Για την στοχοποίηση συντρόφων σχετικά με τις υποθέσεις Μαρφίν-Ιανού (Απρίλης 2012)
- Details
- Category: Κεντρικά Νέα
- Published: Saturday, 31 March 2012 17:48
Τις τελευταίες μέρες, τρεις σύντροφοι από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο ενημερώθηκαν πως στο πρόσωπό τους ασκήθηκαν διώξεις για τα τραγικά περιστατικά που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της μεγάλης απεργιακής συγκέντρωσης της 5ης Μάη και τις υποθέσεις Μαρφίν-Ιανού. Πρόκειται για την αναθέρμανση της κατασταλτικής στρατηγικής των διωκτικών μηχανισμών σε μια περίοδο ιδιαιτέρως "ευαίσθητη" για σύσσωμο το πολιτικό σύστημα (εκλογές, νέα δανειακή σύμβαση, νέο πακέτο αντικοινωνικών μέτρων), σε μια περίοδο που απαιτείται άμβλυνση (δια ροπάλου) των κοινωνικών αντιστάσεων και επιβολή ενός καθεστώτος δημοκρατικής αστυνομικής κατοχής και κοινωνικής σιωπής. Οι τρεις σύντροφοι βρέθηκαν στο στόχαστρο των κρατικών μεθοδεύσεων για τις υποθέσεις Μαρφίν-Ιανού από τις 29 Απρίλη του 2011 όταν και -με κινηματογραφικό τρόπο- απήχθησαν από τα σπίτια τους και οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ για να τους γνωστοποιηθεί πως ανακρίνονται ως ύποπτοι για την υπόθεση.
Απέναντι στις αστυνομικές και δημοσιογραφικές επιχειρήσεις καταστολής του αναρχικού κι αντιεξουσιαστικού χώρου, απέναντι στον ιδεολογικό πόλεμο που εξαπολύει η δημοκρατία με αφορμή τη επερχόμενη συμπλήρωση δύο χρόνων από την μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση της 5ης Μάη 2010 και το τραγικό περιστατικό που τη συνόδευσε, απέναντι στις μεθοδεύσεις των διωκτικών και εισαγγελικών αρχών προς το πρόσωπο των 3 συντρόφων, να αντιτάξουμε τις συλλογικές απαντήσεις και την αλληλεγγύη.
Παλαιότερες δημοσιεύσεις-ανακοινώσεις του Θερσίτη αλλά και άλλων συλλογικών εγχειρημάτων από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά σχετικά με την 5η Μάη:
Θα ξανασυναντηθούμε με δάκρυα μόνο από τα δακρυγόνα
Κείμενο του Ν.Λ. σχετικά με τη στοχοποίησή του για τα γεγονότα της 5ης Μάη
Τις μέρες αυτές -διόλου τυχαία ενόψει της συμπλήρωσης 2 χρόνων από τον τραγικό θάνατο των 3 εργαζομένων στη Μαρφίν- ανακινείται πάλι από τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές η αστήρικτη και άδικη δίωξή μου-καθώς και άλλων δυο αναρχικών συντρόφων- σχετικά με τα γεγονότα της πορείας της 5ης Μάη.
Την Παρασκευή 29/4/11, μετά από οργανωμένη επιχείρηση της ασφάλειας, οδηγήθηκα στη ΓΑΔΑ, χωρίς να μου γνωστοποιήσουν το λόγο της προσαγωγής μου. Μετά από δυο ώρες πραγματοποιήθηκε έρευνα στο σπίτι μου παρουσία εισαγγελέα, ενώ η περιοχή είχε κατακλυστεί από δεκάδες αστυνομικούς και δημοσιογράφους. Το συναίσθημα της οργής διαδέχτηκε αυτό της έκπληξης μόλις πληροφορήθηκα ότι η προσαγωγή μου αφορούσε τα γεγονότα της 5ης Μάη 2010. Η κορύφωση της πολύχρονης στοχοποίησής μου από την αστυνομία και τα «παπαγαλάκια» της είχε μόλις φτάσει. Από την επόμενη κιόλας μέρα δημοσιεύματα στο Βήμα και Τα Νέα, από τους ασφαλιτοδημοσιογράφους Λαμπρόπουλο και Νεσφυγέ - Βραδέλη αντίστοιχα, με φωτογράφιζαν ως τον αρχηγό της ομάδας που επιτέθηκε στο βιβλιοπωλείο Ιανός.
