Στις 2/4/15 το Ν.Π.Δ.Δ. Αθλητισμού και Πολιτισμού δήμου Ζωγράφου αποφασίζει τη μεταστέγαση του δημοτικού ωδείου στον κατειλημμένο χώρο της βίλας Ζωγράφου, με πρόσχημα το «άνοιγμα» του χώρου για τους κατοίκους του Ζωγράφου.
Μας είναι γνωστός ο ρόλος της λεγόμενης τοπικής αυτοδιοίκησης ως προς την εφαρμογή των κεντρικών πολιτικών. Οι άνθρωποι της δημοτικής αρχής είναι αυτοί που με πιο "ανθρώπινο" τρόπο υλοποιούν τις κυβερνητικές αποφάσεις και φροντίζουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Είναι οι ίδιοι που διευρύνουν και τσιμεντώνουν τους κοινωνικούς αυτοματισμούς στους "δημότες" τους, ώστε όλα να ρέουν σύμφωνα με τα κυρίαρχα πρότυπα. Και στις γειτονιές μας και παντού ο πιο "ανθρώπινος" τρόπος είναι η επέκταση της εμπορευματοποίησης, με τα καταστήματα και τα τραπεζοκαθίσματα σε πλατείες και πάρκα να γεμίζουν ασφυκτικά το χώρο, η λεγόμενη "καθαριότητα" που θα πει επιβολή μιας συγκεκριμένης αισθητικής αποστειρωμένων, ομοιόμορφων χώρων όπου μόνο τα διαφημιστικά και τα εμπορεύματα χωράνε και η εξαφάνιση κάθε τι που ξεφεύγει από τις κυρίαρχες κανονικότητες, η εξαφάνιση του συλλογικού, του αδιαμεσολάβητου, του από τα κάτω και για όλους/ες δημιουργημένου, του ελεύθερα προσβάσιμου.
Σε περιβάλλον "κρίσης", που το κοινωνικό πεδίο κατακλύζεται από τη φτώχεια και την εξαχρείωση (ανεργία, ανέχεια, κοινωνικός κανιβαλισμός, εμφάνιση και δράση φασιστών κτλ), αναδεικνύεται και ο ρόλος των νέων πολιτικών διαχειριστών. Διόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι οι συριζαίοι δήμαρχοι ασχολούνται δυναμικά με την πάταξη του «εσωτερικού εχθρού». Γιατί αυτό που συμβαίνει με τη βίλα Ζωγράφου δεν είναι μοναδικό φαινόμενο. Και στη Νέα Φιλαδέλφεια προτεραιότητα της δημοτικής αρχής ήταν να κατεδαφιστεί η κατάληψη Στρούγκα και να βρεθεί άλλος χώρος να στεγαστεί. Όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έτσι και αυτή του Σύριζα στοχοποιεί τις καταλήψεις, γνωρίζοντας πολύ καλά πως αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για κοινωνική χειραφέτηση.
Ωστόσο, πέρα από την καταστολή των καταλήψεων, οι παρεμβάσεις των συριζαίων φροντίζουν να επιμελούνται πάντα και το κομμάτι της αισθητικής των πραγμάτων. Καταρχάς, πρωταρχικό μέλημά τους αποτελεί η αποκατάσταση στην κοινωνική συνείδηση των θεσμών - στην περίπτωση της τοπικής αυτοδιοίκησης, η ανάδειξη μιας δημοτικής αρχής που φροντίζει πραγματικά τους πολίτες της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Μπαρουτάδικο στο Αιγάλεω, όπου χρόνια τώρα ο συριζαίος δήμαρχος σκίζει τα ιμάτιά του (με τη βοήθεια τελευταία και των ΜΑΤ), για να συρρικνωθεί ο ελεύθερα προσβάσιμος χώρος του άλσους φτιάχνοντας έναν βρεφονηπιακό σταθμό εντός του για "τον λαό του Αιγάλεω" όπως λέει. Σαν να μην υπάρχουν άλλοι χώροι για να γίνει αυτό. Με βασικό εργαλείο τους σε όλες τις περιπτώσεις το "κοινό καλό", πλασάρουν τις δημόσιες υπηρεσίες τους (ωδείο, βρεφονηπιακό σταθμό, δημοτικό καφενείο) σαν υπηρεσίες για όλες και όλους. Ξεχνάνε βεβαίως να επισημάνουν ότι σε αυτές, πάντα, λίγοι έχουν πρόσβαση, καθώς είναι κατεξοχήν υπηρεσίες φτιαγμένες να αναπαράγουν τους κυρίαρχους διαχωρισμούς και αποκλεισμούς (χρήματος, χρώματος δέρματος, χώρας προέλευσης κλπ).
