Ο αστυνομικός είναι φίλος μας (κατά το παλιό «οι γερμανοί είναι φίλοι μας»)

  • Print

 

«Αν ο λαός μας τιμήσει με την ψήφο του, θα δώσουμε προτεραιότητα στην ασφάλεια του πολίτη και ο αστυνομικός θα γυρίσει στη γειτονιά εκεί όπου είναι η θέση του και όχι στα βουλευτικά γραφεία. Παράλληλα μίλησε για επανασυμφιλίωση του λαού με την αστυνομία και αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης ανάμεσα στον αστυνομικό και τον πολίτη, την αστυνομία και την εκτελεστική εξουσία.»

 

Τάδε έφη o Αλέξης Τσίπρας στην πρόσφατη επίσκεψη του στην Γ.Α.Δ.Α.

 

Εκεί όπου βόσκουν ψήφοι, φυτρώνουν all time classic ιδεολογήματα ασφάλειας. Ακόμα και για την γνωστή και απεχθή αριστερά στυλ ΣΥΡΙΖΑ το προφανές αναλυτικό εργαλείο για το «έγκλημα» θα ήταν πως αυτό παράγεται από την κοινωνική ανισότητα και αναπαράγει την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ότι η «ασφάλεια» είναι ένα κοινωνικό «αγαθό» που παράχθηκε από νεοσυντηρητικούς αγγλοσαξωνικούς κύκλους και αναπαράχθηκε ως μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης ανά τον κόσμο με ΜΜΕ, τρομονόμους, κατοχή εδαφών και πληθυσμών, F16, τανκς και βομβαρδισμούς. Ότι η επανασυμφιλίωση θα αφορούσε τους χαμένους κοινούς τόπους ντόπιων και μεταναστών προλετάριων και όχι ανιστόρητες και ανύπαρκτες συμφιλιώσεις «λαού και αστυνομίας». Αυτές οι συμφιλιώσεις θυμίζουν τις αλήστου μνήμης ενώσεις «λαού και στρατού».

Γελοίοι όσο και επικίνδυνοι, όλοι αυτοί που μιλάνε (μέσα από) τη γλώσσα της κοινωνικής ήττας.

 

ΥΓ: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει μόνο τα –συμπαθέστατα- γουρούνια, ανθρώπους. Κάνει και τους καρχαρίες