Οι αστυνομικοπολιτικοί εγκέφαλοι που μετά από έρευνες 2 ετών επιλέγουν συνειδητά να με εμπλέξουν σε αυτή την υπόθεση -επιδιώκοντας τη σπίλωση και την διαπόμπευσή μου- γνωρίζουν πολύ καλά έχοντας εξετάσει 90 κάμερες και 70 αυτόπτες μάρτυρες ότι δεν πήρα μέρος σε καμία επίθεση στον Ιανό. Η συνεπής και δυναμική παρουσία μου όλα αυτά τα χρόνια στους κοινωνικούς αγώνες φαίνεται ότι ενοχλεί, γι’ αυτό και χρόνια τώρα είμαι στο στόχαστρο της ασφάλειας. Άλλωστε από τις 5.5.2005, με κείμενο μου στην Ελευθεροτυπία, είχα καταγγείλει τη στενή μου παρακολούθηση από την ασφάλεια και την απόπειρά τους να με ρίξουν εν κινήσει από τη μηχανή. Έκτοτε έχω βρεθεί στο ίδιο έργο θεατής, άλλοτε με το να βρίσκομαι υπό διαρκή παρακολούθηση, άλλοτε με το να «φωτογραφίζομαι» από τους πληρωμένους κονδυλοφόρους της ασφάλειας για ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι και άλλοτε με προσαγωγές-απαγωγές, όπως στις 25.10.2010 πριν την έναρξη της μεγάλης αντικατασταλτικής διαδήλωσης, στις 28.10.2011 πριν την παρέλαση στην περιοχή του Χολαργού και στις 12.2.2012 πριν την μεγαλειώδη διαδήλωση ενάντια στο Μνημόνιο 2, οπότε αφού δεν κατάφεραν να απαγάγουν εμένα, απήγαγαν τη σύντροφο μου Α.Κ., την οποία και κράτησαν στη ΓΑΔΑ ως τις 22.30 το βράδυ.
Φυσικά και πήρα μέρος στη διαδήλωση της 5ης Μάη. Φυσικά και ένωσα τη φωνή μου και τις δυνάμεις μου με τους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που πορεύτηκαν με οργή προς τη βουλή. Φυσικά και από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζω να συμμετέχω σε όλους τους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες. Από τις διαδηλώσεις ενάντια στα συνεχόμενα αντικοινωνικά μέτρα και τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης σε φυλακισμένους αγωνιστές, μέχρι τους αγώνες στις γειτονιές ως μέλος της Λαϊκής Συνέλευσης Χολαργού Παπάγου.
Το ερώτημα που γεννιέται είναι γιατί γίνονται όλα αυτά στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και που αποσκοπούν. Όλα αυτά λοιπόν διαδραματίζονται σε μια περίοδο που το κεφάλαιο και οι υπηρέτες του επιχειρούν μια επίθεση άνευ προηγουμένου στους καταπιεσμένους. Εργατικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αιματηρούς αγώνες καταργήθηκαν. Οι άνεργοι ξεπερνούν πλέον το 1.000.000. Η αφαίμαξη με κάθε τρόπο των εργαζομένων και η τρομοκράτησή τους για να ενδώσουν στους εκβιασμούς των αφεντικών είναι πλέον η ωμή πραγματικότητα. Η αντίσταση όμως αναπτύσσεται, δυναμώνει και ενώνει μέρα με τη μέρα τους εκμεταλλευόμενους. Αυτό είναι που προσπαθεί να ανακόψει το κράτος, χρησιμοποιώντας όλο το φάσμα των κατασταλτικών μεθόδων. Ξύλο, δακρυγόνα, επιχειρήσεις σκούπα, παρακολουθήσεις, δημοσίευση φωτογραφιών διαδηλωτών και συλλήψεις στο σωρό.
