- Details
- Category: Διεθνή Νέα
Στο πλάι των καθημερινών συγκρούσεων στην Τουρκία, αναπτύσσεται καθημερινά ένα "πολιτισμικό κίνημα" με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, τρόπους και μεθόδους. Η εξέγερση λοιπόν στη γείτονα δεν αποτυπώνεται μονάχα στις αδιάκοπες συγκρούσεις με τον αστυνομικό στρατό, τις επιθέσεις στα σύμβολα του καπιταλισμού και της εξουσίας, στην αντιπαράθεση με φυσικούς όρους με τους παρακρατικούς και τον κομματικό στρατό του κυβερνώντος κόμματος. Η εξέγερση αποτυπώνεται και στους κοινούς χώρους και χρόνους που διαμορφώνουν οι εξεγερμένοι, στις συνελεύσεις, τις πλατείες, τις παρεμβάσεις σε χώρους εργασίας, κατανάλωσης, τουρισμού, πολιτισμού. Εκεί όπου διαμορφώνονται οι κοινότητες αγώνα, εκεί όπου οι εξεγερμένοι πειραματίζονται με πυξίδα τους την αυτοοργάνωση, εκεί όπου οι καθημερινές σχέσεις επαναδιαμορφώνονται δίχως ειδικούς, ρόλους, σωτήρες, καθοδηγητές κι ακολουθητές. Εκεί όπου οι συνειδήσεις ριζοσπαστικοποιούνται απλώνοντας ταυτόχρονα την επανάσταση στην καθημερινή ζωή.
Σε πολλές περιπτώσεις λοιπόν, στις κοινότητες των εξεγερμένων δοκιμάζονται συλλογικές κουζίνες, χαριστικές βιβλιοθήκες, παραδοσιακοί χοροί αλλά και δημιουργικοί πειραματισμοί. Εμπνευσμένοι από τις καθημερινές συγκρούσεις, την καταστολή αλλά και την επικοινωνιακή αντιπαλότητα μεταξύ των καθεστωτικών και αντικαθεστωτικών δυνάμεων, οι εξεγερμένοι καταφέρνουν να διατηρήσουν τον κόσμο στους δρόμους δίχως φυσικά έως τώρα να υποστείλουν καθόλου την μαχητικότητα και τη ριζοσπαστικότητά τους. Από τη μια λοιπόν τα οδοφράγματα και από την άλλη μια ιδιότυπη "πολιτισμική επανάσταση". Κι αν τα οδοφράγματα δέχονται τη λυσσαλέα κατασταλτική και ιδεολογική επίθεση του καθεστώτος, είναι αναμενόμενο πως η εξουσία σύντομα θα στραφεί με τον τρόπο της και προς το εσωτερικό των εξεγερμένων επιχειρώντας να διαρρήξει τις κοινότητες και την καθημερινότητά τους. Το στοίχημα για τη συνέχιση της εξέγερσης δεν είναι μονάχα η ενδυνάμωση των οδοφραγμάτων, είναι και η οχύρωση των κοινοτήτων απέναντι στις αφομοιωτικές και χειραγωγικές ασκήσεις του θεάματος και της κομματικής διαμεσολάβησης που αργά ή γρήγορα θα ξεδιπλωθούν προς τις κοινότητες των εξεγερμένων.
Στηρίζουμε τον καθημερινό αγώνα και την αδιάκοπη εξέγερση στην Τουρκία, μοιραζόμαστε εμπειρίες και παρακαταθήκες, μεταφέρουμε στις γειτονιές μας το πνεύμα της αδιαλλαξίας.
Αναδημοσιεύουμε ενδεικτικά ορισμένα βίντεο από το διαδίκτυο, με μουσική κι άλλους πειραματισμούς, από ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στην εξέγερση και μιλούν για την εξέγερση, την καταστολή, τις κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις στην Τουρκία.
Το πρώτο μέσα από το πάρκο Gezi στις 6 Ιούνη σε πρόβα ενός τραγουδιού (από γνωστή μουσική ομάδα "εμπλουτισμένη" με συμμετοχή ανθρώπων της εξέγερσης) που μιλάει για τους εξεγερμένους, τις συγκρούσεις, τα δακρυγόνα, τις αντιασφυξιογόνες μάσκες, τα οδοφράγματα στην Ταξίμ, τα νεκρά τουριστικά αξιοθέατα μέσα στην εξέγερση κ.α.
