Λίγα λόγια για το graffiti

  • Print

 

[Φωτογραφία που μας στάλθηκε από αναγνώστρια]

 

 

Στην αναζήτηση της ιστορικότητας του graffiti, σταθμός είναι η αρχή του 20ου αιώνα στο Μεξικό όπου τα murals (ζωγραφιές στους τοίχους κοινόχρηστων χώρων) εξέφραζαν το κλίμα της Μεξικανικής επανάστασης, ως ένα μαζικό και εύκολο μέσο απεύθυνσης προς τον πληθυσμό. Κατόπιν εξαπλώθηκε στις ΗΠΑ μαζί με τη rap μουσική στις κοινότητες των «μαύρων», στα γκέτο. Εκεί το graffti αποτέλεσε μια από τις μορφές έκφρασης των κοινωνικά αποκλεισμένων νεολαίων. Η ύπαρξη των tags (υπογραφές) ήταν πρώτα ένα μήνυμα εντός της κοινότητας των γκέτο, όπου έδειχνε τον έλεγχο των περιοχών που είχε η κάθε συμμορία. Ταυτόχρονα όμως ήταν κι ένα μήνυμα προς το κοινωνικό περιβάλλον που εξέφραζε με παραβατικό τρόπο, (κυνηγητά με μπάτσους, δολιοφθορές στις φτωχογειτονιές), την άρνηση αυτής της αποκλεισμένης μοίρας που επιβάλλεται από τον αστικό πολιτισμό. Η πρακτική αυτή γρήγορα εξαπλώθηκε και σε ομάδες πέρα από τις συμμορίες σε όλα σχεδόν τα αστικά κέντρα του “ανεπτυγμένου” κόσμου, εκφράζοντας την εναντίωση στην συνθήκη της περιθωριοποίησης. Από την εποχή εκείνη μέχρι και σήμερα χιλιάδες φιάλες σπρέι χρωματίζουν την ασπρόμαυρη ζωή στις πόλεις. Επιλέγουμε το graffiti σαν ένα επιθετικό αλλά και δημιουργικό μέσο απέναντι στις αποστειρωμένες, “καθαρές” μητροπόλεις, απέναντι στο σάπιο κόσμο της βιτρίνας, της εικόνας και του εμπορεύματος...

 

[Απόσπασμα από το έντυπο της εκδήλωσης του Επιθετικού Προσδιορισμού]