Οδεύω
Κατέβαλα προσπάθειες για το μάζεμα όσων απόμειναν.
Διέτρεξα κάθε κενό που στεγάζει την οδύνη.
Ζωγράφισα το λευκό φως στα χαμόγελα των φίλων.
Μετασχημάτισα την έξαψη σε μια μακάβρια ηρεμία.
Ξαναδημιούργησα το σωριασμένο κορμί
στις παρυφές του αυθόρμητου,
του παράδοξου και των λοιπών επιθυμιών.
Νότισα τα κατάλοιπα των συμφορών
κάθε απελπισίας και κάθε ελπίδας.
Άστραψα ανάμεσα σε παλλόμενα πορφυρά στίγματα του χθες.
Έγνεψα στο βαθύ γαλάζιο του αύριο
να μην ξεχάσει, να μη συγχωρήσει.
Οδεύω…