Στους δρόμους του Κερατσινίου στήθηκε από το Σάββατο το απόγευμα, ένα μεγάλο «παιχνίδι» των μηχανισμών καταστολής. Η επίθεση και εισβολή διμοιριών ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ασφαλιτών και άλλων τέτοιων δίποδων, στον αναρχικό χώρο του Ρεσάλτο, την ώρα της συνέλευσης και η σύλληψη 22 ατόμων με βαριές κατηγορίες ήταν μόνο η αρχή αυτού του φαιδρού αλλά επικίνδυνου κατασταλτικού «παιχνιδιού». Και είμαστε αναγκασμένοι δυστυχώς κατ’ αρχήν να απαντήσουμε στις φαιδρότητες των κατηγορητηρίων, των δημοσιογράφων, των δελτίων τύπου της αστυνομίας, του ίδιου του υπουργού ΠΡΟστασίας του Πολίτη.
Ένα μικρό χρονικό
Το Σάββατο 5 Δεκέμβρη στις 5 το απόγευμα, πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις περικύκλωσαν και εισέβαλλαν στον αναρχικό χώρο του Ρεσάλτο, στην οδό Ερμού στο Κερατσίνι. Δεν χρειάζονταν προσχήματα: οι μέρες σύμφωνα με τους επικεφαλείς του σχεδίου ήταν «επικίνδυνες» για τη δημόσια τάξη. Οι μπάτσοι παραμένουν στο χώρο και τον ερευνούν, ενώ 22 άτομα συλλαμβάνονται για να τους αποδοθούν κατηγορίες με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο.
Στο άκουσμα της είδησης αρκετοί αλληλέγγυοι-ες, αρχίζουν σιγά σιγά να συγκεντρώνονται στην κοντινή πλατεία Λαού. Λίγο αργότερα, δημιουργείται μια αυθόρμητη πορεία που ως στόχο είχε το να μην αφεθεί ο χώρος του Ρεσάλτο έρμαιο στις αστυνομικές ορέξεις και σχεδιασμούς. Οι ασφαλίτες που είχαν παραμείνει στο χώρο συνεχίζοντας την έρευνα, αιφνιδιάζονται, κλειδώνονται μέσα στο στέκι, ενώ 3 ασφαλίτικα αυτοκίνητα που βρίσκονται απ’ έξω, σπάζονται και αναποδογυρίζονται από τους διαδηλωτές, οι οποίοι αποχωρούν καθώς πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις ζώνουν και πάλι την περιοχή..
Λίγο αργότερα μια ομάδα 40 περίπου συντρόφων καταλαμβάνει το δημαρχείο Κερατσινίου για να το λειτουργήσει ως κέντρο δράσης και αντιπληροφόρησης σχετικά με την αστυνομική εισβολή στο Ρεσάλτο. Το δημαρχείο περικυκλώνεται από τις δυνάμεις καταστολής και 2 περίπου ώρες αργότερα, γίνεται εισβολή και συλλαμβάνονται 42 άτομα. Κάπου εκεί ξεκινά και ένα μηντιακό παραλήρημα, όπου «όλως τυχαίως» δικαιώνει απόλυτα τα αστυνομικά σενάρια.
Η παραπληροφόρηση ως δίδυμο αδερφάκι της καταστολής
Η πρόκληση κοινωνικής σύγχυσης αναφορικά με τον χώρο του Ρεσάλτο και τις «σκοτεινές» του προθέσεις, είναι ένα απαραίτητο συμπλήρωμα του ευρύτερου κατασταλτικού σχεδίου ενάντια σε αυτούς και αυτές που αντιστέκονται. Έτσι λοιπόν οι βαριοπούλες και τα καλέμια που βρέθηκαν στο χώρο σηματοδοτούνται ως εγκληματικά όπλα, ένα μισοάδειο μπιτόνι πετρελαίου θέρμανσης για την σόμπα αποκτά ξαφνικά «εμπρηστικό» νόημα, τέτοιο που να μπορεί να γεμίσει «200 άδεια μπουκάλια μπύρας», ικανά με τη σειρά τους να κάψουν όχι μόνο τις γειτονιές του Πειραιά αλλά και ολόκληρη την Αττικοβοιωτία. Αυτό που μετράει είναι η πρόκληση εντυπώσεων, ένας εύκολος και φτηνός γκεμπελισμός. Το ίδιο ισχύει και για την χειροβομβίδα κρότου-λάμψης που πολυδιαφημίστηκε ως εκπληκτικό εύρημα (το οποίο τελικά δεν μπόρεσε να μπει καν στην δικογραφία) αφού δεν ήταν βέβαια παρά μια χρησιμοποιημένη (σκασμένη) χειροβομβίδα ματατζήδων, μαζεμένη έπειτα από διαδήλωση. Οι «αντιασφυξιογόνες μάσκες» επίσης, που και αυτές απέκτησαν