Τόσο κοντά…τόσο μακριά…

 

 

Αν η αύξηση των τιμών των τροφίμων το 2008 σήμανε την απαρχή της εποχής της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης (και είχε ως αποτέλεσμα το ξέσπασμα μεγάλων εξεγέρσεων σε πολλές χώρες στη Νοτιοανατολική Ασία, την Αφρική και την Καραϊβική), η νέα «αστάθεια» των τιμών σε πρώτες διατροφικές ύλες (σιτάρι, ρύζι, ζάχαρη κτλ) δεν μπορεί παρά να υποδηλώνει το βάθεμα της κρίσης. Βέβαια η παγκόσμια κατανομή δυστυχίας έχει τις δικές της ιεραρχήσεις: αν για τους πρωτοκοσμικούς προλετάριους η κρίση σημαίνει επίταση της εξαθλίωσης, για τους τριτοκοσμικούς δεν μπορεί παρά να σημαίνει πείνα και θάνατο. Οι εξεγέρσεις σε Αλγερία και Τυνησία είναι ένα προμήνυμα φωτιάς στην καπιταλιστική περιφέρεια.

Τα αφεντικά του κόσμου ανησυχούν για το κύμα οργής, αφού δεν αγγίζει μονάχα πληθυσμούς και χώρες «παρίες» της καπιταλιστικής περιφέρειας, αλλά και πυλώνες της καπιταλιστικής μηχανής: την Κίνα και την Ινδία. Η αύξηση των τιμών των τροφίμων στις χώρες αυτές έφτασε τους τελευταίους μήνες στο 18%.

Ο Αμπντολρεζά Αμπασιάν, επικεφαλής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ δήλωσε πως δεν πρέπει να υπάρξει πανικός σε άλλες χώρες και ότι δεν πρέπει να στραφούν σε μέτρα «προστατευτισμού». Εξάλλου βρήκε τον υπαίτιο των εξεγέρσεων στη Βόρεια Αφρική. Φταίει ο (καλός) καιρός: «Οι ευνοϊκές κλιματολογικές συνθήκες είχαν ως αποτέλεσμα πολύ καλές σοδειές στην Αφρική, εκτός των βορείων περιοχών της ηπείρου, γεγονός που περιόρισε τις προμήθειες αυτών των χωρών από τις διεθνείς αγορές»

Πέρα όμως από τον (καλοαναθρεμμένο) σαρκασμό των οικονομολόγων, αυτή τη στιγμή, από κοινού, μελέτες και στρατηγικές οικονομολόγων μαζί με σφαίρες δυνάμεων ασφαλείας, προσπαθούν να καθυποτάξουν στην καπιταλιστική ωμότητα και βαρβαρότητα εκατομμύρια προλετάριων σε Τυνησία και Αλγερία. Είμαστε και θα είμαστε στο πλευρό των εξεγερμένων. Έχουμε ανάγκη από την δική τους λύσσα για ζωή.

 

υγ: Ο «ημιδικτάτορας» της Τυνησίας Αμπντιν Μπεν Αλί χαρακτήρισε τους διαδηλωτές σε τηλεοπτικό διάγγελμά του «αλήτες κουκουλοφόρους που διαπράττουν ασυγχώρητες τρομοκρατικές ενέργειες, με την υποκίνηση ξένων δυνάμεων που δεν θέλουν το καλό της χώρας». Πόσο γνώριμη η ορολογία της εξουσίας, πόσο κοντινοί οι κώδικες τριτοκοσμικών δικτατόρων και καλογυαλισμένων πρωτοκοσμικών δημοκρατών…

 

Περισσότερη ενημέρωση στο:

 

http://gr.contrainfo.espiv.net/2011/01/08/tunez-partii/

 

http://gr.contrainfo.espiv.net/2011/01/12/tynisia-iii/