ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ με τον εργοδοτικό τσαμπουκά, τα ελαστικά ωράρια, τη ζωή-λάστιχο!
Το Σάββατο 25/6 και το Σάββατο 2/7, οι εργοδότες του εμπορίου ξαναχτυπούν! Αυτή την φορά, σε Ίλιον και Μαρούσι, επιχειρούν και πάλι να οργανώσουν τις άθλιες εμπορικές φιέστες με την ονομασία «Λευκή Νύχτα» επιβάλλοντας με τον τσαμπουκά την άνευ ορίων παράταση ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων! Και αν στις προηγούμενες «λευκές νύχτες» σ’ άλλες περιοχές (πχ. Γλυφάδα) τα καταστήματα έμειναν ανοιχτά ως τις 12 το βράδυ, τώρα στο Ίλιον, ο δήμαρχος Ζενέτος μαζί με μια δράκα εμπόρων στο κέντρο της πόλης διαφημίζουν ανερυθρίαστα την άνευ ορίων λειτουργία των καταστημάτων μέχρι τα ξημερώματα της επόμενης μέρας! Επιπλέον, όλοι αυτοί που κόπτονται για τη δήθεν «τόνωση της τοπικής αγοράς» είναι οι ίδιοι που επιβάλλουν ωράρια-λάστιχο σε εκατοντάδες εργαζόμενους στο εμπόριο και βάζουν χέρι στα εργασιακά δικαιώματα και τον ελεύθερο χρόνο μας. Τρανταχτό παράδειγμα ο δήμαρχος Αμαρουσίου Πατούλης ο οποίος έχει βάλει πλάτη για τη νομιμοποίηση του αυθαίρετου Mall στο Μαρούσι λειτουργώντας ως το μακρύ χέρι του Λάτση και της Lamda Development! Ουσιαστικά, πίσω από τις αγαθές προθέσεις και τα όμορφα λόγια όλων αυτών βρίσκονται οι business και τα κέρδη των μικρών και μεγάλων εργοδοτών του εμπορίου (και όχι μόνο…).
Να μην τους χαρίσουμε καμία νύχτα, καμία Κυριακή!
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι περίφημες λευκές ή κόκκινες νύχτες των εργοδοτών του εμπορίου ανά την Ελλάδα πάνε χέρι-χέρι με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Αν πριν 2 χρόνια οι «Λευκές Νύχτες» παρουσιάστηκαν ως «εξαιρέσεις», έχουμε την πείρα ως εργαζόμενοι να αντιληφθούμε ότι «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»! Το ίδιο συνέβη και πριν χρόνια με την ελαστικοποίηση του ωραρίου, το ίδιο συμβαίνει και τώρα με την μεθοδευμένη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας μέσα από την εφαρμογή των «8 εργάσιμων Κυριακών», το ίδιο κάνουν και με τις «Λευκές Νύχτες» παραχωρώντας στους εργοδότες και τους δημάρχους το δικαίωμα να οργανώνουν κατά το δοκούν τέτοιες φιέστες. Ακόμα και απέναντι στις τυπικές υποχρεώσεις των εργοδοτών (άρα και δικαιώματα των εργαζομένων) να πληρώνουν την κυριακάτικη εργασία με 75% προσαύξηση και επιπλέον ρεπό μέσα στην εβδομάδα και τις «λευκές νύχτες» με 105% προσαύξηση στο μεροκάματο (άραγε ποιοι και πόσοι εργοδότες το τηρούν;), εμείς απαντάμε χωρίς περιστροφές ότι ο ελεύθερος χρόνος, τα δικαιώματά και η συλλογική μας αξιοπρέπεια δεν έχουν αντάλλαγμα και δεν εξαγοράζονται.