Το δεύτερο -και πάλι- στο πάρκο Gezi σε παρουσίαση αντίστοιχου τραγουδιού κατά τη διάρκεια μαζικής συγκέντρωσης.
Το τρίτο από το γνωστό σε πολλούς-ες συγκρότημα Bandista να παίζει το κομμάτι Haydi Barikata σε συναυλία στην πλατεία Ταξίμ.
Το τέταρτο, ένα τραγούδι, από δημοφιλή στην Τουρκία συγκρότημα (παραδοσιακής) μουσικής, που τραγουδιέται σχεδόν καθημερινά στους κύκλους των εξεγερμένων και αφηγείται τη διαδικασία "εξευγενισμού" και ανάπλασης της Κωνσταντινούπολης αλλά και όσα η τελευταία έχει αποφέρει ως "δεινά" στην καθημερινότητα και τη ζωή της κοινωνίας (ολόκληρες φτωχογειτονιές έχουν ξηλωθεί στο όνομα της ανάπτυξης, του τουρισμού, του "εξευρωπαϊσμού" της πόλης). Παράλληλα πρόκειται για ένα τραγούδι που αφηγείται την ανεξάντλητη αντοχή των εξεγερμένων απέναντι στην καταστολή, τα δακρυγόνα, τις αντλίες νερού. Τέλος χαρακτηριστικό του βίντεο είναι τα πλάνα με πιγκουίνους που ενσωματώνονται στο τέλος του βίντεο, γεγονός που θέλει να υποδηλώσει την κριτική απέναντι στην επιλογή του τούρκικου bbc να μεταδίδει επιδεικτικά ντοκιμαντέρ (με τη ζωή των πιγκουίνων) τις πρώτες ώρες που η Κωνσταντινούπολη φλεγόταν, δηλαδή την επιλογή του να μη διακόψει το πρόγραμμά του για τη μετάδοση της εξέγερσης (μια επικοινωνιακή στρατηγική της εξουσίας για την αποφυγή του μαζικού απλώματος της εξέγερσης από τις πρώτες στιγμές του ξεσπάσματός της).
- Details
- Category: Διεθνή Νέα
Σήμερα όλοι μας ξαναγεννηθήκαμε!
Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Ο δημόσιος χώρος βρίθει από «μακροπολιτικές αναλύσεις». Τι πραγματικά συνέβη όμως αυτές τις μέρες;
Το κίνημα του Πάρκου Γκεζί, ανέδειξε, με τρόπο εκρηκτικό, τη δυνατότητα των καθημερινών ανθρώπων, δηλαδή όλων μας, να οργανωθούμε και να δράσουμε συλλογικά. Μία σπίθα ήταν αρκετή: Είδαμε όλοι μας το κυρίως σώμα των διαδηλωτών να διασχίζει με ομοψυχία τη γέφυρα του Βοσπόρου και να διαδηλώνει δυναμικά στην οδό Ιστικλάλ αψηφώντας την ωμή αστυνομική βία. Είδαμε ανθρώπους να αγκαλιάζουν και να βοηθούν τους συναγωνιστές τους που έπεσαν αναίσθητοι από τα δακρυγόνα, μαγαζάτορες να προσφέρουν δωρεάν φαγητό στους διαδηλωτές και να ανοίγουν τις πόρτες των καταστημάτων τους στους τραυματίες, καθώς και πλήθος εθελοντών από τον ιατρικό κλάδο να παρέχουν τις πρώτες βοήθειες.
