Ξημερώματα Κυριακής στις 2 π.μ. μεταφέρθηκα από την εξωτερική φρουρά της φυλακής στο νοσοκομείο Άγ. Παύλος λόγω υπογλυκαιμικού σοκ. Οι γιατροί εκεί διέγνωσαν την αναγκαιότητα της μεταφοράς μου σε εξωτερικό νοσοκομείο.
Επέστρεψα στη φυλακή και το πρωί της Κυριακής μετά την επίσκεψη των γιατρών Σ. Σακκά και Ο. Κοσμοπούλου, οι γιατροί της φυλακής συνέταξαν επειγόντως παραπεμπτικό νοσηλείας μου.
Το μεσημέρι μεταφέρθηκα στο Γενικό Κρατικό Νικαίας.
Κατά την εισαγωγή μου αρνήθηκα να μου χορηγήσουν οποιονδήποτε άλλον ορό εκτός από ορό με νερό και αλάτι εξ’ αιτίας της έντονης υπότασης που παρουσίασα και ανησύχησε τους γιατρούς. Σήμερα Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου αφαίρεσα και αυτόν τον ορό νερού και αλατιού.
Την ίδια ώρα που χιλιάδες άνθρωποι παίρνουν το δρόμο για τη δουλειά τους, χιλιάδες βιώνουν τα αδιέξοδα της οικονομικής τυραννίας, χιλιάδες μαθητές, φοιτητές πηγαίνουν στις σχολές και τα σχολεία τους και η ζωή κυλάει όπως πάντα, συνεχίζω την απεργία πείνας ενάντια στον βελούδινο φασισμό της δημοκρατίας που φυλακίζει ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή είναι συγγενείς πολιτικών κρατουμένων, μόνο και μόνο επειδή αντιστέκονται στο φόβο, στην καταπίεση και στην εκμετάλλευση.
Η αίτηση αποφυλάκισής μου έχει ήδη κατατεθεί εδώ και είκοσι μέρες στο δικαστικό συμβούλιο που θα κρίνει πόσο κοστολογεί την αξία της ανθρώπινης ζωής απέναντι σε πλαστές κατηγορίες που εξυπηρετούν τα σχέδια και τα συμφέροντα της εξουσίας.
Η κλεψύδρα του χρόνου έχει ήδη αρχίσει να τρέχει…
Ένα σύστημα που αναγκάζει ανθρώπους να βάζουν τη ζωή τους μέσω της απεργίας πείνας, ως ενέχυρο για την ελευθερία τους είναι καταδικασμένο να καταρρεύσει…
Ο αγώνας συνεχίζεται…
Εύη Στατήρη
15η μέρα απεργίας πείνας
Γενικό Κρατικό Νικαίας Θάλαμος κρατουμένων
[Αναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Indymedia]