[Κείμενο του Θερσίτη που μοιράζεται χέρι-χέρι, πόρτα-πόρτα και λεωφορείο-λεωφορείο στις γειτονιές του Ιλίου, των Αγ. Αναργύρων και της Πετρούπολης]
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΠΑΡΕΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΩΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ
Μετά από συνεχείς αναβολές, τέθηκαν σε ισχύ τα νέα μέτρα που αφορούν τις μετακινήσεις. Η αναδιάρθρωση των μέσων μαζικής μεταφοράς (μ.μ.μ.) είναι πλέον πραγματικότητα και σηματοδοτείται εμφατικά από το κλείσιμο των μπαρών στις εισόδους και εξόδους των μέσων σταθερής τροχιάς. Ο «εξευγενισμός» των μ.μ.μ. θα χωρά μόνο όσες- ους αντέχουν το εισιτήριο, όσες-ους δεν λεκιάζουν την -ευρωπαϊκού τύπου- αισθητική της μετακίνησης, όσες-ους δεν αμφισβητούν την νέα επιβαλλόμενη κανονικότητα.
Οι μπάρες είναι ένας νέος φράχτης. Ήρθαν για να δημιουργήσουν μια περιφραγμένη ζώνη στις μετακινήσεις, επιτρέποντας την είσοδο και χρήση των μέσων μονάχα σε όσες-ους θα έχουν προμηθευτεί τα νέα «έξυπνα» εισιτήρια. Στο όνομα της «ανάπτυξης» και με ευαγγέλιο τη διασφάλιση ενός πλήρως εμπορευματοποιημένου και «αποστειρωμένου» δημόσιου χώρου, εισάγονται συνεχώς στην καθημερινότητα νέες οριοθετήσεις που θέλουν να ορίσουν και να ελέγξουν τον τρόπο που θα υπάρχουμε στους δημόσιους χώρους. Δίπλα στις κάμερες, τις περιφράξεις πάρκων, πλατειών και παραλιών, τα τραπεζοκαθίσματα που στοιβάζονται ασφυκτικά σε πεζοδρόμους, πλατείες και πεζοδρόμια, ο «εξευγενισμός» των μ.μ.μ. αποτελεί άλλο ένα πεδίο ελέγχου και επιτήρησης. Οι άπειρες κάμερες, τοποθετημένες στους σταθμούς των τρένων, μέσα και έξω από τα βαγόνια και μέσα στα λεωφορεία, η επιβολή συγκεκριμένων συμπεριφορών στους σταθμούς με απίθανες απαγορεύσεις (μην πίνεις-μην τρως! κτλ.), η πλήρης καταγραφή των διαδρομών μας μέσω της εξατομικευμένης- ονομαστικής ηλεκτρονικής κάρτας, εξυπηρετούν ακριβώς αυτόν τον σκοπό.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, όσες-οι τυχόν αμφισβητήσουν τους όρους που επιβάλλονται στις μετακινήσεις –είτε πρόκειται για συνειδητή επιλογή, είτε όχι- θα έρθουν αντιμέτωπες-οι με τα κατασταλτικά μέτρα. Ξεχωριστό σώμα ελεγκτών κομίστρου από κοινού με την αστυνομία θα διασφαλίζουν ότι η πρόσβαση στα μ.μ.μ. είναι αυστηρά πληρωμένη. Ο «εκσυγχρονισμός των μ.μ.μ.» μας λέει σε απλά ελληνικά: όσοι-ες δεν την «παλεύουν» οικονομικά ας το κόψουν με τα πόδια ή ας «ρισκάρουν» μια συνάντησή τους με τις μπάρες και τους ελεγκτές. Δεν είναι λίγοι-ες εκείνοι που ήδη έχουν γίνει αποδέκτες των συνήθων πρακτικών των «εργαζομένων» αυτών, που έχουν δεχθεί εξευτελισμό, τραμπουκισμούς, συλλήψεις - με αποκορύφωμα τον θάνατο του Θ. Καναούτη το 2013 στο Περιστέρι για ένα εισιτήριο που δεν χτύπησε- δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς θα ενταθούν οι έλεγχοι μέσα στο ολοένα και περισσότερο ασφυκτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται στις μετακινήσεις. Ας γίνει από όλους και όλες συνείδηση, πως οι ελεγκτές δεν κάνουν απλά άλλη μια δουλειά όπως οι περισσότεροι-ες από εμάς. Δεν είναι πωλήτριες, οικοδόμοι, κούριερ, υπάλληλοι γραφείου, σερβιτόρες… Είναι κάποιοι τύποι που βγάζουν μεροκάματο από την φτώχεια των άλλων, είναι η αστυνομία των μετακινήσεων…Και ως τέτοιους οφείλουμε να τους αντιμετωπίζουμε.
