Για την πορεία ενάντια στο φόβο και την καταστολή στο Ίλιον (30/1/2014)
- Details
- Category: Τοπικά Νέα
- Published: Friday, 31 January 2014 01:03
Η σημερινή πορεία στο Ίλιον, δεν ήταν παρά ένα πρώτο, άμεσο και συλλογικό δείγμα γραφής σχετικά με τον τερματισμό της υπομονής μας προς τις κρατικές και κατασταλτικές μεθοδεύσεις που εκδηλώνονται τον τελευταίο καιρό απέναντι σε αγωνιστές, με πρόσχημα την εύρεση του Χ. Ξηρού αλλά και την επιβολή της "ευνομίας". Η σημερινή πορεία ήταν ένα μήνυμα προς κάθε θιασώτη του κοινωνικού εκφοβισμού κι εκφασισμού πως τα σώματά μας αλλά και οι συνειδήσεις μας δεν είναι και ούτε θα γίνουν εργαλείο στα κατασταλτικά κι επικοινωνιακά τους παιχνίδια. Ήταν μια χειροπιαστή απάντηση στην εισβολή που δέχτηκαν οι γειτονιές μας από τον αστυνομικό στρατό της δημοκρατίας και στη στοχοποίηση του συντρόφου μας. Ήταν όμως και μια ευθεία δήλωση προθέσεων για το που είναι διατεθειμένοι να φτάσουν οι αντιστεκόμενοι στο βαθμό που το επιλέξουν. Θα σηκώσουμε τις γειτονιές μας στο πόδι και έχουμε κάθε λόγο να το κάνουμε απέναντι στην κρατική προκλητικότητα κι αυθάδεια...
Δεν ήταν ότι πορευτήκαμε απλά στις γειτονιές αυτές με τον ξεχωριστό, συλλογικό και αυτοοργανωτικό μας τρόπο. Δεν είναι ότι αυτορυθμίσαμε τη ροή της καθημερινότητας στη γειτονιά μας παράλληλα με την πορεία μας δίχως να έχουμε ανάγκη από αρχές και ειδικούς. Εξάλλου, όλοι αυτοί, οι προστάτες του πολίτη, είχαν κάθε λόγο να παραμείνουν μακριά μας καθ' όλη τη διάρκεια της συγκέντρωσης και της πορείας σήμερα στο Ίλιον. Είναι που κατά τη διάρκεια όλων αυτών των...συλλογικών κεκτημένων της αντίστασης, για άλλη μια φορά, ήταν πολλοί εκείνοι οι φίλοι/γνωστοί/γείτονες που μας σκούντηξαν την πλάτη, μας άπλωσαν το χέρι, μας μίλησαν -ξανά- για τον καθημερινό τους ζόφο, μας ρώτησαν για τον Γιάννη, μας έδωσαν ό,τι τους ζητήσαμε για να ολοκληρώσουμε την σημερινή αγωνιστική πρωτοβουλία μας στη γειτονιά, πορεύτηκαν μαζί μας. Και το ξέρουμε ότι θα είναι κάθε φορά που θα χρειαστεί δίπλα μας και μαζί μας.
Περισσότεροι λοιπόν από 180 σύντροφοι, φίλοι και γείτονες, συγκεντρώθηκαν σήμερα στην κεντρική πλατεία Ιλίου από νωρίς το απόγευμα, όχι μόνο για να δηλώσουν την αλληλεγγύη τους στον Γιάννη, αλλά για να βάλουν το χεράκι τους στο σπάσιμο του φόβου και της υπομονής που έχει καθηλώσει -καιρό τώρα- τους από κάτω. Λίγο αργότερα οι συγκεντρωμένοι (κι άλλοι τόσοι που έρχονταν κι έφευγαν για να δηλώσουν απλά την στήριξή τους, να πουν ένα γεια) κατέβηκαν στο δρόμο και μετά από ένα ευέλικτο δρομολόγιο στο εμπορικό κέντρο της πόλης, κίνησαν προς τη γειτονιά του Αγίου Φανουρίου όπου εδρεύει το ευαγές παράρτημα της ΕΛ.ΑΣ. Κατά τη διάρκεια της πορείας -και κάτω από τις πολλές ομολογουμένως περιπτώσεις επευφημιών των περαστικών- αναγράφτηκαν συνθήματα στις προσόψεις όλων των τραπεζικών υποκαταστημάτων, πετάχτηκαν φλάιερ και μοιράστηκαν αρκετά κείμενα. Λίγο πριν την άφιξη της πορείας στο "δημοκρατικά" στημένο για την περίσταση τοπικό ΑΤ, εμφανίστηκαν μέσα από τα στενά, καθοδηγούμενες από τις μοτορέλες και τους πλοηγούς, μηχανές της ΔΕΛΤΑ, παρέμειναν δε σε σημεία μη ορατά στην πορεία αλλά όχι και στα απανταχού μάτια της γειτονιάς...
Πενήντα μέτρα από την είσοδο του τμήματος και στην αρχή του στενού όπου αυτό εδρεύει, μικρή ομάδα της ΟΠΚΕ είχε πραγματοποιήσει φραγμό, συνοδευόμενη από τους ιθύνοντες, ψυχρούς και αμίλητους, διοικητές. Κάτι μεταξύ φόβου, κάτι μεταξύ αμηχανίας, κάτι μεταξύ διαταγών που σφύριζαν στους ασυρμάτους, κάτι μεταξύ ανοιχτής ακρόασης με τον γαδάρχη και το κέντρο επιχειρήσεων, κάτι μεταξύ ενόχλησης και ψυχραιμίας, κάτι που εκ των πραγμάτων εγκαλούσε μνήμες και τριβές. Κάμποσα πλαστικά αναχώματα αναποδογυρισμένα και κάμποσα συνθήματα με σπρέυ σε ό,τι επιφάνεια είχε απομείνει δημόσια και ελεύθερη στη διασταύρωση όπου συναντιούνται εδώ και καιρό οι διαφορετικοί κόσμοι. Αυτός των υποτελών και των υπηρετών, και αυτός των ελεύθερων και των ανυπάκουων στο άδικο και το "ηθικό" της εξουσίας.
Μετά από το... δεκάλεπτο του διαβόλου, η πορεία αποχώρησε συγκροτημένα προς την πλατεία Δασκάλας όπου και οι αλληλέγγυοι ξαπόστασαν στα παγκάκια μαζί με όσους από τη γειτονιά έσπευσαν να ρωτήσουν, να μάθουν, τι και πως, ρε φίλε. Ήταν τότε που στο τηλέφωνο ακούσαμε όλοι τον Γιάννη μέσα από την ΓΑΔΑ και με πειράγματα, πάθος και αποφασιστικότητα, ανανεώσαμε μαζί του το ραντεβού μας.
Όλα συνεχίζονται.
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης, Παρασκευή 31/1/2014, 11.30 π.μ., δικαστήρια Ευελπίδων
ΥΓ: Κάτι τρισευτιχισμένα δίτροχα με τους δισευτιχισμένους αναβάτες τους στάθηκαν για μια στιγμή μετά το τέλος της πορείας μερικά μέτρα παρακάτω από τον χώρο του Θερσίτη και επιδόθηκαν σε χειρονομίες δακτύλων, τόση σοβαρότητα...