Δεν έχω καμία σχέση με ό,τι πάει να μου προσάψει η κρατική ασφάλεια. Δεν θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να έχω οποιαδήποτε σχέση με ενέργειες που θα μπορούσαν να σπιλώσουν και να πάνε πίσω τον πολιτικό μου χώρο και γενικότερα το κίνημα, πόσο μάλλον ενέργειες που στρέφονται ενάντια σε εργαζόμενους. Οι κρατικές μεθοδεύσεις δεν θα ανακόψουν τις κοινωνικές αντιστάσεις ενάντια στη σύγχρονη χούντα, δεν θα τρομοκρατήσουν τον αγωνιζόμενο λαό. Απαιτώ να σταματήσει η δίωξή μου, καθώς και των άλλων δύο αναρχικών συντρόφων που διώκονται για την ίδια υπόθεση.
N.Λ. 27-3-2012
Κείμενο του Γ.Π. σχετικά με τη στοχοποίησή του για τα γεγονότα της 5ης Μάη
Σκευωρία ?! Μία λέξη δεν αρκεί...
Η Ασφάλεια κατασκευάζει ένα γράμμα που στη συνέχεια ταχυδρομεί στον εαυτό της· σ’ αυτό ο “ανώνυμος πληροφοριοδότης” όχι μόνο κατονομάζει έμενα και άλλους δύο συντρόφους, αλλά δίνει επιπλέον τους αριθμούς των κινητών μας και τις διευθύνσεις μας! Με βάση αυτό το γράμμα ασκούνται διώξεις, και προσαγόμαστε στις 29 Απριλίου 2011 .
Όμως το θέατρο είναι πολύ άσχημα στημένο. Παρά τις εισβολές στα σπίτια μας, και την διαπόμπευση, οι ίδιες οι φωτογραφίες και οι αντιφάσεις της δικογραφίας, λειτουργούν εξευτελιστικά για τους διωκτικούς μηχανισμούς. Στην απελπισία τους από την ένδεια των κατασκευασμένων στοιχείων, οι ανακριτικές αρχές παγώνουν για ένα χρόνο την υπόθεση, ενώ τα ΜΜΕ ανακοινώνουν εμφατικά ότι η έρευνα επικεντρώνεται σε διαφορετικά πρόσωπα, εκεί που για 48 ώρες θριαμβολογούσαν στην πλάτη μας.
Ένα χρόνο μετά, καθώς “όλως τυχαίως” συμπληρώνονται 2χρόνια από τα γεγονότα της 5ης Μάη, η υπόθεση αναθερμαίνεται, επαναφέροντας την στοχοποίηση στα πρόσωπα.
Το παραπάνω δεν μπορεί να ερμηνευτεί ανεξάρτητα από την ευρύτερη συγκυρία.
Τα τελευταία 3 χρόνια βίαιης υποβάθμισης του βιωτικού επιπέδου, συμπαρέσυραν μαζί τους μεγάλο μέρος από τις κοινωνικές αυταπάτες που νοηματοδότησαν τις δύο τελευταίες δεκαετίες.
Απέναντι στο θρυμματισμένο κοινωνικό συμβόλαιο, η κρατική μηχανή οχυρώνεται τόσο με υλικούς όσο και με ιδεολογικούς όρους.
