“Δε θα απαιτήσουμε τίποτα, δε θα ζητήσουμε τίποτα …θα τα πάρουμε, θα τα καταλάβουμε”

Details

Category: Σχολιασμοί

Published: Monday, 05 December 2011 23:24

Ο Δεκέμβρης του 2008, είναι η δική μας ελευθεριακή ρωγμή ουτοπίας στο υπάρχον. Τρία χρόνια μετά ο γυάλινος κόσμος τους δεν φαίνεται να αντέχει για πολύ ακόμα.

Οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου, έχουν κηρύξει έναν πόλεμο με καθαρά ταξικούς όρους και ύστερα από μία μακρά περίοδο καταναλωτικής ύπνωσης, οι κολασμένοι αυτής της γης, δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να τους χαριστούν.

Ο Δεκέμβρης, η φοιτητική εξέγερση στη Χιλή, οι εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο, το φλεγόμενο Λονδίνο τον Αύγουστο που μας πέρασε – με τις όποιες διαφορές τους, με τις όποιες αφετηρίες και χαρακτηριστικά τους – μπορούν και πρέπει να ειδωθούν σαν αυθόρμητες επαναστατικές στιγμές του 21^ου αιώνα. Αποτελούν κτήμα ενός κόσμου που διεκδικεί και παίρνει τη ζωή στα χέρια του. Που φτύνει κατάμουτρα τις αξίες και το ήθος μιας εμπορευματοποιημένης κοινωνίας.

Σε μία συνθήκη όπου “όλοι πρέπει να βάλουμε πλάτη για να βγούμε από τη κρίση”, εμείς οι «από κάτω» επιλέγουμε να συγκρουστούμε, για να τελειώνουμε μια και καλή με τα ευφυολογήματα τις καπιταλιστικής προόδου. Και ο Δεκέμβρης δεν μπορεί, παρά να λειτουργεί ως παρακαταθήκη αγώνα γι’ αυτό το σκοπό.

Οι δρόμοι και οι πόλεις μάς ανήκουν, και εκεί που κάποτε ψώνιζαν πειθήνιοι καταναλωτές, τώρα εξεγερμένοι σε όλο τον κόσμο τις μετατρέπουν σε πεδία αγώνα και συνθέτουν από τη αρχή έναν νέο κόσμο στη θέση του παλιού που είναι σε αποσύνθεση. Όχι μόνο γι’ αυτά που νιώσαμε, για αυτά που πεισμώσαμε και μείναμε στο δρόμο τόσες μέρες, όχι μόνο για τα συναισθήματα που γεννήθηκαν και τις πραγματικότητες που λαξεύτηκαν, όχι μόνο για τη μνήμη, αλλά και για το τώρα, το σύνθημα του Δεκέμβρη είναι εδώ: όλοι-όλες στους δρόμους!

• Prev
• Next