Ζούμε σε εποχές ταραχών. Φορτισμένες με μία συγκρουσιακότητα που έρχεται να διαψεύσει μια για πάντα τα κηρύγματα περί του τέλους της ιστορίας και της επίλυσης των κοινωνικών αντιθέσεων. Οι ταραχές αυτές, που ξεσπούν τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο είναι απότοκα τόσο των ίδιων των κοινωνικών συγκρούσεων που δεν έπαψαν ποτέ να υφίστανται και για την ακρίβεια οξύνονται σε περιβάλλον κρίσης, όσο και αποτελέσματα της μετάβασης του καπιταλισμού σε ένα επόμενο στάδιο ολοκληρωτισμού. Βέβαια το πως εκδηλώνονται οι ταραχές αυτές και τι προοπτικές ανοίγουν σε κάθε περίπτωση είναι άμεση συνάρτηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και ιστορικών αναφορών σε κάθε κατάσταση.
Η περίπτωση της Ουκρανίας, παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον, μιας και συμπυκνώνει νοήματα και πρακτικές της αντεπαναστατικής πολιτικής της κυριαρχίας σε μία περιοχή με αρκετά ιδιόμορφα χαρακτηριστικά. Οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί μεταξύ Η.Π.Α – Ρωσίας, ο ρόλος της Ε.Ε, η πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας από τους ναζί και η στήριξη τους από τη δύση αλλά και η προετοιμασία για την «οικονομική αναδιάρθρωση» της χώρας είναι κάποιες από της προεκτάσεις του ουκρανικού ζητήματος που χρειάζεται να εξετάσουμε για να κατανοήσουμε την κίνηση του νεοφιλελευθερισμού με ολοκληρωτικές όψεις που αναδύεται σε παγκόσμια κλίμακα, ενάντια στο κόσμο των από κάτω .
Συζήτηση σχετικά με τις εξελίξεις στην Ουκρανία,
Παρασκευή 28/3 στις 7 μ.μ. στον Θερσίτη