Απέναντι λοιπόν στους χιλιάδες μουδιασμένους “υπήκοους” που πλέον ψηλαφούν την συλλογική αντίσταση, που σε μέρες όπως η 12η Φλεβάρη αψηφούν τις κρατικές απαγορεύσεις, δεν αρκούν ούτε οι χιλιάδες των μπάτσων, ούτε οι κατασταλτικοί εξοπλισμοί εκατομμυρίων.
Κάπως έτσι η 5η Μάη τείνει να μετατραπεί σε μια ζοφερή επέτειο του καθεστώτος. Το κράτος αγκαζέ με media και διανοούμενους, επιδιώκει να επανακαταλάβει το μονοπώλιο της βίας, χρεώνοντας την κοινωνική αντιβία με το βάρος 3 νεκρών.
Το μήνυμα είναι σαφές. Κάθε διαδηλωτής σε δυναμική πορεία, είναι ένας εν δυνάμει δολοφόνος, απλά και μόνο γιατί υπήρξε στον δρόμο.
Και η στοχοποίηση των τριών μας, το προχωράει ένα βήμα παρακάτω. Στοχοποιεί παράλληλα το αναρχικό κίνημα, ακριβώς για την διαχρονική του επιλογή να στέκεται στο πλάι των κοινωνικόταξικών αγώνων, χωρίς να δίνει πιστοποιητικά αστικής νομιμοφροσύνης, προτάσσοντας την ολική ρήξη με το καθεστώς και δρώντας παράλληλα προς αυτή την κατεύθυνση. Το στοχοποιεί γιατί ιδιαίτερα στο σήμερα, η απαξίωση της πολιτικής, και των λογικών ανάθεσης και διαμεσολάβησης, βάζει τα αναρχικά προτάγματα στα χείλη και τις δράσεις χιλιάδων, βάζει τους αναρχικούς συμμέτοχους σε ένα ευρύ φάσμα αγώνων, που ξεπερνά τα παραδοσιακά στεγανά.
Και είναι η θέση μας μες τους αγώνες, που ωθεί το κράτος να επιτεθεί στοχοποιώντας μας.
Οι παρακολουθήσεις κάτω από τα σπίτια μας, οι προληπτικές προσαγωγές, τα τηλέφωνα που βουίζουν, τα μιντιακά μυθεύματα εις βάρος μας, δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτά που με μεγαλύτερη ή μικρότερη ένταση βιώνουν εκατοντάδες σύντροφοι.
Είναι όμως πάνω από όλα εικόνες από το μέλλον χιλιάδων άλλων αγωνιζόμενων, που καθώς ο κύκλος της καταστολής διευρύνεται, θα βρεθούν στο στόχαστρο ανεξαρτήτως μιας συνεκτικής ή μη πολιτικής ταυτότητας.
Απέναντι στο μέλλον που μας επιφυλάσσεται, αν κάτι μπορεί να δώσει μια όποια απάντηση, δεν είναι μια “ισχυρή” και “εύστοχη” θέση που αρνείται να μπεί στο παιχνίδι της διαλεκτικής, κλεισμένη στην βεβαιότητα της, αλλά η ίδια η αποδοχή της πολυμορφίας των αντιστάσεων, των πολλών πιθανών θέσεων και απαντήσεων που διασταυρώνονται. Οφείλουμε πάνω από όλα στους εαυτούς μας, να διαρρήξουμε τους διαχωρισμούς που κατακερματίζουν τους αγωνιζόμενους και να αντεπιτεθούμε !
Ούτε βήμα πίσω απέναντι στην κρατική σκευωρία !
