Για τις επιθέσεις που δέχτηκαν αυτοοργανωμένοι χώροι/καταλήψεις στη δυτική Ελλάδα

  • Print

[Ανακοίνωση της κατάληψης Δράκα στην Κέρκυρα αναδημοσιευμένη από το ομώνυμό της blog]

 

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΦΩΤΙΑ, ΗΤΑΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ

 

Παρασκευή 13/7 ώρα 8.30 το απόγευμα. Η κατάληψη Δράκα που βρίσκεται στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας 15 παραδίδεται στις φλόγες, και παρά το γεγονός ότι η πυροσβεστική απέχει μόλις 100 μέτρα το κτίριο προλαβαίνει να καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς. Ευτυχώς οι απώλειες περιορίζονται στις υλικές.

Τα αίτια είναι γνωστά και δεν είναι αυτά που ενδεχομένως θα προβάλουν οι μπάτσοι, οι πυροσβέστες και όποιος άλλος εμπλακεί στη διερεύνηση του γεγονότος. Δεν είναι ανάγκη να μας εξηγήσουν, ξέρουμε.

Είναι γνωστό ότι κάθε Τρίτη είχαμε πολιτικό καφενείο ανοιχτό σε όλους και όλες, που λειτουργεί με ελεύθερη συνεισφορά.

Είναι γνωστό ότι όλο και περισσότερος κόσμος πλαισίωνε την ανοιχτή συνέλευση του σπιτιού κάθε Τετάρτη βράδυ.

Είναι γνωστό ότι στο χώρο της κατάληψης έγιναν πάμπολλες προβολές.

Είναι γνωστό ότι γίνονταν μαθήματα ισπανικών.

Είναι γνωστό ότι λειτουργούσε αυτοοργανωμένο κουρείο, χωρίς αντίτιμο.

Είναι γνωστό ότι έγιναν πολλά αφιερώματα σε διάφορες δημιουργικές τάσεις και πτυχές.

Είναι γνωστό ότι έγιναν βιβλιοπαρουσιάσεις.

Είναι γνωστό ότι μόνοι μας επιδιώξαμε και καταφέραμε να κάνουμε το κτίριο κατοικήσιμο, βελτιώνοντας όσα περισσότερα προβλήματα υπήρχαν και είχαν δημιουργηθεί από την χρόνια εγκατάλειψη.

Είναι γνωστό ότι καταφέραμε στο κέντρο της πόλης να φτιάξουμε μποστάνι με κηπευτικά.

Είναι γνωστό ότι αποτέλεσε στέγη για αυτούς και αυτές που αντιλαμβάνονται ότι τα βασικά στην επιβίωση δεν γίνεται να έχουν αντίτιμο.

Είναι γνωστό ότι συμμετείχαμε σε απεργίες, κινήματα, και κάθε είδους δράση που στόχο είχε την βελτίωση της κοινωνικής πραγματικότητας.

Είναι γνωστό ότι αναπτύξαμε σχέσεις αλληλεγγύης, συντροφικότητας, ισότητας, ελευθερίας.

Είναι γνωστό ότι όλη η πορεία, η δράση, η αντίληψη, ο τρόπος λειτουργίας μας μόνο εχθρικά μπορούν να εκληφθούν από το κράτος και το παρακράτος, άλλωστε αυτά τα δύο είναι ακριβώς το ίδιο νόμισμα.

Ίσως πουν πως πρόκειται για βραχυκύκλωμα, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως αυτό δεν γίνεται να συμβεί όταν δεν έχεις ρεύμα, ιδιαίτερα όταν την ώρα της πυρκαγιάς υπάρχει διακοπή ηλεκτροδότησης.

Ίσως πουν πως πρόκειται για ξεχασμένο τσιγάρο, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως δεν ήταν κανείς μέσα την ώρα της φωτιάς.

Ίσως πουν πως ευθυνόμαστε εμείς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως όλοι όσοι ασχοληθήκαμε με το εγχείρημα δεν θα επιτρέπαμε ποτέ και για κανένα λόγο να συμβεί οτιδήποτε, αλλά θα τον προασπίζαμε με κάθε κόστος.

Ξέρουν επίσης, όπως ξέρουμε κι εμείς, πως ξεκάθαρα πρόκειται για εμπρησμό. Ό,τι και να πουν όλοι αυτοί, δεν πρόκειται να μας αλλάξουν γνώμη.

Είναι γνωστά τα συμφέροντα που ήθελαν να εκμεταλλευτούν το κτίριο.

