ΑΘΗΝΑ:
[Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης (Αθήνα)]
ΓΙΑΝΝΕΝΑ:
[Αναδημοσίευση από Ξυπόλητο Τάγμα (Γιάννενα)]
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:
[Αναδημοσίευση από Κατάληψη Terra Incognita (Θεσσαλονίκη)]
ΧΑΝΙΑ:
[Αναδημοσίευση από Κατάληψη Rosa Nera (Χανιά)]
ΠΑΤΡΑ:
[Αναδημοσίευση από τον Αυτοδιαχειριζόμενο χώρο ΑΝΑΤόΠΙΑ (Πάτρα)]
ΚΑΡΔΙΤΣΑ - ΤΡΙΚΑΛΑ:
Στις 13 και 14 Νοεμβρίου 2015 πραγματοποιήθηκε αντιμιλιταριστικό 2ήμερο στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Καρδίτσας απο την Αναρχική/αντιεξουσιαστική ομάδα Καπνισμένο Τσουκάλι (Τρίκαλα) και με βάση το επερχόμενο στρατοδικείο του συντρόφου Χ,Ρίτσιου στις 24/11/2015 στο Ρουφ, αναπτύχθηκε με συζήτηση το πρόταγμα της Ολικής Άρνησης Στράτευσης. Αρχικά στις 13/11 αναπτύχθηκε το ενδιαφέρον θέμα: «ο ελληνικός μιλιταρισμός στην εποχή του Σύριζα» απο το Ξυπόλητο Τάγμα (Γιάννινα) και εν συνεχεία υπήρξε συντροφική κουζίνα. Στις 14/11 12:00 έγινε μικροφωνική παρέμβαση αλληλεγγύης στην Κεντρική πλατεία Καρδίτσας με μοίρασμα κειμένων αλληλεγγύης προς τον σύνροφο Χ.Ρίτσιο.Στις 18:00 στο χώρο του στεκιού αναπτύχθηκε απο συντρόφους της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης (Αθήνα) το σοβαρότατο ζήτημα της στρατιωτικοαστυνομικής διαχείρισης των πληθυσμών / το παράδειγμα των προσφύγων. Το 2ήμερο τελείωσε με μπάρ οικονομικής ενίσχυσης για τα έξοδα της δίκης του συντρόφου. Στις 19/11/2015 έγινε στην πλατεία Ρήγα Φεραίου (Τρίκαλα) η τελευταία μικροφωνική παρέμβαση αλληλεγγύης προς τον σύντροφο.
Ακολουθούν το κείμενο που μοιράστηκε στις 2 μικροφωνικές καθώς και κάποιες φωτογραφίες.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΡΙΤΣΙΟ ΧΑΡΗ
Που δικάζεται την Τρίτη 24 Νοέμβρη του 2015 για την πολιτική του επιλογή να αρνηθεί την στρατιωτική θητεία.
Τα τελευταία 5 χρόνια έχει επιβληθεί στις πλάτες όλων των καταπιεσμένων κατοίκων του ελλαδικού χώρου μια από τις χειρότερες κυριαρχικές επιβολές που εφαρμόζει το κράτος εκτάκτου ανάγκης, με την ολοφάνερη ανατροπή όλων των κοινωνικών, θεσμικών και λειτουργικών δεδομένων της μεταπολιτευτικής κρατικής οργάνωσης και την εφαρμογή καινούργιων και σκληρότερων όρων επιβίωσης για όλους.
Όροι που επιβλήθηκαν από τους τεχνοκράτες του Δ.Ν.Τ. και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και με πολύ άνεση εφάρμοσαν έως και σήμερα οι ντόπιοι χρεωκοπημένοι εξουσιαστές (είτε είναι αριστεροί είτε είναι δεξιοί) με τα πολιτικά επιτελεία τους και τα οικονομικά λόμπι τους. Κράτος και κεφάλαιο με τον ωμό εκβιασμό τους απέσπασαν την κοινωνική συναίνεση και δεν δίστασαν με την ανελέητη επίθεσή τους να προκαλέσουν μέχρι και τον θάνατο.
Βίαιη μείωση μισθών και συντάξεων, λουκέτο σε 600.000 επιχειρήσεις, ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι, 6.000 αυτοκτονίες, τέσσερα στα δέκα παιδιά υποσιτίζονται, 450.000 νοικοκυριά με κομμένο ρεύμα.
Κοινωνικός οικονομικός στραγγαλισμός με την φορομπηχτική πολιτική τους, εργασιακή σκλαβιά και απολύσεις με όρους φτώχιας, δανειζόμενοι εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, κατάρρευση βασικού μισθού, ισοπέδωση της όποιας πρόνοιας και συστήματος υγείας, κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων, είναι η οδυνηρή πραγματικότητα που μας επέβαλε το Σαμαροβενιζελικό λόμπι τα πρώτα 4 χρόνια του μνημονίου. Ενώ ήρθε και η λεγόμενη αριστερά (πιο μνημονιακή απ΄όλους) να επιβάλλει επιπλέον χειρότερους όρους λεηλασίας για λογαριασμό των δανειστών τους.
Από την άλλη το μεγάλο τραπεζικό, εφοπλιστικό, επικοινωνιακό, κατασκευαστικό και θρησκευτικό κεφάλαιο, παραμένει αλώβητο με τα κέρδη του να εκτινάσσονται στα ύψη, ενώ το πολιτικό τους προσωπικό εναρμονισμένο με τα νέα ήθη καταστολής ανάδειξε το φασιστικό του προσωπείο με την στρατικοποίηση της αστυνομίας και την αστυνομικοποίηση του στρατού.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον αστυνομικό μηχανισμό καταστολής, ο οποίος την περίοδο 2010-2013, έδρασε με στρατιωτικού τύπου σχηματισμό ενάντια σε εκατοντάδες χιλιάδες εξεγερμένους διαδηλωτές, ενώ την ίδια περίοδο ο στρατός με την άσκηση Καλλίμαχος προετοιμαζότανε να επέμβει στις ταξικές συγκρούσεις, όπως ακριβώς έγινε σε Αίγυπτο, Τουρκία, Λίβανο, Συρία, Ταϋλάνδη, λατινική Αμερική κ.α.