Γ.Π. 26/3/2012
Κείμενο του Θ.Σ. σχετικά με τη στοχοποίησή του για τα γεγονότα της 5ης Μάη
Στις 29/04/2011και ενώ έβγαινα από το σπίτι μου το πρωί, ένας άντρας με πλησίασε τρέχοντας και ύστερα άλλος ένας που φορούσε την κουκούλα από την μπλούζα του μαζί με μια γυναίκα με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά της και βάζοντάς με στο πεζοδρόμιο του δρόμου όρθιο με την πλάτη προς το πρόσωπό τους, προσπάθησαν να με καθησυχάσουν λέγοντας μου ότι δε θα μου κάνουν τίποτα, ότι είναι από την ασφάλεια (δείχνοντας μόνο ένας την αστυνομική του ταυτότητα) και να τους ακολουθήσω με το αυτοκίνητο που ήρθε μετά από 5 λεπτά, στον 6ο όροφο της Γ.Α.Δ.Α. για κάποια υπόθεση που θα κρατήσει λίγο χρόνο. Πήραν το κινητό μου τηλέφωνο από νωρίς και ενεργοποιημένο, προσωπικά μου έγγραφα, και την τσάντα πλάτης που είχα μαζί μου.
Στον 6ο όροφο της ασφάλειας που με πήγαν, με έβαλαν να καθίσω απομονωμένος με χειροπέδες πισθάγκωνα σε απόσταση 5 μέτρων από τον τοίχο. Άνοιξαν την τσάντα μου ψάχνοντας λεπτομερώς μπροστά μου και μου έκαναν σωματικό έλεγχο. Παρέμεινα εκεί για αρκετές ώρες και μου γνωστοποιήθηκε από κάποιον Υποδιευθυντή του 2ου τμήματος Κρατικής Ασφάλειας, (λογικά το τμήμα αυτό ήταν υπεύθυνο για την παραμονή μου εκεί) ότι έχω προσαχθεί “για κάποια επεισόδια” και ότι πρέπει να περιμένω.
Αφού πέρασαν περίπου 4 ώρες μου είπαν πως πρέπει να γίνει έρευνα στο σπίτι μου, με παρουσία δικιά μου και ενός εισαγγελέα, η οποία και έγινε ενώ παρέμενα στο διάστημα αυτό με χειροπέδες πισθάγκωνα. Από την έρευνα κυρίως στο δωμάτιό μου αλλά και του συγκάτοικού μου κατάσχεσαν μια κεντρική μονάδα υπολογιστή, μία βιντεοκάμερα, ένα καπέλο τζόκεϊ και κάποια ρούχα δικά μου, δίνοντας αρκετή σημασία σε βιβλία και έντυπα πολίτικου περιεχομένου, και προσωπικές σημειώσεις.
Στη συνέχεια αφού με γύρισαν πίσω στην Ασφάλεια και στον ίδιο όροφο μου είπαν να τους ακολουθήσω άγνωστο για που ακριβώς, καταλήγοντας τελικά στον 11ο όροφο (Αντιτρομοκρατική), χωρίς να μου εξηγήσουν το λόγο. Από μόνος μου κατάφερα να ακούσω από τα λεγόμενά τους για κάποια “αναγνώριση”. Εκεί με πήγαν σε κάποιο ειδικά διαμορφωμένο χώρο – δωμάτιο που ήταν χώρος αναγνώρισης από “μάρτυρες”.
Μου είπαν να σταθώ εκεί όρθιος με κάποιον της Ασφάλειας δίπλα μου πρώτα, και ύστερα να σταθώ μόνος μου, γυρίζοντας το πρόσωπό μου προφίλ δεξιά – αριστερά. Μπήκε κάποιος ανώτερος της Ασφάλειας, μου έδωσε το καπέλο που είχαν κατασχέσει από το σπίτι μου και μου είπαν να το φορέσω και μάλιστα με διάφορους τρόπους! Όλο αυτό το διάστημα άκουγα ομιλίες από τον εξωτερικό χώρο του δωματίου και κάποιους να έχουν φτάσει στον όροφο που πιθανώς να ήταν “μάρτυρες” που είχαν έρθει να αναγνωρίσουν το πρόσωπό μου.