ένα «βαρυσήμαντο» υπονοούμενο δεν ήταν τίποτα άλλο από μέσα αυτοπροστασίας που ευρέως χρησιμοποιούνται σε διαδηλώσεις, για προφύλαξη από τα δακρυγόνα. Το ίδιο και με τον ήδη μισοδιαλυμένο κομπιούτερ, που οι «αστυνομικές διαρροές» άφησαν να φανεί πως «δεν πρόλαβαν οι αναρχικοί να τον καταστρέψουν». Τέλος, η άχαρη επιμονή ακόμα και του ίδιου του υπουργού και των φίλων του, ομοτράπεζών του δημοσιογράφων πρετεντέρηδων, να απαξιώνουν τους αναρχικούς, να λένε «εξυπνάδες» για το Ρεσάλτο και τους ανθρώπους του σαν καφενόβιοι, να αναμασούν με σοβαροφάνεια τις «θεωρίες των ακρών που πλήττουν τη δημοκρατία», μπορεί να σκιαγραφούν έναν επικοινωνιακό κώδικα που καταπίνεται εύκολα από τους «νοικοκυραίους», αλλά προδίδουν ταυτόχρονα την φτήνια, την επιτήδευση και το άγχος να πείσουν. Την ίδια στιγμή, σχεδόν σύσσωμη η αριστερά ενώ διαμαρτυρόταν για την επιθετικότητα και τη βαναυσότητα της κρατικής καταστολής (αναφορικά και με την υπόθεση του Ρεσάλτο), με τις επιτηδευμένα θολές της αναφορές και καταδίκες «ομάδων τυφλής βίας αναρχικών και κουκουλοφόρων», έβαζε το λιθαράκι της στην παραγωγή κοινωνικής σύγχυσης, προέκτεινε την συνωμοσιολογία των «υπερασπιστών της Τάξης και Ασφάλειας» και συνέχιζε μονότονα να υπερασπίζεται τη «νομιμότητα» ως γνήσιος πυροσβέστης κοινωνικών συγκρούσεων.
Αρκετά όμως με τις φαιδρότητες, οι οποίες παρά τις επίμονες (σε βαθμό μπακαλίστικο) προσπάθειες των δικαστικών αρχών δεν μπόρεσαν τελικά να συνθέσουν ένα κατηγορητήριο στη βάση του αντιτρομοκρατικού νόμου. Βέβαια, στη βάση της κοινής λογικής δεν θα έπρεπε καν να συντάξουν κατηγορητήριο, αλλά οι διωκτικές και δικαστικές αρχές όχι μόνο δεν έχουν τέτοια, αλλά και στο προκείμενο τους ήταν παντελώς αδιάφορη…
Είναι προφανές λοιπόν πως το σχέδιο των κατασταλτικών επιτελείων του Χρυσοχοϊδη βούλιαξαν και το μόνο που απέμεινε ως όπλο δεν ήταν παρά η παραγωγή λάσπης, υπονοούμενων, διαστρεβλώσεων, τηλεοπτικά εύκολων συμπερασμάτων, μυθιστορηματικών αφηγήσεων για τον χώρο του Ρεσάλτο αλλά και ευρύτερα για τον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο.
Η κρατική επίθεση έχει «μόλις» ξεκινήσει
Η εισβολή στον χώρο του Ρεσάλτο αποτελεί ένα κομμάτι ενός ευρύτερου σχεδίου καταστολής που εφαρμόστηκε τις τελευταίες μέρες, επ’ αφορμή της συμπλήρωσης ενός χρόνου από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και της γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης που την ακολούθησε. Αυτό που εξελίχτηκε με επικοινωνιακή κορωνίδα την δίωξη των ανθρώπων του Ρεσάλτο και των αλληλέγγυων, αυτές τις μέρες ήταν μια πρώτη προσπάθεια εγκαθίδρυσης του δόγματος που ονομάστηκε «πυγμή και δημοκρατία» και δεν είναι παρά η «σοσιαλίζουσα» εκδοχή της μηδενικής ανοχής σε κάθε αντιστεκόμενο-η. Η αστυνομοκρατούμενη πόλη των τελευταίων ημερών, οι αναμμένοι φάροι των περιπολικών, οι εξακριβώσεις στο κέντρο και σε γειτονιές όλες τις προηγούμενες μέρες, οι 1200 «προληπτικές προσαγωγές» σε όλη τη χώρα και οι 130 συλλήψεις διαδηλωτών, οι κτηνώδεις επιθέσεις των ένστολων καθαρμάτων των ΜΑΤ, της ομάδας Δέλτα και Ζητάδων σε διαδηλωτές, αποτελούν ένα «μικρό» δείγμα του «νέου» δόγματος. Η κρατική τρομοκρατία απλώθηκε στους δρόμους,, δημιούργησε πεδία κοινωνικού φόβου αλλά συνάντησε