Η αστυνομία μας κήρυξε πόλεμο από την πρώτη στιγμή. Όταν τους τελείωσαν τα δακρυγόνα, άρχισαν να χρησιμοποιούν πλαστικές σφαίρες. Κι όμως δεν κατάφεραν να ανακόψουν την ορμή του κινήματος. H πρώτη σπίθα δυνάμωσε και μέρα με τη μέρα θεριεύει. Οι εμπειρίες αυτών των ημερών καταγράφηκαν στη συλλογική μνήμη· φώλιασαν μέσα μας και άρχισαν να κυλούν στις φλέβες μας. Το καταστάλαγμά τους ήρθε να επιβεβαιώσει την απλή αλήθεια που προκύπτει από κάθε μορφή λαϊκής αντίστασης: διαμορφωτές της μοίρας μας είμαστε εμείς οι ίδιοι. Το κίνημα αντίστασης για την προάσπιση του πάρκου Γκεζί ως κοινού αγαθού, με την αποφασιστικότητα, την επιμονή, την πίστη στο δίκιο του και την δημιουργικότητά του μας γέμισε αυτοπεποίθηση.
Σε μικρό χρονικό διάστημα το κίνημα αντίστασης απλώθηκε από το πάρκο στην πλατεία Ταξίμ, από το Ταξίμ στην Πόλη, και από την Πόλη σε όλη την Τουρκία. Το πάρκο Γκεζί έγινε ο χώρος όπου εκφράσαμε την αγανάκτησή μας απέναντι σε οτιδήποτε προσπαθεί να μας επιβάλει το πώς θα ζούμε και να διαφεντεύει την μοίρα μας. Ύστερα από αυτήν την εκδήλωση οργής και αλληλεγγύης τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο. Κανένας μας δεν θα παραμείνει ο προ του κινήματος εαυτός του. Είναι σαν να ξαναγεννηθήκαμε όλοι. Και αυτό γιατί στο κίνημα είδαμε κάτι πρωτόγνωρο. Όχι απλά το είδαμε, αλλά το ζήσαμε κιόλας, το δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι. Είδαμε το σώμα μας να γιγαντώνεται από μια μικρή σπίθα σε μαζικό σώμα αντίστασης.
Το κίνημα του Γκεζί πυροδότησε μία εξέγερση της νεολαίας. Το πάρκο έγινε ο χώρος και ταυτόχρονα το σύμβολο της διαμαρτυρίας ενάντια στην παρούσα εξουσία και κάθε μορφή εξουσίας, από μέρους μίας ή δύο γενιών που μη έχοντας βιώσει τη διακυβέρνηση από κάποιον άλλο πολιτικό σχηματισμό πέραν του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚP), έχουν ταυτίσει το όνομα του Ερντογάν με την καταπίεση. Η γενιά αυτή θα εμπλουτίζει τον κάθε νέο αγώνα στο άμεσο μέλλον. Παράλληλα το κίνημα αντίστασης στο πάρκο Γκεζί και στην πλατεία Ταξείμ, ανέδειξε σε όλους την πολιτική σημασία του δημόσιου χώρου. Από εν δυνάμει χώρο εστία της ηγεμονίας του AKP κατέληξε να γίνει το επίκεντρο του αγώνα εναντίον της. Είδαμε τη σπίθα της αντίστασης στη γέννησή της. Ξέρουμε ότι μπορούμε να ξαναδημιουργήσουμε «σπίθες». Συνειδητοποιήσαμε τη δύναμη του συλλογικού σώματος απέναντι σε όσους επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τους δημόσιους χώρους.
Πήραμε μια γεύση από την αντίσταση και δεν πισωγυρίζουμε.
Η σπίθα κρατιέται ζωντανή στο συλλογικό μας σώμα. Γνωρίζουμε πλέον ότι μπορεί να φουντώσει ανά πάσα στιγμή.
Αυτό ήταν μόνο η αρχή! Ο αγώνας συνεχίζεται!
Δίκτυο για τα Κοινά
[Αναδημοσίευση από το site Müştereklerimi]
- Details
- Category: Διεθνή Νέα
Από τους δρόμους της εξέγερσης στην Τουρκία, παίρνουμε τα μηνύματα των εξεγερμένων, παρακολουθούμε τους τρόπους με τους οποίους οι διαδηλωτές συγκρούονται και αντιμετωπίζουν την κατασταλτική μανία μπάτσων και φασιστών, μελετάμε τις απαντήσεις τους απέναντι στον ιδεολογικό πόλεμο που ασκεί το καθεστώς προς όλους όσους βρίσκονται στους δρόμους. Σε μια προσπάθεια να απαντήσουν στην προπαγάνδα της εξουσίας, οι εξεγερμένοι διοργανώνουν καθημερινά διάφορες ευφάνταστες παρεμβάσεις για να απαντήσουν στον καθεστωτικό λόγο και για να διατηρήσουν τις πλατείες, τους δρόμους, τα πλακόστρωτα γεμάτα από εξεγερμένες συνειδήσεις. Είμαστε μαζί τους σε κάθε τους βήμα που οδηγεί στον ατομική και κοινωνική απελευθέρωση.