Αφού τελείωσε η διαδικασία αυτή, με κατέβασαν στον προηγούμενο όροφο λέγοντάς μου ξανά να καθίσω στην ίδια θέση όπου παρέμεινα τις περισσότερες ώρες, με τον ίδιο τρόπο, αυτή τη φορά χωρίς χειροπέδες και το βλέμμα πάντα προς τον τοίχο. Στις συνεχείς ερωτήσεις μου προς τους προϊσταμένους σχετικά με την επικοινωνία με κάποιον συγγενή μου ή με δικηγόρο, οι απαντήσεις ήταν αρνητικές ή μου έλεγαν πως αργότερα θα μπορέσω να επικοινωνήσω.
Ύστερα από 10 ώρες παραμονής στο συγκεκριμένο χώρο, μου ανακοίνωσαν πως σε 10 λεπτά μπορώ να φύγω, αφού μου έδωσαν μία κλήση για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης στις 05/05/2011 που όλως τυχαίως συνέπιπτε με την ημερομηνία της μεγάλης αντιμνημονιακής πορείας και των τραγικών συμβάντων στην τράπεζα Marfin όπου τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους πριν από ένα χρόνο. Η κλήση είναι από τον εισαγγελέα Πλημ/κων Αθηνών και αφορά την παράβαση 7 άρθρων του ποινικού κώδικα, εξ' αυτών και κακουργήματα.
Την ίδια μέρα είχαν γίνει άλλες 4 προσαγωγές συντρόφων στην Ασφάλεια και έρευνες στα σπίτια τους. Τέσσερις από τους προσαχθέντες λάβαμε κλήση για προκαταρκτική εξέταση σχετικά με τα γεγονότα της 5ης Μαΐου 2010 στην απεργιακή πορεία. Δεν είναι τυχαίο που μας καλούν όλους τους προσαχθέντες στις 5 και 6 Μαΐου στην Ασφάλεια. Φαντάζομαι ότι θέλουν να φτιάξουν κλίμα τρόμο-υστερίας από Μ.Μ.Ε. και Γ.Α.Δ.Α. για άλλη μία φορά. Άλλη μια φορά κατατρεγμός και συκοφάντηση ανθρώπων που κινούνται πολιτικά στον Αναρχικό-Αντιεξουσιαστικό χώρο, όπως έκαναν την ίδια μέρα των προσαγωγών τα Μ.Μ.Ε. που μιλούσαν για συλλήψεις και ενόχους του εμπρησμού της Τράπεζας Marfin.
Φυσικά δε θα μπορούσα να συμμετέχω σε κάτι τέτοιο. Η αξιοπρέπειά μου σαν άνθρωπος, αλλά και σαν πολιτικό ον δεν μου επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Πιστεύω στην ανατροπή του συστήματος, αλλά όχι στην χρήση βίας σαν αυτοσκοπό. Πιστεύω σε μια Ταξική Πάλη δούλων προς αφεντικά, σε μια άλλη κοινωνία, Ελεύθερη, Αταξική, Αντιεξουσιαστική και Αυτοοργανωμένη που έχει αποκοπεί από κάθε έννοια σκλαβιάς, εκμετάλλευσης, καταπίεσης. Για αυτό και η κλήτευσή μου από τους “κυρίους” Ανακριτικούς υπαλλήλους της Ασφάλειας σχετικά με τα γεγονότα στην περσινή απεργία του Μαΐου, έχει σκοπό την στοχοποίηση συγκεκριμένου χώρου και ατόμων και ο λόγος της είναι πολιτικός. Τους ενοχλεί και θέλουν να καταστείλουν πολιτικές κινήσεις και αντιστεκόμενες φωνές που αγωνίζονται για μια Ελεύθερη Κοινωνία.
ΔΕ ΘΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΘΟΥΜΕ, ΔΕ ΘΑ ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Μ.Μ.Ε. Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ
Ο προσαχθείς Θ.Σ., 29/04/2011