Είναι γνωστό ότι οι νεοναζί της χρυσής αυγής θέλουν να ανοίξουν γραφεία στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Είναι γνωστό ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν καεί από εμπρησμό 3 κτίρια στην πόλη της Κέρκυρας: η κατάληψη Ελαία, η εβραϊκή συναγωγή και τώρα η κατάληψη Δράκα. Να θυμήσουμε επίσης πως οι αυτουργοί δεν βρέθηκαν ποτέ και κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι.

Αυτό που ίσως δεν είναι γνωστό είναι πως η κατάληψη Δράκα δεν είναι ούτε τα ντουβάρια, ούτε τα πατώματα, τα οποία ούτως ή άλλως δεν έχουμε καμία διάθεση να εγκαταλείψουμε (και σκοπεύουμε εφόσον είναι εφικτό να αποκαταστήσουμε το συντομότερο δυνατόν). Δράκα είναι οι ιδέες μας, οι σχέσεις μας, είναι ο κόσμος που οραματιζόμαστε και προσπαθούμε να χτίσουμε, είναι όλοι και όλες όσες στάθηκαν στο εγχείρημα, είναι ο κόσμος με τον οποίο μοιραζόμαστε κοινές αξίες, είμαστε εμείς, κι αυτά είναι υλικά πυρίμαχα.

Το έχουμε ξαναπεί αλλά μάλλον δεν μας πίστεψαν, οπότε ας το επαναλάβουμε:

“Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε τις επιθέσεις του κράτους και του παρακράτους στο χώρο μας (που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.”

Να γνωρίζει λοιπόν τόσο το κράτος, όσο και το μακρύ του χέρι, το παρακράτος, πως είμαστε εδώ για να μείνουμε. Καμία φωτιά, κανένα συμφέρον, καμία επιβολή δεν πρόκειται να μας πτοήσει. Γνωρίζαμε από πριν το κόστος και τον κίνδυνο τον επιλογών μας. Δεν περιμέναμε βεβαίως πως ήταν δυνατός ο εμπρησμός της κατάληψης σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους του νησιού και μάλιστα όσο είναι ακόμα μέρα. Αλλά μαθαίνουμε από τα λάθη μας, δενόμαστε ακόμα περισσότερο από τη θλίψη μας και πεισμώνουμε ακόμα περισσότερο από τις επιθέσεις που δεχόμαστε.

 

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ

Κατάληψη Δράκα

 

 

 

[Ανακοίνωση του ελεύθερου κοινωνικού χώρου-κατάληψης Apertus στο Αγρίνιο αναδημοσιευμένη από το ομώνυμο blog]

 

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ APERTUS ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΕ

 

Το βράδυ της Τρίτης  11 Ιουλίου, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο ελεύθερος κοινωνικός χώρος της Κατάληψης Apertus, δέχτηκε επίθεση με εκρηκτικό-εμπρηστικό μηχανισμό, με αποτέλεσμα να προκληθούν φθορές. Παράλληλα, εκδηλώθηκε φωτιά στο προαύλιο χώρο της κατάληψης. Ο χώρος εκείνη την ώρα ήταν άδειος και δεν υπήρξε κανένας τραυματίας. Η έκρηξη ακούστηκε σε όλη την περιοχή του Αγίου Δημητρίου. Γείτονες από την περιοχή έσπευσαν και έσβησαν την φωτιά και αμέσως ειδοποίησαν άτομα από την συνέλευση της κατάληψης.

Η κατάληψη Apertus, αποτελεί εδώ και δυο χρόνια, ένα χώρο πολιτικής συνάντησης και συλλογικοποίησης, που σκοπός του δεν είναι απλά η λειτουργία του, αλλά το χτίσιμο δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και η κυκλοφορία των αγώνων μέσα στην πόλη. Για αυτό εκτός από πολιτικές εκδηλώσεις, συζητήσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, προβολών, συλλογικών γιορτών κτλ στο χώρο της κατάληψης, διοργανώνονται και μέσα στην πόλη χαριστικά παζάρια,  θεατρικές παραστάσεις κτλ. Το κύριο μέλημα μας  και επιδίωξη παραμένει η σύνδεση μας με την τοπική κοινωνία και τους  κοινωνικούς αγώνες της.