και πεδία κοινωνικής οργής, ιδιαίτερα στις διαδηλώσεις της 6ης και 7ης Δεκέμβρη, όπου χιλιάδες κόσμου συγκρούστηκε με τις δυνάμεις καταστολής και επιτέθηκε μαζικά στα σύμβολα εξουσίας και σε καπιταλιστικούς στόχους στο κέντρο της Αθήνας. Αυτής της οργής που θάφτηκε επιμελώς από τα media, γιατί κλόνιζε το «ακατάβλητο» κατασταλτικό σχέδιο της ελληνικής αστυνομίας, τσαλάκωνε το γυαλιστερό προσωπείο της κοινωνικής ειρήνευσης, προκαλούσε ρωγμές σε όλη αυτή την κατασκευή κοινωνική φόβου και ελέγχου. Τα media (είχε προηγηθεί εξάλλου συνάντηση κορυφής μεγαλοεκδοτών και ηγεσίας του υπουργείου) δεν είχαν παρά να χειροκροτήσουν και να εξυψώσουν ως επιτυχημένη μια στρατηγική καταστολής που ήδη ακυρώθηκε στην πράξη, ήδη απαξιώθηκε και θα συνεχίζει να απαξιώνεται από ολοένα και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια.
Η διασπορά του φόβου και της σύγχυσης στην κοινωνία αναφορικά με τα προτάγματα της κοινωνικής αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης, των αδιαμεσολάβητων κοινωνικών αγώνων και συγκρούσεων, θα συνεχίζεται και θα οξύνεται όσο θα οξύνεται και η κρατική-καπιταλιστική επιθετικότητα στους «από τα κάτω».
Στόχος δεν είναι παρά η εγκληματοποίηση όσων αντιστέκονται, των χώρων τους, των προταγμάτων τους. Οι ανοιχτοί κοινωνικοί χώροι, όπως το Ρεσάλτο ή οι καταλήψεις δεν είναι καταφύγια συμμοριών και γιάφκες. Καταφύγια συμμοριών και γιάφκες είναι τα αστυνομικά τμήματα, τα πολιτικά γραφεία, τα κολονακιώτικα και κηφισιώτικα λαμπερά στέκια όπου χαριεντίζονται μεταξύ τους οι εξουσίες, είναι τα τηλεοπτικά πάνελ, είναι τα τραπέζια όπου κάνουν «κοινωνικό διάλογο για το ασφαλιστικό» οι εργατοπατέρες, τα αφεντικά και οι κρατικοί επιτελείς. Τα στέκια και οι καταλήψεις δεν είναι παρασκευαστήρια εγκλημάτων. Είναι «παρασκευαστήρια» κοινωνικών συγκρούσεων, είναι «ορμητήρια» ελευθερίας. Και κάθε φορά που η καταστολή θα τολμά να αγγίζει αυτούς τους χώρους και να στοχοποιεί τους ανθρώπους που τους πλαισιώνουν, θα είμαστε πάντα εκεί, πολλοί, μα πάρα πολλοί, για να τους υπερασπιστούμε. Και ξαναλέμε στους ανθρωποφύλακες και τους πραιτωριανούς: κοπιάστε!
Υγ. Στις 8/12 στις 6.30 τα ξημερώματα αφέθησαν ελεύθεροι οι 22 σύντροφοι/ ισσες που συνελήφθησαν στο Ρεσάλτο. Οι 22 κατηγορούνται για κατοχή υλών με σκοπό την παρασκευή εκρηκτικών και για σύσταση συμμορίας, ενώ σε έναν από τους 22 έχει απαγγελθεί και κατηγορία εξύβρισης λόγω και έργω. Μετά από μια διαδικασία που κράτησε πάνω από 14 ώρες, τελικά οι 22 αφέθησαν ελεύθεροι, εν μέσω συνθημάτων και χειροκροτημάτων από τους δεκάδες αλληλέγγυους που παρά την πολύωρη αναμονή παράμεναν έξω από το Δικαστικό Μέγαρο. Κάποιοι από τους κατηγορούμενους επιβαρύνονται με χρηματικές εγγυήσεις (51.000 ευρώ συνολικά) και περιοριστικούς όρους. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, το δικαστήριο των 42 συλληφθέντων του Δημαρχείου έληξε με αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης για τις 2 Μάρτη 2010.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΡΕΣΑΛΤΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΥΤΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΤΗΣ 6ΗΣ ΚΑΙ 7ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Δεκέμβρης 2009,
Θερσίτης