ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Το Σάββατο 22 Απρίλη στις 10.30 μ.μ. γείτονάς μας, μετανάστης από το Πακιστάν, δέχτηκε φασιστική δολοφονική επίθεση στην οδό Ταβουλάρη στο Ίλιον. Καθώς ο Χ. ανέβαινε την Ταβουλάρη επιστρέφοντας από τη δουλειά του, αυτοκίνητο με 4 φασίστες σταμάτησε δίπλα του. Οι 2 από αυτούς βγήκαν από το όχημα, τον χτύπησαν και τον έριξαν κάτω. Ο Χ. κατάφερε να ξεφύγει και τρέχοντας μπήκε στην πυλωτή πολυκατοικίας που στο ισόγειο έχει μαγαζί με τζαμαρία. Και οι 4 φασίστες μαζί τού επιτέθηκαν και πάλι και τον έριξαν πάνω στη τζαμαρία η οποία έπεσε ολόκληρη πάνω του, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό του κυρίως στο κεφάλι, αλλά και στα χέρια και πόδια. Οι φασίστες αποχώρησαν μόνο αφού τον είδαν κάτω και αιμόφυρτο. Ο Χ. κατάφερε να καλέσει φίλους του σε βοήθεια κι έτσι μεταφέρθηκε στο Θριάσιο με ταξί (λόγω της συνήθους απουσίας άμεσης ανταπόκρισης από τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ) και από εκεί λόγω της σοβαρότητας των τραυμάτων του στο Γενικό Κρατικό όπου και υποβλήθηκε σε πολύωρη επέμβαση.
Το παραπάνω γεγονός δεν έτυχε καμιάς δημοσιοποίησης, ούτε καν ενός μονόστηλου στις τοπικές εφημερίδες και αυτό καθόλου τυχαία. Φρόντισε γι αυτό το τοπικό αστυνομικό τμήμα. Οι μπάτσοι δεν ήρθαν ποτέ στον τόπο της επίθεσης όσο ο Χ. βρισκόταν πεσμένος κάτω, παρά τις επίμονες κλήσεις των φίλων του -ένας από τους οποίους μάλιστα πήγε αμέσως στο τμήμα, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στο σημείο της επίθεσης, και εξιστόρησε το γεγονός χωρίς όμως καμία ανταπόκριση. Προφανώς, οι φασιστόμπατσοι του Α.Τ. Ιλίου είχαν άλλα σχέδια. Πήγαν στην περιοχή πολύ αργότερα, όταν ο αιμόφυρτος μετανάστης δεν υπήρχε πια εκεί, ώστε να διαδώσουν άνετα το εξοργιστικό παραμύθι ότι έγινε διάρρηξη ενός μαγαζιού από έναν μετανάστη (το μαγαζί με την τζαμαρία) και ότι ο δράστης δυστυχώς διέφυγε -σενάριο απόλυτα σύμφωνο με την κυρίαρχη στερεοτυπική αναπαράσταση της φιγούρας του μετανάστη ως διαρρήκτη, εγκληματία, επικίνδυνου, άρα ανεπιθύμητου. Δεν μας εκπλήσσει καθόλου η στάση των μπάτσων του Α.Τ. Ιλίου, μιας που είναι γνωστό ως ένα ανάμεσα στα πολυάριθμα άλλα κολαστήρια για την "περιποίηση" μεταναστών που περιλαμβάνει από κλοπές σε κατ' οίκον "έρευνες", εξευτελισμούς, βασανισμούς, μέχρι δολοφονίες. Και δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί η δολοφονία του Λεωνίδα Καλτσά το 2007 στα κρατητήρια του ίδιου τμήματος, όπου μετά από πολύωρα βασανιστήρια τον εξώθησαν σε "αυτοκτονία".
Οι επιθέσεις των φασιστών δεν θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν χωρίς την κάλυψη της αστυνομίας. Η ιστορία αυτή επαναλαμβάνεται πάντα ίδια. Την είδαμε και στις πρόσφατες επιθέσεις στους μετανάστες εργάτες γης στον Ασπρόπυργο: η ελληνική αστυνομία συνέλαβε δύο από τους χτυπημένους μετανάστες, ώστε να μπορούν οι φασίστες ανενόχλητοι να ξανακάνουν τη "δουλειά" τους. Το είδαμε και στις επανειλημμένες επιθέσεις από πέρυσι το καλοκαίρι στο στρατόπεδο μεταναστών στη Χίο, όπου φασίστες με την κάλυψη των ΜΑΤ επιτίθενται σε μετανάστες και πυρπολούν τα καταλύματά τους. Φασίστες και μπάτσοι πάνε πάντα πακέτο και αυτό φαίνεται και από τα ψηλά ποσοστά της χ.α. στους εκλογικούς καταλόγους των σωμάτων ασφαλείας.