Ας τελειώνουμε γρήγορα με τα παραμυθάκια
Για εμάς, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στο χώρο του εμπορίου, όλα αυτά τα εμπορικά events των εργοδοτών δεν έχουν καθόλου πλάκα, δεν περιέχουν κανένα ενδιαφέρον και κανένα όφελος. Αντίθετα, αποτελούν την συνέχεια στο αδιάκοπο ποδοπάτημα των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας μας: λουκέτα και απολύσεις, μισθοί πείνας, απλήρωτη εργασία για πολλούς μήνες, ελαστικά ωράρια και απλήρωτες υπερωρίες, δουλειά ακόμα και τις Κυριακές, εργοδοτική τρομοκρατία, ατομικές συμβάσεις. Ό,τι όνομα κι αν δώσουν στα εμπορικά events τους, όσο κι αν θέλουν να εκμεταλλευτούν εμπορικά μια σειρά «γιορτών» (τα βράδια του καλοκαιριού, τα Χριστούγεννα, τον Αγ.Βαλεντίνο…), όπως κι αν φαντασιώνονται τα βράδια μας, δεν πρόκειται να παραχωρήσουμε τα δικαιώματα και τον ελεύθερο χρόνο μας στα χέρια των εργοδοτών για τα να κάνουν ότι θέλουν.
Η φαντασία των εργοδοτών (μαζί με την καφρίλα τους...) δεν έχουν όρια.
Οι εργοδότες του εμπορίου αγκαλιά με τους δημάρχους οργανώνουν τέτοιου είδους φιέστες χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Αντίθετα, στήνουν ανενόχλητοι μια σειρά «πολιτιστικών δρωμένων» σε πλατείες των γειτονιών ενώ παράλληλα, προωθούν την άνευ όρων παράδοση των δημοσίων χώρων και της δημόσιας ζωής των κατοίκων των πόλεων στον πολιτισμό του εμπορεύματος και του κέρδους: ιδιωτικοποιήσεις, εισιτήρια και αντίτιμα παντού, λευκές νύχτες και εμπορικές φιέστες με κάθε αφορμή. Ειδικότερα μέσα από τις «λευκές νύχτες», οι δήμαρχοι και οι τοπικοί εμπορικοί σύλλογοι παρά τα όσα διατείνονται, ουσιαστικά προωθούν και καλλιεργούν το καταναλωτικό θράσος και την ανθρωποφαγία του σύγχρονου homo consumus. Συμβάλλουν δηλαδή καθοριστικά σε διαφημιστικές καμπάνιες στις οποίες γίνεσαι βασιλιάς και μάγκας καταναλώνοντας, ενώ φροντίζουν να ξεχάσεις με τι όρους δουλεύεις και ζεις. Και εμείς, οι εργαζόμενοι στο εμπόριο, λουζόμαστε καθημερινά τις χυδαίες και απαξιωτικές συμπεριφορές των πελατών που έχουν καταπιεί αμάσητα όλη αυτήν την χυδαία κουλτούρα του καταναλωτισμού. Και ας γίνει γνωστό ότι αυτές οι πρωτοβουλίες των εργοδοτών είναι εξόφθαλμα παράνομες, χωρίς καν να ζητείται η έκδοση ειδικής άδειας από την Περιφέρεια και, προφανώς, χωρίς να δηλώνονται στην επιθεώρηση εργασίας οι υπερωρίες των συναδέλφων. Σε όλες τις περιπτώσεις, παρά την παρανομία των εργοδοτών και την συμπαιγνία των υπεύθυνων κρατικών αρχών (ΣΕΠΕ, Περιφέρεια), αποδείχτηκε ότι μόνο η οργάνωση και η αντίσταση των ίδιων των εργαζομένων μπορεί να αποφέρει σημαντικές νίκες.
Δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια!
