονομική μας αφαίμαξη συμπληρώθηκε με χαράτσια, τόκους και πρόστιμα. Οι κοινωνικοί αγώνες που δόθηκαν απέναντι σε όλα αυτά, όπως το μπλοκάρισμα πλειστηριασμών, αλλά και η συλλογική άρνηση πληρωμών σε μέσα μαζικής μεταφοράς, σε διόδια και σε χαράτσια της Δ.Ε.Η., αντιμετωπίστηκαν με εξίσου εκδικητικό χαρακτήρα, με επιπλέον πρόστιμα, μέχρι και νέα νομοσχέδια και ποινικές διώξεις.

Τα νέα πρόστιμα αποτελούν κομμάτι ενός ευρύτερου εξουσιαστικού σχεδιασμού. Από τη μία σχεδιάζεται η οικονομική λεηλασία των από κάτω και από την άλλη επιχειρείται ο κοινωνικός εκφοβισμός οποιουδήποτε τολμήσει να αμφισβητήσει και να αρνηθεί αυτή τη λεηλασία. Η επιβολή κυρώσεων και προστίμων αποτελεί πλέον τον αποτρεπτικό εκφοβιστικό παράγοντα οποιασδήποτε κοινωνικής ανυπακοής και αντίστασης σε όλα αυτά. Μέσα σε αυτόν τον συνολικό κρατικό σχεδιασμό μπορούμε να πούμε ότι εντάσεται και το εξαχίλιαρο, έχοντας παράλληλα την καταστολή της ανυποταξίας ως μια επιπρόσθετη πολιτική στόχευση. Παρόλα αυτά η λογική όλων αυτών των οικονομικών μέτρων εμπεριέχει τον ίδιο κοινό πολύπλευρο παρανομαστή: κοινωνικό εκφοβισμό, οικονομική αφαίμαξη, καταστολή, εκδίκηση, παραίτηση από συλλογικές διεκδικήσεις.

Στο συνολικό πλαίσιο της οικονομικής καταστολής εντάσσεται και η ευκολία με την οποία πλέον συνεργάζονται όλοι οι φορείς με σκοπό να ελέγξουν, να εκφοβίσουν και εν τέλει να πειθαρχήσουν τον “υπόχρεο”. Περνώντας στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή ελέγχου και ολοκληρωτισμού, τα περισσότερα στοιχεία μας καταγράφονται πλέον υποχρεωτικά σε ψηφιακούς προσωπικούς κωδικούς (ΑΜΚΑ, ΑΦΜ), ενώ οι περισσότερες δραστηριότητές μας (υποχρεωτική κατάθεση φορολογικής δήλωσης, υποχρεωτική μισθοδοσία και συναλλαγές μέσω τράπεζας) είναι on line προσβάσιμες σε πολλούς καλοθελητές (τραπεζίτες, εφοριακοί, αστυνομικοί, εισαγγελείς καθώς και την πρόσφατα σχηματισμένη στα χρόνια της κρίσης Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων). Με το πάτημα ενός κουμπιού μπορούν όλοι αυτοί να δεσμεύουν λογαριασμούς και περιουσιακά μας στοιχεία. Κάτι που αναπόφευκτα οδηγεί τον καθένα στην εσωτερίκευση του φόβου και της άγνοιας για το μέλλον του και στο μάταιο και ατέρμονο κυνήγι αποπληρωμής δόσεων και φόρων.

Απέναντι σε όλα αυτά, η λύση δεν μπορεί να είναι ο ατομικισμός και η εσωστρέφεια,

αλλά ο αδιαμεσολάβητος, ανυποχώρητος και αντιθεσμικός αγώνας.

Απέναντι στη συνεχώς διευρυμένη οικονομική καταστολή της κυριαρχίας να προτάξουμε

την συλλογική άρνηση πληρωμών και τη συλλογική υπεράσπιση αυτών που δίκαια μας ανήκουν.

ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΟΛΙΚΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

Οι λόγοι της ανυποταξίας μου, αν και δεν έλαβαν δημόσια διάσταση έως τώρα, εν τούτοις παραμένουν ξεκάθαρα πολιτικοί, εμφορούμενοι από το πρόταγμα της ολικής άρνησης στράτευσης. Ένα πρόταγμα που εναντιώνεται ολομέτωπα όχι μόνο στην υποχρεωτική θητεία, αλλά στο στρατό ως θεσμό και μηχανισμό στο σύνολό του, ερχόμενο σε κάθετη ρήξη με τις κυρίαρχες επιβαλλόμενες αξίες του, όπως το μιλιταρισμό, τον εθνικισμό, την ιεραρχία, το ρατσισμό, την πατριαρχία και το σεξισμό. Αρνείται δημόσια τον πιο μεγάλο δολοφονικό μηχανισμό του κράτους -και κάθε κράτους-, υπεύθυνο διαχρονικά για το αιματοκύλισμα του πλανήτη. Τόσο για την ένοπλη καταστολή κοινωνικοταξικών αγώνων και εξεγέρσεων στο εσωτερικό του ελλαδικού χώρου, όσο και για τη συμμετοχή του σε πληθώρα πολεμικών συρράξεων ανά την υφήλιο. Πρόκειται για το στρατό, που είναι υπεύθυνος για τις αιματηρές συμμαχίες του (βλέπε ΝΑΤΟ) στις πολεμικές επιχειρήσεις σε Αφρική, Μέση Ανατολή και Ασία, ωθώντας χιλιάδες κόσμου στο θάνατο, την πείνα, την εξαθλίωση και την προσφυγιά. Είναι το ίδιο στράτευμα που, αναβαθμίζοντας το ρόλο του στο εσωτερικό του ελληνικού κράτους, αναλαμβάνει τη φύλαξη των συνόρων της Ευρώπης Φρούριο από μετανάστες (βλέπε Frontex, Ευρωστρατός), ενώ “υποδέχεται” αυτούς που ο ίδιος ξεσπίτωσε, στοιβάζοντάς τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αρνείται επίμονα να αποδεχτεί την κυρίαρχη αφήγηση για την υπεράσπιση των ιδανικών του κατασκευασμένου “έθνους”. Με μία αφήγηση που, για τουλάχιστον δύο αιώνες τώρα, προσπαθούν εναγωνίως να μας πείσουν, ότι δηλαδή οι κοινωνίες είναι διαστρωμένες σε έθνη και όχι σε τάξεις, λυτρώνοντας έτσι τους δυνάστες μας, κηρύσσοντας πως μοναδικό μας χρέος ως καταπιεσμένοι είναι η υπεράσπιση μέχρι θανάτου των συμφερόντων του κάθε κράτους και των εγχώριων αφεντικών μας.

Επέλεξα συνειδητά να μην υπηρετήσω τη θητεία μου, αρνούμενος να συνδιαλλαγώ με τον στρατό και τους μηχανισμούς του, αφού δεν αναγνωρίζω καμία υποχρέωσή μου απέναντι ούτε στο στρατό, ούτε και στο κράτος. Απεναντίας και οι δύο τους μας χρωστάνε πολλά, τόσο σε εμένα ατομικά, αλλά και στην κοινωνία ευρύτερα, που ανέκαθεν εκμεταλλεύονται, ενώ επιχειρούν επιπρόσθετα να εξοντώσουν με πρόφαση την κρίση.  Αρνήθηκα και αρνούμαι να υπηρετήσω την κρατική πολεμική μηχανή, η οποία με καλεί να υπερασπιστώ τα σάπια ιδανικά κράτους και αφεντικών και να αποποιηθώ τις πολιτικές, ταξικές, κοινωνικές μου καταβολές και αξίες ως αναρχικός και ως εργαζόμενος με ταξική συνείδηση.

Αξίες που μάχονται για την υπεράσπιση των “από κάτω”, και όχι για τον αλληλοσκοτωμό μας, επειδή γεννηθήκαμε σε γειτονικά ή διαφορετικά σημεία στον πλανήτη.

Αξίες για την προάσπιση της τάξης μας διεθνώς, και όχι για τον αλληλοσπαραγμό της υπό τις προσταγές της κάθε εθνικής και υπερεθνικής εξουσίας.

Αξίες που υπερασπίζονται τους καταπιεσμένους απανταχού της γης, και όχι την αλληλοσφαγή μας προς χάρη ενός “εθνικού πανιού”,  που μας κουνάει κυνικά ο κάθε καραβανάς.