- Details
- Category: Διεθνή Νέα
8-9 Ιουνίου Κάλεσμα για Δράσεις Αλληλεγγύης με το OccupyGezi
Κάλεσμα προς όλες τις πόλεις του κόσμου! Αυτό το Σαββατοκύριακο βγείτε και ανακτήσετε τους δημόσιους χώρους σας για να δείξετε την αλληλεγγύη σας προς το OccupyGezi και το κύμα διαδηλώσεων που επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Τουρκία!
Αυτό που ξεκίνησε σαν μια μικρή κατάληψη για την προστασία του πάρκου Γκέζι της Κωνσταντινούπολης ξέσπασε μέσα σε λίγες ημέρες σε μαζικές διαδηλώσεις που επεκτάθηκαν σαν φωτιά σε ολόκληρη την Τουρκία. Ένα από τα κύρια εναύσματα ήταν η ακραία χρήση βίας από τις αστυνομικές δυνάμεις. Όπως το Πάρκο Γκέζι αποκρυστάλλωσε τον αγώνα μας για τον συνεχώς συρρικνούμενο δημόσιο χώρο ο οποίος καταλαμβάνεται από τον νεοφιλελεύθερο αυταρχισμό, έτσι και τα χημικά της αστυνομίας με τα οποία πότισαν την Κωνσταντινούπολη μετουσίωσαν σε κυριολεξία την ανάγκη για καθαρό αέρα και ζωτικό χώρο. Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων βγήκαν στους δρόμους στηρίζοντας την κατάληψη του Πάρκου Γκέζι παρά την συσκότιση που προσπάθησαν να επιβάλλουν τα ΜΜΕ.
Πλέον δεν έχουμε ανακτήσει μόνον το Πάρκο Γκέζι αλλά και την Πλατεία Ταξίμ, την καρδιά του δημόσιου χώρου της Τουρκίας, το μέρος όπου η έκφραση μαζικής δυσαρέσκειας έχει επανειλημμένως απαγορευτεί στην σύντομη ιστορία του Τουρκικού κράτους. Καθώς η Ταξίμ και το Γκέζι πλημμυρίζουν από χιλιάδες κόσμου κάθε βράδυ που έρχονται να γιορτάσουν όλοι μαζί την αλληλεγγύη, την νίκη και την δύναμή μας, η αντίστασή μας συνεχίζεται σε άλλα μέρη στην Κωνσταντινούπολη και σε ολόκληρη την Τουρκία. Ένα είναι βέβαιο: Τίποτε πλέον δεν θα είναι το ίδιο.
Δείξτε την αλληλεγγύη σας και την υποστήριξή σας το Σαββατοκύριακο 8 και 9 Ιουνίου. Ανακαταλάβετε την Ταχρίρ, το Σύνταγμα, την Σολ, το Ζουκόττι, τους δρόμους σας, τις πλατείες και τα πάρκα σας. Πιστέψτε μας, σας ανήκουν.
[Aναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Indymedia]
- Details
- Category: Διεθνή Νέα
Έξι μέρες στη γειτονική Τουρκία εξελίσσεται μια μοναδικής έντασης και ποιότητας κοινωνική εξέγερση, που αντίστοιχό της δεν έχει γνωρίσει η σύγχρονη ιστορία της. Ο χαρακτήρας της εξέγερσης είναι πολυποίκιλος, όπως και τα νοήματά της: στην ουσία η εξέγερση ξεκίνησε για τη διεκδίκηση ενός πάρκου από την «ανάπλαση» και μετεξελίχθηκε και εμπλουτίστηκε με γενικότερα περιεχόμενα που αφορούν την καθημερινή ζωή στην ισλαμονεοφιλελεύθερη Τουρκία. Στην ουσία αυτό το ξέσπασμα, που ακόμα δεν μπορεί να προβλεφθεί πού μπορεί να οδηγήσει, είναι όπως όλες οι εξεγέρσεις των τελευταίων χρόνων σε Ανατολή και Δύση: δεν είναι η απάντηση αλλά η ερώτηση, η διερεύνηση των απελευθερωτικών κοινωνικών δυνάμεων και δυνατοτήτων. Για την κοινωνία της Τουρκίας που «μαστίζεται» από τον ιδιότυπο ισλαμικό «νεοσυντηριτισμό» είναι επίσης μια απόπειρα διεύρυνσης του κοινωνικού ριζοσπαστισμού στον αντίποδα των συντηρητικών συστημικών επιλογών των τελευταίων χρόνων (νόμοι για εκτρώσεις, αλκοόλ, δυνατότητα συνδικαλιστικών και εργατικών διεκδικήσεων κτλ).
Στη γείτονα παίζονται πολλά και μέσα σε αυτή τη ρευστή κοινωνικά συγκυρία, επαναχαράσσονται οι ενδοσυστημικές αντιφάσεις και επανοπλίζονται οι ενδοσυστημικοί ανταγωνισμοί, αυτοί που τα αστικά media συμπυκνώνουν στη διάκριση ανάμεσα σε ισλαμιστές και κεμαλικούς-κοσμικούς αλλά και στη χρόνια «αντιπαράθεση» ισλαμιστών και στρατού κτλ. Οι ρηγματώσεις και επαναπροσεγγίσεις των δύο πόλων τα τελευταία χρόνια απέχουν αρκετά από αυτό που είχαν υπάρξει όταν το ισλαμικό κόμμα του Ερντογάν άρχισε να αχνοφέγγει ως συστημική δυνατότητα διαχείρισης μερικά χρόνια πριν. Και θα το δούμε να μετεξελίσσεται εκ νέου μέσα από αυτήν την κοινωνική σύγκρουση όχι απαραίτητα ως μια αντιπαράθεση μεταξύ δύο ανταγωνιστικών εξουσιαστικών πόλων, αλλά ως ένας ενιαίος βραχίονας για την «υπεράσπιση της κοινωνικής ειρήνης». Εξάλλου η πάταξη των «εσωτερικών εχθρών» είναι το modus vivendi του αστικού τουρκικού κράτους από ιδρύσεώς του.
Μέσα σε όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε το ρόλο των γεωπολιτικών-γεωστρατηγικών επιλογών και καταμερισμών ισχύος. Τα προηγούμενα δύο χρόνια σε κάποιες εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο (Λιβύη, Συρία) -εξεγέρσεις που οι δυτικοί δημοκράτες βάφτισαν ως «αραβική άνοιξη»- η κοινωνική ρευστότητα που δημιουργήθηκε είχε ως αποτέλεσμα την αντιστροφή και τον εκφυλισμό των εξεγέρσεων σε ενδοκυριαρχικές μάχες με πλανητικά συμφέροντα. Στο προκείμενο, η ανακοίνωση του state department είναι ενδεικτική: «η μακροπρόθεσμη σταθερότητα, ασφάλεια και ευημερία στην Τουρκία μπορούν να διασφαλιστούν καλύτερα με την εγγύηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων της γνώμης και της συνάθροισης»… Κάποιος θα μπορούσε να πει πως πρόκειται για μια κλασσική ανακοίνωση. Αυτό που όμως επιδέχεται αξιολόγησης και κριτικής είναι αυτή η φράση «μπορούν να διασφαλιστούν καλύτερα». Γιατί προφανώς, δείχνει το μέγεθος της αλαζονείας αλλά και της βαρύτητας της παραδοχής ότι η παροχή «αστικών δικαιωμάτων» δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας τεχνικός όρος πολιτικής διαχείρισης κοινωνιών που μπορεί να αρθεί άμεσα εάν «η σταθερότητα, ασφάλεια και ευημερία» το απαιτήσουν….
Αναπνέουμε τον ίδιο αέρα με τους εξεγερμένους. Είμαστε και θα είμαστε στο πλάι τους.