Για τους φασίστες και το ρόλο τους έχουν ειπωθεί πολλά. Είναι το δεκανίκι του κράτους και των αφεντικών. Το "όραμά" τους περιλαμβάνει πάντα τη διασφάλιση των συμφερόντων του κεφαλαίου -δεν είναι τυχαίο ότι η κύρια θεσμική τους εκπροσώπηση, η χ.α., στηρίζει ανοιχτά τους εφοπλιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες και τις τράπεζες-, τη στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας, τη συντριβή κάθε αντίστασης, διαφωνίας και διαφορετικότητας, την επιβολή σιγής νεκροταφείου. Υπάρχουν και δρουν για να διασπείρουν τον φόβο και να επιβάλλουν τη σιωπή και το μίσος. Επιτίθενται σε μετανάστες, αλλά και σε αγωνιζόμενους/ες, σε καταλήψεις, στέκια, χώρους αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης.
Προφανώς, η δράση των φασιστών δεν είναι αυτοφυές φαινόμενο. Ό,τι δεν μπορεί να κάνει η δημοκρατία με τα προσχήματά της το αναλαμβάνουν στα σκοτεινά οι τραμπούκικες φασιστικές ομάδες. Οι φασιστικές επιθέσεις σε μετανάστες, όπως αυτή στο γείτονά μας, τρέφονται από τα άλλοτε κατάφωρα και άλλοτε υπόρρητα κρατικά και μιντιακά ρατσιστικά δηλητήρια και το αναμάσημα του ρατσιστικού οχετού. Μια ευθεία γραμμή τις ενώνει με τις ίδιες τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές, είτε υπό αριστερή είτε υπό δεξιά διαχείριση, με τις όποιες παραλλαγές τους. Αυτές που οργανώνονται για να διαχειριστούν τους μετανάστες ως "εχθρούς", "εισβολείς", ως "περισσευούμενους πληθυσμούς", με φράχτες, στρατόπεδα-αποθήκες, κέντρα διαλογής ανθρώπων, "επαναπροωθήσεις", κλειστά σύνορα, πνιγμούς-δολοφονίες στον υγρό τάφο της Μεσογείου. Με τις πολιτικές αυτές απαξιώνεται ξανά και ξανά η ζωή των μεταναστών, μετριέται με αριθμούς και καταχωρείται ως ζωή στο όριο, ζωή χωρίς σημασία.
Επειδή όμως αυτή είναι η κυριαρχική αφήγηση για τους μετανάστες και επειδή την ιστορία τη γράφουμε εμείς οι από τα κάτω, δεν θα ανεχτούμε καμιά συγκάλυψη ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων -στις γειτονιές μας θα υπάρχει πάντα ο λόγος και οι φωνές των καταπιεσμένων. Επειδή οι ζωές των μεταναστών/στριών έχουν για εμάς ακριβώς την ίδια σημασία με τις ζωές των "ντόπιων", με τις δικές μας ζωές, επειδή αναγνωρίζουμε την κοινή ταξική μας θέση και ακυρώνουμε κάθε είδος κυρίαρχου διαχωρισμού, φυλετικού, εθνικού, έμφυλου, κ.α., θεωρούμε την υπόθεση της δολοφονικής επίθεσης στον Χ. ως δική μας υπόθεση. Στρέφουμε το μίσος και την οργή μας στο ίδιο το κράτος και τα αφεντικά, στους μηχανισμούς καταπίεσης και εκμετάλλευσης, στους ένστολους μπατσοφύλακές τους, στα ελληνόψυχα φασιστικά κατακάθια. Δεν νοείται καμιά απάθεια μπροστά στις κοινές μας υποθέσεις, καμιά αφελής ή βολική ανάθεση στους μπάτσους. Όταν ένας ή μία από εμάς χτυπιέται χρειάζεται να το αντιμετωπίσουμε από κοινού. Η σιωπή είναι συγκάλυψη. Γι αυτό είμαστε συνέχεια σε επαγρύπνηση και τσακίζουμε τους φασίστες όπου τους βρούμε. Καμία επίθεση δεν πρέπει να μένει αναπάντητη.
Η εξαφάνιση των φασιστών από το χάρτη και του δηλητηρίου τους από τις γειτονιές μας είναι υπόθεση όλων μας, όλων όσοι μένουμε εδώ, πηγαίνουμε στις δουλειές, στα σχολεία, κινούμαστε στους δρόμους και τις πλατείες. Οι γειτονιές μας είναι και θα παραμείνουν φιλόξενες στην αλληλεγγύη όσο παραμένουν τόποι αντίστασης στον επιβαλλόμενο κανιβαλισμό, τόποι συνάντησης των επιθυμιών μας, με όρους που από κοινού και αυτοοργανωμένα δημιουργούμε εμείς οι από τα κάτω. Να κάνουμε τις γειτονιές μας αφιλόξενες και εχθρικές σε κάθε καθεστωτικό κανίβαλο, καθαρές από φασίστες, τσακίζοντάς τους, όπως τους πρέπει.
ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΑΠΟ 'ΚΕΙ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΤΟΥΣ
[Για να κατεβάσετε το κείμενο σε αρχείο μορφής Pdf πατήστε εδώ]