Πρόσφατα ανακοινώθηκε μέσω δημοσιευμάτων η άμεση κατασκευή μεγάλου αριθμού υπαίθριων χώρων προσωρινής “φιλοξενίας” κατά τα λεγόμενα των αρχών (κρατικών, δημοτικών) ως ένα ακόμη επεισόδιο της λογιστικής- στρατιωτικής διαχείρισης του μεταναστευτικoύ ζητήματος. Πρόκειται για χώρους όπου θα στοιβαχθούν χιλιάδες άνθρωποι που ξεριζώθηκαν βίαια από τις εστίες τους σε Ασία και Αφρική λόγω πολέμων αλλά και της επεκτατικής πολιτικής της Δύσης (κάποιοι/ες πνίγηκαν στη διαδρομή) και μετακινούνται για εύρεση κατάλληλου μέρους ώστε να επιβιώσουν και να τύχουν μιας καλύτερης ζωής.

Στην ελληνική επικράτεια, τους τελευταίους μήνες η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διαχειρίζεται τις πολυάριθμες αφίξεις μεταναστών/στριών ευθυγραμμισμένα με την πολιτική της ευρωπαϊκής ένωσης. Σε ένα διαρκές καθεστώς έκτακτης ανάγκης, το ελληνικό κράτος στο προηγούμενο διάστημα προπαγάνδιζε τη φιλανθρωπία -συμψηφίζοντάς τη μάλιστα με την αλληλεγγύη- σε όλα τα μ.μ.ε., μέσω θεσμικών δομών και Μ.Κ.Ο, υποδεικνύοντας στους μετανάστες τη συνέχεια της διαδρομής τους. Ταυτόχρονα, καλλιεργούσε συστηματικά την εικόνα του Σύρου πρόσφυγα ως “μορφωμένου”, “καθαρού”, “ευυπόληπτου”, που χρήζει ιδιαίτερης μεταχείρισης, στοχοποιώντας τον Αφγανό, Νιγηριανό, Μαροκινό κ.α. ως «παράνομο» μετανάστη, ως “φτωχό” και “αμόρφωτο” διαμορφώνοντας τους όρους για περαιτέρω αποκλεισμό, καταστολή, εκμετάλλευση ή εξόντωση των προσφύγων και μεταναστών “χωρίς χαρτιά”. Παράλληλα, προετοίμαζε τα hot spots, κέντρα καταγραφής-διαλογής προσφύγων/μεταναστών στα συνοριακά νησιά, όπου επιλέγεται ποιοι αξίζει να ζήσουν, σε απόλυτη αντιστοίχιση με τη «διαλογή απορριμμάτων στην πηγή» των συστημάτων διαχείρισης-ανακύκλωσης σκουπιδιών.

Ο πολύτιμος χρόνος που χρειαζόταν η Ε.Ε για την χάραξη της αντιμεταναστευτικής πολιτικής έχει παρθεί και οι κατευθύνσεις της δεν είναι άλλες από αυτές των κλειστών συνόρων, των βίαιων επαναπροωθήσεων, της εμπλοκής του ΝΑΤΟ με απεμπολισμούς πλοιαρίων, που για άλλη μια φορά αναμένεται να δολοφονήσουν άμαχους πληθυσμούς προς «γνώση και συμμόρφωση» για όποιον/όποια επιχειρήσει να περάσει στα ελληνικά χωρικά ύδατα, καθώς και τη συγκέντρωση των χιλιάδων εγκλωβισμένων στην ελληνική επικράτεια σε σύγχρονα στρατόπεδα στοίβαξης ανθρώπινων ζωών.

