Μια αντιφασιστική μηχανοκίνητη πορεία στο κέντρο της Αθήνας το βράδυ της Κυριακής 30 Σεπτεμβρίου, βρέθηκε στο στόχαστρο της αστυνομίας και χτυπήθηκε βάναυσα, με αποτέλεσμα 15 άτομα που συμμετείχαν σ’ αυτή να συλληφθούν, κι αφότου υπέστησαν βασανιστήρια στη Γ.Α.Δ.Α., διώχθηκαν ποινικά σε βαθμό κακουργήματος.
Το κράτος και οι μηχανισμοί καταστολής, απέναντι στον κίνδυνο μιας κατάστασης που υπονομεύει συθέμελα τις συστημικές επιλογές, επιλέγουν να επιτεθούν στα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας και τους αγωνιζόμενους. Όλους αυτούς, που στέκονται απέναντι στη βαρβαρότητα και τις ενδελεχείς προσπάθειες "μιζεροποίησης", αποξένωσης, εξατομίκευσης και δημιουργίας κανιβαλικού κλίματος στην τάξη των «από κάτω». Όλους αυτούς, που έρχονται σε ρήξη και ευθεία σύγκρουση με ολόκληρο τον πολιτισμό της εξουσίας και προτάσσουν ένα κόσμο ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης, δίχως ηγέτες κι αρχηγούς, δίχως διακρίσεις και πλαστούς διαχωρισμούς, μακριά από τις λογικές του χρήματος και τη διαμεσολάβηση των ίδιων των ζωών τους. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που το κράτος επέλεξε να επιτεθεί σε μια αντιφασιστική μοτοπορεία, μιας και θιγόταν άμεσα ένα κομμάτι της μηχανής του, αυτό του εκφασισμού της κοινωνίας και των ίδιων των φασιστικών υποκειμένων.
Ως απάντηση στην καταστολή της μοτοπορείας της 30ης Σεπτέμβρη αλλά και στα βασανιστήρια και τις διώξεις των 15 συλληφθέντων, την Πέμπτη 15 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε μοτοπορεία αλληλεγγύης στο κέντρο της Αθήνας με τη συμμετοχή 300 και πλέον δικάβαλων μηχανών.
Η συνέχιση και η ενδυνάμωση του αγώνα ενάντια στον εκφασισμό της κοινωνίας, την κρίση τους και τα τάγματα ασφαλείας τους είναι ταυτόχρονα και κομμάτι των συλλογικών-κοινωνικών απαντήσεων στην καταστολή της μοτοπορείας της 30ης Σεπτέμβρη.
Ενάντια στον ρατσισμό, τα πογκρόμ, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τις επιχειρήσεις σκούπα του «Ξένιου Ζευς», τις ολοένα σκληρότερες (θεσμικά) και αιματηρότερες (στρατιωτικά) αντι-μεταναστευτικές πολιτικές, τη «λογική» των «περισσευούμενων πληθυσμών»…
Ενάντια στον επιχειρούμενο κοινωνικό εκφασισμό, τον εθνικισμό, τα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου που εφορμούν πάντοτε με την κάλυψη και τη συνδρομή της αστυνομίας…
Ενάντια στις αστυνομικές/εισαγγελικές/δικαστικές κρατικές συμμορίες, καταστολής, βασανισμού, δίωξης, καταδίκης, φυλάκισης, των αγωνιζόμενων ανθρώπων…
Ενάντια στην κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα που ερημώνει κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής και επιτίθεται σε όσους δε σκύβουν το κεφάλι αλλά ορθώνουν το ανάστημα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας…
…η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, τα μέτωπα αγώνα θα δυναμώνουν μέρα με τη μέρα.
Παλιότερο κείμενο του Θερσίτη σχετικά με την καταστολή των ημερών μας.
Μαρτυρία συντρόφισσας σχετικά με τη σύλληψη και τα βασανιστήρια των 15.
Η δικηγόρος Μαρίνα Δ. για την υπόθεση των 15 διωκόμενων αντιφασιστών.
