Το Σάββατο 8 Ιούνη, στο μπασκετάκι του Αστέρα στο Ίλιον, πραγματοποιήθηκε η ανοιχτή εκδήλωση ενάντια στις αναπλάσεις και την καταστολή των ελεύθερων χώρων την οποία είχε καλέσει με αφίσα ο Θερσίτης.
Από νωρίς το απόγευμα, στο μπασκετάκι αλλά και στο διπλανό παρκάκι, είχαν μαζευτεί παρέες νεολαίων της περιοχής για να συμμετέχουν στα graffity και στα δρώμενα που θα ακολουθούσαν.
Στο χώρο της εκδήλωσης στήθηκε από νωρίς ηχητική εγκατάσταση, χώρος προβολής βίντεο, εργαστήρι κατασκευής στένσιλ, ταμπλό με θεματικές για το graffity και τις εξεγέρσεις, ενώ σε διακριτό σημείο υπήρχε τραπεζάκι με έντυπα.
Στην περίβολο του χώρου αναρτήθηκαν τρία πανό. Το πρώτο αφορούσε την εναντίωση στην εμπορευματοποίηση και τον έλεγχο των ελεύθερων χώρων, το δεύτερο σχετιζόταν με την αλληλεγγύη προς τους εξεγερμένους στην Τουρκία και το τρίτο με την αλληλεγγύη προς τον απεργό πείνας Κώστα Σακκά.
Όσο περνούσε η ώρα, γείτονες και περαστικοί συνέρρεαν στο χώρο για να παρακολουθήσουν τα δρώμενα, να ακούσουν μουσική αλλά και να ανιχνεύσουν την δημιουργική έκφραση της νεολαίας που ξεδιπλώθηκε καθ' όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης.
Την ίδια στιγμή, στους εξωτερικούς τοίχους του χώρου, προχωρούσε η κατασκευή graffity. Τα περισσότερα ήταν εμπνευσμένα από τις εξεγέρσεις των ημερών αλλά και από τη δική μας καθημερινότητα. Η βάση των διαθέσιμων σπρέι για graffity που υπήρχε στο χώρο, έδωσε τη δυνατότητα σε πολλούς νεολαίους να πειραματιστούν με τη δημιουργικότητά τους και εν τέλει να συμβάλλουν στις πινελιές της βραδιάς!
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ομάδες των ΔΙΑΣ αλλά και περιπολικά ασκήθηκαν σε στοχευμένες γεωγραφικά περιπολίες σε μια ήσυχη κατά τα άλλα γειτονιά μακριά από τα φώτα των εμπορικών δρόμων της πόλης, μακριά από τις κάμερες των τραπεζών, μακριά από τα σύνορα των αστυνομικών τμημάτων, μακριά από τους φράχτες των δημαρχείων.
Ένας τόπος ελεύθερης δημιουργίας κι έκφρασης στήθηκε για τρεις περίπου ώρες στις γειτονιές μας. Μια εκδήλωση δίχως μεσάζοντες, χορηγούς, μεσολαβητές, αρχηγούς, αντιπροσώπους, μια εκδήλωση που διακατεχόταν από ζωντάνια, ρυθμό, ένταση, χρώματα, ελευθερία. Για τρεις ώρες, μια "εστία ανομίας" (για τους κυρίαρχους) δημιουργήθηκε στη γειτονιά, δίνοντας ζωή σε έναν κατά τα άλλα οριοθετημένο για τις λειτουργίες του χώρο.
Αφουγκραζόμαστε τα κοινωνικά νεύρα στις γειτονιές μας, πειραματιζόμαστε και συνεχίζουμε.
Με τη δύναμη της κριτικής, τις παρακαταθήκες της αμφισβήτησης, το πείσμα της άρνησης, την ευαισθησία της εξέγερσης...