Δεν χρειάζεται να έχουμε  γνώσεις κατασκοπίας για να καταλάβουμε πως αυτό το συμμορίτικο χτύπημα μπορεί να προέρχεται μόνο από το χώρο της νεοναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Μια οργάνωση που σέρνεται σα φίδι στο κοινωνικό πεδίο της πόλης χύνοντας ρατσιστικό δηλητήριο στο διάβα της, που με τις εθνικιστικές της ιδεοληψίες προσπαθεί να σπείρει ζιζάνια ανάμεσα στους καταπιεσμένους, που αποτελεί μια άτυπη εφεδρεία καταστολής του κράτους… Μια οργάνωση, προσποιούμενη την «αντισυστημική», «φιλανθρωπική», «αντιμνημονιακή», προσπαθεί να καλύψει το πραγματικό της ρόλο που δεν είναι άλλος από την διαχείριση του καπιταλισμού σε κρίση. Οι απανταχού χρυσαυγήτες, λοιπόν, υπόσχονται σε όσους τους ακολουθήσουν ότι θα τους βοηθήσουν να λύσουν τα προβλήματά τους, να βρουν δουλεία, να μπορούν χωρίς φόβο, όπως λένε,  να πηγαίνουν για ψώνια… Στην ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου μοιράζουν υποσχέσεις να λύσουν μια και καλή το «πρόβλημα με την εγκληματικότητα των Ρομά», οραματιζόμενοι στην πραγματικότητα ένα πογκρόμ που παραπέμπει απευθείας στο φασισμό του Χίτλερ. Και ενώ διατυμπανίζουν ότι επιτελούν κοινωνικό έργο και νόμιμη πολιτική δράση στο παρασκήνιο μαχαιρώνουν μετανάστες, τοποθετούν εμπρηστικούς μηχανισμούς σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους. Έτσι στο Αγρίνιο επιβεβαίωση αυτού του πράγματος αποτελούν η επίθεση στη Κατάληψη Apertus καθώς και το σκηνικό επίθεσης στους Ρομά που έστησαν στο Παναιτώλιο. Αναβιώνοντας έτσι ένα σύγχρονο απαρτχάιντ , ευθύνες για το όποιο έχουν και κάποια τοπικά ΜΜΕ που εδώ και καιρό δημιουργούν το κατάλληλο κλίμα.

Όμως τα προβλήματα  μέσα στις κοινωνίες προκύπτουν από την φύση του καπιταλιστικού συστήματος και από τις κοινωνικές σχέσεις που αυτό δημιουργεί. Κανένας δεν πρόκειται να βοηθηθεί συνολικά παίρνοντας απλά ένα «τηλέφωνο την Χρυσή Αυγή». Αυτοί οι τενεκέδες της Χρυσής Αυγής που σήμερα προφέρουν απλόχερα την βοήθεια τους, αύριο θα ζητούν ανταλλάγματα, όπως κάνουν οι νταβατζήδες και οι προστάτες. Έτσι και αλλιώς η ιδέα τους για δημιουργία  σωμάτων περιπολίας σε γειτονιές μοιάζει με πολύ καλή μπίζνα. Καλούμε την τοπική κοινωνία, να μην χάψουν τα ψέματα από  τις φαιδρές προσωπικότητες που αποτελούν τον τοπικό πυρήνα της φασιστοοργάνωσης, να μην επιτρέψουν την φασιστομούρη των χρυσαυγητών να χωθεί στην καθημερινότητα και στη ζωή τους. Να γυρίσουν την πλάτη σε κάθε επίδοξο προστάτη των κοινωνικών συμφερόντων.

Η ιστορικότητα της κρίσης δείχνει πως αυτή οδηγεί στην εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης, την εξαθλίωση και στον κοινωνικό εκφασισμό. Η έξοδος από την κρίση δεν θα έρθει ούτε από το κράτος, ούτε από το παρακράτος, ούτε από τις συμμορίες. Η άμυνα μας απέναντι στην κρίση είναι οι σχέσεις αλληλοβοήθειας και αλληλουποστήριξης, η αυτοοργάνωση, οι κοινωνικές δομές, η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη. Μόνο έτσι μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας και  διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια μας.

Τα «επεισόδια» (όπως απαξιωτικά αναφέρονται από τον τοπικό αστικό τύπο) που ξεκίνησαν με τις απόπειρες παρουσίας της Χρυσής Αυγής στο Αγρίνιο,  δεν είναι μια «βεντέτα» μεταξύ κάποιων άκρων. Προκύπτουν από την ίδια την ιστορία του Αγρινίου… Η κοινωνία μιας πόλης με βαθιά αγωνιστική διαδρομή, με αιματηρές μνήμες από εργατικούς αγώνες, με μαζικές εκτελέσεις και δημόσιους απαγχονισμούς, δεν μπορεί να αφήσει τους απογόνους των χαφιέδων, των δοσίλογων και των γερμανοτσολίαδων να περιφέρονται προσποιούμενοι τους σωτήρες στους δρόμους, τα σοκάκια και τα χωράφια της.

 

Η απάντηση μας είναι πολιτική και κινηματική!
Ούτε βήμα πίσω!
Ούτε στο Αγρίνιο, ούτε πουθενά
Τσακίστε τους φασίστες σε πόλεις και χωριά

 

11 Ιουλίου 2012, Κατάληψη Apertus, Καλυβίων 70, Αγρίνιο