Στη Β.Α. Χαλκιδική βρίσκεται σε εξέλιξη ένας από τους σημαντικότερους αγώνες των τελευταίων χρόνων. Κάτοικοι της περιοχής και αλληλέγγυοι αγωνίζονται ενάντια στις εξορύξεις της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός που απειλούν με αφανισμό πολλές εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα αρχέγονου δάσους, με μη αντιστρεπτή ρύπανση των υδάτων, του εδάφους και του αέρα, με αλλαγή του χάρτη της περιοχής και καταστροφή της ζωής των ανθρώπων των γύρω χωριών.
Από τον Μάρτιο του ’12, σχηματίζονται 14 δικογραφίες, 210 άνθρωποι κατηγορούνται ή φέρονται ως ύποπτοι, από τους οποίους οι 56 με βαριά κακουργήματα για σύσταση "εγκληματικής οργάνωσης", δηλαδή διώκονται με τον τρομονόμο, 4 άνθρωποι βρίσκονταν προφυλακισμένοι μέχρι πρόσφατα, πάνω από 200 άνθρωποι υποβάλλονται δια της βίας σε απόσπαση γενετικού υλικού, ενώ μέχρι σήμερα εξακολουθούν να μοιράζονται κλήσεις για απολογία στον ανακριτή. Τα υπερμεγεθυμένα νούμερα στις διώξεις θέλουν να προκαλέσουν τον τρόμο στις τάξεις των αντιστεκόμενων, να υπογραμμίσουν ότι το «ησυχία, τάξη και ασφάλεια» θα εφαρμοστεί διά ροπάλου.
Ταυτόχρονα, ο ιδεολογικός πόλεμος ενάντια στον αγώνα είναι σφοδρός. Οι όποιες αναφορές στη βία, στη βουλή, στα τηλεοπτικά πάνελ, στις αστικές φυλλάδες, συνδέονται πάντα με τις κινητοποιήσεις στις Σκουριές. Η θεωρία των δύο άκρων, αυτό το κυρίαρχο κατασκεύασμα που θέλει στο ένα άκρο τη νεοναζιστική κτηνωδία, βρήκε στην κοινωνική αντι-βία του αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής το δεύτερο μισό της. Εγκληματική οργάνωση η νεοναζιστική συμμορία της χρυσής αυγής, εγκληματική οργάνωση και οι αγωνιζόμενοι της Β.Α. Χαλκιδικής. Η βία όμως δεν είναι μία. Όπως έγραψαν οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι ενάντια στα μεταλλεία σε προκήρυξή τους: «...Βία είναι η καταστροφή της Χαλκιδικής, ο μη έλεγχος της Ελληνικός Χρυσός, η έκθεση σε κίνδυνο της δημόσιας υγείας από διαρροές τοξικών κατά τη μεταφορά τους... Βία είναι η θυσία ανθρώπινων ζωών στο βωμό μιας “ανάπτυξης” όπως την ορίζετε εσείς και τα οικονομικά συμφέροντα που υπηρετείτε. Κι αυτή τη βία δεν την καταδικάζετε και βέβαια δεν τη διώκετε... Τα δύο άκρα δεν είναι οι νεοναζί και οι Σκουριές. Τα δύο άκρα είναι το κράτος και το παρακράτος. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: του μηχανισμού καταστολής κάθε άποψης και κινήματος που αντιστέκεται στα σχέδιά τους...».
Ο αγώνας ενάντια στα μεταλλεία, ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη συγκυρία που οι κοινωνικές αντιστάσεις φαίνεται ότι βρίσκονται σε ύφεση, κρίνεται εξαιρετικά σημαντικός. Στην περίοδο που οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, μέσα από την πολεμική συνθήκη του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης περνούν σαν οδοστρωτήρας των όποιων κεκτημένων, η ρητή και αμετάκλητη εναντίωση σε τέτοια «έργα» είναι κοινωνικό οδόφραγμα στις ορέξεις των κυρίαρχων.
Ενόψει της 9ης Νοέμβρη, ημέρας που οι επιτροπές κατοίκων Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης απευθύνουν διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης στον αγώνα τους, καλούμε σε εκδήλωση αλληλεγγύης στο χώρο του Θερσίτη, την Παρασκευή 8 Νοέμβρη στις 7μ.μ., με προβολή βίντεο και συζήτηση για τις τελευταίες εξελίξεις.
Στέλνοντας και έτσι μήνυμα αλληλεγγύης ότι είμαστε συνέχεια στο πλάι των αγωνιζόμενων.
Ο αγώνας αυτός είναι υπόθεση όλων μας.
[Κείμενο του Θερσίτη για την εκδήλωση (8/11/2013) και για το διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης (9/11/2013)]