Ένα τέτοιο στρατόπεδο άρχισε να ετοιμάζεται και στις περιοχές μας, νοτιοανατολικά του πάρκου τρίτση τη Δευτέρα 29/2, στην περιοχή του γηπέδου του δήμου ιλίου. Ξαναλέμε ότι τα κέντρα φιλοξενίας τους δεν έχουν καμία σχέση με την αλληλεγγύη, αφού δεν είναι τίποτα άλλο από στρατόπεδα-αποθήκες ανθρώπων, που τους διαχειρίζονται με τρόπο που να μην είναι ορατοί και διασαλεύουν την εύθραυστη κανονικότητα, και που δεν υπάρχει η δυνατότητα να συναντηθούμε ποτέ μαζί τους. Σε έναν τόπο όπου δεν ορίζεται από κανένα νομικό πλαίσιο, εύπλαστο σε προσαρμογές, ανάλογα με τις συνθήκες που διαδραματίζονται έξω από αυτόν, και που φυλάσσεται από αστυνομία και στρατό έτοιμους προς εκτέλεση των αντίστοιχων εντολών. Είναι οι χώροι όπου οι άνθρωποι τοποθετούνται χωρίς καμία δυνατότητα επιλογής, αναμένοντας τις αποφάσεις για την συνέχεια και τον τρόπο ζωής τους από τα πάνω. Είναι τόποι εξαίρεσης, που εν μια νυκτί μπορεί να γίνουν, από ανοιχτά φυλασσόμενοι, στεγανοποιημένοι και φυλακές για τους αόρατους/ες αυτής της κοινωνίας. Είναι οι χώροι που καμιά αλληλεγγύη δεν μπορεί να δεχτεί την ύπαρξή τους.

Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η ενεργοποίηση των συντηρητικών αντανακλαστικών της κοινωνίας μέσω της καλλιέργειας ενός εθνικού-πατριωτικού λόγου που οικοδομήθηκε και συνεχίζει να οικοδομείται και από την παρούσα κυβέρνηση με τόση φροντίδα, κατασκευάζοντας κοινωνική συνοχή βασισμένη σε εθνικές αφηγήσεις. Μια τακτική που έχει λειάνει το έδαφος για την επανεμφάνιση ρατσιστικών μορφωμάτων. Είτε με την μορφή καταστηματαρχών που έχουν πληγεί, είτε με την μορφή επιτροπών κατοίκων , είτε με την φανερή παρουσία της χρυσής αυγής είναι βέβαιο πως τα κάθε είδους φασιστικά κατακάθια παραμονεύουν να διεισδύσουν στο κοινωνικό πεδίο μιλώντας για υποβάθμιση των περιοχών τους. Η υποβάθμιση όμως έχει άλλο όνομα: είναι τα τραπεζοκαθίσματα που καταλαμβάνουν τις πλατείες και τα άλση, είναι το πάρκο τρίτση που μαραζώνει μαζί με τα φυτά και τα ζώα του, εξαιτίας της μικροπολιτικής τοπικών και κρατικών αρχόντων, οι μπάτσοι και ο στρατός που πλέον κυκλοφορεί εντός του.

Απέναντι σε πλαστούς διαχωρισμούς (νόμιμοι- παράνομοι μετανάστες) που ορίζουν το ποιες ζωές αξίζει να βιωθούν και ποιες όχι, στεκόμαστε αλληλέγγυα προς όλους/ες όσοι/ες συνιστούν τις υποτελείς τάξεις. Απέναντι στο σύστημα που γεννά φτώχεια και θάνατο στεκόμαστε αμετακίνητα εχθρικά, οξύνοντας τις πρακτικές που ρηγματώνουν τα θεμέλια αυτού του πολιτισμού. Για έναν κόσμο ανεξούσιο και ελεύθερο, χωρίς χαρτιά, σύνορα, πατρίδες, θρησκείες, εκμετάλλευση.

 

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ ΦΡΑΧΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΣΕ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΜΑΤΑ

(Το πρωί της Τρίτης 1/3, κι ενώ τα οχήματα του στρατού βρίσκονταν στο ίδιο σημείο του πάρκου με σκοπό να συνεχίσουν τις εργασίες, πήραν εντολή να αποχωρήσουν -όπως και έγινε λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι. Τα δημοσιεύματα του αστικού τύπου, για εμπλοκή του δημάρχου ιλίου Ζενέτου, ο οποίος ωστόσο δεν ήξερε-δεν γνώριζε, ή για προσωρινή αναβολή προς εξέταση του εδάφους από μηχανικούς, είναι κάτι παραπάνω από θολά και μόνο εφησυχασμό δεν μπορεί να προκαλούν.)

 

[Αναδημοσίευση από το blog του Αγρού]