Εξέγερση, κοινότητες, δημιουργικότητα...
- Details
- Category: Διεθνή Νέα
- Published: Monday, 10 June 2013 11:29
Στο πλάι των καθημερινών συγκρούσεων στην Τουρκία, αναπτύσσεται καθημερινά ένα "πολιτισμικό κίνημα" με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, τρόπους και μεθόδους. Η εξέγερση λοιπόν στη γείτονα δεν αποτυπώνεται μονάχα στις αδιάκοπες συγκρούσεις με τον αστυνομικό στρατό, τις επιθέσεις στα σύμβολα του καπιταλισμού και της εξουσίας, στην αντιπαράθεση με φυσικούς όρους με τους παρακρατικούς και τον κομματικό στρατό του κυβερνώντος κόμματος. Η εξέγερση αποτυπώνεται και στους κοινούς χώρους και χρόνους που διαμορφώνουν οι εξεγερμένοι, στις συνελεύσεις, τις πλατείες, τις παρεμβάσεις σε χώρους εργασίας, κατανάλωσης, τουρισμού, πολιτισμού. Εκεί όπου διαμορφώνονται οι κοινότητες αγώνα, εκεί όπου οι εξεγερμένοι πειραματίζονται με πυξίδα τους την αυτοοργάνωση, εκεί όπου οι καθημερινές σχέσεις επαναδιαμορφώνονται δίχως ειδικούς, ρόλους, σωτήρες, καθοδηγητές κι ακολουθητές. Εκεί όπου οι συνειδήσεις ριζοσπαστικοποιούνται απλώνοντας ταυτόχρονα την επανάσταση στην καθημερινή ζωή.
Σε πολλές περιπτώσεις λοιπόν, στις κοινότητες των εξεγερμένων δοκιμάζονται συλλογικές κουζίνες, χαριστικές βιβλιοθήκες, παραδοσιακοί χοροί αλλά και δημιουργικοί πειραματισμοί. Εμπνευσμένοι από τις καθημερινές συγκρούσεις, την καταστολή αλλά και την επικοινωνιακή αντιπαλότητα μεταξύ των καθεστωτικών και αντικαθεστωτικών δυνάμεων, οι εξεγερμένοι καταφέρνουν να διατηρήσουν τον κόσμο στους δρόμους δίχως φυσικά έως τώρα να υποστείλουν καθόλου την μαχητικότητα και τη ριζοσπαστικότητά τους. Από τη μια λοιπόν τα οδοφράγματα και από την άλλη μια ιδιότυπη "πολιτισμική επανάσταση". Κι αν τα οδοφράγματα δέχονται τη λυσσαλέα κατασταλτική και ιδεολογική επίθεση του καθεστώτος, είναι αναμενόμενο πως η εξουσία σύντομα θα στραφεί με τον τρόπο της και προς το εσωτερικό των εξεγερμένων επιχειρώντας να διαρρήξει τις κοινότητες και την καθημερινότητά τους. Το στοίχημα για τη συνέχιση της εξέγερσης δεν είναι μονάχα η ενδυνάμωση των οδοφραγμάτων, είναι και η οχύρωση των κοινοτήτων απέναντι στις αφομοιωτικές και χειραγωγικές ασκήσεις του θεάματος και της κομματικής διαμεσολάβησης που αργά ή γρήγορα θα ξεδιπλωθούν προς τις κοινότητες των εξεγερμένων.
Στηρίζουμε τον καθημερινό αγώνα και την αδιάκοπη εξέγερση στην Τουρκία, μοιραζόμαστε εμπειρίες και παρακαταθήκες, μεταφέρουμε στις γειτονιές μας το πνεύμα της αδιαλλαξίας.
Αναδημοσιεύουμε ενδεικτικά ορισμένα βίντεο από το διαδίκτυο, με μουσική κι άλλους πειραματισμούς, από ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στην εξέγερση και μιλούν για την εξέγερση, την καταστολή, τις κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις στην Τουρκία.
Το πρώτο μέσα από το πάρκο Gezi στις 6 Ιούνη σε πρόβα ενός τραγουδιού (από γνωστή μουσική ομάδα "εμπλουτισμένη" με συμμετοχή ανθρώπων της εξέγερσης) που μιλάει για τους εξεγερμένους, τις συγκρούσεις, τα δακρυγόνα, τις αντιασφυξιογόνες μάσκες, τα οδοφράγματα στην Ταξίμ, τα νεκρά τουριστικά αξιοθέατα μέσα στην εξέγερση κ.α.
Το δεύτερο -και πάλι- στο πάρκο Gezi σε παρουσίαση αντίστοιχου τραγουδιού κατά τη διάρκεια μαζικής συγκέντρωσης.
Το τρίτο από το γνωστό σε πολλούς-ες συγκρότημα Bandista να παίζει το κομμάτι Haydi Barikata σε συναυλία στην πλατεία Ταξίμ.
Το τέταρτο, ένα τραγούδι, από δημοφιλή στην Τουρκία συγκρότημα (παραδοσιακής) μουσικής, που τραγουδιέται σχεδόν καθημερινά στους κύκλους των εξεγερμένων και αφηγείται τη διαδικασία "εξευγενισμού" και ανάπλασης της Κωνσταντινούπολης αλλά και όσα η τελευταία έχει αποφέρει ως "δεινά" στην καθημερινότητα και τη ζωή της κοινωνίας (ολόκληρες φτωχογειτονιές έχουν ξηλωθεί στο όνομα της ανάπτυξης, του τουρισμού, του "εξευρωπαϊσμού" της πόλης). Παράλληλα πρόκειται για ένα τραγούδι που αφηγείται την ανεξάντλητη αντοχή των εξεγερμένων απέναντι στην καταστολή, τα δακρυγόνα, τις αντλίες νερού. Τέλος χαρακτηριστικό του βίντεο είναι τα πλάνα με πιγκουίνους που ενσωματώνονται στο τέλος του βίντεο, γεγονός που θέλει να υποδηλώσει την κριτική απέναντι στην επιλογή του τούρκικου bbc να μεταδίδει επιδεικτικά ντοκιμαντέρ (με τη ζωή των πιγκουίνων) τις πρώτες ώρες που η Κωνσταντινούπολη φλεγόταν, δηλαδή την επιλογή του να μη διακόψει το πρόγραμμά του για τη μετάδοση της εξέγερσης (μια επικοινωνιακή στρατηγική της εξουσίας για την αποφυγή του μαζικού απλώματος της εξέγερσης από τις πρώτες στιγμές του ξεσπάσματός της).
