Δυο λόγια -για αρχή- για τον υπό διαμόρφωση χώρο στο Πάρκο Τρίτση από στρατό και δήμο Ιλίου

Details

Category: Τοπικά Νέα

Published: Monday, 29 February 2016 19:49

 

Δεν πρόλαβαν καλά καλά να στηθούν οι πλωτοί φράχτες των νατοϊκών στρατευμάτων στα νησιά του Αιγαίου και ένας φράχτης «φιλοξενίας» στήνεται στις γειτονιές μας για να μας υπενθυμίσει ότι η στρατιωτικοποίηση των συνόρων σημαίνει και ταυτόχρονο περιορισμό στη μετακίνηση των προσφύγων και μέσα στα σύνορα, σημαίνει περισσότερα συρματοπλέγματα και αποθήκες ανθρώπων στις γειτονιές, σημαίνει περισσότερο ανθρωπισμό της αρβύλας, έλεγχο και καταστολή.

Έχουμε συνηθίσει από τέτοιους χώρους φιλοξενίας των περισσευούμενων και υποτελών, αφού αντίστοιχα μοντέλα «καταυλισμών» έχουν στηθεί στις γειτονιές μας μετά τους καταστροφικούς σεισμούς της Πάρνηθας. Όπως και τότε έτσι και σήμερα, το κράτος υπολογίζει όχι μόνο στα μηχανήματα της ΜΟΜΑ του στρατού και τα περίπολα της αστυνομίας αλλά και στους εμπόρους του ανθρώπινου πόνου (τα media), τους ειδικούς της ελεημοσύνης (εκκλησία) και του ανθρωπισμού (ΜΚΟ) που θα ακολουθήσουν.

   

Πρωί πρωί λοιπόν της Δευτέρας 29/2/16, σε έναν κεντρικό  χώρο εντός του πάρκου Τρίτση, δεν εισέβαλαν μόνο οι ερπύστριες των μηχανημάτων του στρατού αλλά και ο στρατός των οχημάτων για κάθε χρήση του δήμου Ιλίου. Ο δήμος θα συνδράμει σε τεχνικά έργα υλοποίησης του στρατοπέδου -που για επικοινωνιακούς και μόνο λόγους ονομάζουν «καταυλισμό»- αλλά και κατά πάσα πιθανότητα σε έργα καθαριότητας (ο υπουργός Καμμένος έχει προ ημερών αναφερθεί στις αρμοδιότητες και στα κονδύλια καθαριότητας που έχει πάρει η τοπική αυτοδιοίκηση). Είναι τα ίδια συνεργεία του δήμου Ιλίου που έχουν εξοπλιστεί μέχρι και με υπερσύγχρονους ασυρμάτους όχι μόνο για το σκούπισμα των πεζοδρομίων αλλά για την «πάταξη» της πολιτικής αφισοκόλλησης.

Τη Δευτέρα 29/2/16, βρεθήκαμε κι εμείς εκεί, για να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας σε μετανάστες και πρόσφυγες, για να εκφράσουμε την αποστροφή μας σε κάθε στρατοπεδικό χώρο ή μοντέλο στρατοπεδικής ζωής, για να ξεκαθαρίσουμε ότι οι γειτονιές μας είναι ανοιχτές και φιλόξενες σε πρόσφυγες και μετανάστες, για να μοιράσουμε κείμενα και να κολλήσουμε αφίσες και το σημαντικότερο: για να υπενθυμίσουμε ότι σε αυτές τις γειτονιές δεν θα ανεχτούμε ούτε ρατσιστές ούτε φασίστες.



Σε αυτές τις γειτονιές, υποβάθμιση είναι οι λίστες του ΟΑΕΔ, τα τραπεζοκαθίσματα που περικυκλώνουν τις πλατείες, τα εμπορικά κέντρα που περικυκλώνουν τα πάρκα, οι μπάτσοι που περιπολούν στους δρόμους, ο στρατός που βγαίνει από τις τρύπες του. Δεν θα αφήσουμε τον κανιβαλισμό και τη βαρβαρότητα να ξεχυθούν στις γειτονιές μας. Είμαστε εδώ και είμαστε ακόμη στην αρχή…