Οι ελεεινοί ιππότες σε στρογγυλά τραπέζια κοινωνικών διαλόγων

  • Print

«Στις συναντήσεις με τους κοινωνικούς εταίρους το κλίμα είναι πάντα καλό, τα μπερδέματα έρχονται πάντα από αλλού» πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος

« Υπήρξε κλίμα συμφωνίας μεταξύ των κοινωνικών εταίρων» Β. Κορκίδης πρόεδρος των εμπόρων


«Δεν υπήρξαν καν σημεία σύγκλισης, η ΓΣΕΕ ούτε συμφώνησε ούτε θα συμφωνήσει σε μειώσεις μισθών» Ι. Παναγόπουλος αρχιεργατοπατέρας της ΓΣΕΕ


Ο αποκρουστικός θίασος των κοινωνικών εταίρων ξανά σε δράση. Ένα μικρό θεατρικό έχει στηθεί τις τελευταίες δύο μέρες δια τηλεοπτικών οθονών, με «οργίλες» διαψεύσεις, φιλικές αποκαλύψεις, υποκριτικές απορίες…Το επίδικο δεν είναι άλλο από την κατοχύρωση της μείωσης μισθών στον ιδιωτικό τομέα κατά 12% (μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων).
Τι δεν πήγε καλά λοιπόν και σε αυτό το τραπέζι κοινωνικού διαλόγου, γιατί το εθιμοτυπικά καλό κλίμα –κατά δήλωση του μεγαλοαφεντικού Δασκαλόπουλου- στράβωσε; Γιατί οι αρχικές συμφωνίες μετατράπηκαν μέσα σε λίγες ώρες σε τηλεοπτικά «χαρακώματα», γιατί τα επίσης εθιμοτυπικά χαμόγελα, χειραψίες και συμφωνίες έγιναν «πικρά λόγια» στα στόματα των κοινωνικών εταίρων;
Δεν πρόκειται για την γνωστή πρόζα-τηλεοπτική αναπαράσταση του ταξικού πολέμου όπου οι ιππότες της εργατικής τάξης (ΓΣΕΕ) κονταροχτυπιούνται με τους κακούς φεουδάρχες του ΣΕΒ, μέσω «πύρινων» δηλώσεων και μόνο.
Οι διαπιστώσεις δεν θα μπορούσαν να είναι απλούστερες: κάποιοι (τα αφεντικά) βιάστηκαν να κάνουν πανηγυρικές δηλώσεις εκθέτοντας τους καλούς τους φίλους της ΓΣΕΕ. Υπήρξε απλά μια «αβλεψία» στην επικοινωνιακή διαχείριση των αποφάσεων. Μια αστοχία στα προσχήματα. Η κοινή γλώσσα αφεντικών και συνδικαλιστών, οι κοινοί τους κώδικες, εδώ και χρόνια χτισμένοι πάνω σε κοινά τραπέζια λεηλασίας των «από κάτω» δεν λειτούργησαν ως όφειλαν. Να προστατεύσουν δηλαδή την ομαλή αναπαραγωγή των κοινωνικών διαλόγων (αυτή τη φορά για την «σωτηρία της εθνικής οικονομίας»). Η ΓΣΕΕ -όπως και οι φίλιες δυνάμεις του ΣΕΒ- γνώριζαν καλά πως στις 15/12 υπάρχει γενική απεργία. Πως ένα επικοινωνιακό λάθος θα μπορούσε να εξοργίσει πολύ κόσμο και να τον κατεβάσει στους δρόμους. Η ΓΣΕΕ και οι παρατρεχάμενοί της (κάποιες θλιβερές δεκάδες κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών) γνωρίζουν επίσης από πρώτο χέρι, πως αν το πλήθος κατέβει στους δρόμους με δεδομένη την υπογραφή της σε τέτοιες συμφωνίες «κοινωνικών εταίρων», θα φροντίσει πρώτα να περάσει από πάνω τους πριν κατευθυνθεί στη Βουλή.
Τα αφεντικά φαίνεται πως από την «αβλεψία» τους να προστατεύσουν τους «εταίρους» τους, πόνταραν σε έναν επίσης γνώριμο μακιαβελισμό, που στόχο έχει τα ίδια τα αντανακλαστικά των από κάτω (αναφορικά και με την απεργία της 15ης Δεκεμβρίου) και την αδυναμία τους να οργανώσουν  τις αντιστάσεις τους έξω και ενάντια στα θεσμικά συνδικαλιστικά όργανα: όσο μεγαλύτερη είναι η απαξίωση των εργατοπατέρων στα μάτια των από κάτω τόσο λιγότερο πείσμα θα βγει στους δρόμους, τόσο ευκολότερη θα είναι η εφαρμογή των νέων δυσβάσταχτων μέτρων, και τόσο περισσότερο θα γεμίσουν οι από κάτω με ματαιότητα και ηττοπάθεια. Είναι ένα «ποντάρισμα» των αφεντικών σε μια ρευστότητα των κοινωνικών και ταξικών αντανακλαστικών. Στο χέρι μας είναι, να αποδείξουμε πως πόνταραν λάθος.
Ξεκινάμε ήδη να μετράμε τις ανάστατες μέρες που έρχονται και προλογίζουν την απεργία της 15ης Δεκεμβρίου.