Mos Maiorum και άλλες ιστορίες [#2]

  • Print

 

 

Οι Σταυροφορίες


Για περίπου ενάμιση αιώνα η Ευρώπη πραγματοποίησε οχτώ Σταυροφορίες στα εδάφη των απίστων της Ανατολής. Το ισλάμ, που είχε σφετεριστεί τον Άγιο Τάφο του Ιησού, ήταν ο μακρινός εχθρός. Όμως επειδή ήταν μακρύς ο δρόμος, στα ενδιάμεσα οι πολεμιστές της  χριστανοσύνης επωφελήθηκαν για να καθαρίσουν και άλλες περιοχές.


Ο ιερός πόλεμος άρχιζε από την πατρίδα. Η Α΄Σταυροφορία έβαλε φωτιά στις συναγωγές και δεν άφησε ούτε έναν ζωντανό Εβραίο στο Μάιντς και σε άλλες γερμανικές πόλεις. Η Δ΄Σταυροφορία ξεκίνησε για την Ιερουσαλήμ, αλλά δεν έφτασε ποτέ. Οι χριστιανοί πολεμιστές σταμάτησαν στη χριστιανική Κωνσταντινούπολη με τα πλούτη, κι επί τρία μερόνυχτα τη λεηλατούσαν, δίχως να ξεχάσουν τα μοναστήρια και τις εκκλησίες, κι όταν πια δεν υπήρχαν γυναίκες για να τις βιάσουν ή παλάτια για να αδειάσουν, έμειναν να απολαύσουν τα λάφυρα. Και ξέχασαν τον τελικό προορισμό της ιερής τους αποστολής. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1209, άλλη Σταυροφορία ξεκίνησε αφανίζοντας χριστιανούς σε γαλλικό έδαφος. Οι Καθαροί, που ήταν πουριτανοί χριστιανοί, είχαν απαρνηθεί την εξουσία του βασιλιά και του πάπα και πίστευαν πως όλοι οι πόλεμοι πρόσβαλλαν τον Θεό, ακόμα και εκείνοι που γινόντουσαν στο όνομά του, όπως οι Σταυροφορίες. Αυτή η πολύ δημοφιλής αίρεση εξαλείφθηκε ριζικά. Από πόλη σε πόλη, από πύργο σε πύργο, από χωριό σε χωριό. Η πιο άγρια σφαγή έγινε στο Μπεζιέ. Εκεί το μαχαίρι τους καθάρισε όλους. Όλους: τους Καθαρούς και τους Καθολικούς μαζί. Μάταια μερικοί έτρεξαν στον καθεδρικό ναό να βρούν καταφύγιο. Κανείς δεν σώθηκε από τον μαζικό αφανισμό. Δεν είχαν χρόνο να εξακριβώσουν ποιος ήταν ποιος.  Σύμφωνα με άλλες εκδοχές, ο αρχιεπίσκοπος Αρνό – Αμορί, δούκας της Ναρμπόν κι εκπρόσωπος του πάπα, ήταν απόλυτα σαφής. Διέταξε: «Σκοτώστε τους όλους. Ο θεός θα αναγνωρίσει τους δικους του».


Για 14 ημέρες, από τις 13 εώς τις 26 Οκτωβρίου, μέα νέα Σταυροφορία έχει ξεκινήσει για την “κάθαρση” των εδαφών της γηραιάς ηπείρου από κάθε “παράνομο” μετανάστη. Τα λάβαρα κυματίζουν σε έναν αέρα κυνισμού και υποκρισίας. Έτσι και αλλιώς, ο πόλεμος αρχίζει πάντα από την πατρίδα...