Ο αγώνας ενάντια στις λευκές νύχτες και τον μεσαίωνα που στήνουν τα αφεντικά στις πλάτες μας συνεχίζεται και έχει ήδη μικρές αλλά σημαντικές νίκες! Ήδη, τον περασμένο Φλεβάρη μαζί με τα σωματεία, τις συνελεύσεις και τις συλλογικότητες που απαρτίζουν το «Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια» καταφέραμε με τις κινητοποιήσεις μας να μπλοκάρουμε την περίφημη «Λευκή Νύχτα» στη Νέα Σμύρνη κάνοντας ένα ουσιαστικό βήμα για την κατάργησή τους. Επιπλέον, την Κυριακή 8 Μάη, ημέρα προκηρυγμένης γενικής απεργίας, καταφέραμε με τις δικές μας δυνάμεις να μπλοκάρουμε την λειτουργία όλων των καταστημάτων κατά μήκος του εμπορικού στολιδιού της Ερμού, δίνοντας άλλο ένα δυναμικό μήνυμα υπεράσπισης της κυριακάτικης αργίας και των εργατικών συμφερόντων ευρύτερα.
– Καλούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες ν’ αντισταθούν στην εφαρμογή των «Λευκών Νυχτών» και σε κάθε εργοδοτικό τσαμπουκά που μας επιβάλλει με το έτσι-θέλω τις ορέξεις του. Να καταγγείλουν ανοιχτά αυτές τις μεθοδεύσεις στους κατοίκους του Μαρουσίου και του Ιλίου (και όχι μόνο) ζητώντας την έμπρακτη συμπαράσταση τους. Να προτείνουμε ανοιχτά σε όλους/όλες να απέχουν από τέτοιου είδους events. Nα σκεφτούν ως εργάτες, και όχι ως πελάτες.
– Καλούμε τα κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία του εμπορίου να πάρουν ενεργητικές πρωτοβουλίες για την ακύρωση και το μπλοκάρισμα τέτοιων μεθοδεύσεων.
– Καλούμε σωματεία, συνελεύσεις, συλλογικότητες που δρουν σε Ίλιον, Μαρούσι αλλά και κάθε γειτονιά ν’ αντισταθούν στο τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων και την εφαρμογή του εργασιακού μεσαίωνα. Να ενισχύσουν με τις πρωτοβουλίες τους την ταξική αλληλεγγύη μέσα στους κόλπους των εργαζομένων και των ανέργων.
Να τελειώνουμε με την μοιρολατρία και τον φόβο!
Ως συνάντηση εργαζομένων στο χώρο του εμπορίου, κάνουμε το αυτονόητο: σπάμε την απομόνωση και τη μοιρολατρία αναζητώντας συλλογικές απαντήσεις στα συλλογικά μας προβλήματα. Αντί να βλέπουμε γύρω μας νέους ή παλιούς συναδέλφους να αγνοούν ή να παραδίδουν στην εργοδοσία τα αυτονόητα δικαιώματά τους, επιχειρούμε να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας: να οργανώσουμε και να συντονίσουμε τις δυνάμεις μας στους χώρους δουλειάς μας, να διευρύνουμε τις κατακτήσεις των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς, ν’ αντισταθούμε στις αυθαιρεσίες των εργοδοτών, να υπερασπιστούμε τους απολυμένους συναδέλφους μας.
Μέσα από αυτά τα μικρά αποφασιστικά βήματα, προσπαθούμε να συντονιστούμε σε κάθε γειτονιά, σε κάθε αλυσίδα, σε κάθε μαγαζί και να διευρύνουμε την άμεση επικοινωνία μας, την αλληλοστήριξή μας, τις συλλογικές μας πρωτοβουλίες. Οι μόνοι που μπορούμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, να διεκδικήσουμε όσα μας κλέβουν και όσα δικαιούμαστε, να ακυρώσουμε κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία, είμαστε εμείς οι ίδιοι, μέσα στους χώρους εργασίας μας. Μέσα από ορατές ή αόρατες επιτροπές εργαζομένων, μέσα από εργατικές συλλογικότητες, μέσα από τα σωματεία μας.
[ Αναδημοσίευση από Ορθοστασία (εργαζόμενοι/ες στο εμπόριο) ]