Απεργία Πείνας της Εύης Στατήρη από 14/9/2015
- Details
- Category: Κεντρικά Νέα
- Published: Wednesday, 16 September 2015 13:54
ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΥΗΣ ΣΤΑΤΗΡΗ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ
Πέρασαν έξι μήνες από τη μέρα που μου επέβαλλαν να αντικρίζω τον ουρανό πίσω από συρματοπλέγματα και να μετρώ τον χρόνο ανάμεσα στα κλειδώματα της πόρτας του κελιού μου. Η νέα άρνηση του δικαστικού συμβουλίου στην εξέταση της αποφυλάκισής μου ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που ήξερα ήδη από τις πρώτες μέρες που βρέθηκα στα κελιά της αντιτρομοκρατικής. Η φυλάκισή μου δεν είναι απλά μία προσωπική υπόθεση. Η φυλάκισή μου είναι η αντανάκλαση μιας συνολικής κατασταλτικής στρατηγικής που στόχο έχει την κυριαρχία του φόβου και την ικανοποίηση του εκδικητικού μένους των διωκτικών αρχών απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους και σε όσους δεν συμβαδίζουν με τις αξίες του πολιτισμού της εξουσίας.
Εξακολουθώ να βρίσκομαι στη φυλακή με μοναδικό «ενοχοποιητικό» στοιχείο το γεγονός ότι είμαι σύζυγος του πολιτικού κρατούμενου μέλους της Σ.Π.Φ. Γεράσιμου Τσάκαλου.
Εξακολουθώ να βρίσκομαι στη φυλακή γιατί δεν υπέγραψα «πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων» και δεν αποκήρυξα τον σύντροφό μου και τη σχέση μας.
Γνωρίζω πως η φασιστική άρνηση του δικαστικού συμβουλίου να μου επιστρέψει την ελευθερία που μου έχουν στερήσει, είναι αποτέλεσμα εντολών της εξουσίας και αστυνομικο-δικαστικών διαδικασιών με σκοπό να περάσουν ένα σαφές μήνυμα φόβου.
Όποιος στέκεται δίπλα σε πολιτικούς κρατούμενους, κινδυνεύει να βρεθεί στο διπλανό κελί… Όποιος δεν σκύβει το κεφάλι, δεν χαμηλώνει το βλέμμα , δεν φιμώνει τη φωνή του απέναντι στα είδωλα της εξουσίας, μπορεί να συρθεί με χειροπέδες, σε κρατητήρια, σε ανακριτικά γραφεία, σε δικαστήρια…
Όμως οι κινήσεις αλληλεγγύης που έγιναν την τελευταία βδομάδα μου απέδειξαν ότι ο φόβος μπορεί να κυβερνά, αλλά δεν βασιλεύει στις καρδιές και στο μυαλό των ελεύθερων ανθρώπων.
Στέλνω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους αυτούς που με τις δράσεις ξορκίζουν την δικτατορία του ψέματος και της υποκρισίας της δικαιοσύνης που επιμένει να με κρατά κλειδωμένη στα κελιά της. Τώρα μια νέα μάχη ξεκινά…
Στο απορριπτικό τελεσίγραφο των δικαστών δεν μου μένει παρά να απαντήσω με το ύστατο καταφύγιο του αιχμάλωτου ανθρώπου την απεργία πείνας για την απελευθέρωσή μου.
Η πρόθεσή μου ήταν να ξεκινήσω από αύριο, καθώς το είχα ήδη αναφέρει σε προηγούμενο γράμμα μου, σε περίπτωση απόρριψης της αίτησής μου. Στις μέρες που ακολούθησαν μετά την ανακοίνωση της απόφασής μου, αρκετοί σύντροφοι, κυρίως από την επαρχία, μου ζήτησαν να υπάρξει μια χρονική παράταση ώστε να επιστρέψουν κι άλλοι σύντροφοι και να οργανωθεί καλύτερα ο αγώνας αλληλεγγύης. Κατανοώντας τις δυσκολίες που υπάρχουν σε συνδυασμό με την προεκλογική περίοδο και επειδή αντιλαμβάνομαι την αλληλεγγύη σαν μοίρασμα κοινών αγωνιών, επιθυμιών και αγώνων και όχι σαν χρηστικό εργαλείο, σεβόμενη και συμφωνώντας με τη σκέψη των συντρόφων ώστε να πυκνώσουν οι δυνατότητες αλληλεγγύης, επέλεξα να μεταθέσω την έναρξη της απεργίας μία βδομάδα αργότερα.
ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΞΕΚΙΝΑΩ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ενάντια στο φόβο και στο άδικο.
Είναι μια απόφαση που το βάρος της μπορεί να με συνθλίψει, αλλά δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια… Αρνούμαι να δεχτώ το πραξικόπημα του ψέματος και της υποκρισίας μιας δικαιοσύνης που εκτελεί συμβόλαια εξόντωσης της ελευθερίας για λογαριασμό της εξουσίας.
Η απεργία πείνας εκτός από αγώνας για την απελευθέρωση μου είναι κι ένας φόρος τιμής για όλους όσους αγωνίστηκαν πριν από μένα ενάντια στην ασχήμια της εξουσίας, αλλά και ένα ανάχωμα αντίστασης για όσους επιδιώξει να αιχμαλωτίσει το σύστημα μετά από μένα επειδή θα σταθούν πλάι στους πολιτικούς κρατούμενους, επειδή θα φωνάξουν για το δίκιο τους και θα τολμήσουν να ζήσουν ελεύθεροι και όχι σαν δούλοι.
ΑΓΩΝΑΣ ΩΣ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Εύη Στατήρη
Φυλακές Κορυδαλλού
[Αναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Indymedia]
Ενάντια στον φόβο και στο άδικο
Σήμερα 14 Σεπτεμβρίου το ημερολόγιο στον τοίχο του κελιού μου δε θα αλλάξει σελίδες. Αυτή η ημερομηνία θα μείνει καρφωμένη εκεί, μέχρι να έρθει η μέρα της ελευθερίας.
Σήμερα 14 Σεπτεμβρίου ξεκινάω ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ για την απελευθέρωσή μου…ενάντια στο φόβο της εξουσίας, ενάντια στο άδικο της δικαιοσύνης τους, ενάντια στα ψέματα των δημοσιογράφων, ενάντια στην απάθεια, ενάντια στη σιωπή…
Μπάτσοι, δικαστές και πολιτικοί κλείδωσαν τις μέρες μου μέσα στα τείχη της φυλακής, όμως δεν μπορούν να κλειδώσουν την αξιοπρέπειά μου και την επιθυμία μου για ελευθερία…
Η άρνησή μου να δεχτώ την παντοδυναμία της εξουσίας που συνθλίβει τις ζωές μας αποθηκεύοντάς τες μέσα σε φακέλους που γεμίζουν ανακριτικά γραφεία και αστυνομικά αρχεία, είναι η κληρονομιά της συλλογικής ιστορίας, αγώνων των καταπιεσμένων που αντιστάθηκαν, που μάτωσαν, που εξεγέρθηκαν και γυρεύουν ακόμα τη δικαίωσή τους.
Είναι η επιστροφή της μνήμης των εξεγερμένων, των κυνηγημένων, των φυλακισμένων που δεν ξεχνά ότι η ελευθερία δεν χαρίζεται…αλλά κατακτιέται με αγώνες…
«Έχετε εξουσία πάνω στους ανθρώπους μέχρι τη στιγμή που τους παίρνετε τα πάντα. Από τη στιγμή όμως που τους αφήνετε χωρίς τίποτα, τους έχετε χάσει, είναι ελεύθεροι.»(Α.Σολζενίτσιν)
Εύη Στατήρη
Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού
14-09-2015
[Αναδημοσίευση από το Αθηναϊκό Indymedia]
