Για την σφαγή στην Άγκυρα, με δάκρυα και οργή
- Details
- Category: Διεθνή Νέα
- Published: Tuesday, 13 October 2015 13:58
Αν έβρεχε δάκρυα
Όταν σκοτώνουμε τις καθαρές καρδιές
Αν έβρεχε δάκρυα
Όταν χανόμαστε κάτω απ’ τα τείχη
Σ’ ολόκληρη τη γη
Θα γίνονταν κατακλυσμός
Από τα δάκρυα τα πικρά
Των δικαστών και των ενόχων
Αν έβρεχε δάκρυα
Κάθε φορά που ο θάνατος
Κραδαίνοντας τα όπλα του
Σκίζει τα σκηνικά
Σ’ ολόκληρη τη γη
Δε θα ’μενε πια τίποτα
Παρά τα δάκρυα τα πικρά
Του πένθους και της φρίκης.
Boris Vian
Το Σάββατο 10 Οκτώβρη, αριστερές οργανώσεις, σωματεία και κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν διοργανώσει στην Άγκυρα, συγκέντρωση και πορεία με αίτημα να σταματήσει η σφαγή των κούρδων από το τουρκικό κράτος, που εξαπολύει κατ’ αυτών δολοφονικές επιθέσεις τις τελευταίες εβδομάδες. Την ώρα της συγκέντρωσης, δύο μεγάλες εκρήξεις σκόρπισαν το θάνατο ανάμεσα στους διαδηλωτές –τουλάχιστον 97 νεκροί και πολλοί περισσότεροι τραυματίες είναι ο θλιβερός απολογισμός.
Και ενώ η τουρκική κυβέρνηση σπεύδει να δηλώσει ότι πρόκειται για «τρομοκρατική επίθεση» (και αδιαφοροποίητα κατηγορεί τον ISIS όσο και το PKK και την επαναστατική αριστερά), η διαπίστωση ότι το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ. Είναι σαφές σε όλους ότι ο μόνος που επωφελείται από την κίνηση αυτή είναι το ίδιο το τουρκικό κράτος, που στέλνει μήνυμα ότι όποιος τολμήσει να εναντιωθεί στις μεθοδεύσεις του για επιρροή στην μέση ανατολή θα το πληρώσει ακριβά. Τα κοινωνικά αντανακλαστικά στην Τουρκία, θα σάρκαζαν ειρωνικά –αν δεν πενθούσαν βαριά από το χτύπημα- την προσπάθεια από την πλευρά του κράτους να απεκδυθεί των ευθυνών του και της βαθιάς ιστορικής του σχέσης με κάθε είδους «εκτροπές».
Οι φωνές που εναντιώνονται στο απολυταρχικό καθεστώς του Ερντογάν όλο και πληθαίνουν. Από την ταξίμ ως τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που ακολούθησαν την πρωτοφανή αυτή σφαγή διαδηλωτών, η αποφασιστικότητα και η απελευθερωτική οργή των αντιστεκόμενων, των από τα κάτω, δημιουργεί αναχώματα στη δολοφονική βία των κυβερνώντων. Όταν το αύριο ξημερώνει αβέβαιο, μόνη απάντηση η αλληλεγγύη μας.