Να θυμίσουμε ότι ο ελληνικός στρατός έχει εμπειρία δράσης σε αστικά πεδία μιας και από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, με τον τερματισμό των αιματηρών συγκρούσεων στο Γιουγκοσλαβικό χώρο, έπαιξε τον ρόλο του σεκιούριτι σε όλες τις ελληνικές επιχειρήσεις, που επέβαλλαν στους βομβαρδισμένους κατοίκους, τους δικούς τους όρους εκμετάλλευσης και δουλείας, έχοντας και ένα ρόλο αστυνομικού κατασταλτικού μηχανισμού.
Και φυσικά η δράση του δεν τέλειωσε εκεί, αφού το 2002 συμμετέχει ως κατοχικό εκστρατευτικό σώμα στο Αφγανιστάν, το 2003 έπαιξε το βοηθητικό ρόλο στην διευκόλυνση της προώθησης των αμερικανικών στρατευμάτων προς το Ιράκ, το 2004 φύλαξε τους ολυμπιακούς αγώνες της μίζας και της ρεμούλας, για λογαριασμό των ντόπιων και ξένων αφεντικών. Ενώ τα τελευταία 5 χρόνια, στα χρόνια της λεγόμενης κρίσης, το υπουργείο Άμυνας λαμβάνοντας το μεγαλύτερο επιτρεπτό μερίδιο του κρατικού κορβανά (ύψους 5,1δις ευρώ- ενώ για την υγεία 10 εκατομμυρίων κατοίκων δίνουν μόνο 700 εκατ. Ευρώ) συμμετείχε στον πόλεμο ενάντια στο καθεστώς Καντάφι στην Λιβύη (2012), στην επέμβαση στην Κεντροαφρικανική δημοκρατία (2014), στην καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στην θαλάσσια περιοχή βορειοδυτικά του Ρεθύμνου (καλοκαίρι 2014).
Όσο αφορά την λεγόμενη «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» τους, αυτή συστρατεύτηκε δυναμικά με τις επιταγές των πολιτικών προϊσταμένων της και κατέστειλε δικαστικά τους κοινωνικούς αγώνες, κρίνοντας παράνομες τις απεργίες και επιβάλλοντας επιστρατεύσεις σε όσους δεν υποχωρούν. Ενώ όσοι συλλαμβάνονται, είτε φυλακίζονται είτε μπαίνουν σε καθεστώς οικονομικού εκβιασμού, πληρώνοντας μεγάλες εγγυήσεις για την απελευθέρωσή τους. Για όσους βέβαια, θεωρηθούν επικίνδυνοι για την εθνική ασφάλεια, θα οδηγηθούν στις φυλακές υψίστης ασφαλείας στο Δομοκό και ας υποστηρίζει το αριστερό υπουργείο δικαιοσύνης ότι τις κατάργησε.
Στα πλαίσια αυτά ο στρατός και ο στρατιωτικός δικαστικός μηχανισμός ενέτειναν την οικονομική και δικαστική καταστολή ενάντια στους ολικούς αρνητές στράτευσης, με έκδοση ενταλμάτων σύλληψης με την αυτόφωρη διαδικασία, με την επιβολή οικονομικών προστίμου ύψους 6000€, με απαγόρευση εξόδου από την χώρα και με επανειλημμένες ενοχλήσεις σε σπίτια.
Το στρατοδικείο του ολικού αρνητή στράτευσης Χάρη Ρίτσιου στις 24 Νοεμβρίου 2015, είναι κομμάτι της στρατιωτικής καταστολής και άρρηκτα συνδεδεμένο με την οδυνηρή πραγματικότητα της καταστολής των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας. Είναι μια ακόμα απόδειξη του αντιανθρώπινου ρόλου των στρατιωτικών αρχών που εναρμονίζεται με την αντικοινωνική δράση του κράτους.
Ενός ρόλου που έχει να κάνει με την διαμόρφωση των υπηκόων σε πειθήνιους και άβολους δούλους για να υπηρετούν «τους από πάνω» και που επιφυλάσσει άγριες διώξεις για όσους γυρνάνε δημόσια την πλάτη τους στην θητεία. Βέβαια όσοι επιλέγουν την θητεία, έρχονται αντιμέτωποι με μια διαρκή απάνθρωπη διαδικασία καθημερινού χτυπήματος της προσωπικότητας τους, του υποβιβασμού της αξιοπρέπειας τους και της καταστολής της συνείδησης τους, μετατρέποντάς τους σε ανδρείκελα.
Η αλληλεγγύη είναι η αιχμή του δόρατος των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, η μόνη συνθήκη που προκαλεί ρήγμα στην κρατική και στρατοκρατική επίθεση, το μόνο ικανό όπλο να ανατρέψει και να εμποδίσει την επέλαση κράτους και κεφαλαίου που με την χρήση του μιλιταρισμού επιβάλουν την κοινωνική σιωπή και διασφαλίζουν τα συμφέροντα τους.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΚΡΑΤΕΣ!
24/11/2015, 08:30, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ/ΡΟΥΦ
Αναρχική - Αντιεξουσιαστική ομάδα Καπνισμένο Τσουκάλι.
[Αναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Indymedia]