Λίγα λόγια για το graffiti

Details

Category: Uncategorised

Published: Wednesday, 27 June 2012 10:54

[Φωτογραφία που μας στάλθηκε από αναγνώστρια]

Στην αναζήτηση της ιστορικότητας του graffiti, σταθμός είναι η αρχή του 20ου αιώνα στο Μεξικό όπου τα murals (ζωγραφιές στους τοίχους κοινόχρηστων χώρων) εξέφραζαν το κλίμα της Μεξικανικής επανάστασης, ως ένα μαζικό και εύκολο μέσο απεύθυνσης προς τον πληθυσμό. Κατόπιν εξαπλώθηκε στις ΗΠΑ μαζί με τη rap μουσική στις κοινότητες των «μαύρων», στα γκέτο. Εκεί το graffti αποτέλεσε μια από τις μορφές έκφρασης των κοινωνικά αποκλεισμένων νεολαίων. Η ύπαρξη των tags (υπογραφές) ήταν πρώτα ένα μήνυμα εντός της κοινότητας των γκέτο, όπου έδειχνε τον έλεγχο των περιοχών που είχε η κάθε συμμορία. Ταυτόχρονα όμως ήταν κι ένα μήνυμα προς το κοινωνικό περιβάλλον που εξέφραζε με παραβατικό τρόπο, (κυνηγητά με μπάτσους, δολιοφθορές στις φτωχογειτονιές), την άρνηση αυτής της αποκλεισμένης μοίρας που επιβάλλεται από τον αστικό πολιτισμό. Η πρακτική αυτή γρήγορα εξαπλώθηκε και σε ομάδες πέρα από τις συμμορίες σε όλα σχεδόν τα αστικά κέντρα του “ανεπτυγμένου” κόσμου, εκφράζοντας την εναντίωση στην συνθήκη της περιθωριοποίησης. Από την εποχή εκείνη μέχρι και σήμερα χιλιάδες φιάλες σπρέι χρωματίζουν την ασπρόμαυρη ζωή στις πόλεις. Επιλέγουμε το graffiti σαν ένα επιθετικό αλλά και δημιουργικό μέσο απέναντι στις αποστειρωμένες, “καθαρές” μητροπόλεις, απέναντι στο σάπιο κόσμο της βιτρίνας, της εικόνας και του εμπορεύματος...

[Απόσπασμα από το έντυπο της εκδήλωσης του Επιθετικού Προσδιορισμού]

Ένας σκύλος, μια παρεξήγηση, ένας θάνατος...

Details

Category: Uncategorised

Published: Monday, 25 June 2012 11:22

Δύο άτομα, ένας 30χρονος και ένα 37χρονος, συνελήφθησαν και ομολόγησαν την Κυριακή ότι σκότωσαν, έπειτα από λογομαχία, έναν 37χρονο υπάλληλο εταιρείας ασφαλείας στην περιοχή του Ρέντη. Όπως προέκυψε από την προανάκριση, οι κατηγορούμενοι λογομάχησαν με το θύμα, το οποίο εκείνη την ώρα βρισκόταν σε βάρδια ως φύλακας στο προαύλιο τεχνικής εταιρείας, η οποία ανήκει στην Αγροτική Τράπεζα και βρίσκεται σε πάροδο του Κηφισού. Οι δράστες, Έλληνες και οι δύο, επιτέθηκαν στον φύλακα και τον τραυμάτισαν με αιχμηρό αντικείμενο στο θώρακα. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο φύλακας είχε κάνει παρατήρηση στους δύο δράστες επειδή ο σκύλος τους άφηνε ακαθαρσίες. Αυτοί τότε έφυγαν, αλλά επέστρεψαν λίγη ώρα αργότερα οπλισμένοι με μαχαίρι. Μετά το φόνο περίοικοι ειδοποίησαν την αστυνομία, η οποία βρήκε τον άτυχο 37χρονο αιμόφυρτο. Κατά τη μεταφορά του στο Τζάνειο Νοσοκομείο ο 37χρονος φύλακας εξέπνευσε. Οι δύο κατηγορούμενοι αναμένεται να οδηγηθούν τη Δευτέρα στον εισαγγελέα Πειραιά.

[από δημοσίευση στον ηλεκτρονικό τύπο]

Τις τελευταίες ημέρες η παραπάνω είδηση προστέθηκε στη ζυγαριά των "δελτίων εγκληματικότητας". Η είδηση παρουσιάστηκε από τους προβολείς του θεάματος ως κάτι αποτρόπαιο από τη μια αλλά και ως ένα "σύνηθες" αιματηρό περιστατικό από την άλλη. Πολύ γρήγορα, η είδηση χωνεύτηκε τόσο από τα αδηφάγα media όσο κι από το τηλεοπτικό κοινό.

Ως εδώ, θαυμάσια! Γυρίζοντας τον χρόνο όμως προς τα πίσω κατά ένα περίπου μήνα, δε θα δυσκολευτούμε να συναντήσουμε στα σακιά των δελτίων εγκληματικότητας ένα παρόμοιο περιστατικό που διαδραματίστηκε 216 χιλιόμετρα μακρύτερα με την ίδια αφορμή. Ένας "ενοχλητικός" σκύλος στάθηκε και τότε η αφορμή για έναν καβγά, κάμποσες μαχαιριές και έναν νεκρό.

Το ίδιο χυμένο αίμα ντόπιου με μια όμως διαφορά. Στην Πάτρα οι θύτες ήταν μετανάστες, στο Ρέντη οι θύτες ήταν έλληνες. Κι όμως, αυτή τη φορά, πογκρόμ απέναντι σε όλους τους έλληνες της γειτονιάς -κι όχι μόνο- δε θα ξεσπάσει, η συμμορία με τα μαύρα μπλουζάκια της Χρυσής Αυγής δε θα εμφανιστεί για να προχωρήσει σε φυλετικές εκκαθαρίσεις ελλήνων, αστυνομικός διευθυντής δε θα σταλθεί στη γειτονιά για να συντονίσει τις επιχειρήσεις σκούπα απέναντι σε όλους τους έλληνες που κυκλοφορούν ελεύθεροι, τα media δε θα συνδράμουν στο έργο της στοχοποίησης όλων των γηγενών 30άρηδων και 37άρηδων.

Όποιος/α εκπλήσσεται από τη θαυμάσια αυτή αντιστροφή των επακόλουθων ενός τραγικά ομοίου περιστατικού, καιρός να καταλάβει πως η "λογική" της συλλογικής ευθύνης στη βάση του έθνους και της φυλής που διέπει τον τελευταίο καιρό όλες τις πτυχές του συστήματος (από τους κρατικούς μηχανισμούς έως την πλειονότητα των media και τις απανταχού φασιστικές δράκες της Χρυσής Αυγής) είναι η μήτρα του ναζισμού. Και πως οι μάχες για το τσάκισμά του δεν τελείωσαν…