Στα κελεύσματα του πολέμου τους η δική μας απάντησή είναι ξεκάθαρη:

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ-ΤΑΞΙΚΟΣ  ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΘΝΙΚΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ

Το σκεπτικό μου από τις αρχές του 2012, που κατέθεσα την αίτηση προσφυγής (η οποία σαν διαδικασία  γίνεται  αναγκαστικά προσωπικά), ήταν ότι αποτελούσε έναν ακόμα αγώνα, που δεν έπρεπε να αφήσω να πάει χαμένο, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, ενάντια στους άκρως δυσμενείς και εκδικητικούς όρους που έχουν επιβληθεί σε χιλιάδες ανυπότακτους και ολικούς αρνητές στράτευσης. Αν και σαν κίνηση καθαρά τυπική και γραφειοκρατική φαίνεται να έρχεται σε αντίφαση με αντιθεσμικούς αγώνες, εντούτοις εξ αρχής είχα στο μυαλό μου να αποκτήσει πολιτικά χαρακτηριστικά και να λάβει δημόσιες διαστάσεις. Η προσφυγή αποτελεί από τη μεριά μου το μοναδικό τρόπο να διεκδικήσω να αρθούν οι εκδικητικοί περιοριστικοί όροι που μου έχουν επιβληθεί. Πρόκειται για μία απαίτηση να σπάσει επιτέλους η στοχευμένη οικονομική μου ομηρεία, που με καθιστά ισόβια δέσμιο κάνοντας δύσκολες ή αδύνατες, λόγω χρέους και λόγω επαπειλούμενης κατάσχεσης, καθημερινές δραστηριότητες από την πιο απλή διαδικασία (π.χ. μισθοδοσία), μέχρι πιο σύνθετες (π.χ. μεταβίβαση οικογενειακής περιουσίας).

Χωρίς να τρέφω αυταπάτες για το αποτέλεσμα του δικαστηρίου, επιδιώκω η εκδίκαση της υπόθεσής μου να μετατραπεί σε ένα ακόμη κοινωνικό πεδίο αγώνα, όπου θα λάβουν χώρα η αυτοοργάνωση και η αλληλεγγύη απέναντι σε ένα σύστημα, όπου μέσα σε κλειστές αίθουσες και γραφεία, χωρίς ακροατές, θα αποφασίσει και θα μου ανακοινώσει μετά από μήνες για τη συνέχιση ή μη της ισόβιας οικονομικής μου ομηρείας.

Χωρίς να περιμένω τίποτα από κρατικούς λειτουργούς, αλλά πολλά από συντρόφους/ισσες και αγωνιστές/ριες, επιχειρώ η προσφυγή να αποτελέσει μία μικρή συμβολή όχι μόνο στον αγώνα ενάντια στην οικονομική καταστολή, αλλά και σε κάθε είδους καταστολή, ενάντια σε κάθε καταπιεστή.

Έναν από τους αγώνες που δίνουμε και θα συνεχίσουμε να δίνουμε, για εμάς και τα παιδιά μας, ενάντια στην εξουσία και την εκμετάλλευση, για την εγκαθίδρυση ενός πιο δίκαιου, ανεξούσιου και ελεύθερου κόσμου.

Για ένα κόσμο χωρίς κράτη, στρατούς και σύνορα, βασισμένο στην αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια και την αυτοοργάνωση.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

 ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ  ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ (ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ Ή ΜΗ)

 Β.Γ.

ολικός αρνητής στράτευσης
Ηράκλειο Κρήτης, Νοέμβρης 2017

το κείμενο σε μορφή pdf

[Αναδημοσίευση απο την Κατάληψη Ευαγγελισμού]

Details

Category: Αναδημοσιεύσεις

Published: 07 November 2017

Το σύστημα διδασκαλίας...

Το ξυπνητήρι χτύπησε, το όποιο όνειρο υποχώρησε σημαίνοντας το βίαιο τέλος μιας σχεδόν ξεθωριασμένης αίσθησης ελευθερίας και ζωτικότητας. Τώρα σχεδόν δεν σκέφτεσαι, δεν νιώθεις, δεν ονειρεύεσαι, μονάχα κινείσαι με κοφτές, απότομες, σπασμωδικές, γρήγορες κινήσεις ώστε απλά να ετοιμαστείς και να φτάσεις την ώρα που σου όρισαν, στην αίθουσα που σου όρισαν, να διδαχτείς την ύλη που σου όρισαν.

...είναι η διδασκαλία του συστήματος