Και από τους τραμπουκισμούς στα πρόστιμα και την οικονομική καταστολή. Όλο και συχνότερα, πρόστιμα θεσπίζονται και επιβάλλονται για κάθε τύπου «παραβατική» συμπεριφορά, αποσκοπώντας στον παραδειγματισμό και την οικονομική ομηρία όσων αντιστέκονται στην επέλαση της βαρβαρότητας. Από τα πρόστιμα για την εισιτηριοδιαφυγή στο προκείμενο, μέχρι εκείνα που επιβάλλονται σε όσες-ους αρνούνται την πληρωμή διοδίων. Από τις περιπτώσεις απαλλοτρίωσης ρεύματος, έως την επιβολή του προστίμου των 6.000 ευρώ στους ανυπόταχτους και ολικούς αρνητές στράτευσης. Η καταστολή εμπλουτίζεται. Στο πλάι της φυσικής βίας, έρχονται νέες «εξευγενισμένες» μέθοδοι. Επιτίθεται εξατομικευμένα και θέτει σε οικονομική ομηρία χιλιάδες, με την απειλή δεσμεύσεων και κατασχέσεων λογαριασμών, ακόμα και φυλάκισης. Το μήνυμα είναι σαφές: κάθε τυχόν αντίσταση και άρνηση των από τα κάτω πρέπει να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά, με υλικούς και οικονομικούς όρους.
Το «νέο πρόσωπο» των μετακινήσεων, παραδίδει μαθήματα συναίνεσης και σιωπής, μέσω της καλλιέργειας διαρκούς αισθήματος φόβου για την καταστολή και τα πρόστιμα που μπορεί να προκαλέσει η μη συμμόρφωση. Ο εκβιασμός της έκδοσης εισιτηρίων φαντάζει μονόδρομος. Δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες έχουν ήδη προχωρήσει στην έκδοση και χρήση των νέων ηλεκτρονικών εισιτηρίων, ή της εξατομικευμένης κάρτας διαδρομών, καταθέτοντας σημαντικό ποσοστό του μηνιαίου εισοδήματός τους, πριν καν τεθούν σε πλήρη λειτουργία τα νέα μέτρα, από φόβο για τον αποκλεισμό τους από την ανάγκη της μετακίνησης.
Σε έναν κόσμο όπου η διαμεσολάβηση του χρήματος είναι τόσο βαθιά ριζωμένη, που να θεωρείται αυτονόητο ότι για να κινηθούμε μέσα στην πόλη για να πάμε στη δουλειά, για να ψάξουμε δουλειά, για να πάμε στις σχολές ή στις διάφορες υπηρεσίες, ή απλώς για να βρεθούμε με ανθρώπους μας, πρέπει να καταθέσουμε τον οβολό μας, η πρόταση για ελεύθερες μετακινήσεις φαντάζει παράλογη. Το παράλογο όμως είναι να καλούνται οι από τα κάτω είτε να συνδράμουν υλικά στον «εκσυγχρονισμό» και την «αναδιάρθρωση» των καμερών, των μπαρών, του ηλεκτρονικού φακελώματος είτε να απαντήσουν σε ψευτοδιλήμματα τύπου «πώς θα συντηρούνται τα μ.μ.μ. - πώς θα πληρώνονται οι εργαζόμενοι». Αυτά τα ερωτήματα τίθενται από τα πάνω και διαχέονται μέσω των media για τη δημιουργία του απαραίτητου πρόσφορου εδάφους για την αποδοχή της επιβολής, του ελέγχου και του αποκλεισμού. Έχουν σκοπό να αποπροσανατολίσουν από την ουσία που δεν είναι άλλη από την καθημερινή ανάγκη της μετακίνησης και να αποπολιτικοποιήσουν την αντίσταση, στοχοποιώντας με χαρακτηρισμούς όπως «λαθρεπιβάτες-τζαμπατζήδες» όσους και όσες επιλέγουν να κάνουν πράξη τις αρνήσεις τους...
Αυτό που δεν προβάλλεται από τα media είναι ότι πολλές και πολλοί δεν έχουν σταματήσει να αντιστέκονται με κάθε τρόπο σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας, από δράσεις αντιπληροφόρησης (μοιράσματα, πορείες) ως το σαμποτάζ σε σταθμούς τρένων-μετρό, ακυρωτικά μηχανήματα, εκδοτήρια ηλεκτρονικών εισιτηρίων, υποδομές ελέγχου και διοίκησης του ΟΑΣΑ και ιδιωτικές εταιρίες (όπως η Vodafone και η LG) που σχεδίασαν και λειτουργούν το νέο σύστημα ελέγχου (μπάρες και ηλεκτρονικό εισιτήριο). Ενάντια στο νέο αυτό μέτρο που έρχεται για να περάσει πάνω από τις ζωές μας η απάντηση είναι η αυτοοργανωμένη συλλογική αντίσταση. Κινούμαστε όσο το δυνατόν σε ομάδες, καταστρέφουμε τα ακυρωτικά μηχανήματα, δεν αφήνουμε κανέναν και καμία μόνη απέναντι στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τους ελεγκτές. Με όπλο μας την αλληλεγγύη να σταθούμε ο ένας πλάι στην άλλη ενάντια στην υποτίμηση, τον έλεγχο, την εμπορευματοποίηση και τον αποκλεισμό.
ΚΑΜΙΑ ΜΠΑΡΑ – ΚΑΝΕΝΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΩΝ, ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ «ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ»
Θερσίτης,
Δεκέμβρης 2017
[Για να διαβάσετε το κείμενο σε αρχείο μορφής Pdf πατήστε εδώ]
