Όταν μιλάμε για πανδημία καταστολής στις ημέρες που διανύουμε, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτή η "ιδιαίτερη μεταχείριση" από μεριάς του κράτους προϋπήρχε ως συνθήκη ζωής για μετανάστ(ρι)ες και τοξικοεξαρτημένους/ες. Η αναγωγή του"ζητήματος" της διαχείρισης των "περιττών" σε "υγειονομικό ζήτημα" ή ζήτημα "δημόσιας υγείας" λύνει τα (γαντοφορεμένα) χέρια της θανατοπολιτικής και οι ιατρικές μάσκες κρύβουν τα μισάνθρωπα χαμόγελα των φρουρών της και των κοινωνικών συμμαχιών της. Γιατί δεν είναι - σύμφωνα με την κυρίαρχη προπαγάνδα των ΜΜΕ- μόνο τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών/τριών που αποτελούν επικίνδυνες «υγειονομικές βόμβες» για το υγιές εθνικό σώμα και χρήζουν μιας επιπλέον «υγειονομικής θωράκισης». Είναι και οι ίδιες οι φιγούρες των περιττών όταν "κυκλοφορούν ελεύθερα".
Εδώ και δυο εβδομάδες περίπου, ένα τέτοιο μπλόκο έχει στηθεί σε μόνιμη βάση (από τις πρώτες πρωινές ώρες ως και αργά το απόγευμα -καμιά φορά και ως τη λήξη της βάρδιας των λεωφορείων) στις γειτονιές μας, στη στάση του προαστιακού στους Αγίους Αναργύρους, στη λεωφόρο Δημοκρατίας απέναντι από το στρατόπεδο. Πολυάριθμες δυνάμεις, σταματάνε όλα τα λεωφορεία που επιστρέφουν από το κέντρο στις γειτονιές και κάνουν την ανθρώπινη "διαλογή": αποκλειστικά τοξικοεξαρτημένοι/ες, παρίες, ρομά και μετανάστ(ρι)ες κατεβαίνουν με απειλές από τα λεωφορεία, ελέγχονται, προσάγονται και συλλαμβάνονται μαζικά (το πιθανότερο, μεταφέρονται στο ολοκαίνουριο κτίριο της αστυνομικής διεύθυνσης Δυτικής Αθήνας στα Άνω Λιόσια, στην πραγματικότητα μια καινούρια φυλακή στα πρότυπα των κρατητηρίων της Πέτρου Ράλλη).
Κάποιο acab χέρι στις γειτονιές φρόντισε να γράψει ένα απλό και πάντα επίκαιρο σύνθημα για να ...συντροφεύει τους αστυνομικούς στα δύσκολα 12ωρα του "κοινωνικού τους έργου". Και να υπενθυμίσει στους πολλούς/ές υποψιασμένους/ες των γειτονιών πως η αλληλεγγύη πρέπει να σαρώνει τα μπλόκα της θανατοπολιτικής...