Στην περίπτωση της βίλας Ζωγράφου, αντί για τους «παραδοσιακούς» τρόπους καταστολής (ΜΑΤ, βίαιες εκκενώσεις κτλ), βγαίνει μπροστά το «κοινωνικό» προσωπείο του Σύριζα. Σε μια απόπειρα να περιθωριοποιηθούν οι καταληψίες, τους καταλογίζεται ότι είναι «μη συνεργάσιμοι» και ότι κρατούν το χώρο «κλειστό» και αποκλείουν τους κατοίκους. Πρόκειται για σκόπιμη διαστρέβλωση των ανοιχτών χαρακτηριστικών του εγχειρήματος που εδώ και 4 χρόνια στεγάζει δομές, όπως μαθήματα αυτομόρφωσης φωτογραφίας, σχεδίου, ξένων γλωσσών κ.ά., διοργανώνει προβολές ταινιών, συμμετέχει στους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες στην περιοχή (περίπτωση του Gamato Ζωγράφου) και συμβάλλει μέσα από τις πολιτικές του δράσεις στην ανάδειξη ριζοσπαστικών προταγμάτων, της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Η αντιπρόταση περί «ανοιχτού» (ωστόσο επί πληρωμή) ωδείου εκ μέρους της δημοτικής αρχής, επιχειρεί να αποσπάσει την κοινωνική συναίνεση προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την καταστολή των καταλήψεων και κατ’ επέκταση όλων των αγωνιζόμενων κομματιών που αρνούνται να αφομοιωθούν από τους αριστερούς διαχειριστές του κράτους έκτακτης ανάγκης.
Ο Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου, στέκεται έμπρακτα ενάντια στην εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων, κόντρα στις λογικές της ανάπτυξης που στόχο έχουν πάντα το κέρδος και την επέκταση των περιφράξεων και των αποκλεισμών. Έχοντας αποκτήσει κοινωνικά ριζώματα στην περιοχή και έχοντας συσπειρώσει γύρω του πλήθος κόσμου από τις γύρω γειτονιές έχει δημιουργήσει μια κοινότητα αγώνα εχθρική απέναντι στις διαμεσολαβήσεις, την ανάθεση, τον κοινωνικό έλεγχο, την καπιταλιστική μηχανή. Αυτός είναι και ο λόγος που έχει μπει στο στόχαστρο της τοπικής εξουσίας. Γιατί η εκάστοτε εξουσία γνωρίζει καλά ότι τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, είναι χώροι πολιτικών διεργασιών ενάντια στο υπάρχον σύστημα εκμετάλλευσης, δύσκολα αφομοιώσιμοι, εχθρικοί σε κάθε λογική «διαχείρισης».
Η επίθεση στη βίλα Ζωγράφου είναι επίθεση στον κόσμο του αγώνα και από τον κόσμο του αγώνα θα λάβει τις κατάλληλες απαντήσεις. Δεν μπορούμε παρά να είμαστε αλληλέγγυοι-ες, σε κάθε ελεύθερο χώρο όπου η εξουσία, το κέρδος και η εκμετάλλευση δεν ρυθμίζουν τις κοινωνικές σχέσεις. Σε κάθε κοινότητα αγώνα που διεκδικεί τον κλεμμένο χώρο και χρόνο στη βάση της αλληλεγγύης, της ισότητας, της συντροφικότητας.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΛΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ
26/6/2015,
Θερσίτης